IBPBII/2/415-413/10/AK - Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dywidendy wypłaconej przez spółkę z siedzibą na terytorium Cypru.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-413/10/AK Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dywidendy wypłaconej przez spółkę z siedzibą na terytorium Cypru.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 24 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłaconych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z tytułu dywidend wypłaconych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest obywatelem Polski mającym miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Oznacza to, iż podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i tym samym jest zobowiązany do rozliczania w Polsce dla celów podatkowych wszystkich uzyskiwanych dochodów, w tym dochodów uzyskiwanych poza granicami Polski.

Wnioskodawca zamierza nabyć udziały w spółce z siedzibą na Cyprze. Spółka Cypryjska na podstawie określonych dokumentów, w tym uchwał podejmowanych przez odpowiednie organy tej spółki będzie dokonywać na rzecz wnioskodawcy wypłat należności. Należności te na gruncie cypryjskiego ustawodawstwa są kwalifikowane jako dywidendy. Wnioskodawca będzie każdorazowo zarówno odbiorcą jak i właścicielem dywidendy wypłaconej przez Spółkę Cypryjską.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązek spoczywający na wnioskodawcy w zakresie rozliczenia dla celów podatkowych w Polsce wszystkich uzyskiwanych dochodów, będzie on zobligowany do uwzględnienia w rocznym rozliczeniu podatkowym dywidend uzyskiwanych od Spółki Cypryjskiej. Zdaniem wnioskodawcy, oznacza to, iż podatnik będzie zobowiązany do prawidłowego ustalenia kwoty podatku dochodowego należnego od omawianych przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można uznać za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym przy obliczaniu podatku należnego do zapłaty w Polsce z tytułu dywidendy otrzymanej od Spółki Cypryjskiej Podatnik jest uprawniony do obniżenia 19% zryczałtowanego podatku dochodowego o kwotę podatku cypryjskiego wynoszącą 10% wartości dywidendy, bez względu na to, czy podatek ten został, czy też nie został faktycznie zapłacony na Cyprze.

Zdaniem wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia polskiego podatku z tytułu otrzymanych dywidend o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie (tj. 10% x wartość otrzymanych dywidend), bez względu na fakt, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze (tj. także w sytuacji, gdy taki podatek nie został zapłacony na Cyprze). Podatnik ma prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty podatku w wysokości 10% kwoty dywidend, który stanowiłyby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z art. 4a cyt. wyżej ustawy, art. 3 ust. 1 tejże ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 10 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku z dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523), zwanej dalej Umową, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 10 ust. 1 i 2 Umowy, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Zdaniem wnioskodawcy, z powyższego przepisu wynika, że zgodnie z postanowieniami Umowy, dywidendy wypłacane na rzecz udziałowców osób fizycznych będących polskimi rezydentami podatkowymi przez spółkę z siedzibą na Cyprze, mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i na Cyprze, jednakże na terytorium Cypru stawka podatku nie może przekroczyć 10%.

W analizowanym stanie przyszłym należności otrzymywane od Spółki Cypryjskiej kwalifikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako dywidenda (art. 30a ust. 1 pkt 4 tejże ustawy) również w świetle Umowy powinny być uznane za dywidendę. Wynika to z brzmienia art. 10 Umowy regulującego zasady opodatkowania dywidend, w którym w ust. 3 zawarto definicję pojęcia "dywidenda". Zgodnie z tym postanowieniem Umowy określenie "dywidendy", oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nieodnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

Wnioskodawca wskazuje, iż w myśl art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 Umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

Zdaniem wnioskodawcy, jak wynika z powyższego, brzmienie art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy w języku polskim wskazuje, że odliczeniu od podatku polskiego podlega wyłącznie podatek faktycznie zapłacony na Cyprze. Natomiast, analiza angielskiego brzmienia art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy prowadzi do wniosku, że odliczeniu podlega "podatek podlegający zapłaceniu na Cyprze" a nie dopiero podatek faktycznie tam zapłacony. Wynika to bezpośrednio z faktu, iż w angielskiej wersji art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy znajduje się określenie "tax payable in Cyprus", którego polskie tłumaczenie brzmi: "podatek podlegający zapłaceniu na Cyprze".

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 3 Umowy uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa.

Zgodnie z powyższym zdanie pierwsze w art. 24 ust. 3 Umowy należy tłumaczyć w następujący sposób: Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, "gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa".

Innymi słowy, zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 24 ust. 3 umowy, w zw. z art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy, odliczeniu od podatku w Polsce podlega podatek, który może być należny do zapłaty na Cyprze, niezależnie od tego, czy podatek ten faktycznie został na Cyprze zapłacony. Zgodnie z art. 24 ust. 3 Umowy, kwota tego podatku podlegająca odliczeniu od podatku polskiego wynosi 10%.

Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z umową w przypadku trudności interpretacyjnych jej postanowień, rozstrzygające jest brzmienie przepisów zawarte w tekście angielskim. Artykuł 24 ust. 1 lit. b) Umowy w wersji angielskiej dotyczy potrącenia w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu płatnemu na Cyprze, a nie jak wskazuje na to polska wersja umowy zapłaconemu na Cyprze. Angielskie wyrażenie "tax payable" użyte w tym kontekście oznacza bowiem podatek podlegający zapłaceniu i należny do zapłaty. Natomiast angielskie wyrażenie "but for" użyte w kontekście art. 24 ust. 3 Umowy należy tłumaczyć jako "gdyby nie", a nie jako "z wyjątkiem".

Reasumując wnioskodawca uważa, że ma prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty podatku w wysokości 10% kwoty dywidend, który stanowiłyby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim.

Na poparcie swego stanowiska wnioskodawca powołał:

*

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 marca 2009 r. (znak: ILPB2/415-27/09-2/JK),

*

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 grudnia 2008 r. (znak: IPPB2/415-1396/08-4/SP),

*

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2009 r. (znak: ILPPB2/415-27/09-2/JK) oraz interpretację z dnia 10 sierpnia 2009 r. (znak: IPPB/415-396/09-2/IF).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając na względzie fakt, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Wskazać jedynie należy, iż obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 marca 2010 r. został ogłoszony tekst jednolity ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307).

W odniesieniu do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji indywidualnych Ministra Finansów, tutejszy organ informuje, że orzeczenia podatkowe za każdym razem wydawane są w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl