IBPBII/2/415-868/09/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 28 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Spółkę składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opłacenia przez Spółkę składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej członków organów Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w związku z ryzykiem prowadzonej działalności gospodarczej oraz koniecznością podejmowania skomplikowanych decyzji związanych z zarządzeniem zawarła umowę ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów niepublicznej spółki kapitałowej. Umowa ma na celu zminimalizowanie potencjalnych negatywnych skutków finansowych dla Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład Zarządu Spółki. Polisa stanowiąca potwierdzenie zawarcia umowy została zawarta pomiędzy Spółką jako ubezpieczającym a wyspecjalizowaną firmą ubezpieczeniową jako ubezpieczycielem, przy czym wysokość składki rocznej została ustalona w sposób ryczałtowy w odniesieniu do wszystkich ubezpieczonych za roczny okres trwania umowy ubezpieczeniowej. Składka roczna została określona przez ubezpieczyciela po dokonaniu oceny ryzyka objętej ubezpieczeniem działalności dokonanej na dzień zawarcia umowy. Polisa nie wskazuje imiennie osób objętych ubezpieczeniem tj. ubezpieczonych. Wskazuje jedynie ogólnie grupy objęte ubezpieczeniem w okresie ubezpieczeniowym. Przedmiotowa polisa dotyczy następujących grup ubezpieczeniowych: osoby wchodzące w skład organów spółki.

Zakres ubezpieczenia: ubezpieczyciel w ramach zawartej umowy ubezpieczenia pokrywa szkody, koszty obrony, koszty postępowania przygotowawczego, grzywny i kary cywilnoprawne, koszty odzyskania dobrego imienia, koszty oskarżenia/zaskarżenia, koszty związane z sytuacjami awaryjnymi, wydatki na kaucję i poręczenia wynikające z roszczenia podniesionego w okresie ubezpieczenia lub w okresie dodatkowym przez Spółkę, udziałowców, pracowników, organy nadzoru, syndyka masy upadłości, kontrahentów, zewnętrznych doradców i konsultantów, pozostałe osoby trzecie przeciwko ubezpieczonemu z tytułu nieprawidłowego działania jakiego dopuścił się on działając w charakterze członka organów spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym składki opłacone ryczałtowo przez Spółkę stanowią dla osób objętych ubezpieczeniem przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, podział źródeł przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne został dokonany przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodami zgodnie z definicją zawartą w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zdaniem wnioskodawcy wartość zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej płaconej przez Spółkę nie stanowi dla osób ubezpieczonych przychodu podlegającego opodatkowaniu. Z przepisów art. 11 ust. 1 i ust. 2-2b oraz 12 ust. 3 ustawy wynika, że pracodawca jest obowiązany do doliczenia do przychodu pracownika wartości faktycznie otrzymanych przez pracownika świadczeń stosując ceny zakupu usług. W przedstawionej sytuacji zawarcie przez Spółkę umowy ubezpieczenia nie spowoduje otrzymania przez osoby fizyczne świadczenia. Umowa ubezpieczenia faktycznie chroni samą Spółkę przed odpowiedzialnością wobec osób trzecich. Spółka zawierając umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej i opłacając składkę zryczałtowaną czyni to we własnym interesie. Ewentualna wypłata odszkodowania wskutek błędnie podjętych decyzji zarządczych pozwoli bowiem na zrekompensowanie Spółce strat będących następstwem decyzji osób ubezpieczonych.

Z uwagi zatem na fakt, że faktycznymi beneficjentami zawartej umowy są z jednej strony osoby trzecie mające roszczenia wobec Spółki, a z drugiej strony Spółka (a nie osoby objęte ubezpieczeniem), która będzie zaspokoić roszczenia osób trzecich z otrzymanego od ubezpieczyciela odszkodowania, brak jest podstaw dla uznania, że składki opłacane przez Spółkę stanowią nieodpłatne świadczenia otrzymane przez osoby objęte ubezpieczeniem. Nie dochodzi bowiem po ich stronie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego. Bardzo istotnym jak podkreśla wnioskodawca jest fakt, że zakresem ubezpieczenia są objęci członkowie organów spółki. Brak zindywidualizowania polisy powoduje, że brak jest możliwości ustalania jaka część składki przypada na dana osobę objętą ubezpieczeniem. Składka została ustalona za okres roczny od łącznej ilości osób ubezpieczonych, a nie w odniesieniu do każdej osoby ubezpieczonej indywidualnej. Osoby ubezpieczone nie zostały wyraźnie określone w polisie czy załączniku do polisy, w sposób pozwalający na identyfikację ich jako osób ubezpieczonych od ich odpowiedzialności cywilnej lecz będą identyfikowane dopiero w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego. Ponadto może następować rotacja w zakresie funkcji lub stanowisk osób objętych ubezpieczeniem, a także zmiana osób objętych ubezpieczeniem.

Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym nie można też zastosować przepisu art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącego, że wartość nieodpłatnych świadczeń w przypadku ich zakupu ustala się według cen zakupu. Na poparcie swojej argumentacji Spółka przytacza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2019/08 (orzeczenie nie jest prawomocne).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1, tejże ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników osiągających przychody z innych źródeł.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również kwoty składek OC pokrywanych przez ubezpieczającego dla członków organów swoich władz. Wobec braku przepisów zwalniających je z opodatkowania stanowią one, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Na podstawie art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Celem umowy ubezpieczenia jest więc udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. Z tej właśnie przyczyny w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma przede wszystkim fakt, kto jest chroniony (ubezpieczony) na podstawie zawartej umowy.

Stosownie bowiem do przepisów art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Jednocześnie zgodnie z § 2 ww. artykułu, roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu.

Zgodnie z przepisami art. 822 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony czyli osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia. Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu, rady nadzorczej, prokurenta,). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, wnioskodawca w związku z ryzykiem prowadzonej działalności gospodarczej oraz koniecznością podejmowanych skomplikowanych decyzji związanych z zarządzeniem Spółki, zawarł umowę ubezpieczenia OC szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów niepublicznej spółki kapitałowej. Ww. umowa, jak podkreśla wnioskodawca, ma na celu zminimalizowanie potencjalnych negatywnych skutków finansowych dla Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład zarządu Spółki. Przedmiotowa umowa ubezpieczenia obejmuje osoby wchodzące w skład organów Spółki. Polisa nie wskazuje imiennie osób objętych ubezpieczeniem jednakże wskazuje, iż są to osoby wchodzące w skład organów Spółki.

Mając na względzie wszystkie ww. okoliczności faktyczne należy więc uznać, że zawarta przez wnioskodawcę umowa ubezpieczenia w rezultacie zapewniać będzie ochronę każdemu członkowi zarządu podczas wykonywania uprawnień zarządczych. Chronić zaś będzie te osoby przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji. W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla członka zarządu jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem ubezpiecza członków organów Spółki i to Spółka opłaca składkę na to ubezpieczenie. A zatem osoby objęte ubezpieczeniem niewątpliwie uzyskują korzyść finansową w postaci ochrony prawnej, za którą nie muszą płacić.

W świetle powyższego, świadczenia te należy wycenić zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu, czyli w przedmiotowej sprawie na podstawie cen zakupu usługi ubezpieczeniowej, opłaconej przez Wnioskodawcę. Z tego wynika, iż przychodem każdego z członków zarządu objętych ubezpieczeniem będzie przypadająca na niego część ceny zakupu usługi objęcia go ubezpieczeniem.

Argument, iż składka ubezpieczeniowa jest bezimienna przez co brak jest możliwości ustalenia jaka część składki przypada na daną osobę objętą ubezpieczeniem, bowiem składka została ustalona na okres roczny od łącznej ilości osób ubezpieczonych a nie w odniesieniu do każdej osoby ubezpieczonej indywidualnie w tym przypadku nie znajduje uzasadnienia. Ustalenie, jakiej osobie przysługuje przysporzenie majątkowe z tytułu opłacanej składki, nie budzi wątpliwości. Liczba członków zarządu pełniących swe funkcje w okresie objętym ubezpieczeniem oraz ich dane osobowe znajdują się niewątpliwie w posiadaniu Spółki. W rezultacie można więc imiennie wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzysta z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki oraz okres ubezpieczenia można ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez konkretną osobę.

Tak więc nie ma podstaw, aby umowę ubezpieczenia "bezimienną" ale obejmującą wszystkich członków zarządu traktować jako zdarzenie nie powodujące przysporzenia po stronie ww. osób. W związku z tym kwota składki rozkłada się po równo na wszystkich członków zarządów objętych w określonym momencie przedmiotowym ubezpieczeniem. Składka w częściach odpowiadających poszczególnym członkom zarządu stanowi dla nich przychód z odpowiedniego źródła. Bez znaczenia jest tutaj zakres odpowiedzialności poszczególnych osób. Istotą przedmiotowej umowy jest to, że opłacana przez ubezpieczającego (Spółkę) składka zwalnia ubezpieczonych z obowiązku poniesienia przez nich z własnego majątku odszkodowania, którego obowiązek zapłaty może powstać wskutek wyrządzenia szkody, w wyniku osobistych działań jako członków zarządów. W takiej sytuacji nie dojdzie do uszczerbku na majątku ww. osób. Wobec tego koszt składek z tytułu ubezpieczenia tych osób od odpowiedzialności cywilnej, zaliczać należy do ich przychodów.

Nadmienić należy iż kwota składki rozkłada się solidarnie na wszystkich członków zarządu objętych przedmiotowym ubezpieczeniem. Składka w częściach odpowiadających poszczególnym członkom zarządu stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy lub z działalności wykonywanej osobiście. Skoro są to nieodpłatne świadczenia ponoszone przez Spółkę za osoby, z którymi łączą je różne stosunki prawne, to przychód u tych osób powstanie w momencie poniesienia tych świadczeń przez Spółkę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Przychody członków organów zarządzających osób prawnych są kwalifikowane do źródeł, których rodzaj określany jest w zależności od sposobu, w jaki powierzono organom wykonywanie obowiązków.

Stosownie do powyższego, mogą oni osiągać przychody ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. m.in.

* ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty (pkt 1),

* z działalności wykonywanej osobiście (pkt 2).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Wskazany w powołanym przepisie zakres świadczeń uznawanych za przychody ze stosunku pracy nie ma charakteru zamkniętego.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin "świadczenie" pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 tego Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy. Świadczenie nie musi mieć charakteru rękodajnego. Wystarczy, że świadczeniodawca swoim działaniem powoduje, że osoba, na rzecz której jest to działanie otrzymuje korzyści finansowe.

Członkowie zarządu osiągać będą zatem korzyść finansową, gdyż nie są zobowiązani do zapłaty składki ubezpieczeniowej na własne ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, ponieważ pokrywać tę składkę za nich będzie wnioskodawca. Dzięki temu u członków zarządu dochodzić będzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot ponosi koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie muszą oni uszczuplać swojego majątku. Osoby te są zatem beneficjentami ubezpieczenia, gdyż dzięki niemu nie będą narażone na dochodzenie przez ubezpieczającego lub osoby trzecie wobec nich roszczeń wynikających z pełnionych funkcji. Nieodpłatnym świadczeniem będzie zatem zapewnienie ochrony członkom zarządu przed ewentualnymi stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych w wyniku podjętych przez nich decyzji w sytuacji, kiedy za tę ochronę w postaci polisy ww. osoby nie płacą. A takie działanie, to wbrew twierdzeniu wnioskodawcy oznacza otrzymanie konkretnego, wymiernego świadczenia przez świadczeniobiorcę.

Mając na uwadze powyższe, uzyskiwana przez członka zarządu korzyść w postaci opłaconych przez ubezpieczającego składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej stanowić będzie nieodpłatne świadczenie, które należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku gdy pełnione przez niego obowiązki wynikają ze stosunku pracy. W sytuacji natomiast sprawowania danej funkcji na podstawie aktu powołania, otrzymana korzyść nie jest zaliczana do przychodów ze stosunku pracy, lecz do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca podnosi, że wartość składki ubezpieczeniowej nie stanowi dla osób ubezpieczonych przychodu podlegającego opodatkowaniu. Organ podatkowy nie podziela stanowiska wnioskodawcy. Członkowie zarządu osiągają korzyść finansową, ponieważ nie są zobowiązani do zapłaty składki ubezpieczeniowej na własne ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, gdyż pokrywa tę składkę za nich Spółka. Dzięki takiemu działaniu u członków zarządu dochodzi do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie muszą oni uszczuplać swojego majątku. Z tej też przyczyny składkę ubezpieczeniową ponoszoną na rzecz członków zarządu przez Spółkę należy zaliczyć do przychodów tychże członków. Wbrew stanowisku wnioskodawcy osoby te są beneficjentami ubezpieczenia, gdyż dzięki niemu nie będą narażone na dochodzenie przez osoby trzecie wobec nich roszczeń, wynikających z podejmowanych działań zarządzających. Nieodpłatnym świadczeniem będzie zatem zapewnienie ochrony członkom zarządu przed ewentualnymi stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych w wyniku podjętych przez nich decyzji, w sytuacji, kiedy za tę ochronę w postaci polisy członkowie zarządu nie płacą.

Bez znaczenia dla powyższego rozstrzygnięcia pozostaje fakt, że zakup przez wnioskodawcę polisy dla członków zarządu jest podyktowany zminimalizowaniem negatywnych skutków finansowych dla Spółki mogących wynikać z decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład zarządu spółki. Pełnienie przez osobę fizyczną obowiązków w organach zarządzających osób prawnych wiąże się zawsze z ryzykiem gospodarczym przy podejmowaniu decyzji. Dlatego podpisując umowę o pracę lub wyrażając zgodę na powołanie do pełnienia funkcji zarządzających, członkowie zarządu godzą się na ponoszenie tego ryzyka towarzyszącego ich obowiązkom. Natomiast mogą zabezpieczyć się na przyszłość kupując polisy ubezpieczeniowe od odpowiedzialności cywilnej. Polisa ta służy zatem zabezpieczeniu ich sytuacji w przyszłości i to oni powinni ponosić jej ciężar. Jeśli ciężar zapłaty składek przyjmuje na siebie Spółka, u członków zarządu powstaje przychód do opodatkowania.

Wysokość tego przychodu ustalana jest jak już wyżej wskazano zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się m.in. według cen zakupu, jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione. Tym samym przychodem członków zarządu będzie zawsze wysokość opłaconej za nich przez Spółkę składki na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w momencie jej każdorazowej zapłaty, gdyż osoby wchodzące w skład organów Spółki są znane i możliwe do ustalenia w dniu zapłacenia składki ubezpieczeniowej.

Reasumując, należy stwierdzić, iż składka ubezpieczeniowa zapłacona przez Spółkę za członków zarządu którzy wykonują swoje obowiązki w tej Spółce, stanowić będzie przychód tych osób, a na Spółce jako ubezpieczającym ciążyć będą obowiązki płatnika określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko wnioskodawcy nie mogło zostać uznane za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanego wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie który zdaniem wnioskodawcy przemawia za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż został on wydany w indywidualnej sprawie, osądzonej w określonym stanie faktycznym i nie jest wiążący dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.