IBPBII/2/415-585/10/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 5 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 28 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wydatkowania 1/2 części środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wydatkowania 1/2 części środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 14 czerwca 2010 r. Znak: IBPB II/2/415-585/10/MM wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 28 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku po zmarłych dziadkach nieruchomość (lokal mieszkalny):

* 1/2 nieruchomości po dziadku zmarłym dnia 1 czerwca 2008 r.,

* 1/2 nieruchomości po babce zmarłej dnia 13 lutego 2009 r.

Lokal mieszkalny sprzedała dnia 27 lipca 2009 r. za kwotę 150.000 zł.

Wnioskodawczyni wyjaśniła, że przedmiotowe mieszkanie stanowiło jej majątek odrębny i w akcie notarialnym widnieje tylko wnioskodawczyni jako sprzedająca. Pieniądze, które uzyskała po jego sprzedaży wniosła do majątku wspólnego ze swoim mężem. Małżonkowie sporządzili pisemne oświadczenie w zwykłej formie, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży mieszkania wnioskodawczyni wnosi do ich wspólnego majątku. Pod tym oświadczeniem podpisała się wnioskodawczyni i jej mąż.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży w 1/2 części wnioskodawczyni opodatkowała zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19% na druku PIT-36 za 2009 r. Pozostałą część zamierza wydatkować na własne cele mieszkaniowe, którymi są remont własnego budynku mieszkalnego, budowa przydomowej oczyszczalni ścieków, drenaż lub modernizacja drenażu budynku mieszkalnego, instalacje urządzeń alarmowych i domofonów, spłata kredytu hipotecznego zaciągniętego w dniu 16 kwietnia 2007 r. na budowę domu mieszkalnego.

Budynek mieszkalny, na remont którego wnioskodawczyni zamierza wydatkować część uzyskanych ze sprzedaży środków pieniężnych stanowi własność wnioskodawczyni i jej męża.

Kredyt hipoteczny przeznaczony na budowę domu mieszkalnego został zaciągnięty wspólnie przez wnioskodawczynię i jej męża.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem wnioskodawczyni może wraz z mężem wydatkować 1/2 części środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na spłatę części kredytu hipotecznego (rata + odsetki), remont, modernizację budynku mieszkalnego i budowę przydomowej oczyszczalni ścieków, aby być zwolnionym z podatku dochodowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

W przypadku nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawczyni nabyła udziały w przedmiotowej nieruchomości odpowiednio w dniu 1 czerwca 2008 r. w wysokości 1/2 w drodze spadku po dziadku oraz w dniu 13 lutego 2009 r. w wysokości 1/2 w drodze spadku po babce. Wnioskodawczyni stała się tym samym jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości, którą następnie w dniu 27 lipca 2009 r. sprzedała.

Zgodnie zatem z ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż ta stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Natomiast do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. (art. 8 ust. 1 ww. ustawy z dnia 6 listopada 2008 r.).

Podsumowując, 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., natomiast 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Istotą wątpliwości wnioskodawczyni jest możliwość przeznaczenia 1/2 środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe. W dalszej części interpretacji odniesiono się więc do zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego przez wnioskodawczynię po 1 stycznia 2009 r., gdyż jedynie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obwiązującym od 1 stycznia 2009 r. przewiduje takie zwolnienie.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30). Powyższe oznacza, że jeśli podatnik zaciągnął kredyt na budowę domu, to nie może skorzystać z odliczenia wydatków na spłatę tego kredytu jeśli równocześnie wydatki jakie ponosi np. na zakup materiałów budowlanych i usług na tę budowę rozlicza sobie w ramach ulgi z tytułu wydatkowania przychodów na budowę budynku mieszkalnego. Chodzi o zapobieżenie podwójnemu odliczeniu tych samych wydatków.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość do majątku odrębnego. Połowę uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości środków pieniężnych wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego wspólnie z mężem na budowę domu mieszkalnego i na remont budynku mieszkalnego stanowiącego własność małżonków. Wnioskodawczyni wskazała również, że wspólnie z mężem sporządzili pisemne oświadczenie w zwykłej formie, że środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wnioskodawczyni wnosi do majątku wspólnego małżonków.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 i 10 Kodeksu, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił, ale także przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Z powyższego wynika więc, że aby rozszerzyć wspólność małżeńską należy zawrzeć umowę w formie aktu notarialnego. Skoro wnioskodawczyni złożyła oświadczenie w zwykłej formie pisemnej, to w świetle prawa nie doszło do włączenia środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości będącej majątkiem odrębnym do majątku wspólnego małżonków, czyli nie doszło do skutecznego rozszerzenia wspólności ustawowej małżeńskiej.

Tym samym, jeżeli wnioskodawczyni skutecznie w świetle prawa nie włączy środków pieniężnych do majątku wspólnego małżonków, to wówczas na cele mieszkaniowe, o których mowa w ww. art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczona zostanie jedynie połowa wydatkowanych przez nią środków pieniężnych tj. w wysokości przypadającej na udział wnioskodawczyni we współwłasności budynku mieszkalnego.

Jednym z celów na jaki wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć środki pieniężne jest spłata kredytu hipotecznego przeznaczonego na budowę domu mieszkalnego, który zaciągnęła wspólnie z mężem w 2007 r.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż wydatkowanie uzyskanych ze sprzedaży środków pieniężnych w ciągu dwóch lat od dnia sprzedaży na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę budynku mieszkalnego stanowi cel mieszkaniowy wskazany w art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy. Jednakże zauważyć należy, że do spłaty tego kredytu wnioskodawczyni zobowiązana jest w takim samym stopniu jak jej mąż. Pieniędzmi z odrębnego majątku wnioskodawczyni spłaciłaby zatem zobowiązanie kredytowe nie tylko swoje własne, ale i męża.

Aby więc środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości stanowiącej majątek odrębny wnioskodawczyni w całości przeznaczone na spłatę kredytu mogły skorzystać ze zwolnienia przed ich wydatkowaniem winny zostać włączone do majątku wspólnego małżonków. Tylko wówczas całość środków przeznaczonych na spłatę kredytu zaciągniętego przed uzyskaniem przychodu ze zbycia, na budowę wspólnie przez małżonków budynku mieszkalnego będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. W przeciwnym wypadku ze zwolnienia skorzysta tylko połowa wydatkowanych w ten sposób środków.

Również w przypadku przeznaczenia środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży majątku odrębnego wnioskodawczyni na cel mieszkaniowy wskazany w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy czyli m.in. na remont budynku mieszkalnego, który stanowi własność wnioskodawczyni i jej męża, konieczne jest uprzednie włączenie środków pieniężnych do majątku wspólnego małżonków aby uznać, że cała wydatkowana kwota spełniła warunek zwolnienia.

Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, iż planowane prace remontowe jakie zamierza podjąć w budynku mieszkalnym to:

* drenaż lub modernizacja drenażu budynku mieszkalnego,

* budowa przydomowej oczyszczalni ścieków,

* instalacja urządzeń alarmowych, domofonów.

Zgodnie z ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe uważa się budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa, remont to właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) w szczególności zaś do art. 3 pkt 8, który stanowi, iż przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.

Według Słownika Współczesnego Języka Polskiego "modernizacja" oznacza zaś - unowocześnienie czegoś przez wymianę starych elementów na nowe lub wprowadzenie nowych form działania.

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, że planowane przez wnioskodawczynię szczegółowo wymienione prace nie stanowią remontu, gdyż związane są z modernizacją, budową i instalacją a nie z odtworzeniem stanu pierwotnego budynku mieszkalnego. Za wydatki remontowe należy uznać tylko te prace, które zostały dokonane po oddaniu budynku do użytkowania, gdyż remontu budynku nie można utożsamiać z jego wybudowaniem, w myśl zasady, że nie można remontować czegoś, co nie zostało jeszcze wybudowane. Tym samym "budowa przydomowej oczyszczalni" nie może być utożsamiana z remontem wybudowanego budynku.

Ponadto wydatki poniesione na modernizację w ogóle nie są objęte dyspozycją art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe będzie można uznać jedynie wydatki związane z alarmem i domofonem, ale tylko wówczas gdy urządzenia te znajdują się już w budynku mieszkalnym i tak naprawdę przeprowadzany jest ich remont poprzez wymianę starych na nowe.

Reasumując, 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości wnioskodawczyni może wydatkować na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Jednakże jeżeli przed poniesieniem wydatku na ww. cele mieszkaniowe przedmiotowe środki pieniężne nie zostaną włączone do majątku wspólnego, to ze zwolnienie skorzysta wyłącznie 1/2 wydatkowanych środków. Celem mieszkaniowym jest spłata kredytu zaciągniętego na budowę budynku mieszkalnego. Natomiast wydatki poniesione na stworzenie i modernizację drenażu, budowę przydomowej oczyszczali ścieków i instalację po raz pierwszy urządzeń alarmowych i domofonu nie stanowią remontu budynku mieszkalnego i tym samym nie mogę być uznane za cel mieszkaniowy.

Zgodnie z powyższym stanowiska wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem. Z tej przyczyny treść załączonych dokumentów nie mogła podlegać analizie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko - Biała.