IBPBII/2/415-600/11/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 5 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2011 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 16 czerwca 2011 r. Znak: IBPBII/2/415-600/11/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 8 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Będąc w związku małżeńskim wnioskodawca wraz z małżonką ponad 10 lat temu zakupił kilka lokali mieszkalnych wraz z udziałem w nieruchomości.

Dnia 20 marca 2009 r. aktem notarialnym małżonkowie dokonali rozdzielności majątkowej oraz częściowego podziału majątku wspólnego.

W ramach podziału majątku wspólnego, każde z małżonków przejęło na swoją wyłączną rzecz własność określonych lokali mieszkalnych. W akcie notarialnym określono wartość łącznego majątku wspólnego na kwotę 3.000.000 zł.

Małżonkowie zapewnili że z tytułu dokonanego częściowego podziału majątku wspólnego nie ma pomiędzy nimi żadnych pretensji z tytułu wyrównania przysporzeń, poniesionych nakładów i że dokonany przez nich podział majątku wspólnego jest ekwiwalentny do poniesionych przez nich nakładów na powstanie przedmiotowej części tego majątku. W 2011 r. wnioskodawca dokonał i nadal będzie dokonywał sprzedaży aktem notarialnym lokali mieszkalnych, które stały się jego wyłączną własnością po podziale majątku wspólnego.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wyjaśnił, iż przedmiotem częściowego podziału majątku wspólnego jego i jego żony były następujące lokale mieszkalne:

Łączna wartości ww. lokali mieszkalnych wynosi w sumie 3.000.000,00 zł.

W wyniku podziału majątku wspólnego wnioskodawca przejął na swoją wyłączną rzecz własność nieruchomości lokalowych w ilości 7 sztuk - są to lokale wyszczególnione w ppkt b), c), d), e), f), k), l), natomiast małżonka wnioskodawcy przejęła na swoją wyłączną własność nieruchomości lokalowe w ilość 6 sztuk - są to lokale wyszczególnione w ppkt a), g), h), i), j), ł). Wnioskodawca oświadczył, że wyniku podziału majątku wspólnego wnioskodawca i jego żona otrzymali majątek o równoważnej wartości, czyli wnioskodawca majątek w postaci ww. lokali o wartości 1.500.000,00 zł i jego żona majątek w postaci ww. lokali o wartości 1.500.000,00 zł.

Podziału lokali mieszkalnych pomiędzy małżonków dokonano biorąc pod uwagę lokalizację, wiek i atrakcyjność budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne, położenie mieszkań według kondygnacji i stron świata, standard wykończenia i wyposażenia lokali, stopień zużycia lokali mieszkalnych.

Wnioskodawca oświadczył, że podział majątku wspólnego odbył się bez spłat i dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Z jaką datą liczy się termin nabycia sprzedawanych przez wnioskodawcę lokali mieszkalnych, czy jest to data nabycia pierwotnego czyli ponad 10 lat temu, czy data podziału majątku wspólnego.

Jeżeli jest to data podziału majątku wspólnego to nie upłynął jeszcze pięcioletni termin, który zwalniałby wnioskodawcę z opłacenia podatku od sprzedaży nieruchomości, więc jak ustalić kwotę dochodu do opodatkowania (czy jest to 1/2 części dochodu) i co stanowi koszt zbycia tej nieruchomości (czy jest to wartość zakupu nieruchomości).

Czy chcąc skorzystać ze zwolnienia z podatku wnioskodawca może przeznaczyć przychód ze zbycia nieruchomości na wydatki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić podatek od 1/2 dochodu, to czy chcąc skorzystać ze zwolnienia przeznaczy 1/2 przychodu na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy, umowa częściowego podziału majątku wspólnego nie zmieniła terminu zakupu lokali mieszkalnych (pozostaje data zakupu ponad 10 lat temu), ponieważ nie przysporzyła żadnemu z małżonków dodatkowego majątku, a tylko określiła każdemu z nich osobną własność. Więc przy sprzedaży przez wnioskodawcę lokali mieszkalnych w 2011 r. nie będę zobowiązany zapłacić podatku, minęło 5 lat od końca roku podatkowego, w którym zbywana nieruchomość została nabyta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż ponad 10 lat temu wnioskodawca razem z żoną nabył 13 lokali mieszkalnych. Następnie w wyniku zawartej w 2009 r. umowy majątkową małżeńskiej ustanawiającej rozdzielność majątkową oraz umowy o częściowy podział majątku wspólnego wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność 7 lokali, natomiast jego małżonka 6.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność ustawowa ma charakter współwłasności łącznej (bezudziałowej). Ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych i od tego momentu dopuszczalne jest zniesienie współwłasności.

Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków, ogłoszenia upadłości przez jednego z nich.

Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-51¹ (art. 48).

Stosownie do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli podział majątku jest ekwiwalenty w naturze lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział majątku nie jest ekwiwalenty w naturze lub wartość otrzymanej nieruchomości lub prawa przekracza udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

Stąd wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego. Powyższych ustaleń należy bezwzględnie dokonać w oparciu o obiektywne kryteria czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu zawarcia umowy, na mocy której doszło do podziału majątku dorobkowego małżonków, a nie według subiektywnego przekonania małżonków.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wnioskodawca wskazał, że podział majątku wspólnego odbył się bez spłat i dopłat, jest ekwiwalentny do poniesionych przez małżonków nakładów na powstanie przedmiotowej części tego majątku i każda ze stron otrzymała majątek o takiej samej wartości. Ponadto dokonując podziału lokali mieszkalnych pomiędzy małżonków brano pod uwagę lokalizację, wiek i atrakcyjność budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne, położenie mieszkań według kondygnacji i stron świata, standard wykończenia i wyposażenia lokali, stopień zużycia lokali mieszkalnych, a więc czynniki, które winny mieć charakter obiektywny.

Z powyższego zatem wynika, iż częściowy podział majątku między małżonkami (bez spłat i dopłat), był ekwiwalentny w naturze dla każdej ze stron, każda ze stron otrzymała bowiem majątek o równej wartości. W związku z tym uznać należy, że nabycie przez wnioskodawcę 7 ww. lokali mieszkalnych nastąpiło ponad 10 lat temu.

Jeżeli zatem zdarzenie przedstawione przez wnioskodawcę w przedmiotowej sprawie jest zgodne z prawdą, to należy stwierdzić, że datą nabycia zbytego w 2011 r. lokalu mieszkalnego jak i pozostałych lokali mieszkalnych, które wnioskodawca planuje sprzedać jest data nabycia tych lokali w czasie trwania związku małżeńskiego czyli ponad 10 lat temu. Tym samym oznacza to, iż sprzedaż przedmiotowych lokali mieszkalnych nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy już upłynął.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.