IBPP1/443-101/09/AL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 19 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorygowania deklaracji VAT na podstawie protokołu sporządzonego na okoliczność powstałych nieprawidłowości, raportu kasowego i notatki w książce serwisowej - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2009 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania deklaracji VAT na podstawie protokołu sporządzonego na okoliczność powstałych nieprawidłowości, raportu kasowego i notatki w książce serwisowej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 19 marca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-101/09/AL z dnia 2 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów ciastkarskich świeżych, które podlegają VAT w stawce 7% (załącznik nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, poz. 25, PKWiU-15.81.1).

W dniu 30 sierpnia 2008 r. oddano do użytkowania nowo wybudowany obiekt, w którym otwarto cukiernię - kawiarnię. Przeniesiono sprzedaż wyrobów ciastkarskich, z dotychczasowego punktu sprzedaży w siedzibie firmy do nowego miejsca sprzedaży w cukierni - kawiarni. Tam też przeniesiono kasę fiskalną (o zmianie miejsca użytkowania kasy powiadomiono Urząd Skarbowy).

W związku z rozszerzeniem oferty sprzedaży o kawę, herbatę, lody wprowadzono do bazy towarowej kasy fiskalnej dodatkowe kody na towary opodatkowane stawką 22%, oraz wyodrębniono spośród wyrobów ciastkarskich poszczególne rodzaje ciast i ciastek oznaczając je precyzyjniej np. ciastka drobne, ciasto serowo-makowe, biszkoptowe, orzechowe, tortowe, itp.

Podczas programowania serwisant pomyłkowo przypisał dla towaru ciastka kruche drobne stawkę 22% VAT. Towary te podlegają stawce 7% - PKWiU 15.81.12-00.15.

Błąd zauważono dopiero 30 listopada 2008 r. podczas wypisywania faktury do paragonu fiskalnego. Wezwano serwisanta, który usunął pomyłkę i dokonał posumowania sprzedaży opodatkowanej niewłaściwą stawką VAT.

Przeprowadzone zmiany zostały opisane w protokole na tę okoliczność i odnotowane w książce serwisowej kasy.

Wykonany został raport, w którym wykazana została wartość sprzedaży zafiskalizowanej z zawyżoną stawką na łączną kwotę 18.417,60 złotych.

Jednocześnie w uzupełnieniu z dnia 16 marca 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż zaprowadził ewidencję korekt, w której odnotował zaistniałe błędy wraz z protokołem sporządzonym na okoliczność powstałych nieprawidłowości oraz dowodami w tej sprawie. Dokładne wyliczenia kwot zawyżonego podatku należnego zostały przeprowadzone w oparciu o paragony fiskalne, z których wynikają ilości, wartości sprzedaży brutto i kwoty podatku.

Po sporządzeniu korekt kwoty brutto sprzedaży nie ulegną zmianie.

Sprzedaż wyrobów ciastkarskich z nieprawidłową stawką VAT miała miejsce w miesiącach: wrzesień, październik, listopad 2008 r. i tych miesięcy dotyczyć będą korekty podatku należnego.

W związku z opisanym stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) zadano następujące pytanie:

Czy pomimo nieposiadania paragonów za sprzedane z nieprawidłową stawką VAT towary, (paragony wraz towarami wydano klientom), można skorygować deklarację VAT-7 na podstawie protokołu sporządzonego na okoliczność powstałych nieprawidłowości oraz raportu kasowego i notatki w książce serwisowej.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzenia jasno określają zasady korygowania za pomocą faktur i not korygujących.

Brak jest przepisów regulujących sposób korygowania błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży w kasie fiskalnej, jeżeli nie posiada się należnego klientowi paragonu dokumentującego tę sprzedaż z błędem - tak jak w przypadku faktur.

Wnioskodawca uważa jednak że brak przepisu nie pozbawia go możliwości dokonania korekty.

Pomimo, że nie posiada paragonów (poza jednym - zwróconym w celu wystawienia faktury), ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami zostają one wraz z towarem wręczone kupującemu, to jednak jest w posiadaniu dowodu zaistnienia nieprawidłowości, skutkiem czego nastąpiło zawyżenie kwot podatku należnego. Stało się to ze szkodą dla firmy Wnioskodawcy a nie dla klientów.

Ponadto przepisy ustawy o VAT nie zabraniają korekty deklaracji również w sytuacji, gdy podatnik działając w trybie samoopodatkowania błędnie obliczy kwotę podatku należnego.

Jednocześnie Wnioskodawca powołuje się na zasadę neutralności podatku od towarów i usług, która to zasada - jak mówi orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości - ma na celu uwolnienie przedsiębiorcy od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie, w toku jego działalności, (cyt.: "wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi.").

Surowce nabywane do produkcji ciastkarskiej prawie w całości opodatkowane są stawkami VAT preferencyjnymi. Ponadto konieczność korekty powstaje w każdym przypadku, gdy kwota podatku VAT została nieprawidłowo wykazana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast, w myśl art. 29 ust. 4 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.- obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym po dniu 30 listopada 2008 r. - podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.).

Na podstawie § 5 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zatem w sytuacji, kiedy sprzedawca jest obowiązany do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokumentem potwierdzającym fakt sprzedaży jest paragon fiskalny.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 13 ww. rozporządzenia paragon fiskalny jest to wydrukowany dla nabywcy przez kasę rejestrującą w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Należy jednocześnie nadmienić, iż pamięć fiskalna kasy rejestrującej stanowi urządzenie umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych dopuszczonych programem pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia (§ 1 pkt 9 ww. rozporządzenia).

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w obowiązującym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.).

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych (...) podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Natomiast w myśl § 1 pkt 11 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów (...) pod pojęciem paragonu fiskalnego rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Stosownie do postanowień § 1 pkt 10 ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów (...) pod pojęciem pamięci fiskalnej kasy rozumie się urządzenie umieszczone w twardej nieprzezroczystej masie, umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia.

W świetle przedstawionych unormowań prawnych, kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej.

Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu).

Wprawdzie przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z ww. art. 29 ust. 1 i 4 ustawy o VAT, bowiem obrotem jest kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

Skoro kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należałoby prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Należy zaznaczyć, iż w prowadzonej ewidencji korekt powinny być zapisywane wszelkie zdarzenia związane z korektą obrotu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Kwestie sporządzania deklaracji podatkowych określają przepisy rozdziału 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 109 ust. 3 cyt. ustawy o VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie natomiast z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów ciastkarskich świeżych PKWiU - 15.81.1 (które podlegają, jak podaje, opodatkowaniu 7% stawką VAT).

W dniu 30 sierpnia 2008 r. oddano do użytkowania nowo wybudowany obiekt, w którym otwarto cukiernię - kawiarnię. Przeniesiono sprzedaż wyrobów ciastkarskich, z dotychczasowego punktu sprzedaży w siedzibie firmy, do nowego miejsca sprzedaży w cukierni - kawiarni. Tam też przeniesiono kasę fiskalną (o zmianie miejsca użytkowania kasy powiadomiono Urząd Skarbowy).

W związku z rozszerzeniem oferty sprzedaży o kawę, herbatę, lody wprowadzono do bazy towarowej kasy fiskalnej dodatkowe kody na towary opodatkowane stawką 22%, oraz wyodrębniono spośród wyrobów ciastkarskich poszczególne rodzaje ciast i ciastek oznaczając je precyzyjniej np. ciastka drobne, ciasto serowo-makowe, biszkoptowe, orzechowe, tortowe, itp.

Podczas programowania serwisant pomyłkowo przypisał dla towaru ciastka kruche drobne stawkę 22% VAT. Towary te podlegają stawce 7% - PKWiU 15.81.12-00.15.

Błąd zauważono dopiero 30 listopada 2008 r. podczas wypisywania faktury do paragonu fiskalnego. Wezwano serwisanta, który usunął pomyłkę i dokonał posumowania sprzedaży opodatkowanej niewłaściwą stawką VAT.

Przeprowadzone zmiany zostały opisane w protokole na tę okoliczność i odnotowane w książce serwisowej kasy.

Wykonany został raport, w którym wykazana została wartość sprzedaży zafiskalizowanej z zawyżoną stawką na łączną kwotę 18.417,60 złotych.

Wnioskodawca zaprowadził ewidencję korekt, w której odnotował zaistniałe błędy wraz z protokołem sporządzonym na okoliczność powstałych nieprawidłowości oraz dowodami w tej sprawie. Dokładne wyliczenia kwot zawyżonego podatku należnego zostały przeprowadzone w oparciu o paragony fiskalne, z których wynikają ilości, wartości sprzedaży brutto i kwoty podatku.

Po sporządzeniu korekt kwoty brutto sprzedaży nie ulegną zmianie.

Ponadto sprzedaż wyrobów ciastkarskich z nieprawidłową stawką VAT miała miejsce w miesiącach: wrzesień, październik, listopad 2008 r. i tych miesięcy dotyczyć będą korekty podatku należnego.

W ocenie tut. organu, w przypadku zaistnienia powyższych zdarzeń, udokumentowanych wpisem do ewidencji korekt, Wnioskodawcy przysługuje prawo do korekty obrotu i podatku należnego.

Należy bowiem podkreślić, iż oryginał paragonu nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zaistnienia błędu, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie podatnika, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, że zgromadzenie przez Wnioskodawcę dowodów stanowiących dowód przeciwny do dowodu, jakim jest zapis z kasy rejestrującej, przy uwzględnieniu wyjątkowego charakteru zdarzeń, może stanowić podstawę do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego.

W świetle powyższego Wnioskodawcy, w związku z zaistniałymi zdarzeniami opisanymi we wniosku, przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży i podatku należnego, jednakże pod warunkiem, że zdarzenia te zostały udokumentowane wiarygodnymi dowodami. Zdarzenia powodujące korektę obrotu i podatku należnego, powinny zostać uwidocznione w odrębnej, specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji korekt.

Skoro bowiem, kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korektę danych Wnioskodawca mógł dokonać za pomocą innych urządzeń księgowych tzw. ewidencji korekt, z której winna dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu wraz z określeniem prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Jak Wnioskodawca wskazał, zaprowadził ewidencję korekt, w której odnotował zaistniałe błędy wraz z protokołem sporządzonym na okoliczność powstałych nieprawidłowości oraz dowodami w tej sprawie. Dokładne wyliczenia kwot zawyżonego podatku należnego zostały przeprowadzone w oparciu o paragony fiskalne, z których wynikają ilości, wartości sprzedaży brutto i kwoty podatku.

Zatem prawidłowa kwota obrotu oraz podatku należnego winna być wykazana przez Wnioskodawcę w składanych przez niego korektach deklaracji VAT-7 za wrzesień, październik, listopad 2008 r.

Podstawę do złożenia korekty deklaracji VAT za wrzesień, październik, listopad 2008 r. stanowi bowiem przepis art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W związku z powyższym Wnioskodawca, na podstawie ww. art. 81 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, może dokonać korekt złożonych deklaracji VAT za ww. miesiące, oczywiście ze wykazaniem prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie zaznacza się, że podanie przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) niezgodnego z rzeczywistością powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych.

Niniejsza interpretacja nie dotyczy prawidłowości przypisania przez Wnioskodawcę określonych stawek podatku od towarów i usług sprzedawanym przez niego towarom handlowym, gdyż nie było to jej przedmiotem - nie sformułowano pytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.