IBPBII/2/423-34/12/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 6 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości odliczenia w deklaracji WZS-1K kwoty uzyskanych w danym okresie rozliczeniowym umorzeń - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie możliwości odliczenia w deklaracji WZS-1K kwoty uzyskanych w danym okresie rozliczeniowym umorzeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - spółka akcyjna - jest następcą prawnym przedsiębiorstwa państwowego i kontynuuje podstawową działalność tego przedsiębiorstwa, powstałego w wyniku restrukturyzacji przemysłu siarkowego mającej na celu wydzielanie z podmiotów eksploatujących złoża siarki części majątku zbędnego, tj. nieuczestniczącego w procesie produkcji w celu odciążenia przedsiębiorcy od kosztów likwidacji i rekultywacji terenów poeksploatacyjnych. Dlatego też, w związku z zaniechaniem eksploatacji rudy siarkowej metodą odkrywkową w 1994 r. wyodrębnione zostało samodzielne przedsiębiorstwo państwowe, które w dalszej kolejności w wyniku komercjalizacji przekształcone zostało w spółkę akcyjną.

Spółka przejęła majątek przedsiębiorstwa państwowego. Podstawę rachunkową stanowił bilans przedsiębiorstwa państwowego sporządzony na dzień 30 września 2007 r., tj. na dzień poprzedzający dzień komercjalizacji. Specyfika przedmiotu działalności spółki została ujęta w statucie Spółki.

Zasadniczym przedmiotem działalności spółki jest rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych (43.11.Z) oraz przygotowanie terenów pod budowę (43.12.Z) a w szczególności likwidacja zakładów górniczych i zagospodarowanie zbędnego majątku, obszaru górniczego i likwidacja wyrobiska.

Realizacja prac rekultywacyjnych i likwidacyjnych odbywa się na podstawie "Programu likwidacji zakładów górniczych (...)" (zwanego dalej "Programem likwidacji") opracowanego w październiku 2007 r. oraz zaakceptowanego przez Ministra Gospodarki pismem z dnia 14 lutego 2008 r. wraz z aneksem nr 1, zaakceptowanym pismem z dnia 19 sierpnia 2010 r.

Źródłami finansowania prac objętych Programem likwidacji były i są:

* dotacje z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w W.,

* środki własne z działalności dodatkowej - głównie zbywania majątku zbędnego.

Wnioskodawca jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa jest zobowiązany zgodnie z ustawą z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 z późn. zm.) do wpłat na rzecz budżetu państwa w wysokości 15% zysku brutto. Spółka przyjęła kwartalną metodę rozliczania wpłat z zysku.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki (Dz. U. z 2000 r. z późn. zm.) zwalnia się jednostki likwidujące zakłady górnicze z wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz państwa, określonych w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, w takiej wysokości, jaka wynika z umorzonych zobowiązań powstałych w wyniku działalności likwidacyjnej tych jednostek.

W trakcie swojej działalności spółka uzyskuje umorzenia swoich zobowiązań głównie z tytułu podatku od nieruchomości i opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska.

Za okres od 1 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. uzyskała umorzenie opłaty za korzystanie ze środowiska w kwocie 547.654,00 zł, na podstawie Decyzji Marszałka Województwa z dnia 23 lutego 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając na uwadze z art. 5 ust. 3 ustawy o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki spółka ma prawo do odliczenia w deklaracji WZS-K kwoty uzyskanych w danym okresie rozliczeniowym umorzeń, czyli za okres od 1 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. kwoty 547.654,00 zł, czy kwoty 15% wynikających z kwoty 547.654,00 zł tj. 82.148,00 zł.

Zdaniem wnioskodawcy, prawidłowo należałoby w deklaracji WZS-K odliczyć kwotę uzyskanych umorzeń tj. za okres od 1 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. kwotę 547.654,00 zł, ponieważ tyle stanowią uzyskane umorzenia za ten okres (art. 5 ust. 3 w takiej wysokości, jaka wynika z umorzonych zobowiązań) a w kolejnych okresach rozliczeniowych kwotę powiększoną o kolejne umorzenia, jeżeli wystąpią.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 z późn. zm.), jednoosobowe spółki Skarbu Państwa są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej "wpłatami z zysku", na rzecz budżetu państwa.

Wpłaty z zysku zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa dokonywane są zaliczkowo w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Ostateczne rozliczenie następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Wyboru okresu, za jaki będzie dokonywana zaliczka, dokonuje spółka (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Spółki są obowiązane składać deklaracje o wysokości zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, osiągniętego od początku roku obrotowego, i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby spółki, zaliczki miesięczne (kwartalne) w wysokości różnicy między wpłatami z zysku należnymi z zysku osiągniętego od początku roku obrotowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące (kwartały) (art. 2 ust. 4 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 2 ust. 5 ww. ustawy, podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym. Wpłaty z zysku dokonywane są w wysokości 15% zysku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy (art. 4 ww. ustawy).

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazane zostało, że wnioskodawca - jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa - na podstawie ww. ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa zobowiązany jest do dokonywania właśnie takich wpłat do budżetu państwa.

W trakcie swojej działalności za okres od 1 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. spółka uzyskała umorzenie opłaty za korzystanie ze środowiska w kwocie 547.654,00 zł, na podstawie Decyzji Marszałka Województwa z dnia 23 lutego 2012 r.

W związku z powyższym powołując się na art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki (Dz. U. Nr 74, poz. 856 z późn. zm.) wnioskodawca chciałby skorzystać ze zwolnienia z wpłat z zysku w takiej wysokości, jaka wynika z umorzonej opłaty za korzystanie ze środowiska tj. w kwocie 547.654,00 zł.

Tymczasem zauważyć należy, że zgodnie z powołanym wyżej przepisem art. 5 ust. 3 ustawy o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki zwalnia się jednostki likwidujące zakłady górnicze z wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa, określonych w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, w takiej wysokości, jaka wynika z umorzonych zobowiązań powstałych w wyniku działalności likwidacyjnej tych jednostek.

Jak wynika zatem z powyższego, jednostki likwidujące zakłady górnicze mogą zostać zwolnione z wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa w takiej wysokości, jaka wynika z umorzonych zobowiązań powstałych w wyniku działalności likwidacyjnej tych jednostek, jednakże wpłaty te muszą być dokonywane na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (tekst jedn.: Dz. U. z 1991 r. Nr 6, poz. 27 z późn. zm.). Przepis art. 5 ust. 3 ustawy o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki w sposób precyzyjny wskazuje bowiem, że wyłącznie wpłaty z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym na rzecz budżetu państwa - określone w ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych stanowią podstawę do zwolnienia jednostek likwidujących zakłady górnicze z części tych wpłat.

Zatem aby jednostki likwidujące zakłady górnicze mogły zostać zwolnione z części wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym muszą tych wpłat dokonywać na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych. Z kolei w przedmiotowej sprawie, wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym wnioskodawca - jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa - dokonuje na podstawie przepisów ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, a nie ustawy o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych, która określa zasady gospodarki finansowej przedsiębiorstw państwowych działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464) oraz na podstawie innych ustaw, zwanych dalej "przedsiębiorstwami". Powyższe oznacza, że wnioskodawca nie jest podmiotem, do którego adresowane jest zwolnienie wymienione w art. 5 ust. 3 ustawy o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki. Fakt, że nie jest przedsiębiorstwem, które wpłat z zysku dokonuje na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych wyłącza możliwość zwolnienia z opodatkowania wnioskodawcy z wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Podsumowując, wnioskodawcy nie przysługuje w ogóle prawo do odliczenia w deklaracji WZS-1K kwoty uzyskanych w danym okresie rozliczeniowym umorzeń z tytułu opłaty za korzystanie ze środowiska, zatem ani w kwocie 547.654,00 zł, ani w kwocie 82.148,00 zł (tekst jedn.: 15% z kwoty 547.654,00 zł).

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.