IBPBII/2/415-501/12/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 marca 2012 r.) uzupełnionym w dniu 30 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zapłaty podatku z tytułu inwestowania w funduszach zagranicznych za pośrednictwem banku - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zapłaty podatku z tytułu inwestowania w funduszach zagranicznych za pośrednictwem banku.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 16 maja Znak: IBPB II/2/415-501/12/ŁCz wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 30 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od kilku lat inwestowała w funduszu luksemburskim. Z powodu choroby Parkinsona Wnioskodawczyni nie może już obsługiwać swojego konta (nie może dojechać do banku w celu składania zlecenia). Wnioskodawczyni poprosiła osobę obcą o obsługiwanie swojego konta w zakresie powyższych inwestycji. Osoba ta nie odnosi żadnych korzyści majątkowych z tytułu ewentualnych zysków. Nie otrzymuje też żadnych gratyfikacji za świadczoną przysługę. Wnioskodawczyni stwierdziła, iż działanie tej osoby jest oparte wyłącznie na zasadzie charytatywnej pomocy. Wnioskodawczyni i ww. osoba zawarły umowę określającą warunki tej przysługi o następującej treści:

§ 1. Umowa dotyczy pomocy w prowadzeniu rachunku bankowego oraz inwestycji w funduszach zagranicznych za pośrednictwem banku. Powodem niniejszej umowy jest postępująca choroba Parkinsona utrudniająca właścicielce inwestycji osobiste składanie zleceń, kupna, sprzedaży i konwersji w banku.

§ 2. Strony ustalają, że właścicielem pieniędzy na kontach bankowych oraz inwestycji w fundusze inwestycyjne X. nabytych w banku X. jest wyłącznie i pozostaje Wnioskodawczyni.

§ 3. Na koncie funduszu powierniczego X. nie mogą być dwie osoby, dlatego konto inwestycyjne funduszu X. w banku X. zarejestrowane będzie na osobę udzielającą pomocy - Panią S.

§ 4. W rezultacie umowy nie następuje przeniesienie własności posiadanych przez Wnioskodawczynię pieniędzy ani udziałów inwestowanych w funduszu inwestycyjnym. Przeciwnie umowa ta jest podpisana w celu jasnego określenia Wnioskodawczyni jako właścicielki wszystkich środków w funduszu inwestycyjnym X. Wartość wszystkich środków do inwestowania określona jest na 97 000 euro.

§ 5. Faktyczne zarządzanie wszystkimi lokatami sprawuje wyłącznie Wnioskodawczyni ponosząc całą odpowiedzialność za spowodowane zmianami cen udziałów straty jak i zyski oraz związane z nimi opłaty podatkowe.

§ 6. Pani P. i pani S. na podstawie pełnomocnictwa w banku będą spełniały role posłanek, realizatorek decyzji inwestycyjnych Wnioskodawczyni. Współpraca ma charakter grzecznościowy. Ww. panie nie będą otrzymywały żadnego wynagrodzenia lub oprocentowania od zysków i strat spowodowanych wahaniami wartości udziałów inwestycyjnych.

§ 7. Termin umowy jest nieograniczony czasowo, zakończenie zależne jest od sytuacji zdrowotnej Wnioskodawczyni oraz czynników zewnętrznych.

§ 8. Wszystkie dokumenty bankowe związane z zakupem, konwersją oraz sprzedaż udziałów bead na bieżąco dostarczane są do Wnioskodawczyni.

§ 9. Zmiany umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 10. W sprawach nieuregulowanych niniejszą umową mają zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego.

§ 11. Spory mogące wynikać na tle stosowania niniejszej umowy strony poddają pod rozstrzygnięcie sądu właściwego dla siedziby.

§ 12. Umowę sporządzono w jednobrzmiących egzemplarzach po jednym dla każdej ze stron.

Fundusz X. jest funduszem kapitałowym. Ewentualne dochody, o których mowa z inwestycji w fundusz są dochodami z tytułu posiadania jednostek uczestnictwa w funduszu kapitałowym i wykupywania przez ten fundusz jednostek uczestnictwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Kto powinien odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT-38).

Czy może to zrobić Wnioskodawczyni, ponieważ do niej należą pieniądze i zyski pomimo, iż to inna osoba jest zarejestrowana w banku jako właściciel konta.

Wnioskodawczyni sama chce odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych PIT-38 aby nie stwarzać dodatkowych problemów osobie wyświadczającej przysługę. Tym bardziej, iż pieniądze należą do Wnioskodawczyni i to ona osiąga dochód w związku z powyższym sama powinna płacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodu są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Stosownie do postanowień art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych - oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Zasady opodatkowania dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych reguluje natomiast art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a od dochodu z tytułu udziału w funduszach inwestycyjnych.

Przepisy ust. 1 pkt 5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30a ust. 2 ustawy).

Należy również zaznaczyć, iż w myśl art. 30a ust. 5 powołanej ustawy dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Ponadto dochodów (przychodów) z tytułu udziału w funduszach inwestycyjnych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) - czyli według skali podatkowej.

Z wniosku wynika, że w niniejszym przypadku inwestycja w fundusz kapitałowy jest prowadzona za pośrednictwem banku.

W świetle art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1 (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z treści cytowanego przepisu wynika więc, że w przypadku osiągania dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych bank, za którego pośrednictwem odbywa się inwestowanie w fundusz kapitałowy jest płatnikiem czyli podmiotem obowiązanym do obliczania, pobierania i odprowadzania podatku od osiągniętego dochodu. Bank składa stosowną deklarację podatkową i to kończy rozliczenie podatku. Jedynie w przypadku gdy podatek ten nie zostanie pobrany przez płatnika należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a wykazuje się w zeznaniu PIT-36, PIT-36L, PIT-38 lub PIT-39 (art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z opisu zdarzenia wynika, iż Wnioskodawczyni inwestuje od kilku lat w funduszu luksemburskim. Z powodu choroby Parkinsona nie może obsługiwać swojego konta (nie może dojechać do banku w celu składania zleceń). Konto Wnioskodawczyni obsługuje obca osoba, która nie odnosi żadnych korzyści majątkowych z tytułu ewentualnych zysków. Wnioskodawczyni wskazała, iż ta osoba nie otrzymuje żadnych gratyfikacji za wyświadczoną usługę. Jej działanie oparte jest wyłącznie na charytatywnej pomocy. Wnioskodawczyni zawarła umowę, z której wynika, że ponieważ na koncie inwestycyjnym funduszu "nie mogą być dwie osoby, dlatego konto (...) w banku (...) zarejestrowane będzie na Panią S.", a nie na Wnioskodawczynię. Umowa stanowi, że właścicielem pieniędzy na kontach bankowych oraz inwestycji w fundusze jest wyłącznie Wnioskodawczyni. "W rezultacie umowy nie występuje przeniesienie własności posiadanych przez Wnioskodawczynię pieniędzy ani udziałów".

Z § 1 umowy wynika, że umowa dotyczy pomocy w prowadzeniu rachunku bankowego oraz inwestycji w funduszach inwestycyjnych za pośrednictwem banku. Wnioskodawczyni uważa, że winna sama "odprowadzić podatek PIT-38 aby nie stwarzać dodatkowych problemów osobie wyświadczającej jej przysługę".

Wobec tego należy wyjaśnić, że jak już wskazano podatek od dochodu z inwestowania w fundusze inwestycyjne pobierany jest przez bank, od kwot wypłaconych lub stawianych do dyspozycji. We wniosku wskazano, że konto inwestycyjne należy nie do Wnioskodawczyni ale do Pani S. Wynika więc z tego, że dla banku właścicielem konta, a więc i osiąganych z tytułu inwestowania w fundusze dochodu jest Pani S. Pani S. nie jest jedynie osobą uprawnioną (pełnomocnikiem) do obsługiwania konta inwestycyjnego należącego do Wnioskodawczyni. Konto to należy do Pani S. W przypadku osiągania dochodów z tytułu udziału w funduszach inwestycyjnych osoba osiągająca te dochody (właściciel konta) nie jest zobowiązana sama rozliczać się z osiągniętego dochodu i składać zeznanie podatkowe PIT-38. Obowiązek poboru podatku ciąży na banku.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo zauważa się, że jeżeli zawarta umowa ma na celu ukrycie innej czynności prawnej np. umowy darowizny środków pieniężnych i jednostek uczestnictwa w funduszu kapitałowym na rzecz osoby obcej to zawarta umowa ma na celu obejście przepisów prawa podatkowego w szczególności ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), co podlega ocenie właściwego organu podatkowego w postępowaniu podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.