IBPP1/443-1012/10/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2010 r. (data wpływu 30 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania zbiorczą fakturą korygującą obrotu polegającego na podwyższeniu cen - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości dokumentowania zbiorczą fakturą korygującą obrotu polegającego na podwyższeniu cen.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zajmuje się produkcją szyb samochodowych, które dostarcza do głównych producentów samochodów na świecie. Poza własną produkcją Spółka dokonuje również hurtowej sprzedaży szyb samochodowych na rynek wtórny (części zamienne), oferując szeroki asortyment markowych szyb samochodowych do samochodów osobowych, ciężarowych i autobusów, produkowanych w różnych fabrykach należących do podmiotów grupy kapitałowej P. (dalej: Grupa).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje regularnych dostaw szyb samochodowych na rzecz... (dalej: Kontrahent), brytyjskiej spółki należącej do Grupy, zarejestrowanej w Polsce dla potrzeb polskiego podatku od towarów i usług.

W 2009 r. w ramach Grupy nastąpiła zmiana metodologii wyliczania cen transakcyjnych. W przypadku Spółki w celu osiągnięcia standardowych procedur związanych z kalkulowaniem tych cen wystąpiła konieczność modyfikacji przyjętych wcześniej przez Grupą założeń metodologicznych. Kalkulacja cen transakcyjnych przygotowana przez Spółkę w 2009 r. w oparciu o nowe wytyczne, z wprowadzeniem pewnych odstępstw związanych np. z ograniczeniami systemowymi, została zaakceptowana przez Grupę i stanowiła podstawę do stosowania nowych cen, obowiązujących w realizowanych przez Spółkę transakcjach sprzedaży od lipca 2009 r.

Na przełomie lat 2009 i 2010 w Grupie podjęto decyzję o weryfikacji aktualnych cen sprzedaży towarów pod kątem ich spójności z założeniami polityki cen transferowych przyjętej w Grupie, jak również osiąganej przez poszczególne jednostki rentowności. Ostatecznych ustaleń w powyższym zakresie dokonano w marcu 2010 r. W wyniku podjętych działań stwierdzono, iż uwzględniając wskazane powyżej aspekty poddane weryfikacji, w szczególności osiągnięty poziom rentowności, przyjęte od lipca 2009 r. ceny sprzedaży towarów powinny zostać podwyższone w dwóch podmiotach należących do Grupy, w tym w Spółce (w odniesieniu do innych spółek z Grupy przyjęto, że wartości potencjalnych korekt będących rezultatem weryfikacji w skali całej Grupy są niematerialne).

W rezultacie w ramach Grupy podjęto decyzję, iż sprzedaż Spółki na rzecz Kontrahenta, dokonana w okresie lipiec 2009 r. - marzec 2010 r. w całości powinna zostać objęta korektą obrotu, polegającą na podwyższeniu cen poszczególnych towarów o taką samą wartość procentową. W konsekwencji cena całego asortymentu, będącego przedmiotem dostaw na rzecz Kontrahenta w okresie lipiec 2009 r. - marzec 2010 r., została podwyższona o 4,1175%.

Ze względu na częstotliwość dostaw na rzecz Kontrahenta, przedmiotowa sprzedaż dokumentowana była w każdym miesiącu znaczną liczbą faktur (przykładowo w styczniu 2010 r. wystawiono 432 faktury VAT, dotyczące transakcji sprzedaży towarów na rzecz Kontrahenta). Wobec powyższego Spółka, po dokonanych w marcu 2010 r. w ramach Grupy ustaleniach, stanęła przed koniecznością skorygowania istotnej liczby pierwotnych faktur VAT dokumentujących sprzedaż na rzecz Kontrahenta realizowaną od lipca 2009 r. Indywidualne korygowanie każdej z faktur pierwotnych wystawionych w omawianym okresie wiązałoby się ze znacznym obciążeniem administracyjnym zarówno dla Spółki, jak i jej Kontrahenta, jako podmiotu zobowiązanego do odpowiedniego ujęcia otrzymywanych korekt dla celów księgowych i podatkowych. W konsekwencji, z uwagi na liczbę korygowanych faktur pierwotnych, jak i również pozycji ujętych w poszczególnych fakturach, Spółka podjęła decyzję o dokonaniu korekty pierwotnych faktur VAT dokumentujących dostawy towarów na rzecz Kontrahenta poprzez wystawienie zbiorczych faktur korygujących odnoszących się do poszczególnych miesięcy korygowanego okresu.

Mając na względzie obowiązujące regulacje dotyczące sposobu wystawiania faktur korygujących, aby jednoznacznie wskazać, do których faktur odnosi się dana korekta, Spółka umieściła na zbiorczych fakturach korygujących adnotację: "FAKTURA KORYGUJĄCA VAT do faktur VAT o numerach wystawionych w (według załącznika nr 1)". Tym samym do każdej faktury korygującej załączony został dokument (załącznik nr 1), będący wyszczególnieniem faktur pierwotnych, których dotyczy korekta. Ponadto treść faktury korygującej zawierała odwołanie do drugiego dokumentu (załącznika nr 2), w którym wyszczególnione zostały nazwy wszystkich towarów objętych korektą. W konsekwencji dokumentując korektę obrotu Spółka jednoznacznie zidentyfikowała zarówno korygowane faktury, jak również poszczególne towary objęte korektą.

Należy podkreślić, że podwyższenie ceny w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wynikało z ustaleń w ramach Grupy, w tym również dokonanych pomiędzy Spółką a Kontrahentem, do których doszło już po dokonaniu poszczególnych dostaw i ich rozliczeniu dla celów VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, iż od lipca 2010 r. zastosowanie znajdują nowe ceny transakcyjne, zweryfikowane i zaakceptowane przez Grupę. Niemniej jednak Spółka nie jest w stanie wykluczyć kolejnych weryfikacji metodologii wyliczania cen w ramach Grupy w przyszłości. W związku z powyższym Wnioskodawca przyjmuje, że może ponownie wystąpić konieczność dokonywania analogicznych korekt obrotu, dokumentowanych zbiorczymi fakturami korygującymi.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 października 2010 r. Wnioskodawca zauważył, że wskazane we wniosku zdarzenie przyszłe dot. kwestii wystawiania w przyszłości zbiorczych faktur korygujących nie jest zdarzeniem pewnym, ale Wnioskodawca zakłada, że zdarzenie to może najwcześniej nastąpić w okresie luty-marzec 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki odnośnie formalnej poprawności wystawionych zbiorczych faktur korygujących, których integralną część stanowią załącznik nr 1 oraz załącznik nr 2 - precyzujące do jakich faktur i towarów odnosi się sporządzana korekta - przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich pozostałych wymogów dotyczących faktur korygujących, zawartych w stosownych regulacjach.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy po wystawieniu faktury dokumentującej daną transakcję zaistnieje podstawa do skorygowania wartości obrotu, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę korygującą. Przypadki, w których konieczne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej, określają regulacje zawarte w § 13 i § 14 rozporządzenia. W świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się m.in. w przypadku, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury.

Zgodnie z § 14 ust. 2 faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Należy wskazać, że pierwotne faktury VAT oraz odnoszące się do nich faktury korygujące są dokumentami komplementarnymi. Faktury korygujące służą zmianie bądź też modyfikacji poszczególnych elementów faktur pierwotnych. Nie zastępują one jednak faktur pierwotnych, lecz stanowią jedynie ich uzupełnienie. Dla celów ewidencji VAT wiążące są obie faktury (zarówno pierwotna, jak i korygująca), które kompleksowo i łącznie dokumentują zawartą transakcję. W konsekwencji regulacje prawne dotyczące dokumentowania korekt obrotu nie przewidują konieczności powielenia wszystkich pozycji wyszczególnionych na fakturze pierwotnej, gdyż byłoby to niezgodne z istotą faktury korygującej. Jednocześnie, jak wskazują przytoczone powyżej regulacje rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać takie elementy, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację korygowanych pozycji w ramach (również jednoznacznie sprecyzowanych) faktur pierwotnych.

Biorąc pod uwagę powyższe Spółka pragnie podkreślić, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług ani rozporządzenia nie stanowią wprost o możliwości wystawiania zbiorczych faktur korygujących, jednakże nie przewidują również żadnych ograniczeń wskazujących na brak takiej opcji. W konsekwencji, w sytuacji, gdy zbiorcza faktura korygująca będzie dokumentować prawnie dopuszczalną zmianę obrotu i zawierać wszystkie wymagane, wyżej wskazane elementy, należy uznać, że jest ona prawidłowa z punktu widzenia spełnienia formalnych wymogów przewidzianych w obowiązujących przepisach.

Spółka pragnie podkreślić, z uwagi na ilość dokonywanych w każdym miesiącu na rzecz Kontrahenta dostaw towarów, przyjęty sposób wystawiania faktur jest znaczącym ułatwieniem administracyjnym dla Spółki i jej Kontrahenta, zapewniając jednocześnie przejrzystość i czytelność przeprowadzonej korekty zarówno dla stron transakcji, jak również dla organów podatkowych.

Prawidłowość stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, wydając interpretacją indywidualną w imieniu Ministra Finansów (interpretacja z dnia 10 listopada 2008 r., sygn. ITPP1/443-725/08/KM) podzielił stanowisko Wnioskodawcy, który wskazał, iż: "W przypadku wystawiania faktury korygującej, dokumentującej rabat cenowy, udzielony na wszystkie pozycje faktury korygowanej, wystarczający jest zapis na fakturze korygującej, iż rabat odnosi się od wszystkich pozycji na fakturze". Analogiczne stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 stycznia 2008 r. (sygn. IP-PP2-443-773/07-2/PW), zgadzając się z podatnikiem w zakresie możliwości sporządzania zbiorczych faktur korygujących, na który zostanie wskazana nazwa grupy towarów podlegających korekcie, podczas, gdy pierwotna faktura zawierała poszczególne rodzaje produktów. Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji z dnia 15 maja 2008 r. (sygn. IP-PP2-443-331/08-4/IK) potwierdził stanowisko podatnika w stanie faktycznym, zbliżonym do niniejszego. Mianowicie za prawidłowe zostało uznane następujące podejście Wnioskodawcy: " (...) w przypadku udzielenia rabatu posprzedażowego możliwa jest zbiorcza korekta całkowitego obrotu zrealizowanego w kontaktach z określonym kontrahentem w danym okresie rozliczeniowym (np. w ciągu pół roku). Zbiorcza faktura w tym przypadku nie będzie uwzględniała podziału na konkretne towary, a jedynie sumarycznie wskazywała będzie rabat, który odnosi się do obrotu osiągniętego w kontaktach z danym kontrahentem w okresie objętym korektą wykazując jednak ten obrót wg poszczególnych stawek podatkowych. Rabat taki polegałby na proporcjonalnym zmniejszeniu cen wszystkich towarów sprzedanych na rzecz danego kontrahenta w okresie objętym fakturą korygującą, bez wykazywania skorygowanych cen towarów. Dodatkowo, koniecznym elementem każdej zbiorczej faktury korygującej będzie załącznik z numerami i datami wystawienia korygowanych faktur pierwotnych."

Elementy, wskazane w § 14 ust. 2 rozporządzenia, uwzględnione są w zbiorczych fakturach korygujących, wystawianych przez Spółkę - bądź w treści samej faktury, bądź w załącznikach nr 1 oraz nr 2 do takiej faktury. W ocenie Wnioskodawcy przedstawienie tych elementów w osobnych zestawieniach, będących załącznikami do faktur korygujących jest prawidłowe, gdyż bez wyjątku ceny wszystkich towarów sprzedanych do Kontrahenta w ramach wyszczególnionych faktur pierwotnych zostają podwyższone 4,1175%. W konsekwencji, jako że powyższe załączniki stanowią integralną część faktury korygującej, tak wystawiona faktura korygująca spełnia formalne wymogi przewidziane w rozporządzeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach, obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 14 ust. 5).

Przepisy powyższe enumeratywnie wyliczają sytuacje, w których można wystawić fakturę korygującą.

Z wniosku wynika, iż na przełomie lat 2009 i 2010 w Grupie podjęto decyzję o weryfikacji aktualnych cen sprzedaży towarów pod kątem ich spójności z założeniami polityki cen transferowych przyjętej w Grupie, jak również osiąganej przez poszczególne jednostki rentowności. Ostatecznych ustaleń w powyższym zakresie dokonano w marcu 2010 r. W wyniku podjętych działań stwierdzono, iż uwzględniając wskazane powyżej aspekty poddane weryfikacji, w szczególności osiągnięty poziom rentowności, przyjęte od lipca 2009 r. ceny sprzedaży towarów powinny zostać podwyższone w dwóch podmiotach należących do Grupy, w tym w Spółce (w odniesieniu do innych spółek z Grupy przyjęto, że wartości potencjalnych korekt będących rezultatem weryfikacji w skali całej Grupy są niematerialne).

W rezultacie w ramach Grupy podjęto decyzję, iż sprzedaż Spółki na rzecz Kontrahenta, dokonana w okresie lipiec 2009 r. - marzec 2010 r. w całości powinna zostać objęta korektą obrotu, polegającą na podwyższeniu cen poszczególnych towarów o taką samą wartość procentową. W konsekwencji cena całego asortymentu, będącego przedmiotem dostaw na rzecz Kontrahenta w okresie lipiec 2009 r. - marzec 2010 r., została podwyższona o 4,1175%.

Z uwagi na liczbę korygowanych faktur pierwotnych, jak i również pozycji ujętych w poszczególnych fakturach, Spółka podjęła decyzję o dokonaniu korekty pierwotnych faktur VAT dokumentujących dostawy towarów na rzecz Kontrahenta poprzez wystawienie zbiorczych faktur korygujących odnoszących się do poszczególnych miesięcy korygowanego okresu.

Mając na względzie obowiązujące regulacje dotyczące sposobu wystawiania faktur korygujących, aby jednoznacznie wskazać, do których faktur odnosi się dana korekta. Spółka umieściła na zbiorczych fakturach korygujących adnotację: "FAKTURA KORYGUJĄCA VAT do faktur VAT o numerach wystawionych w (według załącznika nr 1)". Tym samym do każdej faktury korygującej załączony został dokument (załącznik nr 1), będący wyszczególnieniem faktur pierwotnych, których dotyczy korekta. Ponadto treść faktury korygującej zawierała odwołanie do drugiego dokumentu (załącznika nr 2), w którym wyszczególnione zostały nazwy wszystkich towarów objętych korektą. W konsekwencji dokumentując korektę obrotu Spółka jednoznacznie zidentyfikowała zarówno korygowane faktury, jak również poszczególne towary objęte korektą.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, iż od lipca 2010 r. zastosowanie znajdują nowe ceny transakcyjne, zweryfikowane i zaakceptowane przez Grupę. Niemniej jednak Spółka nie jest w stanie wykluczyć kolejnych weryfikacji metodologii wyliczania cen w ramach Grupy w przyszłości. W związku z powyższym Wnioskodawca przyjmuje, że może ponownie wystąpić konieczność dokonywania analogicznych korekt obrotu, dokumentowanych zbiorczymi fakturami korygującymi.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 października 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że kwestia wystawienia w przyszłości zbiorczych faktur korygujących nie jest zdarzeniem pewnym, ale Wnioskodawca zakłada, że zdarzenie to może najwcześniej nastąpić w okresie luty-marzec 2011 r.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż organ podatkowy stoi na stanowisku, że w przedmiotowej sprawie przepisy prawa podatkowego nie stanowią wprost o możliwości wystawienia zbiorczej faktury korygującej. Jednocześnie brak jest w przepisach przeciwwskazań do takiego postępowania o ile taka zbiorcza faktura korygująca zawiera wszystkie wymagane przepisami elementy.

Dlatego Spółka będzie mogła wystawić jedną zbiorczą fakturę korygującą dla większej ilości wystawionych faktur pierwotnych. Na takiej zbiorczej fakturze powinny być podane wszelkie informacje dotyczące pierwotnych faktur, które pozwolą jednoznacznie stwierdzić, których faktur, pozycji i kwot przedmiotowa zbiorcza faktura korygująca dotyczy.

Dopuszczalne jest również wskazanie korygowanych faktur pierwotnych w załączniku stanowiącym integralną część faktury korygującej.

Należy jednak zauważyć, iż § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia w sposób jednoznaczny określa, iż faktura korygująca powinna zawierać co najmniej nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny, czyli odnosi się do nazwy (rodzaju) towaru wymienionego na pierwotnej fakturze. Zamieszczenie na zbiorczej fakturze korygującej oznaczenia rodzajów towarów objętych podwyżką ceny musi w sposób jednoznaczny wskazywać nazwę (rodzaj) towaru z faktury pierwotnej objętego podwyżką ceny. Podkreślenia wymaga fakt, iż celem faktury korygującej jest skorygowanie faktury pierwotnej w taki sposób, by jednoznacznie było wiadomo, który towar z dokonanej uprzednio dostawy został objęty rabatem i o jaką kwotę korygowana jest jego wartość.

Podkreślić również należy, iż określenie zawarte w § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, że faktura korygująca musi zawierać "nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny" jest tożsame z określeniem zawartym w § 5 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia określającym wymogi, jakie musi zawierać faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług. W powyższym przepisie ustawodawca określił bowiem, iż faktura musi zawierać "nazwę (rodzaj) towaru lub usługi". A zatem w § 14 rozporządzenia nie wskazano innego sposobu oznaczania towarów lub usług na fakturze korygującej niż na fakturze pierwotnej. Nazwa (rodzaj) towaru lub usługi wskazane w fakturze korygującej musi być tożsama z nazwą (rodzajem) towaru lub usługi zawartym w fakturze korygowanej.

W związku z powyższym wystawianie zbiorczych faktur VAT korygujących w zaprezentowanej przez Wnioskodawcę formie naruszać będzie obowiązujące przepisy prawa w tym zakresie, tj. postanowienia § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Z wystawionych przez Wnioskodawcę zbiorczych faktur korygujących (ani z załączników do nich) nie będzie bowiem wynikać, jakich towarów z poszczególnych dokonanych wcześniej dostaw, udokumentowanych pierwotnymi fakturami, dotyczyć będzie podwyżka ceny.

W przedmiotowej sprawie nie ma zatem przeszkód, aby w załączniku nr 1 Wnioskodawca wyszczególnił faktury pierwotne, których dotyczy korekta i dodatkowo w załączniku nr 2 Wnioskodawca wyszczególnił nazwy wszystkich towarów objętych korektą, jednak oprócz tych danych zbiorcza faktura korygująca będzie musiała zawierać informacje, które pozwolą jednoznacznie stwierdzić, których faktur pierwotnych oraz pozycji i kwot w nich zawartych przedmiotowa zbiorcza faktura korygująca będzie dotyczyć.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Na marginesie należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko Wnioskodawcy.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto należy zauważyć, że inne kwestie zawarte we wniosku będą przedmiotem odrębnych interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.