IBPBII/2/415-742/09/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 17 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalania wartości początkowej środka trwałego nabytego drodze darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalania wartości początkowej środka trwałego nabytego drodze darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z mężem jako małżonkowie posiadają wspólność majątkową. Mąż wnioskodawczyni jest właścicielem trzech nieruchomości, które nabył w drodze spadku po rodzicach i w formie darowizny od rodzeństwa. Nieruchomości te wynajmuje osiągając przychody zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Amortyzacja jednej nieruchomości jest liczona od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 (budynek użytkowy), natomiast dwóch pozostałych od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 10 ww. ustawy - metoda uproszczona. Nieruchomości te nie znajdowały się u niego w ewidencji czy wykazie. Obecnie ze względów rodzinnych i zdrowotnych (mąż wnioskodawczyni jest po wylewie) chce przekazać wnioskodawczyni w formie darowizny ww. nieruchomości, jako odrębny majątek wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wnioskodawczyni, będąc jedynym właścicielem ww. nieruchomości i wynajmując je samodzielnie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie mogła rozpocząć amortyzację wszystkich wynajmowanych budynków od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Czy wnioskodawczyni powinna kontynuować amortyzacje dokonywaną przez męża.

Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo do samodzielnego ustalenia wartości początkowej wszystkich ww. nieruchomości zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3, czyli określenia jej jako wartości rynkowej z dnia otrzymania darowizny, a także do ustalenia samodzielnie stawek amortyzacyjnych oraz do nie kontynuowania amortyzacji dokonywanej wcześniej przez męża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast w myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Amortyzacji nie podlegają również budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu (art. 22c pkt 2 ww. ustawy).

Zasady ustalanie wartości początkowej, która stanowi podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych środków trwałych określa przepis art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z ust. 1 pkt 3 tegoż artykułu za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawczyni nabędzie w drodze darowizny od męża nieruchomości, które wcześniej stanowiły jego majątek odrębny i były przez niego amortyzowane.

A zatem zastosowanie znajdzie wyżej wymieniony przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Natomiast w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 22g ust. 12 i ust. 13 zobowiązujący do kontynuowania amortyzacji rozpoczętej przez męża wnioskodawczyni.

Zgodnie bowiem z treścią tych przepisów w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków jeżeli przed zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro ani mąż wnioskodawczy, ani wnioskodawczyni nie prowadzą działalności gospodarczej, a przedmiotowe nieruchomości, które wnioskodawczyni ma otrzymać od męża w drodze darowizny do swojego majątku odrębnego stanowiły majątek odrębny jej męża, to tym samym wnioskodawczyni może ustalić wartość początkową zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast brak jest podstaw prawnych do kontynuacji amortyzacji dokonywanej przez męża wnioskodawczyni.

Ponadto stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 powoływanej ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W myśl art. 22i ust. 1 cytowanej ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Natomiast możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacji przewiduje art. 22j ww. ustawy.

Stosownie do jego treści, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

Jeżeli zatem zostaną spełnione przesłanki określone tym przepisem, wnioskodawczyni będzie mogła indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla środków trwałych, które nabędzie w drodze darowizny od męża.

Reasumując, w przypadku nabycia w drodze darowizny nieruchomości stanowiących odrębny majątek męża, wnioskodawczyni będzie miała prawo do ustalenia ich wartości początkowej w sposób przewidziany w art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych podlegających amortyzacji w sposób przewidziany w cyt. przepisach bez konieczności kontynuowania amortyzacji dokonywanej przez męża.

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.