IBPBII/2/415-736/10/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 18 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek przesłany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego za pismem z dnia 14 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 16 lipca 2010 r. Znak: IBPB II/2/415-736/10/MMa wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 6 sierpnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w 1975 r. otrzymała w formie darowizny od swoich rodziców działkę. W dniu 26 luty 1988 r. na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o art. 8 ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22, poz. 99) wnioskodawczyni ze swojej nieruchomości została wywłaszczona na poczet budownictwa mieszkaniowego.

Skarb Państwa do chwili przywrócenia wnioskodawczyni ww. nieruchomości nie wywiązał się z obowiązku zgodnie z prawem wywłaszczeniowym, co skłoniło ją do starania się o przywrócenie swojej własności czyli nieruchomości.

Zwrotu wcześniej odebranej nieruchomości dokonano na podstawie art. 136, art. 137, art. 139, art. 140 ust. 1, 2 i 4, art. 142, art. 216 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z póź. zm) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z póź. zm)

Starosta działając na podstawie decyzji z dnia 12 marca 2010 r. ustanowił o prawie do przywrócenia wnioskodawczyni działki (nieruchomości), która w roku 1988 była odebrana i przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe a do dnia dzisiejszego nic na niej nie powstało, co było podstawą do domagania się przywrócenia prawa własności ww. działki, gdyż nie była ona zagospodarowana zgodnie z przeznaczeniem

W chwili obecnej wnioskodawczyni nosi się z zamiarem sprzedaży odzyskanej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy fakt odzyskania nieruchomości (działki) którą wnioskodawczyni otrzymała od rodziców a odebranej jej w latach 70-tych z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe a w chwili obecnej przywróconej jej decyzją Starosty powoduje powstanie przychodu.

Czy sprzedaż odzyskanej nieruchomości (działki) wnioskodawczyni musi zgłosić w urzędzie skarbowym i czy należy zapłacić 19% podatku w momencie jej sprzedaży.

Zdaniem wnioskodawczyni decyzja starosty ma charakter restytucyjny, co do zasady przywraca stosunki majątkowe sprzed wywłaszczenia wobec czego nie może być ona źródłem powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku zwrotu nieruchomości nie ma mowy o kreowaniu prawa własności, lecz o jego przywróceniu.

Nie można zatem mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym a jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. Gdyby nie wywłaszczenie, wnioskodawczyni nadal byłaby właścicielką tej nieruchomości. W związku z powyższym wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w tym przypadku nie ma mowy o podatku dochodowym.

Zdaniem wnioskodawczyni, skoro przywrócono jej własność, którą jej odebrano (wywłaszczenie) ponad dwadzieścia lat temu to nazywa to przywróceniem "starego" prawa własności, które otrzymała niegdyś od rodziców w formie darowizny, a nie zakupem zupełnie innej nieruchomości położonej w zupełnie innym obszarze, miejscu i o innej wielkości. Wynika więc, że nie podlega ona podatkowi dochodowemu i nie ma podatku dochodowego w momencie sprzedaży ww. nieruchomości, gdyż jest to nieruchomość przywrócona a nie zakupiona na rynku nieruchomości.

Oznacza to jednoznacznie, że nieruchomość z której wnioskodawczynię wywłaszczono przed laty, a którą teraz jej przywrócono, (gdyby nie wywłaszczenie nadal byłaby właścicielką tej nieruchomości), nie podlega podatkowi dochodowemu w razie chęci sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie zatem do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Celem zwrotu jest więc przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni zatem funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości - w tym przypadku poprzedniemu właścicielowi. W przypadku zwrotu nieruchomości nie mamy więc do czynienia z kreowaniem prawa własności tylko z jego przywróceniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia. W przedmiotowej sprawie oznacza to, że datą nabycia przez wnioskodawczynię nieruchomości nie jest data jej zwrotu, lecz data pierwotnego nabycia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w 1975 r. otrzymała w formie darowizny od swoich rodziców działkę. Następnie w dniu 26 lutego 1988 r. działka ta została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe. Cel, na który została wywłaszczona nieruchomość nie został zrealizowany a wnioskodawczyni decyzją starosty z dnia 12 marca 2010 r. zwrócono wcześniej wywłaszczoną nieruchomość. Zatem datą nabycia przedmiotowej nieruchomości jest data otrzymania darowizny czyli 1975 r.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości nie powoduje powstania przychodu po stronie wnioskodawczyni.

Równocześnie przychód uzyskany z planowanej sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów jedynie wówczas, gdy odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przedmiotowej sprawie od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez wnioskodawczynię wywłaszczonej uprzednio nieruchomości upłynęło ponad 5 lat, a więc przychód powstały ze zbycia tej nieruchomości nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu.

Z tej przyczyny stanowisko wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.