IBPBII/2/415-926/12/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 12 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniach 30 sierpnia i 3 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 24 sierpnia 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-926/12/ŁCz wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 30 sierpnia i 3 września 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni aktem darowizny w 2000 r. otrzymała od matki na współwłasność z bratem 1/2 nieruchomości rolnej o pow. 2,18 ha. Grunt ten był wykorzystywany rolniczo. W 2005 r. gmina w planie zagospodarowania przestrzennego wydzieliła pas szerokości 60 m jako tereny budowlane. W 2010 r. wnioskodawczyni zniosła współwłasność i stała się właścicielem 1,09 ha gruntu. Zniesienie współwłasności dotyczyło całej nieruchomości, łącznie z ww. pasem 60 m. W wyniku zniesienia współwłasności nie zasądzono żadnej spłaty. Wartość całej nieruchomości przed podziałem geodezyjnym wynosiła 193 238,00 zł, natomiast wartość po podziale geodezyjnym i zniesieniu współwłasności wynosiła 275 657,00 zł z czego wartość nieruchomości wnioskodawczyni wynosiła połowę, tj. 137 829,00 zł. Wzrost wartości nieruchomości w wyniku podziału geodezyjnego wyniósł 82 419,00 zł gdzie dla nieruchomości wnioskodawczyni wynosi 41 210,00 zł. Powyżej podane wartości nieruchomości zostały wycenione przez rzeczoznawcę majątkowego.

Po dokonaniu zniesienia współwłasności wnioskodawczyni wydzieliła działkę budowlaną o pow. 0,1649 ha, którą zbyła odpłatnie w kwietniu 2012 r. Pozostała część nieruchomości tj. 0,9251 ha stanowi rola. Wnioskodawczyni jest posiadaczem gospodarstwa rolnego o pow. 3,33 ha.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej działki w świetle przepisów obowiązujących do końca 2006 r. powoduje obowiązek uiszczenia podatku w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawczyni, zasady rozliczania, wysokość opodatkowania i możliwość skorzystania z ulg podatkowych przy odpłatnym zbyciu nieruchomości i praw majątkowych zależą od daty nabycia zbywanej nieruchomości lub prawa majątkowego. Jeżeli zbywanie nieruchomości i prawa majątkowego zostały nabyte do końca 2006 r. w drodze darowizny lub spadku wówczas przychód z odpłatnego zbycia tych nieruchomości w całości winien być zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przedmiotowej działki będzie moment i forma prawna nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w 2000 r. nabyła w drodze darowizny udział #189; w nieruchomości rolnej. W 2010 r. dokonano zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Na skutek powyższego zniesienia wnioskodawczyni otrzymała nieruchomość wartą 137 829,00 zł o pow. 1,09 ha. Wartość nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności wynosiła 275 657,00 zł. Wnioskodawczyni w 2012 r. sprzedała, uprzednio wydzielając, jedną działkę o pow. 0,1649 ha wchodzącą w skład powyższej nieruchomości.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyta na własność rzecz mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

W przedmiotowej sprawie w wyniku przeprowadzonego w 2010 r. zniesienia współwłasności na wyłączną własność wnioskodawczyni przeszła działka o pow. 1,09 ha. Wartość działki nabytej przez wnioskodawczynię na dzień zniesienia współwłasności wynosiła 137 829,00 zł, natomiast łączną wartość nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności określono na kwotę 275 657,00 zł. Jednocześnie wnioskodawczyni wskazała, że otrzymała połowę wartości dzielonej nieruchomości.

Należy zauważyć, że żaden ze współwłaścicieli nie miał, aż do chwili zniesienia współwłasności, wyłącznego prawa własności do swojej działki. Dla celów podatku dochodowego przedmiotowe zniesienie współwłasności mogłoby stanowić nabycie, gdyby wystąpiło po stronie wnioskodawczyni przysporzenie majątku osobistego.

W tym miejscu należy podkreślić, że to nie powierzchnia działek jest miernikiem służącym do ustalenia czy w wyniku zniesienia współwłasności zwiększył się udział w nieruchomości a zarazem stan majątku osobistego współwłaściciela. Powierzchnia nie jest wyznacznikiem obiektywnym, może się bowiem zdarzyć, że największą wartość będzie miała działka o najmniejszej powierzchni - wszak o wartości działki nie decyduje tylko wielkość, ale również inne czynniki - np. zabudowanie działki, jej lokalizacja. Dlatego aby ustalić czy w wyniku zniesienia współwłasności udział wnioskodawczyni w nieruchomości powiększył się należy porównać wartość udziału wnioskodawczyni w nieruchomości przed zniesieniem współwłasności z wartością działki otrzymanej w wyniku tego zniesienia. Dopiero jeżeli z porównania okaże się, że wartość nabytej nieruchomości jest większa od wartości udziałów jakie wnioskodawczyni przysługiwały przed zniesieniem współwłasności, to data zniesienia współwłasności tj. 2010 r. jest datą nowego nabycia, ale nie całej nieruchomości, lecz udziału jaki zyskał nabywca ponad udział nabyty pierwotnie w darowiźnie. Aby ustalić powyższe trzeba porównać wartość udziału posiadanego w nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności z wartością nieruchomości otrzymanej na wyłączną własność w wyniku zniesienia współwłasności. Przed zniesieniem współwłasności wartość udziału wynosiła zatem: 275 657,00 zł x 1/2 = 137 828,00 zł natomiast po zniesieniu współwłasności wnioskodawczyni otrzymała nieruchomość wartą 137 829,00 zł (według oświadczenia wnioskodawczyni złożonego w uzupełnieniu wniosku). Powyższe wskazuje, że w wyniku zniesienia współwłasności udział wnioskodawczyni w porównaniu do wartości tego udziału przed zniesieniem współwłasności co prawda zwiększył się, jednakże kwota stanowiąca nadwyżkę tj. 1,00 zł może wynikać przykładowo z zaokrągleń dokonanych przy ustaleniu wartości nieruchomości. Tym samym należy uznać, że wartość nieruchomości nabytej przez wnioskodawczynię w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale przysługującym wnioskodawczyni w wyniku zniesienia współwłasności. W tej sytuacji po stronie wnioskodawczyni nie wystąpiło przysporzenie majątku, zatem zniesienia współwłasności wymienionej wyżej nieruchomości w 2010 r. nie można traktować w kategorii nabycia.

Wobec tego sprzedaż działki o pow. 0,1649 w 2012 r. nabytej w drodze darowizny w 2000 r. nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, a tym samym nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, iż przychód uzyskany przez wnioskodawczynię ze sprzedaży działki jaką nabyła w darowiźnie i w wyniku zniesienia współwłasności nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla celów podatku dochodowego zniesienie współwłasności nieruchomości nie stanowi daty nabycia.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni, że nabycie nastąpiło w 2000 r. co oznacza, iż obowiązek podatkowy nie powstaje, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.