IBPBII/2/415-784/10/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 01 lipca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 05 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 05 lipca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, zgodnie z uzyskaną w 2009r. interpretacją indywidualną, w przyszłorocznym zeznaniu podatkowym za 2010r. (PIT-36) poza podstawowymi dochodami wynikającymi z pracy na pełnym etacie, będzie miał inne dochody (wykonanie Świadectw Energetycznych) uzyskane z umów o dzieło (umowy o dzieło zawarte pomiędzy osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka jest wysokość kosztów uzyskania przychodu przy umowach o dzieło zawartych pomiędzy osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej...

Zdaniem wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodu przy umowach o dzieło (wykonywanie Świadectw Energetycznych) zawartymi pomiędzy osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej wynoszą 20%.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na wstępie należy podkreślić, że w przedmiotowej sprawie w celu wykonywania Świadectw Energetycznych zawierane są umowy o dzieło pomiędzy osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. W związku z powyższym przychód jaki osiąga z tego tytułu wnioskodawca nie może być zaliczony do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Stosownie bowiem do art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście, zdefiniowana w przepisie art. 13 ustawy, gdzie w pkt 8 za przychody ze wspomnianej działalności uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

A więc do przychodów z osobiście wykonywanej działalności z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, zalicza się wyłącznie przychody otrzymywane z tego tytułu od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, co w przedmiotowej sprawie nie będzie miało miejsca.

Zatem przychody uzyskane z tytułu realizacji umowy zlecenia lub umowy o dzieło, od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, stanowią przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy. Stanowisko takie zostało zajęte w interpretacji indywidualnej wydanej dla wnioskodawcy w dniu 12 października 2009r. Znak: IBPB II/2/415-754/09/HS, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów przesądził do jakiego źródła przychodów należy kwalifikować przychód uzyskiwany z umów zawieranych przez wnioskodawcę.

Wspomniane przychody z "innych źródeł", o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią odrębną kategorię przychodów.

W myśl art. 20 ust. 1 omawianej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 przedmiotowej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanym przychodem. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

Podsumowując, w przypadku osiągania przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów należy ustalić na podstawie art. 22 ust. 1. W przepisie tym ustawodawca nie określił możliwości ustalania kosztów uzyskania przychodów na podstawie wskaźników procentowych. Kosztem są bowiem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanym przychodem. Nie można więc uznać za prawidłowe stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów z tytułu zawierania umów o dzieło pomiędzy osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej wynoszą 20%.

Natomiast możliwość ustalenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu reguluje art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy. Zgodnie z ww. artykułem koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potracone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z treści tegoż przepisu bezsprzecznie wynika, że dotyczy on przychodów uzyskiwanych ze ściśle określonego tytułu. m.in. przychodu uzyskanego na podstawie art. 13 pkt 8, czyli z osobiście wykonywanej działalności z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenie lub umowy o dzieło. Tymczasem, jak wyjaśniono powyżej, wnioskodawca nie osiąga przychodów na podstawie art. 13 pkt 8, lecz na podstawie art. 20 ww. ustawy. Wnioskodawca zawiera bowiem umowy z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Nie ma więc możliwości aby w zeznaniu rocznym wnioskodawca wykazał koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% uzyskanego przychodu.

Reasumując, w zeznaniu rocznym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanym za rok 2010, według ustalonego wzoru (PIT-36), wnioskodawca uprawniony będzie do wykazania poniesionych kosztów związanych z osiągnięciem przychodów z tytułu wykonywania Świadectw Energetycznych w wysokości wynikającej z faktur, rachunków a także innych dowodów potwierdzających fakt poniesienia przez wnioskodawcę konkretnego wydatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.