IBPBII/2/415-674/10/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 28 maja 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2010 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca na podstawie umowy darowizny z dnia 16 kwietnia 2010 r. nabył prawo własności nieruchomości składającej się z działki zabudowanej drewnianym budynkiem mieszkalnym oraz drewnianym budynkiem gospodarczym. Wartość nabytej nieruchomości wynosiła 165 000 zł.

Wnioskodawca zamierza sprzedać opisaną wyżej nieruchomość, a otrzymaną z tego tytułu cenę chce przeznaczyć w całości na nabycie w okresie dwóch lat od końca roku, w którym nastąpi sprzedaż - budynków mieszkalnych i związanych z nimi gruntów albo samych gruntów pod budowę budynku mieszkalnego. Jedna z nabywanych nieruchomości (budynek lub grunt) będzie położona na terenie Polski, a druga na obszarze Wielkiej Brytanii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży nieruchomości należącej do wnioskodawcy będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych jeżeli wnioskodawca wydatkuje otrzymane pieniądze w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi sprzedaż - w całości na zakup dwóch budynków mieszkalnych i związanych z nimi gruntów albo samych gruntów pod budowę budynku mieszkalnego, spośród których jeden budynek lub grunt będzie położony na terenie Polski, a drugi na terenie Wielkiej Brytanii.

Zdaniem wnioskodawcy, dochód ze sprzedaży nieruchomości będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli wnioskodawca wydatkuje otrzymane ze sprzedaży pieniądze w okresie dwóch lat od końca roku, w którym nastąpi sprzedaż - w całości na zakup dwóch budynków mieszkalnych i związanych z nimi gruntów, albo samych gruntów pod budowę budynku mieszkalnego, spośrod których jeden budynek lub grunt będzie położony na terytorium Polski, a drugi na terytorium Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Wydatki poniesione na cele, o których mowa powyżej zostały określone w art. 21 ust. 25 ustawy. Ustawa zalicza do nich m.in. wydatki poniesione na:

* nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie.

Nabywane budynki lub grunty mogą być położone w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 27 ustawy, warunkiem zastosowania powyzszego zwolnienia w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej jest istnienie podstawy prawnej do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe. W przypadku Wielkiej Brytanii taka podstawa wynika z art. 26 Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840) oraz Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych z dnia 25 stycznia 1988 r. (Dz. U. Nr 141, poz. 913).

Skoro wnioskodawca zamierza wydatkować środki pochodzące ze sprzedaży swojej nieruchomości na budynki lub grunty budowlane położone w krajach Unii Europejskiej, tj. w Polsce i Wielkiej Brytanii, dochód uzyskany ze sprzedaży nie będzie opodatkowany podatkiem dochodowym. Na korzystanie ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy nie ma wpływu fakt, że nabywane nieruchomości będą w dwóch różnych krajach Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca w drodze darowizny otrzymał w 2010 r. nieruchomość zabudowaną drewnianym budynkiem mieszkalnym oraz drewnianym budynkiem gospodarczym. Wnioskodawca wskazał we wniosku, że zamierza przedmiotową nieruchomość sprzedać, a środki tak uzyskane przeznaczyć w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi sprzedaż - w całości na zakup dwóch budynków mieszkalnych i związanych z nimi gruntów albo samych gruntów pod budowę budynku mieszkalnego, spośród których jeden budynek lub grunt będzie położony na terenie Polski, a drugi na terenie Wielkiej Brytanii.

Jeżeli zatem wnioskodawca sprzeda nieruchomość przed 1 stycznia 2016 r., to uzyskany ze sprzedaży przychód będzie stanowił źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na zasadach obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ten sposób, że zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Natomiast do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych od dnia 1 stycznia 2009 r. zastosowanie mają przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r. Z uwagi na fakt, iż wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w drodze darowizny w 2010 r., w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 2 tej ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zwolnienie przewidziane w tym przepisie pozwala na wyłączenie z opodatkowania tej części dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków w osiągniętych przychodach z tego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości zostanie przez wnioskodawcę w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to uzyskany dochód w całości może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w powyższym przepisie.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W myśl ust. 26 ww. art. 21 przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast ust. 28 tegoż artykułu stanowi, iż za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie. O którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Mając na względzie powyższy warunek zawarty w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej w Londynie między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. Nr 250, poz. 1840), właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały takie informacje, które prawdopodobnie mogą mieć znaczenie dla stosowania postanowień niniejszej Konwencji albo dla wykonywania lub wdrażania wewnętrznego ustawodawstwa Umawiających się Państw dotyczącego podatków bez względu na ich rodzaj i nazwę, nałożonych przez Umawiające się Państwa lub ich jednostki terytorialne albo organy lokalne w zakresie, w jakim opodatkowanie to nie jest sprzeczne z niniejszą Konwencją, w szczególności w celu zapobiegania oszustwom oraz umożliwiania stosowania przepisów zapobiegających uchylaniu się od prawa. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułów 1 i 2 niniejszej Konwencji. Tym samym uznać należy za spełniony warunek do skorzystania przez wnioskodawcę z tzw. ulgi mieszkaniowej w przypadku zakupu gruntu z budynkiem mieszkalnym, lub też gruntu pod budowę budynku mieszkalnego położonych na terytorium Wielkiej Brytanii, albowiem między Rzecząpospolitą Polską a Wielką Brytanią została zawarta Konwencja w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, w której zapisach istnieje podstawa prawna do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego Wielkiej Brytanii, na której terytorium wnioskodawca ewentualnie poniesie wydatki na cele mieszkaniowe.

Odnośnie możliwości skorzystania przez wnioskodawcę z przedmiotowej ulgi mieszkaniowej w przypadku nabycia nieruchomości zarówno w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii zauważyć należy, że z przytoczonych wyżej przepisów art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 przedmiotowej ustawy nie wynika ograniczenie wydatków do jednej tylko inwestycji na cele mieszkaniowe. Wymienia się tylko rodzaj tych wydatków i termin wydatkowania środków, a nie ich ilość. Zatem przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, przeznaczony na zakup (w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) dwóch nieruchomości, jednej na terytorium Polski a drugiej na terytorium Wielkiej Brytanii, podlegał będzie zwolnieniu z opodatkowania, o ile zakup ten zostanie dokonany na cele mieszkaniowe i nie będzie miał związku z działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego, do przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2010 r. w drodze darowizny może mieć zastosowanie zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., w przypadku wydatkowania otrzymanych z tytułu sprzedaży środków w całości w okresie dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpi sprzedaż - na zakup dwóch budynków mieszkalnych i związanych z nimi gruntów albo samych gruntów pod budowę budynku mieszkalnego, spośród których jeden budynek lub grunt będzie położony na terenie Polski, a drugi na terenie Wielkiej Brytanii - przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich warunków, które uprawniają do tego zwolnienia.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy, że dochód ze sprzedaży nieruchomości należącej do wnioskodawcy będzie wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych, jeżeli wnioskodawca wydatkuje otrzymane ze sprzedaży pieniądze na warunkach opisanych powyżej, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.