IBPBII/2/415-361/09/HS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 czerwca 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPBII/2/415-361/09/HS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura - 30 marca 2009 r.) uzupełnionym w dniu 5 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z zagranicy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty otrzymywanej z zagranicy.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 24 kwietnia 2009 r. Znak IBPB II/2/415-361/09/HS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 5 maja 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zamieszkuje od urodzenia tj. od 1986 r. w Polsce, a w latach 2006-2008 r. mieszkał w tej samej miejscowości co obecnie.

Ojciec wnioskodawcy zmarł w styczniu 2006 r. Przed śmiercią pracował w Niemczech od 2002 do 2006 r. Z tego tytułu wnioskodawca otrzymuje z Deutschen Rentenversicherung Berlin - Brandenburg rentę rodzinną od roku 2006 r. Bank pobierał z tej renty podatek.

PIT -em za 2006 r. wnioskodawca rozliczył kwotę 727,38 zł, z czego podatek potrącono w kwocie 82 zł, za 2007 r. rozliczył 726,87 zł, potrącono 138 zł podatku, za 2008 r. rozliczył 335,53 zł, z czego potrącono 64 zł podatku. Razem za lata 2006-2008 potrącono wnioskodawcy 284,00 zł podatku. W związku z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz umową o unikaniu podwójnego opodatkowania wnioskodawca zwraca się o zwrot 284 zł mylnie, jego zdaniem, potrąconego przez bank podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Dlaczego bank potrącał podatek z renty rodzinnej w latach 2006-2008, jeżeli ustawa o dochodach otrzymywanych z Niemiec z Deutschen Rentenversicherung obowiązuje od 2000 r....

Zdaniem wnioskodawcy, bank potrącał niesłusznie podatek z renty rodzinnej, którą otrzymuje z Deutschen Rentenversicherung.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z dniem 19 grudnia 2004 r. weszła w życie podpisana dnia 14 maja 2003 r. umowa międzynarodowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), mająca zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2005 r..

Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w kraju miejsca zamieszkania, tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Z powołanego wyżej przepisu art. 18 ust. 2 umowy wynika bowiem, że płatności z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Republiki Federalnej Niemiec, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech.

Świadczeniami, których dotyczą postanowienia art. 18 ust. 2 umowy są m.in. świadczenia przyznane przez Niemiecką Federalną Instytucję Ubezpieczeń Rentowych Deutsche Rentenversicherung.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika iż, wnioskodawca zamieszkały w Polsce otrzymuje rentę wypłacaną z niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej Deutsche Rentenversicherung.

Zatem mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny oraz faktyczny, należy stwierdzić, że renta ta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, o którym mowa w art. 18 ust. 2 ww. umowy i podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech, wobec czego stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

W związku z tym, należy uznać, iż od wypłacanej przez Deutsche Rentenversicherung renty podlegającej opodatkowaniu tylko w Niemczech, nie należało pobierać zaliczek na podatek dochodowy. Zatem na banku dokonującym wypłaty renty nie ciąży wynikający z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek poboru zaliczek.

Ponadto stosownie do treści § 2 powołanego w sentencji rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w związku z art. 14b § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy Izb Skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udzielania pisemnych interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych, tym samym więc Dyrektor Izby Skarbowej wydający interpretację indywidualną nie ma możliwości ani uprawnień do podejmowania jakichkolwiek czynności wobec banku wypłacającego rentę.

Organ podatkowy jednak wskazuje, że zgodnie z art. 72 § 1 powołanej w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa za nadpłatę uważa się kwotę:

1.

nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

2.

podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

3.

zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

4.

zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Zatem w tym przypadku kwota podatku pobrana przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej stanowi nadpłatę zgodnie z cytowanym powyżej art. 72 § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa.

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Artykuł 81 § 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przedmiotowej sprawie wygasa - po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskazać trzeba także, że wniosek o stwierdzenie nadpłaty składa się do Naczelnika właściwego urzędu skarbowego, a do złożenia tego wniosku nie jest wymagana zgoda innego organu podatkowego.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz zacytowanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż w przypadku opodatkowania w Polsce - w latach 2006-2008 - renty z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech zasadne będzie złożenie, przez wnioskodawcę we właściwym urzędzie skarbowym wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów, należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku - Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko - Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl