IBPBII/2/415-296/12/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 21 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji objętych w zamian za aport w postaci obligacji oraz wierzytelności z umów pożyczek (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji objętych w zamian za aport w postaci obligacji oraz wierzytelności z umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która ma miejsce zamieszkania i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Wnioskodawcy przysługują m.in. wierzytelności wynikające z umów pożyczek zawartych ze

spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej "Sp. z o.o.), na podstawie to których wnioskodawca udzielił Sp. z o.o. pożyczek na łączną kwotę 1.713.000 zł. Termin spłaty określono w tych umowach na 31 grudnia 2020 r. natomiast oprocentowanie w skali rocznej wynosi odpowiednio 8% (zwane dalej "wierzytelnościami z umów pożyczek").

Wnioskodawca jest także właścicielem następujących serii obligacji:

Z obligacjami związane jest prawo do uzyskania świadczenia pieniężnego z tytułu zwrotu wartości nominalnej obligacji w dniu wykupu obligacji. Obligacje nie są oprocentowane.

Z obligacjami nie jest związane prawo do uzyskania świadczeń niepieniężnych ze strony Sp. z o.o. Celem otrzymania świadczeń wynikających z obligacji wnioskodawca powinien przedstawić w siedzibie Sp. z o.o. dokument obligacji celem wykupu obligacji. Obligacje mają być wykupywane według ich wartości nominalnej. Ustalono dzień wykupu obligacji na 31 grudnia 2011 r.

Ponadto Sp. z o.o. posiada zastrzeżone prawo do wcześniejszego wykupu obligacji (wykup przedterminowy) celem ich umorzenia. Sp. z o.o. będzie miała prawo zażądać bezwarunkowego przedstawienia obligacji do wykupu i określić inny dzień wykupu niż przyjęty pierwotnie dzień wykupu.

W przyszłości wnioskodawca zamierza zostać akcjonariuszem nowoutworzonej spółki komandytowo - akcyjnej (dalej SKA). W tym celu zamierza wnieść aport do SKA w postaci opisanych powyżej wszystkich obligacji oraz wierzytelności z umów pożyczek.

W wyemitowanych obligacjach występuje różnica pomiędzy wartością ceny emisyjnej, a ich wartością nominalną - co jest typowe dla tego typu obligacji (dyskonto).

Wniesienie opisanych obligacji do SKA nie nastąpi po ich cenie emisyjnej (to jest 1) 10.000 zł i 2) 1.000 zł) za każdą obligację, lecz po wartości, która odpowiada cenie emisyjnej powiększonej o kwotę odpowiadającą części wartości dyskonta ustalonej proporcjonalnie do czasu jaki upłynął od dnia emisji tych obligacji. Będzie to zatem wartość wyższa niż cena emisyjna, lecz niższa niż wartość nominalna (gdyż okres wykupu jeszcze nie nastąpił).

W wyniku wniesienia przedmiotowych obligacji wnioskodawca jako przyszły akcjonariusz obejmie stosowną ilość akcji w SKA (do wartości wnoszonych obligacji).

Jeżeli chodzi o wierzytelności z umów pożyczek to uznaje się, że SKA wstąpi w miejsce wierzyciela, tj. wnioskodawcy i względem Sp. z o.o., i będzie miała prawo dochodzić zwrotu kwoty pożyczki i stosownych odsetek. Wniesienie opisanych wierzytelności z umów pożyczek do SKA nastąpi po wartości odpowiadającej sumie kwoty należności głównych (kwoty pożyczek) powiększonych o stosowne odsetki narosłe od dnia zawarcia umów pożyczek do dnia wniesienia do SKA (dalej "odsetki")

Zatem w przypadku wniesienia do SKA wierzytelności z umów pożyczek wnioskodawca obejmie stosowną ilość akcji w SKA (do wartości odpowiadającej sumie kwoty należności głównych powiększonych o odsetki). W przyszłości wnioskodawca zamierza zbyć przysługujące mu w SKA akcje objęte w zamian za wyżej określony wkład niepieniężny (obligacje i wierzytelności z pożyczek).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji objętych w zamian za aport w postaci obligacji i wierzytelności z umów pożyczek stanowić będzie wartość nominalna tych akcji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zdaniem wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodu w przypadku zbycia akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci obligacji (z uwzględnieniem części wartości dyskonta) i wierzytelności z umów pożyczek (wraz z odsetkami narosłymi od dnia zawarcia umów pożyczek do dnia wniesienia do SKA) w sytuacji opisanej w stanie przyszłym, stanowić będzie wartość nominalna akcji objętych w zamian za te obligacje i wierzytelności z umów pożyczek (wraz z odsetkami narosłymi od dnia zawarcia umów pożyczek do dnia wniesienia do SKA).

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Treść art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest następująca: w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) albo wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości: nominalnej wartości objętych udziałów (akcji) albo wkładów z dnia ich objęcia - jeżeli te udziały (akcje) albo wkłady zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Zdaniem wnioskodawcy cytowany przepis bezsprzecznie znajdzie zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Oznacza to, iż kosztem uzyskania przychodu na dzień zbycia w przypadku zbycia przez wnioskodawcę będzie nominalna wartość akcji objętych w zamian za obligacje i wierzytelności z umów pożyczek (wraz z odsetkami narosłymi od dnia zawarcia umów pożyczek do dnia wniesienia do SKA) z dnia ich objęcia.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 13 sierpnia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (Nr IPPB2/415-495/10-2/MK) lub interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (Nr IPPB1/415-270/07-2/AŻ).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji objętych w zamian za aport w postaci obligacji oraz wierzytelności z umów pożyczek (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Ocena stanowiska w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportu w postaci obligacji oraz wierzytelności z umów pożyczek do spółki komandytowo-akcyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) została zawarta w odrębnej interpretacji.

W przedmiotowej sprawie kwestią budzącą wątpliwość wnioskodawcy jest ustalenie czy kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji objętych w zamian za aport w postaci obligacji i wierzytelności z umów pożyczek będzie wartość nominalna tych akcji.

Na wstępie należy wyjaśnić, że obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatariusza) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia-art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1300 z późn. zm.). Emitent poprzez propozycję nabycia skutkującą zbyciem (objęciem) uzyskuje od nabywców określoną kwotę pieniężną, którą obowiązany jest zwrócić w oznaczonym terminie oraz zapłacić określoną kwotę lub procent za korzystanie z pieniędzy nabywcy obligacji.

Kwota pieniężna, którą uzyskuje emitent obligacji jest zatem wydatkiem poniesionym na ich nabycie przez obligatariusza. Jest to tzw. cena emisyjna obligacji a więc cena jaką musi zapłacić nabywca obligacji ich emitentowi a tym samym kwota pieniężna jaką uzyskał emitent obligacji od ich nabywcy. Ta kwota stanowi wydatek poniesiony na nabycie obligacji.

Z kolei wierzytelność stanowi uprawnienie wierzyciela do żądania od dłużnika spełnienia określonego działania lub zaniechania np. zapłaty ceny za wykonaną usługę lub zapłaty ceny za sprzedany towar. Wierzytelność może wynikać również z zawartej umowy pożyczki, w tym umowy, która przewiduje, że spłacie pożyczki towarzyszyć będzie również zapłata odsetek. Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w tytule IX, dziale (art. 509-518) przewidują możliwość przeniesienia wierzytelności.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Natomiast zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a wyżej wymienionej ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 11 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.). Pod pojęciem tym mieszczą się m.in. obligacje.

W myśl natomiast art. 17 ust. 2 ustawy przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w art. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Dochodów, o których mowa powyżej, zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Na podatniku, który uzyskał dochód (poniósł stratę) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b ciąży obowiązek złożenia we właściwym urzędzie skarbowym zeznania według ustalonego wzoru (formularz PIT-38), w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy). W tym samym terminie dokonuje się też wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy).

Jak wynika z powyższego, podstawę opodatkowania z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych (akcji) stanowi dochód ustalony jako różnica pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania (wydatkami poniesionymi na nabycie (objęcie) zbywanych akcji). Jednakże regulując zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów m.in. ze sprzedaży akcji, ustawodawca uzależnił je od sposobu nabycia (objęcia) zbywanych papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) albo wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

Jak wynika z powyższego, ustalenie kosztów uzyskania przychodu w oparciu o cyt. wyżej art. 22 ust. 1f ww. ustawy następuje w przypadku odpłatnego zbycia akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny (aport). Wnioskodawca za wartość nominalną akcji objętych w zamian za obligacje i wierzytelności z umów pożyczek w przypadku obligacji uznał wartość emisyjną powiększoną o część wartości dyskonta zaś w przypadku wierzytelności uznał zarówno kwotę główną pożyczek jak i narosłe odsetki od dnia zawarcia umów pożyczek do dnia ich wniesienia do spółki komandytowo-akcyjnej. Taki sposób ustalenia przez wnioskodawcę kosztu uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży akcji objętych w zamian za aport w postaci obligacji i wierzytelności z umów pożyczek w sytuacji opisanej w przedmiotowej sprawie jest jednak nieprawidłowy jako że wnioskodawca przy ustalaniu owych kosztów nie uwzględnił w ogóle okoliczności, że wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki osobowej jest czynnością neutralną podatkowo, która nie stanowi formy odpłatnego zbycia ani podlegającego opodatkowaniu objęcia akcji w zamian za wkład niepieniężny. W interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-295/12/JG Organ stwierdził również, że wycena aportu powiększona o naliczoną cześć dyskonta i odsetek od pożyczek nie jest przychodem dla wnioskodawcy z tytułu tego dyskonta i odsetek. Skoro tak, to w przedmiotowej sprawie kosztem nabycia przez wnioskodawcę akcji spółki komandytowo-akcyjnej wbrew twierdzeniom wnioskodawcy będzie wartość historyczna nabycia przez wnioskodawcę obligacji serii A5 i serii A2 czyli wydatki poniesione przez wnioskodawcę na nabycie owych obligacji a więc ich cena emisyjna, zaś w przypadku wierzytelności będzie to wyłącznie kwota główna pożyczek. Właśnie te wartości wkładu niepieniężnego w postaci obligacji o wartości emisyjnej nabytych przez wnioskodawcę (bez dyskonta) oraz w postaci pożyczek (bez narosłych odsetek) odpowiadająca kosztom historycznym będzie prawdziwym wydatkiem wnioskodawcy, nie zaś wartość urealniona o dyskonto i odsetki, która na moment jej wniesienia traktowana była jako podatkowo neutralna, wyłączona z opodatkowania. Wyłączenie z opodatkowania z uwagi na brak przychodu z tytułu wniesienia wkładu do spółki komandytowo-akcyjnej nie może powodować, że wartość, która była neutralna podatkowo w momencie gdy istniała kwestia rozpoznania przychodu do opodatkowania - w sytuacji sprzedaży objętych za wkład akcji stanowić będzie koszt uzyskania przychodu. Taka wykładnia wnioskodawcy stawiałaby akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w sytuacji uprzywilejowanej względem akcjonariusza spółki akcyjnej (odpowiednio udziałowca spółki z o.o.), którzy do kosztów uzyskania przychodu zaliczaliby wartość nominalną akcji (udziałów), która uprzednio była dla nich źródłem przychodów. Burzyłoby tym samym związek między obejmowaniem akcji a ich odpłatnym zbyciem w zakresie ustalania źródła przychodów i kosztów ich uzyskania jaki ustawodawca przewidział w ustawie. Oznacza to, że wnioskodawca nie może wprost zastosować art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy do ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia akcji i poprzestać winien na ustaleniu wydatków historycznych na nabycie akcji z wyłączeniem momentu wyceny aportu według wartości powiększonych o dyskonto i odsetki z uwagi na występujący w chwili wnoszenia aportu do spółek osobowych moment podatkowej neutralności.

Zatem stanowisko wnioskodawcy, że kosztem uzyskania przychodu na dzień zbycia w przypadku zbycia przez wnioskodawcę akcji będzie nominalna wartość akcji objętych w zamian za obligacje i wierzytelności z umów pożyczek (wraz z częścią dyskonta i odsetkami narosłymi od dnia zawarcia umów pożyczek do dnia wniesienia do SKA) z dnia ich objęcia jest nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast powołanych przez wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacji indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zauważyć należy, interpretacje te wydane zostały w indywidualnej sprawie a ponadto dotyczą zdarzeń odmiennych niż przedstawione w niniejszym wniosku. Zatem powołane interpretację nie mogą potwierdzać stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270)

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.