IBPBII/2/415-848/09/CJS - Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ekwiwalentów wypłacanych sędziom prowadzącym zawody hokeja w przypadku nieokreślenia w zleceniu miesięcznej należności z powyższego tytułu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 października 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-848/09/CJS Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ekwiwalentów wypłacanych sędziom prowadzącym zawody hokeja w przypadku nieokreślenia w zleceniu miesięcznej należności z powyższego tytułu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 18 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom za sędziowanie meczów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych sędziom za sędziowanie meczów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (klub) prowadzi działalność społecznie użyteczną - współzawodnictwo sportowe. W celu realizacji działalności statutowej zgodnie z uchwałą Związku wypłacane są sędziom ekwiwalenty za każdy rozegrany mecz. Klub nie zawiera z sędziami żadnych oddzielnych umów. Po zakończonym meczu sędziowie wystawiają rachunek zgodnie ze wzorem ustalonym przez Związek. Wynagrodzenie sędziów jest wypłacane natychmiast po zakończeniu meczu na podstawie rachunku wypisanego przez sędziego i klub nie ma możliwości dokonania korekty wykazanego w rachunku podatku. Ekwiwalent za jeden mecz wynosi od 40 zł do 300 zł.

W przypadku najniższych ekwiwalentów, których jednostkowa wartość nie przekracza 200 zł sędziowie w wystawionych rachunkach stosują różne zasady wyliczania podatku: część rachunków wystawiana jest z pominięciem kosztów uzyskania przychodów i naliczany jest zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie z art. 30 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast pozostałe rachunki wystawiane są z zastosowaniem 20% kosztów uzyskania przychodów i 18% podatkiem dochodowym osób fizycznych.

Wnioskodawca informuje ponadto, że w skali jednego miesiąca wypłacone ekwiwalenty sędziowskie dla danego sędziego przekraczają 200 zł, w kolejnym miesiącu u tego samego sędziego wypłacony ekwiwalent nie przekracza kwoty 200 zł. W momencie wystawienia rachunku sędzia ani Zarząd Klubu nie jest w stanie stwierdzić, czy kwota wypłaconego ekwiwalentu przekroczy czy nie przekroczy w skali danego miesiąca kwotę 200 zł brutto. Klub jako płatnik podatku całość naliczonych i potrąconych w rachunkach wystawionych przez sędziów kwoty zaliczek na podatek dochodowy przekazuje na rzecz właściwego Urzędu Skarbowego jako podatek PIT-4R, uznając tym samym, że przedmiotowe ekwiwalenty sędziowskie niezależnie od wypłaconej w danym miesiącu kwoty brutto podlegają rozliczeniu na zasadach ogólnych - tj. z zastosowaniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% i podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 18%. Klub nie zalicza wypłaconych ekwiwalentów sędziowskich do dochodów opodatkowanych w formie ryczałtowanej tj. koszty uzyskania przychodu 0%, podatek dochodowy od osób fizycznych 18%.

Ekwiwalenty, dla których sędzia w wystawionym rachunku nie zastosował kosztów uzyskania przychodów i wyliczył podatek z pominięciem kosztów uzyskania przychodów w wysokości 18%, wprowadzone są przez płatnika do kartoteki wynagrodzeń z zastosowaniem należnych kosztów uzyskania przychodu 20%, podatek w kartotece wykazany w wysokości faktycznie potrąconej z wynagrodzenia sędziego (czyli podatek pobrany jest w kwocie zawyżonej). Na podstawie prowadzonej kartoteki sporządzona jest informacja o uzyskanych dochodach - PIT 11.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Klub postępuje właściwie rozliczając wszystkie wypłacone ekwiwalenty sędziowskie, niezależnie od ich wysokości w danym miesiącu (powyżej 200 zł lub do 200 zł) jako dochody, z których potrącone są koszty uzyskania przychodów z art. 22 ust. 9 pkt 4 i potrącony jest podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18%...

Z uwagi na uregulowanie wynagrodzeń - ekwiwalentów sędziowskich w Uchwale Związku ustanowione na bazie Statutu Związku, wysokość wypłaconych wynagrodzeń nie wpływa na sposób rozliczenia zaliczenia na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zdaniem Klubu wynagrodzenia powyższe powinny być rozliczane na zasadach ogólnych, tj. z zastosowaniem 20% kosztów uzyskania przychodów i wyliczeniu podatku dochodowego w wysokości 18% od dochodów sędziego pomniejszonego o ww. koszty uzyskania przychodów. Dla wypłacanych ekwiwalentów sędziowskich zgodnie z Uchwałą Związku nie ma zastosowania art. 30 ust. 5a. Uzyskane przez sędziów dochody podlegają połączeniu z dochodami innych źródeł niezależnie od wysokości otrzymanego wynagrodzenia brutto w danym miesiącu rozliczeniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem obejmuje również dochody sędziów z tytułu sędziowania zawodów sportowych.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 1 powołanej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 2 powołanej ustawy, co do których kwota należności jest określona już w umowie (powołaniu, uchwale), miesięczna należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należności te muszą być uzyskiwane z tego tytułu jak również od tego samego płatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że sędziowie prowadzący zawody hokeja nie pozostają w stosunku pracy z klubem. Nie podpisują też żadnych umów cywilnoprawnych z wnioskodawcą. W związku z powyższym należy stwierdzić, że mimo, iż wnioskodawca nie zawiera żadnych oddzielnych umów (np. zlecenia, o dzieło) z sędziami, to jednak wypłaca im ekwiwalent określony w uchwale związku sportowego na podstawie rachunku wypisanego przez danego sędziego po zakończonym meczu. Zatem zostaje sędziemu zlecone wykonanie określonych czynności. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie w analizowanym przypadku.

Niemniej jednak, skoro z tego zlecenia nie będzie wynikało jaka jest wysokość należności miesięcznej, to oznacza, że nie będą spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie to z treści aktu, na podstawie którego wypłacany jest ekwiwalent (zlecenia, uchwały, powołania) winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu. Należy zauważyć, iż sędzia otrzymuje ekwiwalent za sędziowanie konkretnego meczu na podstawie wystawionego przez siebie rachunku, a zatem zlecenie mu wykonania określonych czynności nie określa miesięcznej należności z tego tytułu.

Reasumując, jako że w przypadku wypłaty ekwiwalentu dla sędziego nie jest określona miesięczna należność z powyższego tytułu, to od ww. przychodu należy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, uwzględniając przy jej obliczaniu koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) - art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl