IBPBII/2/415-756/11/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 102/10 oraz prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gl 383/09, wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu do Organu 29 października 2008 r.), uzupełnionym w dniu 24 listopada 2008 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z zamiany lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2008 r. wpłynął do Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu z zamiany lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 14 listopada 2008 r. Znak: IBPB II/2/415-18/08/JT wezwano wnioskodawców do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 24 listopada 2008 r.

W dniu 8 stycznia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPBII/2/415-18/08/JT, w której uznał stanowisko wnioskodawców za nieprawidłowe stwierdzając, że wnioskodawczyni nie spełnia wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy co oznacza, że nie może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej. Tym samym ze zwolnienia może skorzystać jedynie połowa przychodu z zamiany lokalu przypadająca na wnioskodawcę.

Pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data nadania w UPT - 26 stycznia 2009 r., data wpływu do tut. Biura 30 stycznia 2009 r.) wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 24 lutego 2009 r. Znak: IBPB II/2/415W-2/09/JT odmawiając zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono w dniu 2 marca 2009 r.

Pismem z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 3 kwietnia 2009 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z dnia 4 maja 2009 r. Znak: IBPBII/2/4160-2/09/JT, IBRP/007-88/09/I Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gl 383/09 uchylił zaskarżoną interpretację.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając z upoważnienia Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 102/10 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. Biura w dniu 29 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 listopada 2007 r. wnioskodawcy na zasadzie ustawowej wspólności małżeńskiej nabyli na własność lokal mieszkalny o pow. 63,52 m#178;.

W dniu 27 lipca 2008 r. aktem notarialnym małżonkowie zamienili posiadane mieszkanie na mieszkanie o pow. użytkowej 48,53 m#178;, należące do syna i synowej.

W zamienianym mieszkaniu o pow. 63,52 m#178; wnioskodawca był zameldowany od dnia 27 października 1986 r. do dnia zamiany lokalu, w związku z czym złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego oświadczenie o zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu z zmiany lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni natomiast nie była zameldowana w tym mieszkaniu przez wymagany do ulgi okres 12 miesięcy przed datą zamiany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawcy są zwolnieni od płacenia podatku dochodowego od przychodu z odpłatnego zbycia na podstawie "ulgi meldunkowej".

Zdaniem wnioskodawców, ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Według nich przepisy nie precyzują czy dla skorzystania z ulgi przez obojga małżonków z tytułu zbycia nieruchomości stanowiącej współwłasność majątkową konieczne jest aby oboje byli zameldowani na pobyt stały.

Na poparcie własnego stanowiska wnioskodawcy wskazali pismo Izby Skarbowej w Rzeszowie a dnia 17 września 2007 r. znak: IS.1/2-4151/09/07; IS./1/2-4151/10/07.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 8 stycznia 2009 r. Znak: IBPBII/2/415-18/08/JT Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko wnioskodawców za nieprawidłowe, stwierdzając, że wnioskodawca spełnił wymagane ustawą warunki i tylko 1/2 dochodu uzyskana z zamiany lokalu mieszkalnego będzie zwolniona z opodatkowania, natomiast wnioskodawczyni nie spełniała wymaganego przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunku dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, co oznacza, że wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej.

Wnioskodawcy zaskarżyli, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zarzucając, iż jest ona niezgodna z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gl 383/09 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 8 stycznia 2009 r. Podejmując rozstrzygnięcie Sąd stwierdził, iż w rozpoznawanej sprawie przedmiotem sporu jest kwestia prawa do ulgi przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a w szczególności kwestia czy prawo do ulgi mają oboje małżonkowie bez względu na to czy oboje byli w zbytym mieszkaniu zameldowani przez okres co najmniej 12 miesięcy przed datą zbycia, czy też jedno z nich.

W ocenie Sądu, rozstrzygając przedmiotowy spór, należy przede wszystkim dokonać analizy treści art. 10, art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z ust. 21 i ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl pierwszego z wymienionych przepisów, źródło przychodów stanowi m.in. odpłatne zbycie:

Według art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 21 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa wyżej ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W myśl natomiast art. 21 ust. 22 powyższe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Zdaniem Sądu ustawodawca - jako przesłankę zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych m.in. ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - określił zameldowanie na pobyt stały, w zbywanym lokalu, przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Jakkolwiek Sąd potwierdził, że zasadnie wskazano w interpretacji, że wymóg 12 miesięcznego zameldowania na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym odnosi się do podatnika, to w ocenie Sądu wysnuta z treści tego przepisu konstatacja, że skoro podatnikiem jest każdy z małżonków odrębnie (w zw. z art. 1 i art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to każdy z nich - w celu skorzystania z ulgi - musi spełniać ww. przesłankę jest nieuprawniona. Taki wniosek zdaniem Sądu byłby uprawniony, gdyby ww. przepis nie wskazywał, że regulacja ta (zasada w niej zawarta) ma zastosowanie z zastrzeżeniem ust. 21 i ust. 22 tego przepisu. Sąd podkreślił, że organ interpretacyjny zgodnie z prawem ocenił wynikający z ust. 21 wymóg - tj. obowiązek złożenia oświadczenia w terminie 14 dni od dnia zbycia o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi w urzędzie skarbowym - warunkującym prawo do ulgi. Jednakże w ocenie Sądu organ nie dokonał łącznej wykładni art. 21 ust. 1 pkt 126 i ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co jak dalej wywodzi doprowadziło do przyjęcia tezy, że każdy z małżonków - aby skorzystać z ulgi musi (poza warunkiem określonym w ust. 21 przepisu art. 21 ustawy) spełniać warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy czyli legitymować się co najmniej 12 miesięcznym okresem stałego zameldowania w zbywanym lokalu mieszkalnym. Takiej interpretacji nie da się w ocenie Sądu zaakceptować, uwzględniając treść ust. 22 wskazanego przepisu, zgodnie z którym ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. W ocenie Sądu ww. przepisy należy interpretować łącznie, co w konsekwencji oznacza, że jeżeli podatnik (małżonek) był zameldowany przez okres co najmniej 12 miesięcy w zbywanym lokalu na okres stały, to zwolnienie przysługuje łącznie obojgu małżonkom. Tylko bowiem taka interpretacja jak podkreśla Sąd zapewnia realizację dyspozycji zawartej w ust. 22 ww. przepisu tj. zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Nadto w ocenie Sądu interpretacja organu podatkowego przesądza, że przepis art. 21 ust. 22 staje się zbędny, gdyż nie można przyjąć, że "łącznie dla obojga małżonków" oznacza "odrębnie przez każdego z nich", co niweczy treść ust. 22. Wyraźnie trzeba podkreślić, że nie można przyjmować za prawidłową takiej interpretacji, która uznawałaby jakieś sformułowania tekstu za zbędne. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadzić można regułę interpretacyjną szczególnie istotną dla rozstrzygnięcia niniejszej skargi, że każde słowo użyte w tekście prawnym jest potrzebne dla zrekonstruowania podatkowej normy postępowania (por. wyrok NSA z dnia 8 czerwca 1994 r. sygn. akt SA/Po 692/94). Również Trybunał Konstytucyjny w uchwale z dnia 14 czerwca 1995 r. W 19/94 uznał za niezgodną z założeniem o racjonalności prawodawcy, leżącym u podstaw poprawnej wykładni przepisów prawa taką wykładnię, która prowadziłaby do wniosku, że pewien fragment przepisu należałoby uznać za całkowicie zbędny.

Reasumując, zdaniem Sądu z przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że spełnienie warunku niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej przez jednego z małżonków (przesłanka zameldowania na okres stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu) powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie.

Podobny pogląd wynika z orzecznictwa sądowego (wyrok WSA Lublinie z dnia 21 stycznia 2009 r. I SA/Lu 622/08, wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 12/09) jak i interpretacji niektórych organów podatkowych (np. decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 17 września 2007 r. IS.I/2-4151/9/07).

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który stanowi, iż "ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia", Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2008 r. stwierdza, iż w świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym stanowisko wnioskodawców - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości i praw, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Natomiast, odpłatne zbycie nieruchomości i praw, tylko wówczas jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło w dniu 14 listopada 2007 r. a jego zamiany dokonano w dniu 27 lipca 2008 r., tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, dokonując oceny skutków podatkowych zamiany przedmiotowego lokalu należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 30e ust. 3 ustawy w przypadku odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) dochód ustala się u każdej ze stron umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Zwolnienie powyższe ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

W odniesieniu do osób, które uzyskały tego rodzaju przychody w 2008 r. termin do złożenia tego oświadczenie został przedłużony do 30 kwietnia 2009 r., co wynika z postanowień § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz. U. Nr 9, poz. 361).

Należy jednak zaznaczyć, że ze zwolnienia może korzystać wyłącznie przychód ze zbycia budynku lub lokalu mieszkalnego. Przychód ze zbycia przypadający na grunt lub udział w gruncie lub w prawie wieczystego użytkowania gruntu będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków co w konsekwencji oznacza, że spełnienie przez jednego z małżonków niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej warunku zameldowania na okres stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym budynku lub lokalu powoduje, że z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia; w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2008 r. najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2009 r.

Przy czym należy zauważyć, że w przypadku małżonków warunek zameldowania jest spełniony również wówczas, gdy w budynku lub lokalu mieszkalnym na pobyt stały przez co najmniej 12 miesięcy był zameldowany tylko jeden z nich.

Jeżeli zatem zostaną spełnione powyższe warunki podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

Ze stanu faktycznego opisanego w złożonym wniosku wynika, iż w dniu 14 listopada 2007 r. wnioskodawcy zostali współwłaścicielami lokalu mieszkalnego. W ww. lokalu mieszkalnym zameldowany na pobyt stały był tylko wnioskodawca w okresie od 27 października 1986 r. do dnia zamiany lokalu. W dniu 27 lipca 2008 r. nastąpiła sprzedaż przedmiotowego prawa.

Dla skorzystania z przewidzianego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy zwolnienia od podatku przez oboje małżonków wystarczającym jest, że warunek zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu przez okres 12 miesięcy spełnia tylko jeden z małżonków. W stanie faktycznym warunek zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy w zbywanym lokalu mieszkalnym został spełniony przez wnioskodawcę. Zatem, mimo iż warunek zameldowania spełnił tylko wnioskodawca, to mając na uwadze, że prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej przysługuje również współmałżonkowi, który warunku zameldowania nie spełnił, należy uznać, że wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, jeśli w ustawowym terminie tj. do 30 kwietnia 2009 r. złożyła w urzędzie skarbowym oświadczenie, że i ona spełnia warunki do zwolnienia. Złożenie oświadczenia jest bowiem warunkiem niezbędnym do skorzystania z ulgi meldunkowej i oświadczenie to musi pochodzić od każdego współmałżonka. Z prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wynika, że Organ podatkowy prawidłowo ocenił ten wynikający z art. 21 ust. 21 ustawy obowiązek terminowego złożenia oświadczenia jako warunek niezbędny do skorzystania z ulgi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.