IBPBII/2/415-681/10/MW - Sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego z tytułu udostępnienia kapitału.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-681/10/MW Sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego z tytułu udostępnienia kapitału.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 31 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu udostępnienia kapitału - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu udostępnienia kapitału.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Umowa pośrednictwa finansowego zawierać będzie zapis mówiący o wynagrodzeniu w wysokości 5% od kwoty udzielonej pożyczki gotówkowej. Powyższe wynagrodzenie pożyczkodawca otrzyma w formie wypłaty środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji, które to może zgodnie z wybraną opcją w dalszym ciągu reinwestować. Zgodnie z umową pożyczkodawca zobowiąże się do wpłaty określonej kwoty pieniężnej, na którą to kwotę pośrednik będzie zobowiązany do poszukiwania pożyczkobiorców, udzielania im pożyczki gotówkowej, do wszczynania postępowań windykacyjnych przeciwko pożyczkobiorcy, do spłaty całej kwoty pożyczki pożyczkodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wynagrodzenie pożyczkodawcy bedzie skutkowało:

* opodatkowaniem w formie ryczałtu 19% (art. 30a ust. 1) i ujęciu w poz. 195 PlT-36 lub w poz. 61 PIT-36L,

* czy opodatkowaniu na zasadach ogólnych (poz. 79 PIT-36 jako inne przychody) według skali podatkowej,

* czy opisana czynność (wynagrodzenie od udzielonej kwoty pożyczki) stanowi działalność gospodarczą.

Zdaniem wnioskodawcy, powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej z uwagi na fakt, iż pożyczkodawca nie ponosi kosztów, ryzyka ani nie podejmuje żadnych działań związanych z udzieleniem pożyczek - nie działa w sposób zorganizowany, pożyczkodawca nie wykonuje bowiem żadnych działań zmierzających do prezentacji swojej oferty, nie reklamuje się, nie ma personelu, nie formuje umów zabezpieczających jego interesy, nie poszukuje klientów. Powyższe skutkować powinno, zdaniem wnioskodawcy, na gruncie podatkowym nieuznawaniem wynagrodzenia należnego pożyczkodawcy za odsetki w rozumieniu art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz raczej za prowizję, która nie podlega tejże regulacji. W rezultacie pożyczkodawca byłby zobowiązany opodatkować uzyskany przychód na zasadach ogólnych według skali podatkowej (jako inne źródła w poz. 79 PIT-36), a nie w formie ryczałtu. W opinii wnioskodawcy, kwalifikacja opisanego wynagrodzenia jako odsetek od pożyczek jest bezzasadna, bowiem art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określający przychody z kapitałów pieniężnych jest katalogiem zamkniętym, a wynagrodzenia za udostępnienie kapitału nie można utożsamiać z odsetkami umownymi.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są m.in. wymienione w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza oraz

* kapitały pieniężne.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się, działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę by przyjąć, iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1.

jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

2.

wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter, cechy przeznaczenia użytkowego,

3.

prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zauważyć przy tym należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji we właściwej ewidencji.

W świetle powyższego uznać należy, iż opisane w przedmiotowym wniosku czynności (i uzyskiwane z tego tytułu przychody) polegające na udostępnianiu określonej kwoty pieniężnej pośrednikowi, na którą pośrednik ten będzie poszukiwał pożyczkobiorców nie noszą znamion pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej przez wnioskodawcę.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy od uzyskanych przychodów z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Stosownie do treści art. 30a ust. 6 ww. ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa m.in. w ust. 1 pkt 3, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1, 2 i 4, ust. 5a i 5d.

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30a ust. 7 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3., są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu określonego w art. 30a ust. 1 (art. 41 ust. 4 ww. ustawy).

W świetle powyższego uznać należy, iż przychód jaki wnioskodawca zamierza uzyskać z tytułu udostępnienia swojego kapitału pośrednikowi, który będzie poszukiwał pożyczkobiorców, stanowi przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z tytułu odsetek od innych form inwestowania. Przekazanie kapitału pośrednikowi jest bowiem formą inwestycji tego kapitału, w wyniku której wnioskodawca uzyskuje od pośrednika wynagrodzenie. W świetle zaś prawa cywilnego pod pojęciem odsetek rozumie się wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku. Wynagrodzenie otrzymane od pośrednika jest zatem świadczeniem o charakterze odsetek z tytułu inwestowania kapitału przez wnioskodawcę.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż jeżeli pośrednik jest podmiotem wskazanym w art. 41 ust. 1 ww. ustawy, tj. osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, osobą prawną (jej jednostką organizacyjną) lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej to jego obowiązkiem, wynikającym z powołanego wyżej art. 41 ust. 4 ww. ustawy, jest pobranie zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu ww. odsetek.

Jeżeli natomiast pośrednik nie jest wyżej wskazanym podmiotem, wówczas wnioskodawca zobowiązany będzie do wykazania przedmiotowego zryczałtowanego podatku dochodowego z odsetek, w zeznaniu rocznym składanym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskał przychód z tychże odsetek.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W myśl art. 45 ust. 1a ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

1.

kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b;

2.

pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;

3.

odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Natomiast art. 45 ust. 3b stanowi, iż w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy ww. 19% zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odsetek nie zostanie pobrany przez płatnika, wnioskodawca winien wykazać go w zeznaniu rocznym PIT-36 (poz. 195), PIT-36L (poz. 61), PIT-38 (poz. 38) lub PIT-39 (poz. 31) w zależności od tego jakiego rodzaju dochody, oprócz dochodów z przedmiotowych odsetek, uzyskał w danym roku podatkowym.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl