IBPBII/2/415-55/12/CJS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 16 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie tzw. ulgi meldunkowej przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 5 marca 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-55/12/CJS wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 12 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 6 lipca 1991 r. wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z Tomaszem K.

W dniu 6 marca 1992 r. została podpisana umowa darowizny. Zgodnie z postanowieniami tej umowy obdarowanym był mąż wnioskodawczyni a przedmiotem darowizny były działki nr 99 i 104/1, na których znajdował się budynek miesz¬kalny, murowany, parterowy, wybudowany w latach 1949-1953 o pięciu izbach, ozna¬czony numerem 57. Obdarowany otrzymał udział wynoszący połowę opisanej wyżej nieruchomości, która będzie stanowić odrębny majątek obdarowanego.

W dniu 26 maja 1992 r. udzielono pozwolenia na rozbudowę budynku nr 57, a w dniu 6 września 1995 r. nastąpiła zmiana numeracji nieruchomości nr 57 na ul. W. 1a.

W dniu 25 listopada 2003 r. zostało wydane pozwolenie na budowę garażu.

Z kolei w dniu 28 listopada 2008 r. wnioskodawczyni i jej mąż zawarli umowę majątkową rozszerzającą obowiązującą ich wspólność majątkową. Umowa ta rozszerzyła obowiązującą wnioskodawczynię i jej męża wspólność ustawową małżeńską na nieruchomości nabyte w trakcie trwania związku małżeńskiego, przez którekolwiek z małżonków na podstawie umów darowizn. Tym samym do majątku wspólnego małżonków weszły składniki majątku osobistego męża wnioskodawczyni tj. udział wynoszący #189; w nieruchomości wynikający z umowy darowizny z dnia 6 marca 1992 r. z posadowionym na niej budynkiem mieszkalnym nr 1a przy ulicy W. oraz budynkiem garażu.

Następnie decyzją Burmistrza z dnia 6 września 2011 r. zatwierdzony został podział nieruchomości położonej przy ul. W.1 i 1a.

Celem dokonanego podziału było wydzielenie z działki oznaczonej pgr 104/4 działek pgr 104/5 i pgr 104/6 zabudowa¬nych budynkami mieszkalnymi. Granica podziału przebiega wzdłuż pionowych płaszczyzn, które tworzone są przez ścianę usytuowaną na całej wysokości budynku od fundamentu do przekrycia dachu. W wyniku podziału zostały wydzielone dwa niezależne lokale miesz¬kalne.

Po dokonanym podziale współwłaściciele nieruchomości zdecydowali się na zniesienie współwłasności nieruchomości. Zgodnie z postanowieniami umowy zniesienia współwłasności z dnia 13 października 2011 r., zniesienie dotyczyło części nieruchomości otrzymanych przez męża wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny z dnia 6 marca 1992 r.

Współwłasność została zniesiona pomiędzy: małżonkami a więc wnioskodawczynią i jej mężem a Marią G. Wnioskodawczyni i jej mąż stali się wyłącznymi współwłaścicielami działki wydzielonej z nieruchomości stanowiącej uprzednio własność wnioskodawczyni, jej męża i Marii G.

Na dzień zniesienia współwłasności nieruchomość stanowiąca przedmiot umowy zniesienia była warta 300 000 zł, natomiast wartość nieruchomości nabytej po zniesieniu współwłasności przez wnioskodawczynię i jej męża wyniosła 155 450 zł, a wartość nieruchomości nabytej po zniesieniu współwłasności przez Marię G. wyniosła 144 550 zł.

Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 8 grudnia 2011 r. dokonała sprzedaży nie¬ruchomości zabudowanej domem (wynikający z umowy zniesienia współwłasności z dnia 13 października 2011 r.) rozbudowanym na podstawie Decyzji z dnia 26 maja 1992 r. dotyczącej zezwolenia dla męża wnioskodawczyni na rozbudowę budynku miesz¬kalnego jednorodzinnego na działce o nr ewidencyjnym gruntów 104/1 i 99 oraz garażu wybudowanym na podstawie Decyzji z dnia 25 listopada 2003 r. doty¬czącej zezwolenia dla męża na budowę budynku garażowego na działce nr 104/4.

Ponadto wnioskodawczyni wskazała, że była zameldowana na pobyt stały w budynku mieszkalnym nr 57 (później 1a) od dnia 26 sierpnia 1991 r. do dnia 9 grudnia 2011 r.

W dniu 12 lipca 1990 r. w budynku nr 57 zameldował się na pobyt stały Tomasz K.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni jest zwolniona z podatku od sprzedaży nieruchomości wraz z działką.

Zdaniem wnioskodawczyni, w przypadku sprzedaży nieruchomości mieszkalnej składającej się z budynku mieszkalnego wraz z gruntem zwolnienie z tytułu ulgi meldunkowej ma zastosowanie zarówno do przychodów ze zbycia budynku jak i gruntu stanowiącego jego część składową. Tak orzekł NSA w wyroku z dnia 26 lipca 2011 r. sygn. akt II FSK 416/10 (orzeczenie prawomocne). Pomimo iż przepis dotyczący ulgi meldunkowej nie wymieniał expressis verbis zwolnienia dla przychodów ze sprzedaży gruntu, na którym posadowiony jest budynek mieszkalny, to zdaniem NSA, wykładania systemowa i celowościowa wskazuje na to, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu ze sprzedaży nieruchomości tj. nie tylko budynku mieszkalnego, ale również zbywanego wraz z budynkiem gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony.

Stanowisko takie potwierdza również najnowsze orzecznictwo sadów administracyjnych (np. wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 27 września 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 408/11, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 września 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 593/11 - orzeczenia nieprawomocne).

Zdaniem składu orzekającego, wykładnia systemowa i celowościowa dają podstawę do stwierdzenia, że przychodem zwolnionym od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a jest przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, a nie przychód wyłącznie ze zbycia budynku. Takie znaczenie pojęcia budynku mieszkalnego (jako gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym) mieści się także w dopuszczalnym (potocznym) znaczeniu wyrażenia "zbycie budynku mieszkalnego", pod którym to pojęciem rozumiana jest sprzedaż domu i gruntu, na którym dom ten jest posadowiony. Użyte przez ustawodawcę wyrażenie jest więc pewnym skrótem myślowym, mającym na celu wskazanie cech nieruchomości (grunt i jego część składowa - budynek mieszkalny), przychód ze zbycia których podlega zwolnieniu.

Z tych względów uznać należy - za wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lipca 2011 r. sygn. akt II FSK 416/10 - że zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje przychód ze sprzedaży nieruchomości - gruntu i stanowiącego jego część składową budynku mieszkalnego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 6 marca 1992 r. mąż wnioskodawczyni w drodze umowy darowizny otrzymał udział wynoszący #189; w działkach nr 99 i 104/1, na których posadowiony był budynek mieszkalny o nr 57. Następnie w dniu 28 listopada 2008 r. została zwarta pomiędzy małżonkami umowa majątkowa małżeńska, zgodnie z którą ustawowa wspólność majątkowa została rozszerzona o składniki majątku osobistego męża wnioskodawczyni nabyte przez niego w drodze ww. umowy darowizny. Po zawarciu ww. umowy majątkowej decyzją Burmistrza z dnia 6 września 2011 r. został dokonany podział ww. nieruchomości na działki oznaczone jako 104/5 i 104/6. Po tak dokonanym administracyjnym podziale współwłaściciele ww. nieruchomości tj. wnioskodawczyni, jej mąż oraz Maria G. na mocy umowy z dnia 13 października 2011 r. znieśli współwłasność w ten sposób, że wnioskodawczyni oraz jej mąż stali się wyłącznymi współwłaścicielami jednej z działek wydzielonych z przedmiotowej nieruchomości. W dniu 8 grudnia 2011 r. małżonkowie sprzedali ww. działkę zabudowaną rozbudowanym budynkiem mieszkalnym i garażem.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym dla zastosowania właściwych zasad opodatkowania uzyskanego przez wnioskodawczynię przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia przez nią udziału w przedmiotowej nieruchomości i forma prawna tego nabycia.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej. Stosownie jednak do art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. I tak w myśl art. 33 pkt 2 Kodeksu, odrębny majątek każdego z małżonków stanowią przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Jednakże małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy). Jest to zatem umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską ma charakter czynności prawnej rozporządzającej o charakterze nieodpłatnym. Włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że za datę nabycia udziału w nieruchomości, która stanowiła wcześniej współwłasność jednego z małżonków należy przyjąć dzień, w którym małżonek ten nabył udział w nieruchomości do majątku odrębnego.

A zatem w przedmiotowej sprawie za datę nabycia udziału w nieruchomości przez wnioskodawczynię należy przyjąć dzień 6 marca 1992 r., czyli dzień, w którym mąż wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie udział wynoszący #189; w działkach zabudowanych budynkiem mieszkalnym.

Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Stosownie natomiast do treści art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Tytuł I Księgi Drugiej Kodeksu cywilnego.

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyta na własność rzecz mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po zniesieniu współwłasności Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności ponad dotychczas posiadany udział dniem nabycia tej nadwyżki udziału będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Wnioskodawczyni we wniosku wskazała, że na dzień zawarcia umowy o zniesienie współwłasności (tekst jedn.: 13 października 2011 r.) wartość całej nieruchomości została wyceniona na kwotę 300 000 zł. Oznacza to, że wartość udziału #189; w nieruchomości, który należał do wnioskodawczyni i do jej męża miała wartość 150 000 zł. Tymczasem wartość działki jaka przypadła wnioskodawczyni i jej mężowi wyceniona została na kwotę 155 450 zł, a wartość działki jaka przypadła na wyłączną własność Marii G. na 144 550 zł.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wartość udziału jaki przypadł wnioskodawczyni po zniesieniu współwłasności nieruchomości w działce, którą otrzymała na współwłasność z mężem uległ zwiększeniu. Oboje małżonkowie otrzymali bowiem w wyniku zniesienia współwłasności dodatkowy udział odpowiadający kwocie 5 450 zł.

W konsekwencji uznać należy, iż wnioskodawczyni nabyła na współwłasność z mężem przedmiotową działkę w różnym czasie i w różny sposób tj.:

* w dniu 6 marca 1992 r. w związku z zawarciem umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską nabyła udział wynoszący połowę z #189; w nieruchomości nabytej przez męża w drodze darowizny;

* w dniu 13 października 2011 r. na podstawie umowy zniesienia współwłasności nabyła wraz z mężem do majątku wspólnego udział w części przekraczającej udział nabyty w 1992 r.

Z uwagi na fakt, iż nabycie prawa do przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 1992 r. oraz w 2011 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki wnioskodawczyni nabyła.

Zatem odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2011 r. udziału w działce nabytego w 1992 r. nastąpiło po upływie 5 letniego terminu, o którym mowa w cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy licząc od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie (1992 r. - data nabycia udziału przez męża wnioskodawczyni do majątku odrębnego).

Oznacza to, że przychód jaki wnioskodawczyni uzyskała w 2011 r. ze sprzedaży ww. udziału w działce nabytego w 1992 r. nie będzie stanowić w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

Natomiast odnosząc się do sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności w 2011 r., stwierdzić należy, że sprzedaż tego udziału odpowiadającego nadwyżce ponad udział #189; nabyty w 1992 r. nastąpiła przed upływem 5 letniego okresu, o którym mowa w cyt. powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy licząc od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie.

Z uwagi na fakt, iż w przedstawionym stanie faktycznym nabycie przez wnioskodawczynię udziału w nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności miało miejsce w 2011 r., to dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia tego udziału należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Należy jednakże zauważyć, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż sprzedaż udziału nabytego w 2011 r. w drodze zniesienia współwłasności stanowiącego nadwyżkę ponad udział nabyty uprzednio w 1992 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Powołany wcześniej art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że podatek płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Tym samym jeśli wnioskodawczyni nie przeznaczy tak uzyskanego dochodu (w udziale przypadającym na nią w majątku wspólnym) na własne cele mieszkaniowe, to będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia udziału nabytego w 2011 r. w drodze zniesienia współwłasności do 30 kwietnia 2012 r.

Ponadto wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie tak uzyskany przez wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży nieruchomości w części przypadającej na udział jaki posiada w majątku wspólnym małżeńskim nie będzie wbrew jej stanowisku podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych moment nabycia zbywanej nieruchomości ma kluczowe znaczenie z uwagi na sposób zastosowania właściwych zasad opodatkowania a także na możliwość zastosowania zwolnień podatkowych. Ocena prawna skutków podatkowych jest bowiem skonkretyzowana odrębnie dla nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych do 31 grudnia 2006 r., odrębnie dla nieruchomości i praw nabytych od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. a także odrębnie dla nieruchomości i praw nabytych od 1 stycznia 2009 r.

Wnioskodawczyni wskazała, iż ma prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej. Wskazana przez wnioskodawczynię ulga meldunkowa zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej ma zastosowanie wyłącznie do odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których nabycie nastąpiło w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., tj. w okresie obowiązywania ulgi meldunkowej.

Jak już wyżej wskazano wnioskodawczyni w sprzedanej nieruchomości udziały nabyła sekwencyjnie w dwóch datach tj. w 1992 r. i 2011 r. Wnioskodawczyni całkowicie błędnie utożsamia datę nabycia udziału w nieruchomości z datą zawarcia umowy rozszerzającej wspólność majątkową tj. z 2008 r. W dacie zawarcia umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową nie dochodzi do nabycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wykluczone jest w niniejszej sprawie stosowanie przepisów o uldze meldunkowej. Wnioskodawczyni niesłusznie pominęła natomiast znaczenie zniesienia w 2011 r. współwłasności nieruchomości, w wyniku którego wspólnie z mężem nabyła nieruchomość o wartości przekraczającej wartość udziału jaki małżonkom przed zniesieniem współwłasności w tej nieruchomości przysługiwał.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowanie prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, że przychód jaki wnioskodawczyni uzyskała z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w części przypadającej na udział nabyty w 1992 r. w ogóle nie podlega opodatkowaniu z uwagi na upływ 5 letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży udziału nabytego w 2011 r. co do zasady podlega opodatkowaniu i rozliczeniu w PIT-39 za 2011 r. chociaż może też korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., o ile zostanie przeznaczony przez wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe określone w ww. przepisie.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.