IBPBII/2/415-638/11/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu do Organu 18 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości rolnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2011 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości rolnej.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 21 lipca 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-638/11/CJS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 1 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 19 marca 2007 r. wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami zakupił działkę o pow. 3000 m ² nr ewidencyjny 213/1. Działka przeznaczona była pod uprawy rolne. W dniu 4 listopada 2010 r. wnioskodawca z pozostałymi współwłaścicielami sprzedał działkę. Nabywca oświadczył, że wejdzie ona w skład gospodarstwa rolnego.

Ponadto z uzupełnienia wniosku wynika, że oprócz działki o pow. 3000 m ² wnioskodawca jest współwłaścicielem działki nr 851 o pow. 1900 m ² przeznaczonej zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego w całości pod tereny rolne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży tej nieruchomości.

Zdaniem wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży nieruchomości obejmującej grunty orne wolny jest od podatku dochodowego pod warunkiem, że grunty te są kwalifikowane jako użytki rolne, stanowią gospodarstwo rolne lub jego część, nie utracą wskutek sprzedaży rolnego charakteru, co miało miejsce w przypadku sprzedaży działki, o której mowa powyżej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Niniejsza interpretacja zawiera wyłącznie ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie w jakim wniosek dotyczy sposobu opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości rolnej. W zakresie w jakim wniosek dotyczy sposobu opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży udziałów w nieruchomości rolnej przez pozostałych współwłaścicieli, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z uwagi na fakt, iż wnioskodawca współwłaścicielem przedmiotowej działki o pow. 3000 m ² stał się w 2007 r., a sprzedaży udziału w prawie własności działki dokonał w 2010 r. czyli przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano jej nabycia, w niniejszej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r. Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do takich wydatków zaliczyć można m.in. koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę skarbową.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; przy czym zwolnienie to nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.). W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy uzależnione zostało od wystąpienia następujących przesłanek:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że dla zastosowania zwolnienia w nim przewidzianego muszą zaistnieć łącznie powyższe przesłanki. Musi zatem nastąpić sprzedaż całości lub części gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego oraz nie może nastąpić utrata charakteru rolnego tych gruntów w związku z ich sprzedażą.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami sprzedał działkę o pow. 3000 m2 a nabywca oświadczył, że wejdzie ona w skład jego gospodarstwa rolnego. Oprócz ww. działki wnioskodawca jest współwłaścicielem działki o pow. 1900 m2 przeznaczonej w całości pod tereny rolne.

Mając zatem na uwadze powyższe uregulowania prawne jak również opisany we wniosku stan faktyczny wyjaśnić należy, iż podstawowym warunkiem uznania gruntów za gospodarstwo rolne jest ich powierzchnia określana jako norma obszarowa. Jeżeli łączna powierzchnia gruntów stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej, przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy użytków rolnych lub gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych, jest to gospodarstwo rolne w rozumieniu cytowanego wyżej art. 2 ustawy o podatku rolnym. W sytuacji, gdy grunt nie spełnia normy obszarowej, nie może być uznany za gospodarstwo rolne. Zwolnienie o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy nie dotyczy użytków rolnych, lecz użytków rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Nie wystarczy więc, że charakter sprzedawanej działki będzie rolny jeśli działka ta nie będzie stanowiła gospodarstwa rolnego lub jego części. Działka o pow. 3000 m2 nie stanowi zaś gospodarstwa rolnego w rozumieniu definicji zawartej w ustawie o podatku rolnym. Skoro zaś wnioskodawca łącznie posiada grunty o pow. 4900 m2, to nie posiada gospodarstwa rolnego w rozumieniu tej definicji a więc chociaż sprzedaje grunt rolny, to nie sprzedaje części gospodarstwa rolnego, a więc nie wypełnia wszystkich przesłanek zwolnienia.

Z powyższego zatem bezspornie wynika, iż wnioskodawca nie był właścicielem (współwłaścicielem) gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Sprzedany grunt, co wymaga podkreślenia nie był w momencie jego sprzedaży samodzielnym gospodarstwem rolnym czy też częścią gospodarstwa rolnego, gdyż w momencie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wnioskodawca był współwłaścicielem gruntu o łącznej powierzchni 0,49 ha. To oznacza, że przedmiotowe działki nie stanowiły gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Tym samym fakt, iż w przedmiotowej sprawie wnioskodawca wskazał, że nabywca włączy sprzedaną działkę rolną do posiadanego przez niego gospodarstwa rolnego pozostaje bez znaczenia. Istotne jest natomiast, iż charakter i powierzchnia zbytej działki nie stanowiła gospodarstwa rolnego, o którym mowa w ww. art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym.

Mając zatem na uwadze powyższe, nie można potwierdzić, że zostaną spełnione łącznie przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości na mocy art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie spełnienie choćby jednej z przesłanek, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy powoduje bowiem, że przychód ze zbycia przedmiotowej nieruchomości nie korzysta z tego zwolnienia.

Reasumując, w związku ze sprzedażą przedmiotowej działki, dokonaną w 2010 r. przychód uzyskany z tej sprzedaży nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.