IBPBII/2/415-617/09/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 9 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 27 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych zleceniobiorcom - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania należności wypłacanych zleceniobiorcom.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 17 lipca 2009 r. Znak IBPB II/2/415-617/09/NG, wezwano do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 27 lipca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zatrudnia osoby na umowę zlecenie na czas określony. W umowie nie ma określonej kwoty wynagrodzenia, jest tylko powiedziane, że; " wynagrodzenie płatne będzie po przyjęciu prac i wystawieniu rachunku przez zleceniodawcę".

Prace powyższe polegają na montażu i pakowaniu elementów z tworzyw sztucznych, które są wykonywane w domu zleceniobiorcy a ilość zdanych prac w danym miesiącu zależy od zapotrzebowania firmy.

W związku z powyższym zdarza się, że w jednym miesiącu dany zleceniobiorca osiągnie przychód w wysokości niższej niż 200 zł brutto a w następnym powyżej tej kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji opisanej powyżej od wynagrodzenia za miesiąc, w którym zleceniobiorca nie przekracza kwoty 200 zł brutto powinien być pobrany zryczałtowany podatek, a za miesiąc, w którym zleceniobiorca osiągnął przychód niezależnie czy przekroczył kwotę 200 zł brutto czy też nie - zaliczkę na podatek.

Zdaniem wnioskodawcy, na podstawie art. 30 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% pobierany jest z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9 ww. ustawy, jeżeli suma należności określonych w umowie lub umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł.

Odwołanie się w przepisie do miesięcznej sumy należności określonej w umowie, a nie do miesięcznej sumy należności wypłaconej na podstawie umowy wskazuje, że przesłanki decydujące o zastosowaniu zryczałtowanej formy opodatkowania poszukiwać należy w treści umowy.

Ponieważ w umowach zawartych przez wnioskodawcę nie ma określonej kwoty wynagrodzenia ze względu na specyfikę wykonywanych prac i zróżnicowanie ilości ich zdawania, wnioskodawca uważa, iż od przychodu osiągniętego przez zleceniobiorcę niezależnie od tego czy przekracza kwotę 200 zł brutto czy też nie - powinien pobierać zaliczkę na podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a, 52c tej ustawy lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 8 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskane wyłącznie od:

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ww. ustawy powoduje, iż na wnioskodawcy, jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy).

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 8 lit. a) ww. art. 13 ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9 ustawy, co do których kwota należności jest określona.

W przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym, w zawieranych przez niego umowach zlecenia, z uwagi na specyfikę wykonywanych przez zleceniobiorców prac, nie jest określona należność miesięczna. Tym samym należy przyjąć, że powołany powyżej przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy nie będzie miał zastosowania. Zatem wnioskodawca jako płatnik, powinien z tytułu wypłat dokonywanych na podstawie przedmiotowych umów zlecenia pobierać zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.