IBPP1/443-1005/13/AZb

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 października 2013 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 21 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 10 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży kolekcji monet, banknotów, znaczków oraz starych dokumentów - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2013 r. wpłynął do tut. organu drogą elektroniczną e-PUAP ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży kolekcji monet, banknotów, znaczków oraz starych dokumentów.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 10 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 grudnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przed kilku laty Wnioskodawca zajmował się kolekcjonowaniem monet, banknotów, znaczków oraz starych dokumentów, które nabywał na giełdach staroci i dostawał w prezencie od rodziny. Od kilku już lat Wnioskodawca nie zajmuje się powiększaniem kolekcji, ze względu na inne ważniejsze wydatki oraz okoliczności życiowe, które spowodowały że ostatnie 2 lata Wnioskodawca spędził poza rodzinnym miastem. W związku z powyższym Wnioskodawca nie posiada żadnych dowodów zakupów posiadanych monet, jednak wiele osób może poświadczyć że nabywał i dostawał je kilka lat temu. Ze względu na brak czasu, który Wnioskodawca mógłby poświęcić swojemu hobby oraz fakt remontu mieszkania, w wyniku którego nie ma on miejsca na przechowywanie kolekcji, chciałby monety te odsprzedać innym kolekcjonerom za pośrednictwem... (platforma elektroniczna). Działanie podjęte w celu odsprzedania kolekcji nie miałyby charakteru ciągłego, prowadzone byłyby w ramach wygospodarowanego wolnego czasu i ograniczały się tylko do wyprzedaży posiadanych przedmiotów. Od połowy października br. (2013 r.) Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (firma geodezyjna) i jest płatnikiem podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z 7 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że nie potrafi podać jednoznacznej daty kiedy rozpoczął gromadzić wyszczególnione przedmioty. Proces zbierania kolekcji trwał od dawna (od czasów szkolnych/studenckich, czyli około roku 2000). Ostatnie elementy Wnioskodawca dodał do kolekcji przed 2011 rokiem, czyli przed wyjazdem ze swojego rodzinnego miasta do pracy w inną część Polski.

Monety, znaczki, banknoty oraz stare dokumenty Wnioskodawca nabywał z zamiarem ich kolekcjonowania, a co za tym idzie - dzięki poszukiwaniu informacji o nich mógł poszerzać swoją wiedzę historyczno - geograficzną. Wnioskodawca nie gromadził ich z myślą o późniejszej odsprzedaży. Jak już Wnioskodawca pisał we wniosku złożonym w październiku, pozbycie się kolekcji wiąże się u niego nie z potrzebami finansowymi, ale z brakiem miejsca na nie w domu oraz brakiem czasu jaki musiałby poświęcić na dbanie o jego zbiory.

W zakresie działalności gospodarczej Wnioskodawcy mieści się m.in. kod PKD 47.91 - sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Jednak przeważająca część działalności Wnioskodawcy to kod PKD 71.12 - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Odsprzedaż kolekcji Wnioskodawcy nie wiąże się w żaden sposób z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wszystkie przedmioty wchodzące w jej skład weszły w posiadanie Wnioskodawcy co najmniej 2 lata przed rozpoczęciem działalności.

Wnioskodawca nie zamierza w żaden sposób ulepszać swojej kolekcji przed jej odsprzedażą.

Pisząc o działaniach nie mających charakteru ciągłego Wnioskodawca miał na myśli to, że handel monetami, znaczkami, banknotami, czy starymi dokumentami, a co za tym idzie wyprzedaż jego kolekcji, nie jest pomysłem Wnioskodawcy na zarabianie na życie - nie byłaby związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie planuje również poświęcić każdej wolnej chwili na prowadzenie tych działań. Działania miałyby charakter incydentalny - Wnioskodawca odsprzedawałby swoją kolekcję poprzez wyprzedaż jej pojedynczych elementów lub połączonych w grupy powiązane tematycznie.

Wnioskodawca nie planuje podejmować żadnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą.

Wnioskodawca planuje wyprzedać swoją kolekcję za pośrednictwem platform elektronicznych takich jak (...). Wnioskodawca nie planuje stosować żadnych specjalnych form ogłoszeń.

Kolekcja Wnioskodawcy nie posiada na tyle dużej wartości historycznej czy wizualnej, żeby móc z niej czerpać jakieś dodatkowe korzyści majątkowe. Nigdy nie była udostępniana na wystawach, Wnioskodawca nigdy nie czerpał z niej dodatkowych korzyści materialnych.

Monety i banknoty z kolekcji Wnioskodawcy w przeważającej części to obiegowe środki płatnicze, zarówno wycofane z obiegu, jak i będące w obiegu w dniu dzisiejszym. Są to numizmaty z różnych krajów i różnych epok historycznych (od średniowiecza po czasy współczesne). Część z nich wybita jest w stopach srebra. Jeżeli chodzi o wartość numizmatyczną - Wnioskodawca nie potrafi się ustosunkować do tego pytania, ponieważ nie wie czym jest wartość numizmatyczna. Przedmioty będące w kolekcji Wnioskodawcy mają wartość sentymentalną, po części wartość obiegową, również jakąś wartość rynkową. Część z nich zapewne posiada również jakąś wartość historyczną. Monety wybite w stopach srebra posiadają również pewną wartość kruszcu w nich zawartego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 7 stycznia 2014 r.):

Czy jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą będąca płatnikiem podatku VAT Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczenia podatku VAT od wyprzedaży ww. kolekcji, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ wyprzedaż kolekcji nie polegałaby na wykorzystywaniu przedmiotów z kolekcji w sposób ciągły w celach zarobkowych, nie będzie spełniona definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego wyprzedaż ta nie powinna być objęta podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że przed kilku laty Wnioskodawca zajmował się kolekcjonowaniem monet, banknotów, znaczków oraz starych dokumentów, które nabywał na giełdach staroci i dostawał w prezencie od rodziny. Od kilku już lat Wnioskodawca nie zajmuje się powiększaniem kolekcji, ze względu na inne ważniejsze wydatki oraz okoliczności życiowe, które spowodowały że ostatnie 2 lata Wnioskodawca spędził poza rodzinnym miastem. Ze względu na brak czasu, który Wnioskodawca mógłby poświęcić swojemu hobby oraz fakt remontu mieszkania, w wyniku którego nie ma on miejsca na przechowywanie kolekcji, chciałby monety te odsprzedać innym kolekcjonerom za pośrednictwem... (platforma elektroniczna). Działanie podjęte w celu odsprzedania kolekcji nie miałyby charakteru ciągłego, prowadzone byłyby w ramach wygospodarowanego wolnego czasu i ograniczały się tylko do wyprzedaży posiadanych przedmiotów. Od połowy października 2013 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (firma geodezyjna) i jest płatnikiem podatku VAT.

Analizując opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę w kontekście powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Wnioskodawca w zakresie odnoszącym się do wskazanej we wniosku kolekcji nie podejmował działań porównywalnych z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem ww. towarami.

Jak wynika bowiem z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabywał monety, znaczki, banknoty oraz stare dokumenty z zamiarem ich kolekcjonowania, a co za tym idzie - dzięki poszukiwaniu informacji o nich mógł poszerzać swoją wiedzę historyczno - geograficzną. Wnioskodawca nie gromadził ich zatem z zamiarem późniejszej odsprzedaży, zaś samo pozbycie się kolekcji wiąże się u niego nie z potrzebami finansowymi, ale z brakiem miejsca na nie w domu oraz brakiem czasu jaki musiałby poświęcić na dbanie o jego zbiory.

Proces zbierania kolekcji trwał od dawna (od czasów szkolnych/studenckich, czyli około roku 2000). Ostatnie elementy Wnioskodawca dodał do kolekcji przed 2011 rokiem, czyli przed wyjazdem ze swojego rodzinnego miasta do pracy w inną część Polski.

Należy również zauważyć, że Wnioskodawca nie wykorzystywał opisanej we wniosku kolekcji w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jak zaznaczył Wnioskodawca, jego kolekcja nie posiada na tyle dużej wartości historycznej czy wizualnej, żeby móc z niej czerpać jakieś dodatkowe korzyści majątkowe. Nigdy nie była udostępniana na wystawach, Wnioskodawca nigdy nie czerpał z niej dodatkowych korzyści materialnych.

Wnioskodawca nie zamierza w żaden sposób ulepszać swojej kolekcji przed jej odsprzedażą.

Wnioskodawca nie planuje podejmować żadnych działań marketingowych związanych ze sprzedażą.

Wnioskodawca planuje wyprzedać swoją kolekcję za pośrednictwem platform elektronicznych takich jak.... Wnioskodawca nie planuje stosować żadnych specjalnych form ogłoszeń.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca, wyprzedaż jego kolekcji nie jest pomysłem Wnioskodawcy na zarabianie na życie, nie byłaby związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie planuje również poświęcić każdej wolnej chwili na prowadzenie tych działań. Działania miałyby charakter incydentalny - Wnioskodawca odsprzedawałby swoją kolekcję poprzez wyprzedaż jej pojedynczych elementów lub połączonych w grupy powiązane tematycznie.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż mimo, że czynność sprzedaży ww. przedmiotów (kolekcji monet, banknotów, znaczków oraz starych dokumentów) stanowi zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, to nic nie wskazuje na to, że Wnioskodawca dla planowanej wyprzedaży prywatnej kolekcji będzie występował w charakterze handlowca. Kolekcja, która będzie przedmiotem sprzedaży, nie została nabyta w celu dalszej odsprzedaży. Elementy składające się na kolekcję były systematycznie gromadzone przez Wnioskodawcę. Przedmiotowa kolekcja nie była w żaden sposób wykorzystywana w celach zarobkowych, zaś Wnioskodawca nie czerpał z faktu jej posiadania żadnych dodatkowych korzyści majątkowych. Przedstawione okoliczności sprawy w żadnym zakresie nie wskazują, że aktywność Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia wskazanej kolekcji jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Zatem sprzedając posiadaną kolekcję, Wnioskodawca korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, a zatem przedmiotowa czynność nie może być utożsamiana z działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz wyżej wskazane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że sprzedaż kolekcji, będącej częścią majątku prywatnego, na którą składają się monety, banknoty, znaczki oraz stare dokumenty gromadzone przez Wnioskodawcę od około 2000 r. dla jego celów osobistych, które w momencie nabycia nie były przeznaczone do sprzedaży, nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług a Wnioskodawca z tytułu planowanej sprzedaży przedmiotowej kolekcji nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowej kolekcji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że wyprzedaż kolekcji nie powinna być objęta podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić, że niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że przedmiotem sprzedaży będą tylko i wyłącznie takie monety, banknoty, znaczki oraz stare dokumenty, które rzeczywiście należą do majątku prywatnego Wnioskodawcy gromadzonego od około 2000 r. i nie nabytego w celu odsprzedaży. Gdyby bowiem przedmiotem sprzedaży były elementy opisanej we wniosku kolekcji zakupione od innych osób w celu sprzedaży, to czynności należałoby uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.