IBPP1/443-1006/11/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2011 r. (data wpływu 14 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lipca 2011 r. oraz pismem z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 16 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług dotyczących organizacji i prowadzenia opisanych szkoleń, w zakresie których Wnioskodawca nie posiada akredytacji, które nie są w całości finansowane ze środków publicznych i które jedynie w części są organizowane i prowadzone w formach i na zasadach, o których mowa w treści przepisów Kodeksu Pracy i rozporządzeń wykonawczych z podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania usług dotyczących organizacji i prowadzenia opisanych szkoleń, w zakresie których Wnioskodawca nie posiada akredytacji, które nie są w całości finansowane ze środków publicznych i które jedynie w części są organizowane i prowadzone w formach i na zasadach, o których mowa w treści przepisów Kodeksu Pracy i rozporządzeń wykonawczych z podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2011 r. oraz pismem z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 16 września 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 sierpnia 2011 r. znak: IBPP1/443-1005,1006/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie organizacji i prowadzenia szkoleń. Przedmiotowe szkolenia mają charakter kompetencyjny, w zakresie kształcenia zawodowego związanego z pracami na wysokościach.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w odniesieniu do żadnego innego spośród prowadzonych przez siebie szkoleń m.in. z uwagi na fakt, iż ich program nie obejmuje liczbę godzin mniejszą od wymaganego celem uzyskania stosownej akredytacji (tj. mniej niż 30 godzin).

Jedno ze szkoleń, na które Wnioskodawca nie posiada akredytacji jest finansowane w całości ze środków pochodzących z Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Zdarzają się również szkolenia, za które odpłatność jest w części finansowana ze środków pochodzących z Wojewódzkiego Urzędu Pracy a pozostała część przez kursantów.

Ponadto Wnioskodawca zaznaczył, że prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia każdorazowo - choć jedynie w części - obejmują zagadnienia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, o których mowa w przepisach Kodeksu Pracy i rozporządzeń wykonawczych.

W uzupełnieniu z dnia 12 września 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Szkolenia wstępne:

Szkolenia okresowe:

Szkolenia dla przemysłu:

Uczestnikami przedmiotowych szkoleń są zarówno osoby, które dopiero będą wykonywać prace na wysokości jak i osoby już ją wykonujące. Dlatego w indywidualnych przypadkach uczestnicy szkoleń nabywają nowe informacje a w innych poszerzają oraz aktualizują posiadaną już wcześniej wiedzę i umiejętności.

Powiązanie szkoleń z podstawą prawną, w oparciu, o którą prowadzone jest szkolenie...:

TABELA - załącznik PDF str.7

W pozostałych przypadkach szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru zawodowego i są pomocnicze w stosunku do wykonywanych zawodów. W szczególności służą zapewnieniu bezpiecznego sposobu wykonywania pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, od dnia 1 stycznia 2011 r. świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji i prowadzenia opisanych szkoleń, w zakresie których Wnioskodawca nie posiada akredytacji, które nie są w całości finansowane ze środków publicznych i które jedynie w części są organizowane i prowadzone w formach i na zasadach, o których mowa w treści przepisów Kodeksu Pracy i rozporządzeń wykonawczych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie przez Wnioskodawcę usług w zakresie szkoleń kształcenia zawodowego które to szkolenia:

* jedynie w części są prowadzone w formach i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu Pracy i rozporządzeń wykonawczych,

* nie są w całości finansowane ze środków publicznych,

* Wnioskodawca nie posiada w tym zakresie akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,

jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w przypadku szkolenia, na którego prowadzenie Wnioskodawca nie posiada stosownej akredytacji i jedynie w części jest ono prowadzone w formach i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu Pracy i rozporządzeń wykonawczych, natomiast jest w całości finansowane ze środków pochodzących z Wojewódzkiego Urzędu Pracy, podlega ono zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20, obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe...oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288, s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi szkolenia w zakresie bezpiecznej pracy na wysokości, dla osób nadzorujących i kierujących pracami na wysokości (organizator bezpiecznej pracy na wysokości), w zakresie dokonywania przeglądu sprzętu ochrony indywidualnej w ramach danego zakładu pracy oraz szkolenie przy obsłudze źródeł pól elektromagnetycznych.

Szkolenia te są prowadzone w oparciu o Polską Normę PN-EN 365, rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 września 2003 r. zmieniające w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zleceniodawcami usług szkoleniowych są bądź podmioty gospodarcze bądź osoby fizyczne. W każdym przypadku strony określają zakres usług szkoleniowych, do przeprowadzenia których zobowiązuje się Wnioskodawca, który czyni to w imieniu własnym. Uczestnikami szkoleń są podmioty gospodarcze podpisujące umowy z Wnioskodawcą. W przypadku, gdy zleceniodawcą jest osoba fizyczna, jest ona również uczestnikiem szkolenia. W ramach uczestnictwa w prowadzonych przez Wnioskodawcę szkoleniach, uczestnicy nabywają wiedzę oraz praktyczne umiejętności w zakresie podnoszenia bezpieczeństwa pracy na wysokości. Dzięki temu podczas wykonywanej pracy ich własne bezpieczeństwo jest lepiej chronione.

W myśl art. 237⁵ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia, wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, sposób dokumentowania szkolenia oraz przypadki, w których pracodawcy lub pracownicy mogą być zwolnieni z określonych rodzajów szkolenia.

Stosownie do powyższego zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 180, poz. 1860 z późn. zm.), które zgodnie z § 1 określa:

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikowi odbycie, odpowiedniego do rodzaju wykonywanej pracy, szkolenia, w tym przekazanie mu informacji i instrukcji dotyczących zajmowanego stanowiska pracy lub wykonywanej pracy.

W myśl § 3 ww. rozporządzenia szkolenie zapewnia uczestnikom:

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia szkolenie może być organizowane i prowadzone przez pracodawców lub, na ich zlecenie, przez jednostki organizacyjne prowadzące działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenie osób będących pracodawcami, pracowników służby bhp oraz instruktorów i wykładowców tematyki bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzą jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1 (ust. 2).

Zgodnie z § 5 ww. rozporządzenia pracodawca organizujący i prowadzący szkolenie oraz jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zwani dalej "organizatorami szkolenia", zapewniają:

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia szkolenie jest prowadzone jako szkolenie wstępne i szkolenie okresowe.

W myśl § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia programy szkolenia wstępnego oraz szkolenia okresowego, określające szczegółową tematykę, formy realizacji i czas trwania szkolenia, dla poszczególnych grup stanowisk opracowuje pracodawca lub w porozumieniu z pracodawcą - jednostka organizacyjna prowadząca działalność szkoleniową w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, na podstawie ramowych programów szkolenia.

Programy szkolenia powinny być dostosowane do rodzajów i warunków prac wykonywanych przez uczestników szkolenia, a ich realizacja powinna zapewnić spełnienie wymagań określonych w § 3 (ust. 2).

Programy szkolenia, na podstawie których były prowadzone aktualne szkolenia pracowników, powinny być przechowywane przez pracodawców (ust. 3).

Ramowe programy szkolenia są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia (ust. 4).

Zgodnie z art. 237^{15 §} 2 ww. ustawy - Kodeks pracy, ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac.

Stosownie do powyższego zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz. U. Nr 191, poz. 1596 z późn. zm.), które zgodnie z § 8a ust. 1 mówi, iż jeżeli tymczasowa praca na wysokości nie może być wykonana w sposób bezpieczny i zgodnie z warunkami ergonomicznymi z odpowiedniej powierzchni, wówczas:

Tymczasowa praca na wysokości może być wykonywana tylko wtedy, gdy warunki pogodowe nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników (ust. 2).

Uwzględniając wyniki oceny ryzyka dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników oraz w szczególności czas trwania pracy, a także uwarunkowania ergonomiczne występujące przy zastosowaniu wejść z wykorzystaniem lin i sprzętu do ustalania pozycji pracownika podczas pracy, należy zapewnić pracownikom siedziska z odpowiednim wyposażeniem (ust. 3).

W zależności od rodzaju sprzętu roboczego, który zapewni bezpieczne warunki pracy, należy zastosować:

Zastosowane środki i rozwiązania, o których mowa w ust. 4, muszą być na tyle skuteczne, aby zapobiec upadkowi i obrażeniom pracownika wykonującego pracę na wysokości (ust. 5).

Wejścia z wykorzystaniem lin i sprzętu do ustalania pozycji pracownika podczas pracy mogą być stosowane tylko w warunkach, gdzie ocena ryzyka wskazuje, że praca może być wykonywana bezpiecznie i stosowanie innego, bezpieczniejszego sprzętu roboczego nie jest uzasadnione (ust. 6).

W myśl § 8e ust. 1 ww. rozporządzenia, korzystanie z wejść wykonywanych z wykorzystaniem lin oraz sprzęt do ustalania pozycji pracownika muszą być zgodne z następującymi warunkami:

Należy nadmienić, że ww. rozporządzenie zostało zmienione rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 września 2003 r. (Dz. U. Nr 178, poz. 1745) w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż przedmiotowe szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Osoby uczestniczące w przedmiotowych szkoleniach nabywają wiedzę oraz praktyczne umiejętności w zakresie podnoszenia bezpieczeństwa pracy na wysokości. Dzięki temu podczas wykonywanej pracy ich własne bezpieczeństwo jest lepiej chronione, służą zapewnieniu bezpiecznego sposobu wykonywania pracy

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż szkolenia w zakresie bezpiecznej pracy na wysokości, dla osób nadzorujących i kierujących pracami na wysokości (organizator bezpiecznej pracy na wysokości) oraz szkolenie przy obsłudze źródeł pól elektromagnetycznych korzystają od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast szkolenie w zakresie dokonywania przeglądu sprzętu ochrony indywidualnej w ramach danego zakładu pracy nie będzie korzystało z powyższego zwolnienia, ponieważ Wnioskodawca wskazując podstawę prawną, w oparciu o którą jest przeprowadzane szkolenie, tj. Polską Normę PN-EN 365, nie wskazał form i zasad w oparciu o które te szkolenia mają się odbywać, co oznacza, że nie można uznać, że szkolenie prowadzone jest w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Tut. organ podkreśla w tym miejscu, że niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o wskazany przez Wnioskodawcę w treści wniosku stan faktyczny, w szczególności jeśli chodzi o wskazane przez Wnioskodawcę przepisy innych gałęzi prawa niż prawo podatkowe, bowiem organ wydający interpretacje jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez Wnioskodawcę w treści wniosku i nie jest uprawniony do samodzielnego uzupełniania czy modyfikowania stanu faktycznego.

Z wniosku wynika również, iż jedno ze szkoleń, na które Wnioskodawca nie posiada akredytacji jest finansowane w całości ze środków pochodzących z Wojewódzkiego Urzędu Pracy. Zdarzają się również szkolenia, za które odpłatność jest w części finansowana ze środków pochodzących z Wojewódzkiego Urzędu Pracy a pozostała część przez kursantów.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że prowadzone przez Wnioskodawcę powyższe szkolenia, które mają na celu kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe oraz które są w całości finansowane przez Wojewódzki Urząd Pracy, a więc ze środków publicznych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w sytuacji gdy powyższe szkolenia nie są finansowane w całości lecz w co najmniej 70% ze środków publicznych zastosowanie znajdzie zwolnienie wynikające z § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. lub § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.