IBPBII/2/423-10/12/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1212/10, wniosku z dnia 17 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 19 marca 2009 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy na wnioskodawcy ciąży obowiązek podatkowy z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od dywidendy wypłaconej przez spółkę z o.o. spółce komandytowo-akcyjnej, której komplementariuszem jest wnioskodawca - jest prawidłowe.

W dniu 19 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy na wnioskodawcy ciąży obowiązek podatkowy z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od dywidendy wypłaconej przez spółkę z o.o. spółce komandytowo-akcyjnej, której komplementariuszem jest wnioskodawca.

W dniu 10 czerwca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPB II/2/423-6/09/NG, w której uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie dywidenda wypłacona przez spółkę z o.o. na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej będzie stanowić dla wnioskodawcy będącego wspólnikiem spółki komandytowo-akcyjnej przychód z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 2 lipca 2009 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 3 sierpnia 2009 r. Znak: IBPB II/2/423W-3/09/NG odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono w dniu 6 sierpnia 2009 r.

Pismem z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 1 września 2009 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 1 października 2009 r. Znak: IBPB II/2/4240-3/09/NG, IBRP/007-277/09 Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 29 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1429/09 oddalił skargę wnioskodawcy na interpretację indywidualną.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu kasacji wniesionej przez Spółkę od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2009 r., wyrokiem z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1212/10 uchylił zaskarżony wyrok w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację. Wyrok wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Biura w dniu 29 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, która z kolei jest jedynym wspólnikiem (udziałowcem) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Ponieważ spółka z o.o. osiągnęła z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zysk netto za 2008 r., Zgromadzenie Wspólników tej spółki zamierza go przeznaczyć na wypłatę dywidendy dla jedynego wspólnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek podatkowy z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od dywidend.

Zdaniem wnioskodawcy na powyższe pytanie należy udzielić odpowiedzi przeczącej.

Powstanie obowiązku podatkowego jest bowiem uzależnione od zaistnienia prawno-podatkowego stanu faktycznego, na który składają się element podmiotowy (kto ma zapłacić podatek) oraz element przedmiotowy (od czego należy zapłacić podatek). Tylko w przypadku równoczesnego zachodzenia obydwu elementów może powstać obowiązek podatkowy, a w dalszej kolejności zobowiązanie podatkowe. Zatem nałożenie podatku jest niemożliwe bez uprzedniego ustalenia zarówno strony przedmiotowej, jak i podmiotowej zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Przenosząc te ogólne stwierdzenia na grunt niniejszej sprawy, zdaniem wnioskodawcy, należy podkreślić, iż - w świetle opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego - uprawnionym do dywidendy będzie tylko i wyłącznie wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością tj. spółka osobowa - spółka komandytowo-akcyjna, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ani też podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W tym stanie rzeczy, na takiej spółce nie może w ogóle ciążyć obowiązek podatkowy w podatku dochodowym, w tym także w zryczałtowanym podatku dochodowym od dywidend (art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 10 czerwca 2009 r. Znak: IBPB II/2/423-6/09/NG Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie dywidenda wypłacona przez spółkę z o.o. na rzecz spółki komandytowo-akcyjnej będzie stanowić dla wnioskodawcy będącego wspólnikiem spółki komandytowo-akcyjnej przychód z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie zarzucając, iż jest ona niezgodna z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 29 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 1429/09 oddalił skargę na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2009 r.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu kasacji Spółki od powyższego wyroku, wyrokiem z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1212/10 uchylił zaskarżony wyrok w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Przepis ten statuuje zasadę, że w przypadku osiągania przychodów przez spółki niebędące osobami prawnymi, podatnikami podatku dochodowego nie są te spółki, a ich wspólnicy będący podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Przychód, jaki osiągają oni z udziału w spółce podlega doliczeniu do ich pozostałych przychodów w wysokości proporcjonalnej do ich udziału i jest uwzględniany przy obliczaniu podstawy opodatkowania na zasadach ogólnych, tak jak i koszty uzyskania przychodu, wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu, ulgi, zwolnienia, obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Ustawa podatkowa nie definiuje dla celów podatkowych pojęcia udziału w spółce, należy zatem - odwołując się do wykładni językowej-przyjąć, że przychodami z udziału w spółce niemającej osobowości prawnej są wszelkie przychody osiągnięte z tytułu uczestniczenia w niej (udział to uczestniczenie w czymś wraz z innymi - tak w Uniwersalnym słowniku języka polskiego - dostępnym na stronie internetowej Wydawnictwa PWN, czynna obecność w jakimś zbiorowym działaniu-tak w Słowniku współczesnego języka polskiego - Warszawa 1996, s. 1171), czyli wszelkie przychody uzyskane przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych jako wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego art. 5 ust. 1 ww. ustawy ma zastosowanie do wszystkich wspólników spółek osobowych będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, a więc również i do komplementariuszy spółki komandytowo-akcyjnej.

Przepis ten nakazuje uwzględnienie przez wymienionych w nim podatników przy obliczaniu podstawy opodatkowania przychodów osiąganych przez nich z tego źródła w wysokości odpowiadającej ich udziałowi w przychodach spółki. Skoro nie zdefiniowano w nim odrębnie pojęcia przychodu (w odniesieniu do poszczególnych rodzajów spółek) odwołać się należy do opisowego ujęcia tego pojęcia zawartego w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w świetle tej regulacji ocenić, czy i jakie (jakiego rodzaju) przychody osiągają wspólnicy spółki komandytowo-akcyjnej.

Zdaniem Sądu, w tym celu konieczne jest przeanalizowanie przepisów Kodeksu spółek handlowych. Przepisy te nie odnoszą się wprawdzie do obowiązków podatkowych i nie mogą modyfikować zasad opodatkowania, zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, odwołanie się do nich jest jednak konieczne (w ramach wykładni systemowej zewnętrznej) w celu ustalenia uprawnień wspólnika spółki komandytowo-akcyjnej i stwierdzenia, które z przysługujących mu z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej świadczeń odpowiadają pojęciu przychodu w rozumieniu przedmiotowej ustawy. Zatem wspólnikom spółki komandytowo-akcyjnej przysługuje prawo do udziału w zysku spółki proporcjonalnie do ich udziałów (art. 147 § 1 k.s.h.). Zysk (lub strata) roku obrotowego winna się przy tym dzielić na dwie części odpowiadające sumie wkładów akcjonariuszy (pokrytą częścią kapitału zakładowego) oraz sumie wkładów wniesionych przez komplementariuszy. Zysk (lub strata) przypadający do podziału między komplementariuszy podlega zasadom identycznym jak w spółce jawnej (art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h.).

W niniejszej sprawie, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy zauważyć, że dywidenda ma być wypłacona przez sp. z o.o., w której jedynym udziałowcem jest spółka komandytowo-akcyjna, w której komplementariuszem jest wnioskodawca. A zatem dywidenda nie jest wypłacana bezpośrednio wnioskodawcy tylko spółce komandytowo-akcyjnej. Powstaje zatem pytanie, czy do takiej dywidendy będzie miał wobec komplementariusza zastosowanie obowiązek podatkowy z art. 22 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, na wspólniku spółki komandytowo-akcyjnej taki obowiązek nie będzie ciążył, a to z uwagi na treść art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy bowiem zauważyć po pierwsze, że kwota dywidendy nie zostaje przekazana do dyspozycji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (kompementariusza) ale do dyspozycji spółki komandytowo-akcyjnej. W ocenie Sądu zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, za dochód (przychód) faktycznie uzyskany należy uważać taki dochód, którym podatnik może sam rozrządzać, a więc dochód rzeczywiście mu wypłacony lub postawiony do jego dyspozycji. Momentem postawienia takiego dochodu (przychodu) będzie moment rzeczywistego otrzymania kwoty pieniężnej albo moment powstania należności pieniężnych do dyspozycji podatnika. Skoro zatem dywidenda wypłacona przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zostaje w spółce komandytowo-akcyjnej, to nie można przyjąć, że tym samym kwota ta została pozostawiona do dyspozycji spółki będącej komplemetariuszem spółki komandytowo-akcyjnej. Zgodnie z odesłaniem z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h. do spółki komandytowo-akcyjnej w zakresie kompementariusza zastosowanie mają przepisy spółki jawnej, a zatem zastosowanie będzie miał art. 52 § 1 k.s.h. Zgodnie z tym przepisem wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. A zatem to dopiero z końcem roku obrotowego spółki komandytowo-akcyjnej, komplementariusz może żądać podziału zysku i wypłaty należnej mu dywidendy (udziału w zysku spółki). W tym wypadku wnioskodawca dopiero z końcem roku obrotowego ma prawo do równego udziału w zysku i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, niezależnie od rodzaju i wartości wkładu (por. A. Kidyba, Komentarz do art. 51 k.s.h., Lex/el).

Z tych też względów za uzasadnione należało uznać stanowisko spółki, że uprawnionym do dywidendy będzie tylko i wyłącznie wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością tj. spółka osobowa - spółka komandytowo-akcyjna, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego. W tym stanie rzeczy, na takiej spółce nie może w ogóle ciążyć obowiązek podatkowy w podatku dochodowym, w tym także w zryczałtowanym podatku dochodowym od dywidend (art. 10 ust. 1).

Z tych względów podzielić należy zarzut dokonania przez sąd w zaskarżonym wyroku błędnej wykładni art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Sąd ten wadliwie bowiem zinterpretował użyte w tym przepisie pojęcie przychodu z udziału w spółce uznając, że w każdym przypadku jest ono równoznaczne z częścią przychodu tej spółki, osiąganej z działalności gospodarczej. Poza tym przyjęta przez sąd pierwszej instancji w zaskarżonym wyroku wykładnia prowadziłaby do wniosku, że gdyby wnioskodawca podlegał obowiązkowi podatkowemu od dywidend na podstawie art. 10 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 1 oraz art. 5 ww. ustawy, to zobowiązany byłby do zapłaty dwóch podatków dochodowych od tego samego dochodu: (zryczałtowanego) pobranego prze płatnika oraz wykazanego w zeznaniu podatkowym.

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem (art. 125 k.s.h.).

Z kolei art. 147 § 1 k.s.h. stanowi, iż komplementariusz i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikami (komplementariuszem oraz akcjonariuszami) spółki komandytowo-akcyjnej są osoby prawne, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

I tak zgodnie z art. 5 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zatem podatnikami z tytułu dochodów osiągniętych przez spółkę komandytową są jej wspólnicy.

Z kolei zawarta w art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy definicja dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych precyzuje, iż dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji) (...). Klasycznym przykładem dochodu z udziału w zyskach osób prawnych jest niewątpliwie dywidenda, co potwierdza art. 22 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że podatek dochodowy od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 2 podatek ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Płatnikiem podatku dochodowego zryczałtowanego zgodnie z art. 26 ust. 3 ww. ustawy jest podmiot wypłacający dywidendę i winien przekazać podatek na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg siedziby podatnika w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał jego poboru.

W niniejszej sprawie należy zauważyć, że dywidenda miała być wypłacona przez sp. z o.o., w której jedynym udziałowcem jest spółka komandytowo-akcyjna, w której komplementariuszem jest z kolei wnioskodawca. A zatem dywidenda nie będzie wypłacana bezpośrednio wnioskodawcy tylko spółce komandytowo-akcyjnej. Powstaje zatem pytanie, czy do takiej dywidendy będzie miał wobec komplementariusza zastosowanie obowiązek podatkowy z art. 22 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1212/10 zapadłe w niniejszej sprawie, stwierdzić należy, ze taki obowiązek nie będzie ciążył, a to z uwagi na treść art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy bowiem zauważyć, że kwota dywidendy nie zostaje przekazana do dyspozycji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (kompementariusza) ale do dyspozycji spółki komandytowo-akcyjnej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za dochód (przychód) faktycznie uzyskany należy uważać taki dochód, którym podatnik może sam rozporządzać, a więc dochód rzeczywiście mu wypłacony lub postawiony do jego dyspozycji. Momentem postawienia takiego dochodu (przychodu) będzie moment rzeczywistego otrzymania kwoty pieniężnej albo moment powstania należności pieniężnych do dyspozycji podatnika. Skoro zatem dywidenda wypłacona przez spółkę z o.o. zostaje w spółce komandytowo-akcyjnej, to nie można przyjąć, że tym samym kwota ta została pozostawiona do dyspozycji spółki będącej komplemetariuszem spółki komandytowo-akcyjnej. Zgodnie z odesłaniem z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h. do spółki komandytowo-akcyjnej w zakresie kompementariusza zastosowanie mają przepisy spółki jawnej, a zatem zastosowanie będzie miał art. 52 § 1 k.s.h. Zgodnie z tym przepisem wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. A zatem to dopiero z końcem roku obrotowego spółki komandytowo-akcyjnej, komplementariusz może żądać podziału zysku i wypłaty należnej mu dywidendy (udziału w zysku spółki). W tym wypadku wnioskodawca dopiero z końcem roku obrotowego ma prawo do równego udziału w zysku i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku, niezależnie od rodzaju i wartości wkładu.

Z tych też względów za uzasadnione należało uznać stanowisko spółki, że uprawnionym do dywidendy będzie tylko i wyłącznie wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością tj. spółka osobowa - spółka komandytowo-akcyjna, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego. W tym stanie rzeczy, na takiej spółce nie może w ogóle ciążyć obowiązek podatkowy w podatku dochodowym, w tym także w zryczałtowanym podatku dochodowym od dywidend.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.