IBPBII/2/415-900/09/JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-900/09/JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wykorzystania środków z kasy mieszkaniowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. do tut Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu wykorzystania środków z kasy mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od grudnia 2001 r. do grudnia 2008 r. gromadziła środki na rachunku kasy mieszkaniowej. W latach 2001-2006 korzystała z odliczenia od podatku zgromadzonych środków. Dnia 5 listopada 2008 r. wraz z mężem kupiła na rynku wtórnym za kredyt mieszkaniowy niewykończone mieszkanie własnościowe. W nowym mieszkaniu zameldowała się w dniu 18 grudnia 2008 r., a zamieszkała w nim dopiero po wykończeniu, tj. 25 lipca 2009 r. W dniu 2 stycznia 2009 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek w banku o wycofanie zebranych przez nią środków na rachunku kasy mieszkaniowej. Pieniądze otrzymała 9 stycznia 2009 r. Zgromadzone środki zostały wycofane z zamiarem częściowej spłaty kredytu mieszkaniowego. Część środków została przeznaczona na wykończenie kupionego mieszkania. W nowym mieszkaniu zostały wykonane prace wykończeniowe m.in. ułożono nowe podłogi, pomalowano ściany, wstawiono nowe drzwi wewnętrzne, została zainstalowana nowa wanna i pozostałe wyposażenie łazienki. Wszystkie faktury VAT dotyczące zakupów w ramach wykończenia mieszkania zostały wystawione na męża wnioskodawczyni (z adresem zakupionego mieszkania); wnioskodawczyni zaznaczyła, że jej mąż nie jest współposiadaczem rachunku kasy mieszkaniowej (data ślubu 11 czerwca 2005 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy część środków zgromadzonych na rachunku kasy (i odliczanych w ramach ulgi) mogła zostać przeznaczona przez wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 8 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego tzn. na wykończenie nowego mieszkania kupionego na rynku wtórnym.

Czy faktury VAT dokumentujące wydatki na wykończenie mieszkania (farby, płytki, panele, drzwi itp.) wystawione jedynie na męża wnioskodawczyni stanowią dowód wydatkowania środków z kasy mieszkaniowej przez wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe.

Zdaniem wnioskodawczyni, środki z kasy mieszkaniowej przeznaczone na wykończenie nowego mieszkania kupionego na rynku wtórnym zostały przeznaczone na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 8 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. W ocenie wnioskodawczyni wykończenie mieszkania służy zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych i nie stanowi bieżącej konserwacji ani odnowienia mieszkania. Ponadto wnioskodawczyni uważa, że faktury VAT wystawione jedynie na jej męża stanowią dowód wydatkowania środków z jej kasy mieszkaniowej na własne cele mieszkaniowe, gdyż zgodnie z art. 15 pkt 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego "środki zgromadzone na rachunku oszczędnościowo-kredytowym należą do obu małżonków, niezależnie od pochodzenia tych środków oraz od tego, które z nich jest posiadaczem rachunku".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) podatnikom, którzy zawarli umowę o kredyt kontraktowy z bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową o systematyczne gromadzenie oszczędności, według zasad określonych w przepisach o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego i przed dniem 1 stycznia 2002 r. nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cel określony w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie prawo do odliczania od podatku dalszych kwot wpłaconych oszczędności na kontynuację systematycznego gromadzenia oszczędności wyłącznie na tym samym rachunku oszczędnościowo-kredytowym i w tym samym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r., do upływu określonego przed dniem 1 stycznia 2002 r. terminu systematycznego gromadzenia oszczędności wynikającego z umowy o kredyt kontraktowy.

Przepis art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r. stanowił, iż podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik systematycznie gromadził oszczędności wyłącznie na jednym rachunku oszczędnościowo - kredytowym i w jednym banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

Natomiast zgodnie z art. 27a ust. 13 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2001 r., jeżeli podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej, a następnie:

1.

wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład,

2.

w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku mieszkalnego na użytkowy,

3.

po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu,

4.

wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę,

5.

przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych

- do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Wykładnia literalna tego przepisu wskazuje, że w sytuacji gdy wycofane oszczędności z kasy mieszkaniowej, po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania zostaną wydatkowane przez podatnika na cele mieszkaniowe, w tym samym roku podatkowym co ich wycofanie, podatnik nie jest obowiązany "zwrócić" ulgi podatkowej w zeznaniu podatkowym i nie musi doliczać do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności kwot poprzednio odliczonych z tego tytułu.

Z treści art. 6 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że przepis art. 27a ust. 13 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po dniu 1 stycznia 2002 r.

Katalog wydatków, dotyczących celów mieszkaniowych, na które podatnik może przeznaczyć wycofane z kasy mieszkaniowej oszczędności precyzuje ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 tej ustawy celami mieszkaniowymi są służące zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych kredytobiorcy:

1.

nabycie, budowa, przebudowa, rozbudowa lub nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość,

2.

uzyskanie spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, albo prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego,

3.

remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania,

4.

spłata kredytu bankowego zaciągniętego na cele wymienione w pkt 1-3,

5.

nabycie działki budowlanej lub jej części pod budowę domu jednorodzinnego lub budynku mieszkalnego, w którym jest lub ma być położony lokal mieszkalny kredytobiorcy.

Wyżej wymieniony katalog celów mieszkaniowych wymienionych w art. 8 ust. 2 ww. ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego ma charakter wyczerpujący. Z ww. przepisów wynika, że aby nie utracić prawa do odliczeń związanych z oszczędzaniem w kasie mieszkaniowej podatnik powinien przeznaczyć wycofane po okresie oszczędzania środki na co najmniej jeden z wyżej wymienionych celów systematycznego oszczędzania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w okresie od grudnia 2001 r. do grudnia 2008 r. gromadziła środki na rachunku kasy mieszkaniowej i w związku z tym w latach 2001-2006 korzystała z tego tytułu z odliczenia od podatku. W dniu 5 listopada 2008 r. wraz z mężem kupiła na rynku wtórnym za kredyt mieszkaniowy niewykończone mieszkanie własnościowe. Następnie w dniu 2 stycznia 2009 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o wycofanie zebranych przez nią środków na rachunku kasy mieszkaniowej, pieniądze otrzymała 9 stycznia 2009 r. Część środków została przeznaczona na wykończenie kupionego mieszkania. W nowym mieszkaniu zostały wykonane prace wykończeniowe m.in. ułożono nowe podłogi, pomalowano ściany, wstawiono nowe drzwi wewnętrzne, została zainstalowana nowa wanna i pozostałe wyposażenie łazienki. Jak podkreśla wnioskodawczyni wykończenie mieszkania służy zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych i nie stanowi bieżącej konserwacji ani odnowienia mieszkania. W przedstawionym stanie faktycznym wątpliwość wnioskodawczyni budzi kwestia czy część środków zgromadzonych na rachunku kasy mieszkaniowych przeznaczona na wykończenie nowego mieszkania wypełnia dyspozycje przeznaczenia na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 8 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego.

Jak już wyżej wskazano ustawodawca w art. 8 ust. 2 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego określił kryteria kwalifikowania wydatków, które uznawane są za cele mieszkaniowe. Przepis ten przewiduje, że celem mieszkaniowym będzie m.in. remont domu albo lokalu, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem bieżącej konserwacji i odnowienia mieszkania.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu, dlatego w odniesieniu do remontu należy stosować definicję sformułowaną w przepisach prawa budowlanego. Zgodnie z definicja legalną zawartą w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) remont polega na wykonaniu w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu są zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy, w tym również polegające na wymianie zużytych składników technicznych następujące w toku eksploatacji i będące wynikiem tej eksploatacji, niezwiększające jego wartości. Remont następuje w toku eksploatacji przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru.

Mając zatem na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz ujęty we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że wnioskodawczyni zakupiła niewykończone mieszkanie na rynku wtórnym i część środków wycofanych z kasy mieszkaniowej została przeznaczona na wykończenie tego mieszkania polegające m.in. na ułożeniu nowych podłóg, pomalowaniu ścian, wstawieniu nowych drzwi wewnętrznych a także na zainstalowaniu nowej wanny i pozostałego wyposażenia łazienki. Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie poniesione przez wnioskodawczynię wydatki istotnie miały charakter odtworzeniowy, przywracający utracone cechy użytkowe i polegały na wymianie zużytych elementów a nie zainstalowaniu nowych, które wcześniej nie istniały, a które zwiększają wartość użytkową obiektu i go unowocześniają, to wówczas taka wymiana zużytych elementów mieści się w definicji remontu zawartej w ustawie - Prawo budowlane. Oznacza to, że takie wydatkowanie wycofanych w 2009 r. środków zgromadzonych w kasie mieszkaniowej wypełnia dyspozycję zrealizowania celu mieszkaniowego określonego w art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Natomiast w przypadku gdy wycofane w 2009 r. środki zgromadzone w kasie mieszkaniowej wydatkowane na wykończenie nowego mieszkania nabytego na rynku wtórnym nie stanowią remontu lecz ulepszenie, nie wypełniają dyspozycji zrealizowania celu mieszkaniowego określonego w tym przepisie bowiem ulepszenie (modernizacja) nie zostało tam przez ustawodawcę wymienione. W takiej sytuacji z uwagi na fakt, że wnioskodawczyni korzystała z odliczeń wydatków poniesionych z tytułu systematycznego gromadzenia oszczędności w kasie mieszkaniowej do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym wycofała oszczędności (2009 r.) i przeznaczyła część środków na wykończenie mieszkania (nie będące remontem w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane) jest obowiązana doliczyć uprzednio odliczone w tej części kwoty.

Dla zrealizowania celu mieszkaniowego bez znaczenia jest fakt, na którego z małżonków zostały wystawione faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki (farby, płytki, panele, drzwi itp.). Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego jeżeli stosunki majątkowe między małżonkami podlegają wspólności ustawowej, środki zgromadzone na rachunku oszczędnościowo-kredytowym należą do obojga małżonków, niezależnie od pochodzenia tych środków oraz od tego, które z nich jest posiadaczem rachunku. Przepis ten nie narusza uprawnienia każdego z małżonków do żądania zwrotu części środków pochodzącej z jego majątku odrębnego.

Wyjaśnić również należy, że postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne - poza wskazanymi w ustawie - przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację nie prowadzi postępowania dowodowego, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl