IBPBII/2/415-948/14/MW - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienia przez spółdzielnię mieszkaniową z opłaty za windę mieszkańców zajmujących lokale mieszkalne usytuowane na parterze.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 8 września 2014 r. (data otrzymania 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia przez Spółdzielnię Mieszkaniową z opłaty za windę mieszkańców zajmujących lokale mieszkalne usytuowane na parterze - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 września 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia przez Spółdzielnię Mieszkaniową z opłaty za windę mieszkańców zajmujących lokale mieszkalne usytuowane na parterze.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia będąca Wnioskodawcą posiada w swoich zasobach budynki mieszkalne wyposażone w dźwigi osobowe. Na podstawie Statutu i opracowanego na jego podstawie Regulaminu rozliczania kosztów gospodarki lokalami mieszkalnymi, garażami i lokalami użytkowymi stanowiącymi własność Spółdzielni Mieszkaniowej i lokalami stanowiącymi własność innych osób oraz ustalania opłat za używanie tych lokali koszty dźwigów rozlicza się na osobę i na podstawie planu ekonomiczno-finansowego zatwierdzonego przez Radę Nadzorczą ustala się miesięczne stawki opłat dla lokali w budynkach posiadających dźwigi (w zł/osobę).

Kosztami eksploatacji tych dźwigów obciążone są wszystkie lokale, w tym również położone na parterach budynków - zgodnie z intencją art. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych traktującej windę jako część wspólną danej nieruchomości, w której udziały posiada każdy współwłaściciel i jest zobowiązany do ponoszenia opłat związanych z ich eksploatacją i utrzymaniem.

Niemniej jednak jest grupa członków Spółdzielni, którzy uważają, że taki stan krzywdzi mieszkańców parterów, którzy według nich nie korzystają z windy, więc dążą do zmiany sposobu rozliczenia opłat eksploatacyjnych w zakresie dźwigów tak, aby mieszkańcy parterów zostali całkowicie lub przynajmniej częściowo zwolnieni z ponoszenia tych opłat. Równocześnie te osoby nie kwestionują ponoszenia opłat na fundusz remontowy, z którego również finansowane są remonty dźwigów.

Wnioskodawca wskazał, że w omawianej sytuacji ww. osoby nie wniosą opłat za coś z czego nie korzystają (zgodnie z wnioskami osób kwestionujących dotychczasową metodę rozliczeń), natomiast odmienny sposób naliczenia opłaty za dźwigi dla poszczególnych mieszkańców nie będzie miał charakteru dopłaty, tylko innej stawki eksploatacyjnej.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie.

Czy podjęcie uchwały zwalniającej mieszkańców zajmujących lokale na parterze budynku z opłaty za używanie windy i rozłożenie kosztów z tym związanych na użytkowników lokali położonych na wyższych piętrach będzie skutkować obciążeniem mieszkańców parterów podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszyscy użytkownicy lokali niezależnie od tego, na której kondygnacji lokal zajmują powinni w pełni partycypować w kosztach utrzymania części wspólnych nieruchomości. Zwolnienie z tych opłat mieszkańców parterów może być potraktowane jako przychód z innych źródeł, co oznacza, że inni mieszkańcy danego budynku pokrywają utrzymanie udziału w nieruchomości mieszkańców parterów (część mieszkańców jest odrębnymi właścicielami i w ich przypadku udziały w nieruchomości wspólnej są określone w aktach notarialnych). W takiej sytuacji Spółdzielnia będzie zmuszona wystawić dla poszczególnych osób informację PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące opłat wnoszonych na rzecz spółdzielni mieszkaniowych zarówno przez członków spółdzielni, jak i osoby niebędące członkami spółdzielni określa art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy - członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Na podstawie art. 4 ust. 11 ww. ustawy - osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Z kolei członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 tej ustawy).

W myśl natomiast art. 4 ust. 4 tej ustawy - właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

Zatem obowiązki uczestniczenia w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni obejmują nie tylko członków spółdzielni, ale również właścicieli lokali niebędących jej członkami.

Kwestie szczegółowe dotyczące opłat wnoszonych zarówno przez członków spółdzielni jak i właścicieli lokali niebędących ich członkami, określa statut spółdzielni. Może on jednak w różny sposób regulować kwestie wnoszenia opłat na rzecz spółdzielni, w tym dotyczących utrzymania, eksploatacji i remontów dźwigów. Jak wynika z wniosku, obecnie Statut Wnioskodawcy i opracowany na jego podstawie Regulamin rozliczania kosztów gospodarki lokalami mieszkalnymi, garażami i lokalami użytkowymi stanowiącymi własność Spółdzielni Mieszkaniowej i lokalami stanowiącymi własność innych osób oraz ustalania opłat za używanie tych lokali nie różnicuje tych opłat ze względu na usytuowanie lokalu mieszkalnego, tj. na parterze czy na piętrze budynku mieszkalnego. Niemniej jednak jest grupa członków Spółdzielni, którzy uważają, że taki stan krzywdzi mieszkańców parterów, którzy według nich nie korzystają z windy, więc dążą do zmiany sposobu rozliczenia opłat eksploatacyjnych w zakresie dźwigów tak, aby mieszkańcy parterów zostali całkowicie lub przynajmniej częściowo zwolnieni z ponoszenia tych opłat.

Zauważyć należy, że postanowienia statutu spółdzielni mieszkaniowej mają charakter generalno-abstrakcyjny i odnoszą się do wszystkich osób będących adresatami zawartych w nim norm. Jeśli zatem właściwy organ spółdzielni mieszkaniowej podejmie uchwałę o zmianie statutu Wnioskodawcy w zakresie opłat za używanie dźwigów, w wyniku czego zwolni z obowiązku wnoszenia tych opłat mieszkańców zajmujących lokale usytuowane na parterze budynków mieszkalnych, to okoliczność ta nie spowoduje po stronie tych osób żadnych konsekwencji w podatku dochodowym od osób fizycznych. Z takiego zwolnienia mogą bowiem korzystać wszystkie osoby, które spełniają określone w statucie warunki (w tym przypadku przesłanką jest zajmowanie lokalu mieszkalnego na parterze). Tym samym zwolnienie to nie ma charakteru indywidualnego i nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Na Wnioskodawcy nie będzie zatem ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT-8C dla osób zwolnionych z ponoszenia opłat za używanie windy.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym będzie on zmuszony wystawić dla osób zwolnionych z opłat za używanie windy informację PIT-8C, należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.