IBPBII/2/415-600/12/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 20 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2009 r. zmarł ojciec wnioskodawczyni pozostawiając w spadku nieruchomość, którą odziedziczyło pięcioro spadkobierców. Wszystkie formalności dotyczące nabycia spadku zostały spełnione. W 2011 r. została zniesiona współwłasność nieruchomości, w wyniku której właścicielką całej nieruchomości została siostra wnioskodawczyni. Orzeczeniem sądu została ona zobowiązana do spłaty części nieruchomości nabytej w spadku przez wnioskodawczynię. Kwota spłaty to 31 641,65 zł, płatna w ciągu 5 lat, do 31 grudnia każdego roku. Wnioskodawczyni wskazuje, iż otrzymała pierwszą ratę w kwocie 6 328,33 zł, która stanowi jej przychód za 2011 r. W 2012 r. wnioskodawczyni planuje remont domu, w którym mieszka. Remont ten, w opinii wnioskodawczyni, pochłonie znaczną część kwoty przyznanej jej spłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wnioskodawczyni ma zapłacić podatek od całości przyznanej spłaty, której fizycznie nie posiada, czy płacić winna podatek każdego roku od fizycznie otrzymanej kwoty stanowiącej kolejną ratę.

Jaką kwotę wnioskodawczyni może przeznaczyć do zwolnienia z podatku w związku z planowanym remontem tj. całość przyznanej kwoty czy kwotę bieżącej raty.

Zdaniem wnioskodawczyni, logiczne byłoby odprowadzanie podatku od każdej raty spłaty przyznanej sądownie i wpływającej na jej konto pod koniec każdego roku kalendarzowego przez okres 5 lat. Kwota ta, w opinii wnioskodawczyni, stanowi jej faktyczny przychód w danym roku podatkowym podlegający opodatkowaniu. Gdyby jednak była zobowiązana do jednorazowego odprowadzenia podatku od przyznanej kwoty (chociaż fizycznie jej jeszcze nie posiada), to powinna mieć możliwość uwzględnienia zwolnienia od podatku całości tej kwoty, w planowanym przez nią remoncie domu, który zamieszkuje.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni, jako jedna z pięciu spadkobierców, nabyła w spadku po ojcu w 2009 r. udział w nieruchomości. Następnie, na mocy orzeczenia sądowego zniesiona została współwłasność tej nieruchomości, a na rzecz wnioskodawczyni zasądzono spłatę wypłacaną przez okres 5 kolejnych lat, w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy (ojca), a postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku czy akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Na podstawie art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) współwłasność polega na tym, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

W wyniku dokonania zniesienia współwłasności możliwe jest zatem przyznanie rzeczy jednej osobie, przy jednoczesnym zobowiązaniu do dokonania spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli.

Wówczas osoba otrzymująca w całości daną rzecz nabywa w niej udział ponad udział dotychczas posiadany i przysługujący jej w tej rzeczy. Konsekwencją tego jest zbycie udziału w rzeczy po stronie tego współwłaściciela, który w zamian przysługującego mu udziału w rzeczy otrzyma spłatę pieniężną. Wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem (nabyciem) udziału w nieruchomości, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać bowiem należy, że użyte w wyżej powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie "odpłatne zbycie" oznacza każde przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres czynności. Określenie "zbycie" odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do rzeczy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia, co nastąpiło w 2011 r. lub kolejnym, wnioskodawczyni poprzez odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości dokonała odpłatnego zbycia udziału w tej nieruchomości, nabytego w 2009 r. w drodze spadku po ojcu. W konsekwencji, przedmiotowe zbycie stanowi źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując zatem skutki podatkowe odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości należy stwierdzić, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału nabytego w 2009 r. opodatkowany jest według przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl przytoczonego przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że postępowanie w sprawie zniesienia współwłasności zostało zakończone orzeczeniem sądowym o zniesieniu współwłasności. Zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym umowę odpłatnego zbycia nieruchomości zastępuje orzeczenie sądu o zniesieniu współwłasności i przyznaniu nieruchomości jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych. Zgodnie z art. 212 ust. 3 Kodeksu cywilnego jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w celu określenia przychodu uzyskanego w wyniku sądowego zniesienia współwłasności nieruchomości należy przyjąć wartość nieruchomości określoną przez sąd w postanowieniu o zniesieniu współwłasności.

Wskazać również należy, iż w przedmiotowej sprawie zbycie udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności nastąpiło w dacie uprawomocnienia się orzeczenia sądu znoszącego współwłasność przedmiotowej nieruchomości i tę datę należy uznać za datę odpłatnego zbycia.

Uzyskany dochód z odpłatnego zbycia jest zatem opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, tj. jego wartością rynkową ustaloną przez sąd, a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Zauważyć należy, iż ustawodawca również w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzyjnie określił, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zatem w sytuacji opisanej we wniosku, skoro umową zniesienia współwłasności wnioskodawczyni zbyła swój udział w nieruchomości, to tym samym mając na uwadze art. 11 ust. 1 oraz przede wszystkim art. 19 ww. ustawy nie można uznać, iż przychodem wnioskodawczyni jest przychód faktycznie otrzymany do jej dyspozycji w danym roku kalendarzowym. Przychodem wnioskodawczyni w myśl postanowień art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wartość całej przyznanej spłaty, a nie każdej z rat tej spłaty, otrzymywanych w kolejnych latach.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

W

dochód zwolniony = D x --

P

gdzie:

D - dochód ze zbycia,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Z powyższego wynika, iż zwolnienie podatkowe jest uzależnione od wydatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości na cel wskazany w ww. przepisie i dokonania tej czynności najpóźniej przed upływem dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Wnioskodawczyni wskazała, że środki z odpłatnego zbycia zamierza wydatkować na remont domu mieszkalnego, w którym zamieszkuje. W tym miejscu odwołując się do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że przepis ten mówi o wydatkach poniesionych na remont własnego domu mieszkalnego. A zatem nie o wydatkach na remont jakiegokolwiek domu mieszkalnego, lecz jedynie o wydatkach na remont własnego domu mieszkalnego. Stosownie do art. 21 ust. 26 ustawy przez własny budynek mieszkalny należy rozumieć budynek stanowiący własność lub współwłasność podatnika. Wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia na remont budynku mieszkalnego, w którym podatnik wprawdzie mieszka, ale który nie jest jego własnością ani współwłasnością nie będzie zatem skutkowało prawem do zwolnienia z opodatkowania.

Mając zatem na uwadze przytoczone wyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż dokonane zniesienie współwłasności nieruchomości polegające na przyznaniu jej na wyłączną własność jednemu ze spadkobierców z jednoczesnym zobowiązaniem się przez tego spadkobiercę, który stanie się wyłącznym właścicielem przedmiotowej nieruchomości do dokonania spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, w tym wnioskodawczyni, stanowi formę odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, bowiem spłata ta stanowi wyrażoną w pieniądzu równowartość udziału we wspólnym prawie. W związku z powyższym, zbycie przez wnioskodawczynię udziału w nieruchomości nabytego w 2009 r. będzie stanowić źródło przychodu podlegające opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym na zasadach wskazanych powyżej. Podkreślić należy, że wbrew temu, co twierdzi wnioskodawczyni w związku z dokonaniem odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności cały przychód a nie przychód faktycznie wypłacany ratami w kolejnych latach winien być opodatkowany za ten rok podatkowy, w którym przedmiotowe orzeczenie sądowe się uprawomocniło. Dla powstania obowiązku podatkowego istotna jest bowiem data odpłatnego zbycia, a nie data wypłaty należności zbywającemu.

Jeżeli wnioskodawczyni dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2009 r., przeznaczy w całości na wydatki mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie oraz spełni pozostałe określone powołanymi przepisami prawa warunki, dochód ten będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazano w niniejszej interpretacji zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 dochód może obejmować taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia (według przedstawionego w niniejszej interpretacji wzoru). I wyłącznie w sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód może w całości korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Reasumując, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2009 r. i wydatkowany przez wnioskodawczynię na remont własnego domu mieszkalnego podlegać może zwolnieniu przewidzianemu w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli środki te zostaną faktycznie wydatkowane w ciągu dwóch lat liczonych od końca roku, w którym miało miejsce zbycie na remont domu, którego wnioskodawczyni jest właścicielką lub współwłaścicielką.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.