IBPBII/2/415-583/10/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 4 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne, pismem z dnia 25 czerwca 2010 r. znak: IBPB II/2/415-583/10/HS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 8 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Rodzice wnioskodawcy byli współwłaścicielami nieruchomości, w skład której wchodziły:

* działka niezabudowana nr 1629 o pow. 3,035 m ^2,

* działka niezabudowana nr 1645 o pow. 719 m ^2,

* działka niezabudowana nr 1646 o pow. 1,672 m ^2,

* działka zabudowana nr 1149 o pow. 16.335 m ².

W dniu 22 października 2003 r. zmarła matka wnioskodawcy. Spadek po niej nabył wnioskodawca, jego dwie siostry oraz jego ojciec - każdy z nich w #188; części.

W dniu 10 kwietnia 2008 r. w Sądzie Rejonowym odbyła się rozprawa o dział spadku, zniesienie współwłasności i podział majątku wspólnego. W wyniku tej rozprawy sąd wydał postanowienie o przyznaniu:

* na wyłączną własność siostry wnioskodawcy działki o nr 1629,1645 i 1646,

* oraz na wyłączną własność wnioskodawcy działki nr 1149 i 643.

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. W roku 2009 wnioskodawca podzielił geodezyjnie swoją działkę o nr 1149 na 9 odrębnych działek o nr 1149/1-1149/9. Pięć działek również w roku 2009 zostało sprzedanych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 8 lipca 2010 r. wnioskodawca poinformował, iż w czerwcu 2008 r. został zapłacony podatek od spadków i darowizn przez jego siostry. Podstawę opodatkowania stanowiła wartość udziału w #189; części budynku mieszkalnego, położonego na działce o nr 1149. Wnioskodawca i jego ojciec ze względu na długi okres zameldowania w tym budynku i dalszy zamiar jego zamieszkiwania, zostali z tego podatku zwolnieni.

Wnioskodawca wyjaśnił także, że działka o nr 643 o pow. 5,056 m ^2, którą w wyniku działu spadku, zniesienia współwłasności i podziału majątku otrzymał na wyłączną własność, również wchodziła w skład majątku wspólnego jego rodziców, a tym samym stanowiła przedmiot spadku po zmarłej matce.

Działki wydzielone geodezyjnie z działki o nr 1149 (działki o nr 1149/4-1149/8), a sprzedane przez wnioskodawcę w 2009 r., były działkami niezabudowanymi. Jedynie działka o nr 1149/1 jest działką zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym, ale nie stanowiła ona przedmiotu sprzedaży. Wnioskodawca nadmienia, iż w przedmiotowym budynku mieszkalnym jest zameldowany na pobyt stały od 1979 r.

Dodatkowo wnioskodawca informuje, iż w wyniku działu spadku, zniesienia współwłasności i podziału majątku wspólnego nabył udział o większej wartości niż udział nabyty uprzednio w drodze spadku po zmarłej matce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji wnioskodawca musi zapłacić podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) wynika, że do ustalenia konieczności płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych ze sprzedaży działki uzyskanej w spadku przed 1 stycznia 2007 r. stosuje się tzw. "stare zasady", w związku z czym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podatku dochodowego zwolnione są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, jeśli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Zgodnie z przepisem art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Sądowe postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku z 10 kwietnia 2008 r. ma charakter jedynie potwierdzający istniejący już stan rzeczy. Datą nabycia spadku, decydującą o tym, które przepisy ustawy należy stosować jest zatem chwila śmierci spadkodawcy, czyli 22 października 2003 r.

Zdaniem wnioskodawcy, w związku z faktem, iż od daty śmierci matki do roku 2009, w którym nastąpiła sprzedaż działek minęło więcej niż 5 lat, dochód uzyskany ze sprzedaży działek nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nabytej nieruchomości, istotne jest ustalenie daty i formy nabycia nieruchomości.

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nabycie spadku, dział spadku oraz zniesienie współwłasności nastąpiły odpowiednio w dwóch różnych datach tj. 22 października 2003 r. oraz 10 kwietnia 2008 r., podlegają ocenie na podstawie przepisów ustawy o podatku pochodowym od osób fizycznych w dwóch odrębnych stanach prawnych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Tak więc, z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tej części, która przekracza udział nabyty w spadku.

Natomiast instytucja zniesienia współwłasności stanowi likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 210 ustawy - Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Może to nastąpić w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż własność części nieruchomości wnioskodawca nabył w drodze spadku w dacie śmierci matki, czyli w 2003 r. Tym samym skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości w części nabytej w drodze spadku należy oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Natomiast w wyniku działu spadku, zniesienia współwłasności i podziału majątku wspólnego w 2008 r. postanowieniem sądu, wnioskodawcy przyznano na wyłączna własność działki o nr 1149 i 643, tym samym nabył on udziały w nieruchomości w części przekraczającej wartość udziałów nabytych w drodze spadku. Skoro nabycie w drodze działu spadku jest - w części przekraczającej udział w spadku - nowym nabyciem, to skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości w części nabytej w wyniku działu spadku, zniesienia współwłasności i podziału majątku wspólnego należy oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

W tym miejscu należy wyjaśnić w jakiej dacie i jakiej wielkości udziały nabywał w zbywanej nieruchomości wnioskodawca.

Z wniosku wynika, że nieruchomości były współwłasnością obojga rodziców wnioskodawcy. To oznacza, że przedmiotem dziedziczenia był wyłącznie udział w majątku wspólnym małżonków należący do zmarłej matki wnioskodawcy. Nie należała do spadku, a zatem nie była również przedmiotem działu spadku ta część udziału ojca wnioskodawcy, który przypadł mu w wyniku ustania wspólności majątkowej małżeńskiej, a która następnie była przedmiotem zniesienia współwłasności.

Podkreślenia wymaga, że w chwili śmierci jednego ze współmałżonków ustaje wspólność ustawowa małżeńska i majątek wspólny zmienia się ze wspólności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych. Zgodnie z art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 64, poz. 59 z późn. zm.) oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, czyli wielkość udziałów wynosi po #189;. Dziedziczeniu podlega udział zmarłego w byłym majątku wspólnym oraz jego majątek odrębny, natomiast pozostała część dawnego majątku wspólnego staje się wyłączną własnością drugiego małżonka. Innymi słowy, przed dokonaniem działu spadku i zniesienia współwłasności ojciec wnioskodawcy miał w nieruchomościach udział wynoszący #189; nabyty do majątku wspólnego oraz wynoszący 1/8 udział nabyty w spadku po żonie (1/4 x udział żony wynoszący #189;), a wnioskodawca oraz każda z jego dwóch sióstr udział w nieruchomościach wynoszący po 1/8 (1/4 x udział matki wynoszący #189;).

Tym samym przedmiotem działu spadku był udział w nieruchomościach wynoszący #189; (tekst jedn. 4 x 1/8). Natomiast przedmiotem zniesienia współwłasności dodatkowo udział wynoszący #189; należący pierwotnie do ojca. Powyższe oznacza, że wnioskodawca w spadku nabył w nieruchomościach udział wynoszący 1/8, natomiast w dziale spadku udział wynoszący 3/8 tj. po 1/8 od każdej z sióstr oraz od ojca. W wyniku zniesienia współwłasności nabył natomiast udział w nieruchomościach wynoszący #189; - od ojca.

Na podstawie stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2006 r. przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) były zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych w całości - jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny. Stanowił o tym art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże podkreślić należy, iż do przychodu ze sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości, tj. pięciu działkach geodezyjnie wydzielonych, nie będzie miało zastosowania przywołane zwolnienie. O zastosowaniu zwolnienia można mówić jedynie wówczas, kiedy w świetle ustawy o podatku dochodowym powstaje przychód z odpłatnego zbycia. Tymczasem od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości w drodze spadku upłynęło pięć lat, co zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 tejże ustawy oznacza, że sprzedaż ta nie stanowi w ogóle źródła przychodu.

Analogicznie będzie w przypadku, gdy przychód uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze działu spadku nie przekracza wartości udziału jaki przysługiwał wnioskodawcy w spadku. Przychód ze sprzedaży w części w jakiej w wyniku działu spadku wnioskodawca nabył udział w nieruchomości przekraczający wartość udziału nabytego w spadku będzie stanowił źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Taką sama zasadę należy zastosować sprawdzając czy wartość udziału wnioskodawcy jaka przypadła mu po zniesieniu współwłasności odpowiada wartości udziału sprzed zniesienia współwłasności. Jeżeli będzie większa - w części odpowiadającej nadwyżce mówić będziemy o nowym nabyciu w dacie tegoż zniesienia współwłasności.

Natomiast w przypadku sprzedaży działek, w części przekraczającej wartość nabytych udziałów w drodze spadku (nabytych w dziale spadku i zniesienia współwłasności), przychód ze sprzedaży nieruchomości w tych częściach będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg zasad obowiązujących od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Wnioskodawca może więc odliczyć jako koszty odpłatnego zbycia np. koszty wypisu z rejestru gruntów, koszty poniesione w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności, opłaty w Księgach Wieczystych, koszty umów notarialnych, koszty usług rzeczoznawcy (o ile koszty takie zostały poniesione).

Jak już wyżej wskazano, podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia. Dopiero od tak obliczonego przychodu należy odjąć koszty uzyskania przychodu.

Przy czym zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Reasumując, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży udziałów w przedmiotowych nieruchomościach nabytych w drodze spadku w 2003 r. nie jest źródłem przychodu. Podobnie jak ta część przychodu, która nabyta wprawdzie została w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności, ale mieści się w udziale nabytym w spadku. Przychód ten nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu wskazanego w tym przepisie, a tym samym nie rodzi po stronie wnioskodawcy obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia przedmiotowych nieruchomości.

Natomiast przychód ze sprzedaży tej części nieruchomości, które zostały nabyte w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności w 2008 r. ale w części przekraczającej wartość udziału w masie spadkowej otrzymanej w 2003 r., będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach obowiązujących od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. W przypadku wnioskodawcy data działu spadku i zniesienia współwłasności będzie datą nowego nabycia w tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku i zniesienia współwłasności w stosunku do udziałów nabytych w drodze spadku.

Stosownie do powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku dołączono dokumenty źródłowe. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.