IBPBII/2/415-293/13/MZa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 15 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży mieszkania w części przeznaczonej na spłatę kredytu zaciągniętego na spłatę zobowiązania wobec osoby fizycznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży mieszkania w części przeznaczonej na spłatę kredytu zaciągniętego na cele konsumpcyjne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W lipcu 1996 r. Wnioskodawca zawarł umowę użytkowania nieprawidłowego z panem X, w wyniku której, Wnioskodawca otrzymał 40.000 zł z przeznaczeniem na zakup domu. Dom wraz z działką 29a Wnioskodawca zakupił w sierpniu 1996 r. Aby wywiązać się z zawartej umowy użytkowania, w grudniu 2009 r. Wnioskodawca zaciągnął w Banku kredyt konsumpcyjny, pod zastaw nabytej wcześniej nieruchomości, w kwocie 40.000 zł, który w całości przeznaczył na zwrot Panu X użytkowanej kwoty. Przedmiotowy kredyt Wnioskodawca zaczął spłacać od grudnia 2009 r. i spłacił go przed terminem w marcu 2012 r. ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania odziedziczonego po zmarłych rodzicach. Dochód ze sprzedaży wymienionego mieszkania w kwocie 101.667 zł. Wnioskodawca wykazał w deklaracji PIT-39 za rok 2010. Podatek w kwocie 19.317 zł od powyższego dochodu wraz z należnymi odsetkami Wnioskodawca zapłacił w marcu 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i w jakiej wysokości Wnioskodawca może odliczyć od dochodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania zaciągnięty kredyt.

Zdaniem Wnioskodawcy skoro zaciągnął kredyt na wywiązanie się z umowy użytkowania, na podstawie której otrzymał środki na zakup domu, ma prawo odliczyć pełną kwotę kredytu od dochodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w lipcu 1996 r. zawarł umowę użytkowania nieprawidłowego na podstawie której, otrzymał 40.000 zł z przeznaczeniem na zakup nieruchomości, która została nabyta w sierpniu 1996 r. Aby wywiązać się z zawartej umowy użytkowania, Wnioskodawca w grudniu 2009 r. zaciągnął kredyt hipoteczny konsumpcyjny pod zastaw nabytej wcześniej nieruchomości, który w całości został przeznaczony na zwrot użytkowanej kwoty. Przedmiotowy kredyt Wnioskodawca zaczął spłacać od grudnia 2009 r. i spłacił go przed terminem w marcu 2012 r. ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania odziedziczonego po zmarłych rodzicach. Dochód uzyskany ze sprzedaży odziedziczonego mieszkania w kwocie 101.667 zł. Wnioskodawca wykazał w zeznaniu PIT-39 za rok 2010. Podatek w kwocie 19.317 zł od powyższego dochodu wraz z należnymi odsetkami Wnioskodawca zapłacił w marcu 2013 r.

Poza sporem przedmiotowego wniosku pozostaje, iż mieszkanie odziedziczone przez Wnioskodawcę po rodzicach zostało zbyte przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jego nabycie. Wnioskodawca wskazał, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia niniejszego mieszkania został wykazany w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-39 złożonym za 2010 r. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy spłata kredytu hipotecznego konsumpcyjnego może obniżać kwotę dochodu stanowiącego podstawę do opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

PIT-39 jest zeznaniem o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych począwszy od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia mieszkania, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika m.in., iż podatnik ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wydatkowania, dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe, w tym m.in. na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw. Przy czym należy podkreślić, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż kredyt, na którego spłatę został przeznaczony dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem hipotecznym zaciągniętym na cele mieszkaniowe lub kredytem refinansowym ostatecznie przeznaczonym na cele mieszkaniowe. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż podstawową okolicznością decydującą o prawie do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości w części wydatkowanej na spłatę kredytu (pożyczki) jest cel zaciągnięcia tego kredytu (pożyczki). Kredyt musi być zaciągnięty na cele mieszkaniowe, co z kolei powinno wynikać z treści umowy kredytowej. Spłata kredytu stanowi bowiem etap realizacji tego celu mieszkaniowego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży w 2010 r. nieruchomości, w części przeznaczonej na spłatę kredytu konsumpcyjnego, nie może zostać uznany za podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy. Za wydatki poniesione na cele wymienione w tym przepisie oraz wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy nie można bowiem uznać wydatków, które zostały przeznaczone na spłatę zobowiązania wynikającego z zawartej umowy użytkowania nieprawidłowego z osobą fizyczną. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy pozostaje, że zabezpieczeniem zaciągniętego kredytu konsumpcyjnego była nieruchomość. Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy wynika jednoznacznie, że do własnych celów mieszkaniowych ustawodawca zaliczył spłatę kredytu zaciągniętego na cele określone w pkt 1, tj. m.in. na nabycie budynku mieszkalnego oraz gruntu związanego z tym budynkiem. Oznacza to, że z umowy kredytu musi wynikać wprost, cel na który udzielono kredytu i cel ten powinien być zgodny z przytoczonym powyżej przepisem. Spłata zobowiązania wynikającego z zawartej umowy użytkowania nieprawidłowego nie spełnia ww. warunków.

Podkreślić należy, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Okolicznością decydującą o zastosowaniu powyższego zwolnienia jest więc m.in. przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości wyłącznie na cele i w terminach określonych w tym przepisie. Przy tym, enumeratywne wyliczenie wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy.

Reasumując, spłata kredytu hipotecznego konsumpcyjnego, który został zaciągnięty na spłatę zobowiązania wynikającego z zawartej umowy użytkowania nieprawidłowego, nie stanowiła realizacji własnego celu mieszkaniowego, bowiem nie mieści się w katalogu celów mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, rzeczone wydatki nie uprawniają Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia od podatku uregulowanego w ww. przepisie prawa.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Powyższe oznacza, że organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu stanu faktycznego sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowiecka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.