IBPP1/443-1042/13/AZb

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP1/443-1042/13/AZb

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 października 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania jedną fakturą dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek naliczyć i wykazać podatek VAT z odpowiednią stawką - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania jedną fakturą dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostaw, w stosunku do których Wnioskodawca ma obowiązek naliczyć i wykazać podatek VAT z odpowiednią stawką.

Wniosek został uzupełniony pismem z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest miedzy innymi handel wyrobami stalowymi, w stosunku do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Realizowane przez Spółkę dostawy w ramach jednego zlecenia dla poszczególnego kontrahenta dotyczą różnych wyrobów stalowych. Spółka zgodnie z § 4.1. pkt 1 ww. rozp. MF ma obowiązek dokumentowania swojej sprzedaży fakturą i tak też czyni. Faktura dokumentująca sprzedaż zawiera wszystkie elementy opisane w § 5.1. ww. rozp. MF. Pozycje na fakturze, w stosunku do których istnieje obowiązek stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w kolumnie faktury opisanej "VAT%" oznaczane są znacznikiem "o.o.", który następnie jest wyjaśniony w treści faktury przez naniesienie następującej treści "Odwrotne obciążenia. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT podatek rozlicza nabywca do pozycji oznaczonych znacznikiem odwrotne obciążenie - o.o.". Wartość dostawy jest nanoszona do kolumny faktury opisanej "Wartość netto", a następnie powtarzane w tej samej kwocie w kolumnie "Wartość brutto". Suma pozycji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia podawana jest w wierszu z opisem "odwrotne obciążenie".

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał ponadto, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od początku prowadzenia działalności gospodarczej, w pełnym zakresie.

W sytuacji będącej przedmiotem zapytania faktura będzie wystawiana dla jednego kontrahenta-nabywcy. Najczęściej faktura dotyczy jednej dostawy.

Dane zawarte w wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze pozwalają jednoznacznie rozróżnić, które konkretnie kwoty (pozycje na fakturze) dotyczą transakcji, w stosunku do których zastosowanie znajduje mechanizm odwrotnego obciążenia, a które dotyczą transakcji, co do których to Wnioskodawca ma obowiązek ich opodatkowania odpowiednią stawką podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo postępuje Spółka wystawiając jedną fakturę, w której rozliczane są dostawy w stosunku do których Spółka będzie miała obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia polegającego na nienaliczaniu przez sprzedawcę podatku od towarów i usług oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek naliczyć i wykazać na fakturze podatek od towarów i usług zgodnie z odpowiednią stawką.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma ustawowych przeszkód aby wystawić jedną fakturę, w której zawarte zostaną dostawy w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca naliczy i wykaże podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że ponieważ we wniosku z 25 października 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.) Wnioskodawca wskazał, iż wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei art. 106 ust. 1a tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) stanowi, że w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Według art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

b.

nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,

c.

dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pod pojęciem sprzedaży - w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1.

określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;

2.

może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;

3.

może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), fakturę wystawia:

1.

zarejestrowany podatnik VAT czynny;

2.

podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), faktura powinna zawierać:

1.

datę jej wystawienia;

2.

kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem.

Na podstawie § 5 ust. 2 pkt 5 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), faktura powinna zawierać dodatkowo w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

W myśl § 5 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.), faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest miedzy innymi handel wyrobami stalowymi, w stosunku do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Realizowane przez Spółkę dostawy w ramach jednego zlecenia dla poszczególnego kontrahenta dotyczą różnych wyrobów stalowych. Spółka zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia MF ma obowiązek dokumentowania swojej sprzedaży fakturą i tak też czyni. Faktura dokumentująca sprzedaż zawiera wszystkie elementy opisane w § 5 ust. 1 rozporządzenia MF. Pozycje na fakturze, w stosunku do których istnieje obowiązek stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w kolumnie faktury opisanej "VAT%" oznaczane są znacznikiem "o.o.", który następnie jest wyjaśniony w treści faktury przez naniesienie następującej treści "Odwrotne obciążenia. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT podatek rozlicza nabywca do pozycji oznaczonych znacznikiem odwrotne obciążenie - o.o.". Wartość dostawy jest nanoszona do kolumny faktury opisanej "Wartość netto", a następnie powtarzane w tej samej kwocie w kolumnie "Wartość brutto". Suma pozycji objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia podawana jest w wierszu z opisem "odwrotne obciążenie".

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W sytuacji będącej przedmiotem zapytania faktura będzie wystawiana dla jednego kontrahenta-nabywcy. Najczęściej faktura dotyczy jednej dostawy.

Dane zawarte w wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze pozwalają jednoznacznie rozróżnić, które konkretnie kwoty (pozycje na fakturze) dotyczą transakcji, w stosunku do których zastosowanie znajduje mechanizm odwrotnego obciążenia, a które dotyczą transakcji, co do których to Wnioskodawca ma obowiązek ich opodatkowania odpowiednią stawką podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy postępuje on prawidłowo wystawiając jedną fakturę, w której rozliczane są dostawy w stosunku do których Spółka będzie miała obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia polegającego na nienaliczaniu przez sprzedawcę podatku od towarów i usług oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek naliczyć i wykazać na fakturze podatek od towarów i usług zgodnie z odpowiednią stawką.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, że mechanizm "odwrotnego obciążenia" podatkiem VAT stanowi odstępstwo od generalnej zasady wyrażonej w art. 193 dyrektywy (zgodnie z którym osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług) i przenosi obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę. Podstawą dla zastosowania tego szczególnego środka jest art. 199-199a dyrektywy 2006/112/WE. W art. 199 ust. 1 oraz art. 199a ust. 1 dyrektywy zawarty został zamknięty katalog transakcji, w odniesieniu do których państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik podatku od towarów i usług - odbiorca towarów i usług będących przedmiotem tych transakcji, wśród których wymieniono dostawę zużytych materiałów, zużytych materiałów nienadających się do ponownego użycia w tym samym stanie, złomu, odpadów przemysłowych i nieprzemysłowych, odpadów przetwarzalnych, częściowo przetworzonych odpadów oraz dostawy pewnych towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku VI (art. 199 ust. 1 lit. d dyrektywy). Do decyzji państw członkowskich Unii Europejskiej pozostawiono zarówno ewentualne zaimplementowanie tego mechanizmu na grunt krajowych regulacji, jak również kwestię, które spośród enumeratywnie wskazanych w dyrektywie towarów i usług zostaną nim objęte.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa towarów dokonywana z zastosowaniem "odwrotnego obciążenia" jest wyjątkowym mechanizmem wprowadzonym do systemu prawnopodatkowego w określonym celu i pod określonymi warunkami, które nie dotyczą dostaw innych towarów nieobjętych procedurą "odwrotnego obciążenia".

Zgodnie z podanym już art. 106 ust. 1a ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

Szczegółowe zasady i sposób wystawiania faktur objętych ta procedurą regulują m.in. przepisy § 5 ust. 2 pkt 5 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - faktura powinna zawierać dodatkowo wyrazy "odwrotne obciążenie", a także § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, który stanowi, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca - faktura nie zawiera:

* stawki podatku;

* sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

* kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Z powyższych przepisów regulujących kwestie wystawiania faktur dotyczących dostaw towarów, dla których podatnikiem jest nabywca w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wynika, że faktura ma zawierać wyrazy "odwrotne obciążenie". Jednocześnie przepisy nie regulują, w której dokładnie pozycji adnotacja taka ma się znajdować.

Jak wskazał Wnioskodawca, pozycje na fakturze, w stosunku do których istnieje obowiązek stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w kolumnie faktury opisanej "VAT%" oznaczane są znacznikiem "o.o.", który następnie jest wyjaśniony w treści faktury przez naniesienie następującej treści "Odwrotne obciążenia. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT podatek rozlicza nabywca do pozycji oznaczonych znacznikiem odwrotne obciążenie - o.o.". Wnioskodawca podał również, że dane zawarte w wystawianej przez Wnioskodawcę fakturze pozwalają jednoznacznie rozróżnić, które konkretnie kwoty (pozycje na fakturze) dotyczą transakcji, w stosunku do których zastosowanie znajduje mechanizm odwrotnego obciążenia, a które dotyczą transakcji, co do których to Wnioskodawca ma obowiązek ich opodatkowania odpowiednią stawką podatku.

Zatem postępowanie Wnioskodawcy wystawiającego jedną fakturę, w której rozliczane są dostawy w stosunku do których będzie miał on obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek naliczyć i wykazać na fakturze podatek od towarów i usług zgodnie z odpowiednią stawką, należy uznać za prawidłowe. Ważne jest jedynie, aby zapisy na fakturze były jednoznaczne i aby nie było żadnych wątpliwości, których dostaw dotyczy odwrotne obciążenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma ustawowych przeszkód aby wystawić jedną fakturę, w której zawarte zostaną dostawy w stosunku do których sprzedawca ma obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz dostawy, w stosunku do których sprzedawca naliczy i wykaże podatek od towarów i usług, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl