IBPBII/2/415-687/11/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 3 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:

* w części dotyczącej ustalenia daty nabycia nieruchomości - jest nieprawidłowe,

* w części dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu przeznaczonego na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu - jest prawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 15 listopada 1994 r. zmarł ojciec wnioskodawcy. Spadkobiercami zostali wnioskodawca, jego matka i siostra w 1/3 części masy spadkowej każdy. Powyższy fakt został potwierdzony postanowieniem Sądu stwierdzającym nabycie spadku. W skład masy spadkowej wchodziła #189; nieruchomości składającej się z następujących działek o nr:

3078/2 o pow. 0,0373 ha - niezabudowanej,

3082/2 o pow. 0,0713 ha - zabudowanej domem mieszkalnym,

3078/1 o pow. 0,0291 ha - niezabudowanej,

3082/1 o pow. 0,0417 ha - niezabudowanej,

3077/2 o pow. 0,0366 ha - niezabudowanej.

W związku z powyższym, wnioskodawca stał się współwłaścicielem 1/6 części nieruchomości, której właścicielami byli jego ojciec i matka (współwłasność majątkowa małżeńska).

Na mocy postanowienia Sądu z dnia 30 kwietnia 1998 r. o podział majątku wspólnego i dział spadku współwłaścicielami powyższej nieruchomości został wnioskodawca i jego matka (w udziałach wynoszących po #189; części). Udział w przedmiotowej nieruchomości stanowił majątek osobisty wnioskodawcy.

Następnie aktem notarialnym z dnia 23 sierpnia 2006 r. zniesiono współwłasność wyżej opisanej nieruchomości o łącznej wartości 120.000,00 zł w ten sposób, iż wnioskodawca otrzymał działki o nr:

3078/2 o pow. 0,0373 ha - niezabudowaną (o wartości 5.595 zł)

3082/2 o pow. 0,0713 ha - zabudowaną domem mieszkalnym (o wartości 98.295 zł, w tym wartość działki 10.695 zł, wartość domu 87.600 zł).

Matka wnioskodawcy otrzymała natomiast działki o nr:

3078/1 o pow. 0,0291 ha - niezabudowaną (o wartości 4.365 zł),

3082/1 o pow. 0,0417 ha - niezabudowaną (o wartości 6.255 zł),

3077/2 o pow. 0,0366 ha - niezabudowaną (o wartości 5.490 zł).

Jednocześnie strony powyższej umowy, oświadczyły do sporządzonego aktu notarialnego, iż zniesienia współwłasności dokonują bez spłat, dopłat i innych rozliczeń finansowych.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 marca 2011 r. wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości składającej się z działki 3326 (scalone działki: 3082/2 zabudowanej domem mieszkalnym oraz 3078/2) o pow. 0,1073 ha za kwotę 333.000 zł.

Wnioskodawca 2008 r. uzyskał wraz z żoną kredyt na budowę budynku mieszkalnego na innej działce. Małżonków obowiązuje wspólność majątkowa.

Wnioskodawca wskazał, iż nie dokonuje i nie dokonywał odliczenia odsetek od kredytu na podstawie art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. oraz że wybudowany budynek służy celom mieszkaniowym wnioskodawcy i jego rodziny, a także nie dokonywał sprzedaży w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanej sytuacji wnioskodawca nie ma obowiązku odprowadzić podatku dochodowego od osób fizycznych z uwagi na fakt, iż sprzedaż nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat od dnia nabycia (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)).

Czy w przypadku, gdy wnioskodawca będzie miał obowiązek opodatkować #189; część przychodu uzyskanego ze sprzedanej nieruchomości, to może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e).

Zdaniem wnioskodawcy, jest on właścicielem nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży od 30 kwietnia 1998 r., wobec powyższego nie podlega opodatkowaniu wynikającemu ze sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) czyli będzie mógł przeznaczyć uzyskane środki na spłatę kredytu przeznaczonego na budowę domu mieszkalnego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 15 listopada 1994 r. zmarł ojciec wnioskodawcy, po którym spadek nabyli wnioskodawca, jego siostra i matka w wysokości po 1/3 części każdy. W skład masy spadkowej wchodził udział #189; w nieruchomości składającej się z kilku działek. Wnioskodawca stał się więc współwłaścicielem nieruchomości w udziale wynoszącym 1/6. Następnie na mocy postanowienia sądu z dnia 30 kwietnia 1998 r. o podział majątku wspólnego i dział spadku współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości został wnioskodawca i jego matka w udziale #189; każde z nich. W dniu 23 sierpnia 2006 r. nastąpiło zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości, którego dokonano bez spłat, dopłat i innych rozliczeń finansowych. W wyniku zniesienia współwłasności wnioskodawca stał się właścicielem dwóch działek o nr 3078/2 i 3082/2 natomiast matka wnioskodawcy otrzymała pozostałe trzy działki o nr 3078/1, 3082/1 i 3077/2. Następnie w dniu 23 marca 2011 r. wnioskodawca sprzedał działkę nr 3326 powstałą w wyniku scalenia działki nr 3082/2 i nr 3078/2 za kwotę 333.000 zł.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia udziałów w nieruchomości.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek - to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców jest data śmierci spadkodawcy.

Natomiast zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłby poszczególnym spadkobiercom. Tak więc, na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zniesienie współwłasności polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze działu spadku lub zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy, tzn. tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności lub działu spadku. Stąd wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością).

W obu tych przypadkach, a więc zarówno w drodze działu spadku jak i zniesienia współwłasności, nabycie ponad dotychczasowy udział następuje od pozostałych spadkobierców i współwłaścicieli. Dochodzi więc do nabycia udziałów, które należały do innych osób. Zatem, pomimo iż nabycie w dziale spadku jest traktowane jak nabycie spadku, gdyż jest jego następstwem, to jednak datą nabycia dodatkowego udziału jest data działu spadku, kiedy dodatkowe udziały nabywane są już od innego spadkobiercy a nie spadkodawcy. Przy czym istotne jest, że przedmiotem działu spadku mogą być tylko te rzeczy lub prawa (udziały w nich), które należały do masy spadkowej. Jeśli rzeczy lub prawa (udziały w nich) nie należały do masy spadkowej, to nie mogły być przedmiotem działu spadku a jedynie przedmiotem zniesienia współwłasności.

Z tego powodu nieprawdą jest twierdzenie wnioskodawcy, jakoby własność nieruchomości nabył 30 kwietnia 1998 r. a więc wyłącznie w drodze działu spadku będącego następstwem nabycia spadku. Wnioskodawca pominął bowiem całkowicie okoliczność, że nieruchomość była przedmiotem współwłasności majątkowej jego rodziców (należała do ich majątku wspólnego).

Należy zauważyć, że w chwili śmierci jednego ze współmałżonków ustaje wspólność ustawowa małżeńska i majątek wspólny zmienia się ze wspólności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych. Zgodnie z art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, czyli wielkość udziałów wynosi po jednej drugiej. Dziedziczeniu podlega udział zmarłego w byłym majątku wspólnym oraz jego majątek odrębny, natomiast pozostała część dawnego majątku wspólnego staje się wyłączną własnością drugiego małżonka, w tym przypadku matki wnioskodawcy. Oznacza to, że udział wynoszący #189; a należący do matki nie był przedmiotem działu spadku, lecz stał się przedmiotem innej czynności, czyli zniesienia współwłasności, do której doszło w 2006 r.

Aby zniesienie współwłasności nie stanowiło natomiast o nowej dacie nabycia, wartość nabytego w jego wyniku majątku musiałaby odpowiadać udziałowi posiadanemu w tym majątku przed zniesieniem współwłasności. Innymi słowy, wartość nieruchomości otrzymanych w wyniku zniesienia współwłasności musiałaby być równa lub niższa wartości udziału posiadanego na dzień zniesienia współwłasności. Tylko wówczas nie dojdzie bowiem do przysporzenia majątkowego ponad pierwotny udział.

W niniejszej sprawie nie mamy jednak do czynienia z taką sytuacja. Wnioskodawca wskazał, że na dzień zniesienia współwłasności wartość całej nieruchomości wynosiła 120.000 zł czyli wartość jego udziału to 60.000 zł. Tymczasem w wyniku zniesienia współwłasności otrzymał dwie nieruchomości o wartości łącznej 103.890 zł Z prostego porównania wynika więc, że wnioskodawca otrzymał nieruchomości przekraczające wartość posiadanego udziału #189;. W wyniku zniesienia współwłasności doszło zatem do nowego nabycia o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przedmiotem nabycia będzie udział odpowiadający wartości tej nadwyżki.

W świetle powyższego oraz przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że za datę nabycia przez wnioskodawcę udziałów w przedmiotowej nieruchomości należy odpowiednio przyjąć:

* 15 listopada 1994 r. kiedy to wnioskodawca w spadku po ojcu nabył 1/3 przypadającego ojcu udziału w nieruchomości,

* 30 kwietnia 1998 r. kiedy to wnioskodawca na mocy postanowienia sądu o podziale majątku wspólnego i dziale spadku uzyskał udział wynoszący #189; w nieruchomości,

* 23 sierpnia 2006 r. w dacie zniesienia współwłasności w części, która przekraczała wartość udziału jaki wnioskodawca dotychczas posiadał.

Zatem przychód jaki wnioskodawca osiągnął w dniu 23 marca 2011 r. ze sprzedaży nieruchomości w części przypadający na nabycie w 1994 r. i w 1998 r. nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast pozostała część przychodu przypadająca na udział nabyty w 2006 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych gdyż sprzedaży tego udziału w nieruchomości dokonano przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Do przychodu tego zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. albowiem ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

I tak w myśl art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. podatek z odpłatnego zbycia m.in. nieruchomości ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Podatek ten jest płatny w terminie 14 dni od daty sprzedaży, z wyjątkiem sytuacji, gdy podatnik złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży wyda na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. wolne od podatku są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a) rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie (art. 21 ust. 16 ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli:

Z przytoczonego powyżej przepisu wynika, iż podstawową okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w części wydatkowanej na spłatę kredytu (pożyczki) jest cel zaciągnięcia tego kredytu (pożyczki). Kredyt musi być zaciągnięty na cele mieszkaniowe, co z kolei powinno wynikać z treści umowy kredytowej. Spłata kredytu stanowi bowiem etap realizacji tego celu mieszkaniowego

Skutek prawny w postaci zwolnienia od podatku dochodowego uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości przychodu jest związany z terminem wydatkowania tych środków na cel wskazany w ustawie. Momentem wydatkowania przez podatnika kwot uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości jest moment spłaty kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe.

Tym samym podatnicy mają prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w każdym przypadku wydatkowania, w przewidzianym ustawą terminie, przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na spłatę kredytu zaciągniętego na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy wraz z odsetkami. Zwolnieniem nie jest jednak objęta spłata innych należności, prowizji i opłat wobec banku, lecz wyłącznie kredyt czyli należność główna i odsetki.

Przy czym zauważyć należy, iż zwolnienie to, w myśl art. 21 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma jednak zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., czyli w ramach tzw. ulgi odsetkowej.

Uznać zatem należy, iż wydatek poniesiony na spłatę kredytu i odsetek, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. będzie korzystał ze zwolnienia z 10% zryczałtowanego podatku dochodowego. Istotne jest jedynie, aby spłata nastąpiła po dniu uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

Reasumując, przychód uzyskany w dniu 23 marca 2011 r. ze sprzedaży nieruchomości w części przypadający na nabycie w spadku w 1994 r. oraz w części przypadający na nabycie w 1998 r. na mocy postanowienia sądu o podziale majątku wspólnego i dziale spadku w ogóle nie będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia. Natomiast proporcjonalnie do tej części przychodu jaka przypada na udział nabyty w wyniku zniesienia współwłasności w dniu 23 sierpnia 2006 r., z uwagi na fakt, iż sprzedaży nieruchomości dokonano przed upływem terminu o którym mowa powyżej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 28 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Jeżeli jednak przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, który przypada na udział nabyty w 2006 r. wnioskodawca przeznaczy nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę budynku mieszkalnego na działce, której jest właścicielem lub współwłaścicielem (z żoną), to przychód uzyskany ze sprzedaży w części wydatkowany na spłatę tego kredytu będzie korzystał ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na przed dniem 1 stycznia 2007 r. Innymi słowy, przeznaczenie przez wnioskodawcę przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie mogło korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym nabycia całej nieruchomości wnioskodawca dokonał w dniu 30 kwietnia 1998 r. wobec czego cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu nie można było uznać za prawidłowe. Natomiast stanowisko wnioskodawcy w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.