IBPBII/2/415-490/13/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 29 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 17 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli zostanie on wydatkowany na:

* spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie przez wnioskodawcę i jej męża - jest prawidłowe,

* na spłatę tej części ww. kredytu, która została przeznaczona na pokrycie kosztów jego uzyskania - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 8 lipca 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-490/13/NG wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 17 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący w związku małżeńskim od dnia 20 kwietnia 2002 r. ma wspólność majątkową.

W dniu 5 kwietnia 2009 r. zmarła matka wnioskodawcy. Spadek po niej odziedziczyli:

a. Wnioskodawca (córka zmarłej): na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 10 lipca 2009 r. w 1/3 części,

b. Małżonek spadkodawcy w 1/3 części,

c. Siostra wnioskodawcy w 1/3 części.

W skład masy spadkowej wchodziło:

* 1/2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,

* 1/2 nieruchomości zabudowanej,

* całość nieruchomości niezabudowanej.

Wartość masy spadkowej wyniosła 240 000,00 zł.

Przedmiotem umowy działu spadku i umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności były udziały nabyte w spadku oraz udziały w ramach ustawowej współwłasności majątkowej rodziców.

W dniu 28 grudnia 2009 r. na mocy aktu notarialnego w drodze umowy działu spadku i umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności od najbliższej rodziny wnioskodawca wszedł w posiadanie spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego. Przedmiotem ww. umowy działu spadku i umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności były udziały nabyte w spadku oraz udziały w ramach ustawowej współwłasności majątkowej rodziców.

Na podstawie ww. umowy wnioskodawca nabył w całości spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego będąc jednym ze spadkobierców bez spłat i dopłat.

Zgodnie z treścią ww. umowy wnioskodawca otrzymał w całości spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i oświadczył, że przejmuje na siebie zobowiązanie wobec wymienionej Spółdzielni z tytułu bonifikaty w kwocie 3 234,59 PLN (trzy tysiące dwieście trzydzieści cztery złotych pięćdziesiąt dziewięć groszy),

Siostra wnioskodawcy otrzymała w całości nieruchomość niezabudowaną. Natomiast trzeci spadkodawca otrzymał w całości nieruchomość zabudowaną

Strony podały, że wartość rynkowa umowy będącej przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności wyniosła 375 000,00 zł (trzysta siedemdziesiąt pięć tysięcy) oraz oświadczają, że z tytułu zawarcia tej umowy nie doszło między nimi do żadnych rozliczeń finansowych.

Ponadto strony umowy wskazały, że wartości na dzień 28 grudnia 2009 r. majątków jakie nabyli w skutek umowy działu i nieodpłatnego przeniesienia współwłasności wynoszą:

Wnioskodawca 180 000,00 zł (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego), pozostali spadkobiercy 195 000,00 zł (nieruchomość zabudowana oraz nieruchomość niezabudowana).

Darowizna mieszkaniowa była zwolniona z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Mieszkanie nie zostało wniesione do majątku wspólnego. W otrzymanym mieszkaniu wnioskodawca mieszkał i był zameldowany wraz z małżonkiem i dziećmi od 2005 r. W dniu 28 lutego 2011 r. wnioskodawca wspólnie z mężem zaciągnęli kredyt w wysokości 306.000,00 zł na budowę domu jednorodzinnego oraz kosztów związanych z uzyskaniem kredytu realizowanej na podstawie prawomocnej decyzji pozwolenia na budowę z dnia 7 grudnia 2010 r. Budowę rozpoczęli w marcu 2011 r. W domu tym wnioskodawca wspólnie z mężem mieszkają wspólnie oraz są w nim zameldowani. Ponadto wnioskodawca nadmienił, że spłata kredytu hipotecznego dotyczy domu wybudowanego na działce, której jest współwłaścicielem z małżonkiem.

W dniu 30 stycznia 2013 r. wnioskodawczyni zbyła mieszkanie za kwotę 166 000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji, wydatkowanie kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek osobisty wnioskodawcy na spłatę wspólnego z małżonkiem kredytu i odsetek w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej jest wystarczające, aby możliwe było zastosowanie całkowitego zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do pełnej kwoty otrzymanej ze sprzedaży mieszkania, czyli 166.000,00 zł.

Zdaniem wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochody ze zbycia nieruchomości przeznaczone w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie na własne cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d), art. 21 ust. 25 pkt 2a) są wolne od podatku dochodowego. W związku z powyższym, wydatkowana wspólnie z mężem (art. 21 ust. 26) kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania w wysokości 166 000,00 zł na spłatę kredytu wraz z odsetkami w ciągu dwóch lat pozwala na zastosowanie całkowitego zwolnienia podatkowego, mimo że kredyt na budowę domu został wzięty wspólnie z małżonkiem do majątku wspólnego w rozumieniu art. 31 § 1 i art. 31 § 2 pkt 2 Kodeks rodzinny i opiekuńczy. W tych okolicznościach wnioskodawca uważa, że majątek wspólny staje się jednym podmiotem prawa podatkowego i nie jest dopuszczalna ingerencja w postaci dzielenia zobowiązania podatkowego. W takim stylu wypowiedział się w interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 lutego 2013 r., Znak: IPTPB2/415-754/12-4/DS.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje, aby dochód małżonka ze sprzedaży lokalu mieszkalnego był wydatkowany tylko i wyłącznie przez tego małżonka. Nie jest więc istotne, czy dochód przeznaczymy tytko i wyłącznie na cele mieszkaniowe wnioskodawcy czy też obok jego celów również na cele mieszkaniowe małżonka - spłatę wspólnego hipotecznego kredytu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w 2009 r. zmarła matka wnioskodawcy, a w skład masy spadkowej wchodziły: 1/2 spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, 1/2 nieruchomości zabudowanej, całość nieruchomości niezabudowanej. Spadek po matce wnioskodawcy odziedziczył mąż spadkodawcy oraz dwoje dzieci, w tym wnioskodawca.

Spadkobiercy w dniu 25 października 2011 r. zawarli umowę działu spadku i zniesienia współwłasności. W wyniku umowy własnością wnioskodawcy stało się spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Na dzień działu spadku i zniesienia współwłasności wartość przedmiotu umowy o dział spadku wynosiła 375 000 zł, natomiast wartość nieruchomości nabytej przez wnioskodawcę 180 000 zł, co jest wartością większą niż udział wnioskodawcy w nieruchomości nabyty w spadku (1/3).

Wnioskodawca 30 stycznia 2013 r. zawarł umowę odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego za kwotę 166 000 zł.

W celu prawidłowego ustalenia sposobu opodatkowania przychodu, jaki wnioskodawca osiągnął ze sprzedaży ww. prawa otrzymanego w wyniku podziału majątku spadkowego i zniesienia współwłasności, w pierwszej kolejności należy ustalić moment i sposób nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziałów w nieruchomości). W przypadku nabycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku datą nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest data otwarcia spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Natomiast z art. 924 i 925 ustawy - Kodeks cywilny wynika, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 926 § 1 ww. ustawy powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobierców jest zawsze data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku albo na podstawie testamentu, albo na podstawie ustawy potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłyby poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Natomiast instytucja zniesienia współwłasności stanowi likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 210 ustawy - Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności udział danej osoby nie ulega powiększeniu, dział spadku i zniesienie współwłasności nie może być traktowane w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (w tym przypadku nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Dział spadku i zniesienie współwłasności, w wyniku których udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tej części, która przekracza udział nabyty w spadku. Należy ponadto wyjaśnić wnioskodawcy, iż o tym czy w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności doszło do nabycia nie decyduje porównanie powierzchni nieruchomości nabytych na wyłączną własność lub też współwłasność w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, lecz porównanie wartości tych nieruchomości. Może się bowiem zdarzyć, że działka o mniejszej powierzchni będzie miała większą wartość niż działka o powierzchni większej.

Aby zatem ustalić czy w dacie zawarcia umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności można mówić o nabyciu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy porównać rynkową wartość spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego przez wnioskodawcę 28 grudnia 2009 r. (180 000 zł) ustaloną na dzień dokonania działu spadku i zniesienia współwłasności z wartością udziału 1/3 w całym majątku będącym przedmiotem działu spadku i zniesienia współwłasności ustaloną również na dzień 25 października 2011 r. (czyli 370 000 zł). Zatem wnioskodawcy w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności przypadł majątek o wartości przekraczającej wartości udziału nabytego w spadku.

Oznacza to, że wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w części w spadku w 2009 r. i w części w wyniku zawarcia umowy o dział spadku i zniesienia współwłasności w 2011 r.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż dokonana sprzedaż ww. prawa nabytego w części w 2009 r. w drodze dziedziczenia oraz w części w 2011 r. w drodze zawarcia umowy o dział spadku i zniesienie współwłasności stanowi dla wnioskodawcy źródło przychodu, do opodatkowania którego zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Wskazać bowiem należy, że ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w cytowanym wyżej ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, po myśli art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z kolei, stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zgodnie z art. 21 ust. 29 ww. ustawy, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Z powyższego wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem momentem wydatkowania przez podatnika kwot uzyskanych ze sprzedaży na nabycie określonych w tym przepisie rzeczy lub praw jest data faktycznego wydatkowania przychodu, np. data spłaty kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele mieszkaniowe. Istotne jest także to, aby kredyt zaciągnięty był przez podatnika przed uzyskaniem przychodu ze zbycia. W świetle tego przepisu celem mieszkaniowym będzie spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętych wyłącznie przed dniem sprzedaży nieruchomości lub prawa.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w 2011 r. wnioskodawca z małżonkiem zaciągnęli kredyt na cele mieszkaniowe (budowę budynku mieszkalnego). Pomiędzy małżonkami obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa. Środki ze sprzedaży w dniu 30 stycznia 2013 r. nieruchomości stanowiącej majątek odrębny wnioskodawcy zamierza on przeznaczyć na spłatę ww. kredytu (wraz z odsetkami).

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że jeżeli wnioskodawca przeznaczy przychód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego będącego jego odrębną własnością, na spłatę przedmiotowego kredytu wraz z odsetkami, w okresie od dnia sprzedaży (30 stycznia 2013 r.) do końca grudnia 2015 r., ma prawo skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnieniu z opodatkowania w oparciu o ww. przepis będzie podlegał dochód, w takiej wysokości, jaka odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia ww. prawa stanowiącego odrębną własność wnioskodawcy.

Wskazać również należy, iż wnioskodawca będzie mógł odliczyć ratę miesięczną przekazywaną bankowi (kapitał i odsetki) przypadającą na tę część kredytu, która została przeznaczona na budowę budynku mieszkalnego w całości a nie jedynie jej połowę, bowiem bez znaczenia pozostaje fakt, że spłata kredytu zaciągniętego wspólnie przez małżonków nastąpi ze środków pochodzących ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny wnioskodawcy.

Odnośnie natomiast możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu przeznaczonego na spłatę tej części kredytu, która została przeznaczona na pokrycie kosztów związanych z uzyskaniem tego kredytu zauważyć należy, że ww. wydatek nie został ujęty w katalogu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe. To z kolei oznacza, że ww. spłata tej części kredytu wraz z odsetkami (poniesionych na pokrycie kosztów związanych z jego uzyskaniem) nie stanowi wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe. Tym samym spłata części kredytu (część kapitałowa i odsetki) przypadającej na pokrycie kosztów związanych z uzyskaniem kredytu nie stanowi wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży mieszkania wchodzącego do jej majątku odrębnego na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu jednorodzinnego wchodzącego w skład majątku wspólnego wnioskodawcy i jej małżonka należy uznać za prawidłowe. Natomiast stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu wydatkowanego na spłatę tej części kredytu, która została przeznaczona na pokrycie kosztów związanych z uzyskaniem tegoż kredytu za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała