IBPBII/2/415-97/14/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2013 r. (data otrzymania 12 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2013 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 21 czerwca 2011 r. Wnioskodawca kupił 33,33% udziału w nieruchomości za cenę 25 zł/ m².

W dniu 12 grudnia 2012 r. złożono wniosek o podział nieruchomości na 3 działki w tym 1 pod drogę (minęło 18 miesięcy od zakupu udziału).

Decyzję o podziale działki na odrębne działki wydano 22 marca 2012 r.

W dniu 18 kwietnia 2013 r. decyzja podziałowa stała się ostateczna. Na mocy decyzji o podziale w tym dniu utracono na rzecz Gminy własność działki przeznaczonej pod drogę, ale nie wypłacono ani nie ustalono wysokości odszkodowania.

W kwietniu 2013 r. złożono wniosek do Gminy o uzgodnienie (w drodze ugody) wysokości odszkodowania za działkę przejętą pod drogę (nie udało się uzgodnić tej ceny i zawrzeć ugody).

W maju 2013 r. złożono wniosek do Gminy o wypłatę odszkodowania w trybie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Decyzja o wysokości odszkodowania stała się ostateczna 14 października 2013 r. - przyznana cena: 140 zł/ m² (cena nabycia 25 zł/ m^2, cena zbycia 140 zł/m^2, cena nabycia niższa o 82,14% od ceny zbycia).

W listopadzie 2013 r. wypłacono odszkodowanie - upłynęło ponad 28 miesięcy (czyli ponad 2 lata o jakich mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) licząc od dnia zakupu udziału (21 czerwca 2013 r. - winno być 21 czerwca 2011 r.) do wypłaty odszkodowania.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

Czy uzyskane odszkodowanie podlega zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane odszkodowanie podlega zwolnieniu, ponieważ wypłacono je w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami w okresie ponad 2 lata od odpłatnego zbycia.

W dalszej części własnego stanowiska Wnioskodawca analizuje poszczególne fragmenty art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, fragment omawianego zwolnienia:

* "przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami" dotyczy jego przypadku czyli korzysta ze zwolnienia - decyzja przyznająca odszkodowanie jest wydawana w trybie ustawy o gospodarce nieruchomościami. Czyli podlega pod zwolnienie przedmiotowe opisane w pkt 21 (winno być pkt 29);

* "lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie" także dotyczy Wnioskodawcy czyli korzysta ze zwolnienia, gdyż rzeczywiście doszło do przejęcia nieruchomości na cel (droga publiczna) uzasadniający jej przyszłe wywłaszczenie. Pytanie tylko czy zbyciem można nazwać każdą zmianę właściciela - także tą dokonaną w wyniku wydania decyzji administracyjnej - np. o przejęciu z mocy prawa itp. Wnioskodawcy wydaje się, że tak - stanowi o tym art. 1 pkt 3b (winno być art. 4 pkt 3b) ustawy o gospodarce nieruchomościami, który definiuje pojęcie zbywania nieruchomości jako "dokonywanie czynności prawnych na podstawie, których następuje przeniesienie własności nieruchomości." Tym samym przypadek Wnioskodawcy podlega pod zwolnienie przedmiotowe opisane w pkt 21 (winno być 29) także z tego powodu;

* "oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu" nie dotyczy przypadku Wnioskodawcy;

* "stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami". Zdaniem Wnioskodawcy, przepis jest tak skonstruowany, że w pierwszej części zacytowanej powyżej opisuje przedmiot zwolnienia podatkowego (i Wnioskodawca wykazał że zwolnienie to dotyczy jego przypadku) a w części drugiej przepis opisuje przypadki, w których to powyższe zwolnienie jest wykluczone. I opisywany przez Wnioskodawcę stan faktyczny nie zawiera się w tych przypadkach;

* "nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym" czyli przypadek Wnioskodawcy;

* "nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego" to Wnioskodawcy nie dotyczy, bo w jego przypadku przeprowadzono postępowanie o podział nieruchomości opisane w art. 92-100 ustawy o gospodarce nieruchomościami a nie postępowanie wywłaszczeniowe. Postępowanie wywłaszczeniowym jest realizowane w oparciu o art. 112-127 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W decyzji Wnioskodawcy podstawą prawną orzekania nie były przepisy art. 112-127 ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczące postępowania wywłaszczeniowego. To dwa całkowicie odrębne rodzaje postępowań administracyjnych, z odrębnymi procedurami. Wnioskodawca przedstawił kilka proceduralnych różnic pomiędzy postępowaniem wywłaszczeniowym a postępowaniem o podział., które wykluczają pomylenie tych dwóch postępowań.

W szczególności zgodnie z art. 115 ustawy o gospodarce nieruchomościami - wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego na rzecz jednostki samorządu terytorialnego następuje na wniosek jej organu wykonawczego. W przypadku Wnioskodawcy tak nie było. W jego przypadku postępowanie o podział było wszczęte w trybie art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami i nastąpiło na wniosek samych współwłaścicieli nieruchomości, nie było też elementu przymusu jaki występuje przy wywłaszczeniu.

W postępowaniu wywłaszczeniowym zgodnie z art. 116 ustawy o gospodarce nieruchomościami wymagany jest wniosek o wywłaszczenie składany przez jednostkę samorządu terytorialnego wraz z szeregiem załączników. Są to wymagania o charakterze obligatoryjnym. W przypadku Wnioskodawcy - w postępowaniu o podział nie było żadnego wniosku o wywłaszczenie. Podobnie Starosta zobowiązany jest złożyć w sądzie wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego do czego zobowiązuje go art. 117 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Taki wniosek nie został złożony bo Starosta wie, że postępowanie o podział nie jest postępowaniem wywłaszczeniowym.

W przypadku postępowania wywłaszczeniowego art. 118 ustawy o gospodarce nieruchomościami nakazuje przeprowadzenie rozprawy administracyjnej. Jest to obligatoryjne. W przypadku Wnioskodawcy jej nie przeprowadzono. Podobnie jak nie wyznaczono Wnioskodawcy i pozostałym współwłaścicielom na piśmie dwumiesięcznego terminu o jakim mowa w art. 115 ust. 2 na rokowania o nabycie w drodze umowy o jakich mowa w art. 114 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jest to wymagane przy postępowaniu wywłaszczeniowym a w przypadku Wnioskodawcy nie miało miejsca.

Sama różnica w nazwie i umieszczenie w przepisach ustawy o gospodarce nieruchomościami postępowań o podział nieruchomości i wywłaszczenie nieruchomości w różnych rozdziałach (Rozdział 1: Podziały nieruchomości, Rozdział 4: Wywłaszczanie nieruchomości) dobitnie świadczy o tym, że są to 2 odrębne typy postępowań, dla których ustawodawca przypisał całkowicie odrębne procedury. Postępowania o podział nieruchomości opisane w art. 92-100 ustawy o gospodarce nieruchomościami to na pewno inne postępowania niż wywłaszczeniowe opisane w art. 112-127 ustawy o gospodarce nieruchomościami i taki był cel ustawodawcy. Dlatego nie ma zastosowania w przypadku Wnioskodawcy przepis art. 21 ust. 1 pkt 29, który mówi "nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego". Zdaniem Wnioskodawcy, zapis nie obejmuje opisywanego przypadku.

Nie można traktować postępowania o podział jako postępowania wywłaszczeniowego nawet na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wspólną cechą tych postępowań może być jedynie sposób ustalania odszkodowania za nieruchomość, ale na pewno nie można traktować postępowania o podział jako postępowania wywłaszczeniowego.

Dodatkowo art. 118 i 119 ust. 1 pkt 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami przesądza, że o wysokości odszkodowania orzeka się w decyzji o wywłaszczeniu. W postępowaniu wywłaszczeniowym nie jest więc możliwe wydanie odrębnej decyzji o wywłaszczeniu i odrębnej decyzji o ustaleniu odszkodowania, co miało miejsce w przypadku Wnioskodawcy i pozostałych współwłaścicieli, w ramach postępowania o podział. Takie rozwiązanie jest niedopuszczalne w Konstytucyjnym państwie prawnym (art. 2 Konstytucji RP), chroniącym prawo własności (art. 21 ust. 1 Konstytucji RP). Podmiot wywłaszczany bowiem nie uzyskuje nawet informacji o ustaleniu ekwiwalentu za utracone prawa. Jest to sprzeczne z wyrażoną w art. 21 Konstytucji RP zasadą, że wywłaszczenie jest dopuszczalne wyłącznie za słusznym odszkodowaniem.

Tak więc postępowania o podział nieruchomości nie można uznać za postępowanie wywłaszczeniowe, choćby z tego powodu, że w przypadku Wnioskodawcy wydano odrębną decyzję o podziale nieruchomości i odrębną o ustaleniu odszkodowania czego w postępowaniu wywłaszczeniowym czynić nie można. Na koniec Wnioskodawca dodaje, że w treści decyzji o podziale nieruchomości nigdy nie użyto zwrotu "wywłaszczenie" w stosunku do utraty prawa własności nieruchomości. Podobnie jak w decyzji o ustaleniu odszkodowaniu za nieruchomość nie jest napisane o pozbawieniu Wnioskodawcy i pozostałych współwłaścicieli własności w wyniku wywłaszczenia. Wnioskodawcę pozbawiono prawa własności w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami ale nie każde pozbawienie prawa własności w trybie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami jest wywłaszczeniem. Zdaniem Wnioskodawcy, powyżej udowodnił, że w jego przypadku wszczęto jedynie postępowanie podziałowe, a nie było wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego, tym samym nabycie nieruchomości nie mogło nastąpić w okresie 2 lat od wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego o jakim mówi przepis (co skutkowałoby wykluczeniem ze zwolnienia przedmiotowego), bo takiego postępowania wywłaszczeniowego w ogóle nie wszczęto);

* "bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości" 18 kwietnia 2013 r. nastąpiło zbycie nieruchomości, ustalenie odpłatności nastąpiło 14 października 2013 r. a uzyskanie zapłaty w listopadzie 2013 r., czyli przepis " (...) nabył jej własność w okresie 2 lat przed (...) bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości (...)" nie dotyczy Wnioskodawcy bo odpłatność za zbycie była po okresie 2 lat o jakich mówi przepis. W okresie 2 lat doszło do zbycia ale nie odpłatnego zbycia, gdyż w dacie zbycia 18 kwietnia 2013 r. nie było ono odpłatne. W terminie 2 lat Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele nie uzyskali odpłatności, a nawet nie ustalono wysokości tej odpłatności. (Skoro przepisy podatkowe nie definiują pojęcia zbycia, to należy definiować je tak jak w art. 1 pkt 3b (winno być art. 4 pkt 3b) ustawy o gospodarce nieruchomościami, który definiuje pojęcie zbywania nieruchomości jako "dokonywanie czynności prawnych na podstawie których następuje przeniesienie własności nieruchomości." Czyli przeniesienie własności w wyniku uprawomocnienia się decyzji podziałowej jest zbyciem.). Odpłatność była ale dopiero po 2 latach. Nie może więc być mowy o odpłatnym zbyciu w terminie 2 lat skoro w tym terminie nie otrzymaliśmy ani zapłaty, ani nawet nie ustalono wysokości tej zapłaty. Nie było to także odroczenie terminu płatności, bo w dacie pozbawienia własności (ani w ciągu 2 lat) nie była ustalona cena. O wypłatę Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele zwracali się z odrębnym wnioskiem i było w tej sprawie prowadzone odrębne postępowanie, w którym ustalono wysokość odszkodowania ale uczyniono to po okresie 2 lat od nabycia).

Niewątpliwie odszkodowanie za przejętą na rzecz gminy działkę jest przychodem zwolnionym o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 "przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami" i podlega zwolnieniu przedmiotowemu z tegoż art. 21 ust. 1 pkt 29.

Owo przedmiotowe zwolnienie wykluczone jest przez przypadki, gdy właściciel nieruchomości, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Wykluczenie zwolnienia przedmiotowego jednak w przypadku Wnioskodawcy nie może mieć miejsca gdyż:

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego przypadku kwota uzyskana tytułem odszkodowania za pozbawienie prawa własności nieruchomości podlega zwolnieniu przedmiotowemu z art. 21 ust. 1 pkt 29 i podatek dochodowy nie jest należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z pierwszego zdania zacytowanego przepisu wynika, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z tego zwolnienia jest, aby uzyskany przychód z tytułu odszkodowania lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości był wypłacany stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast w zdaniu drugim analizowanego przepisu zawarte zostały warunki dodatkowe, według których zwolnienie to nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub jej odpłatnym zbyciem,

* cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie za nieruchomość, którą gmina przejętą pod drogę. Wypłata odszkodowania nastąpiła na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca udział w nieruchomości kupił 21 czerwca 2011 r. płacąc 25 zł/ m² a prawo własności utracił na rzecz gminy 18 kwietnia 2013 r. otrzymując 140 zł/ m².

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że spełniony został podstawowy warunek uprawniający do skorzystania z omawianego zwolnienia, ponieważ Wnioskodawca uzyskał przychód z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Spełniony został także jeden z warunków wyłączających możliwość zastosowania zwolnienia a mianowicie cena za jaką nabył Wnioskodawca udziału w nieruchomości była niższa o ponad 50% od wysokości przyznanego odszkodowania.

Zaznaczyć należy, że zwolnienie nie będzie przysługiwać, gdy warunki dotyczące okresu wszczęcia postępowania oraz ceny nabycia - będą spełnione łącznie. W przypadku gdy spełniony będzie tylko jeden z nich (albo żaden z nich), wówczas zwolnienie będzie podatnikowi przysługiwać. Istotne zatem w rozpatrywanej sprawie jest ustalenie czy została również spełniona druga negatywna przesłanka uniemożliwiająca zwolnienie otrzymanego odszkodowania a dotycząca okresu wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego.

Wnioskodawca wskazał, że 12 grudnia 2012 r. wraz z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości złożył wniosek o podział nieruchomości na trzy działki w tym jedną pod drogę. W dniu 18 kwietnia 2013 r. decyzja podziałowa stała się ostateczna i na jej podstawie w tym dniu Wnioskodawca utracił na rzecz gminy własność działki przeznaczonej pod drogę. Wnioskodawca podkreśla, że w jego przypadku przeprowadzone było postępowanie o podział nieruchomości a nie postępowanie wywłaszczeniowe.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) - działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

W myśl art. 98 ust. 3 ww. ustawy - za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Natomiast zgodnie z art. 115 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami - wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego na rzecz Skarbu Państwa następuje z urzędu, a na rzecz jednostki samorządu terytorialnego - na wniosek jej organu wykonawczego. Wszczęcie postępowania z urzędu może także nastąpić na skutek zawiadomienia złożonego przez podmiot, który zamierza realizować cel publiczny.

Słusznie stwierdził Wnioskodawca, że w przypadku utraty prawa własności nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela nie wszczyna się postępowania wywłaszczeniowego. Wówczas to właściciel nieruchomości składa wniosek o jej podział. W rozpatrywanej sprawie gmina, która przejęła działkę pod drogę, nie złożyła wniosku o wywłaszczenie. Tym samym należy uznać, że skoro nie nastąpiło wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego to nie jest możliwe spełnienie drugiej przesłanki negatywnej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a dotyczącej okresu wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego.

Podsumowując, ponieważ w rozpatrywanej sprawie spełniony został tylko jeden z warunków wyłączających możliwość zastosowania przedmiotowego zwolnienia tj. cena nabycia nieruchomości była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia uzyskanego odszkodowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do własnego stanowiska Wnioskodawcy, w którym udowadnia, że nie nabył własności nieruchomości w okresie 2 lat przed odpłatnym zbyciem, ponieważ odszkodowanie otrzymał po okresie 2 lat należy wyjaśnić, że Wnioskodawca nie zbył odpłatnie nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lecz uzyskał odszkodowanie wypłacone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami za jej przejęcie przez gminę.

Wnioskodawca błędnie uzasadnia niespełnienie powyższego warunku, gdyż ta część zwolnienia nie dotyczy przypadku Wnioskodawcy.

Ponadto należy również wyjaśnić, że nie każda utrata prawa własności nieruchomości w konsekwencji podziału nieruchomości nie stanowi postępowania wywłaszczeniowego. Jak wynika z wyżej zacytowanego art. 115 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego może także nastąpić z urzędu na skutek zawiadomienia złożonego przez podmiot, który zamierza realizować cel publiczny.

Zgodnie natomiast z art. 97 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami - podziału nieruchomości można dokonać z urzędu, jeżeli jest on niezbędny do realizacji celów publicznych.

Zatem w sytuacji gdy podział nieruchomości następuje z urzędu w skutek realizacji celu publicznego dochodzi wówczas do wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego.

Niezależnie od powyższych uwag odszkodowanie uzyskane przez Wnioskodawcę za przejęcie przez gminę działki pod drogę wypłacone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie zostały spełnione łącznie warunki wyłączające możliwość jego zastosowania.

Stanowisko uznano za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.