IBPBII/2/415-272/09/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2009 r. (data wpływu do Organu 11 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2009 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 6 lutego 2007 r. wnioskodawca nabył wraz z żoną działkę nr 752 o powierzchni 5 200 m ² za cenę 15.200 zł, stanowiącą nieruchomość rolną. Przedmiotowa działka była niezabudowana i użytkowana rolniczo, a z wypisu z rejestru gruntów z dnia 2 stycznia 2007 r. wynikało, że nieruchomość ta stanowi grunty orne i łąki trwałe oznaczone symbolem R, Ł.

W dniu zakupu nieruchomości, tj. 6 lutego 2007 r. wnioskodawca wraz z żoną był właścicielem gruntów rolnych o powierzchni 0,67 ha i o powierzchni 1,11 ha położonych w różnych miastach. W dniu zakupu przedmiotowej działki nr 752 małżonkowie posiadali łącznie 1,78 ha gruntów rolnych.

Zakupiona w dniu 6 lutego 2007 r. nieruchomość rolna weszła w skład gospodarstwa małżonków, które po powiększeniu liczyło 2,30 ha. Działka 752 po nabyciu przez wnioskodawcę była nadal użytkowana rolniczo i płacony był od niej podatek rolny.

W dniu 20 listopada 2008 r. małżonkowie podpisali umowę przeniesienia własności działki rolnej nr 752 za cenę 38.000 zł. Według wypisu z rejestru gruntów z dnia 14 października 2008 r. działka nr 752 stanowi grunty orne i łąki trwałe oznaczone symbolem R, Ł. Zaświadczenie z dnia 13 października 2008 r. wydane przez Urząd Gminy informuje, że dla terenu, na którym znajduje się działka nr 752 od 1 stycznia 2004 r. nie ma aktualnego miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego, a w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka nr 752 to obszary, dla których sporządzenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jest obowiązkowe. Prawo pierwokupu przy sprzedaży nieruchomości rolnej przysługuje Agencji Nieruchomości Rolnych lub Gminie przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanej nabytej uprzednio od Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wyżej opisanej nieruchomości rolnej nr 752 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem wnioskodawcy, według art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. W dniu zakupu nieruchomości rolnej o nr 752 wnioskodawca posiadał gospodarstwo wielkości 1,78 ha. Nieruchomość zakupiona weszła w skład gospodarstwa rolnego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji jako użytki rolne o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha. W ocenie wnioskodawcy powyższe warunki były spełnione i nieruchomość nie straciła swego charakteru rolnego.

Zdaniem wnioskodawcy aby zwolnienie miało zastosowanie muszą wystąpić łącznie dwie przesłanki:

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż nieruchomości rolnej nie pozbawiła jej charakteru rolnego ponieważ ani z aktu notarialnego, ani z charakteru nabywcy bądź innych okoliczności związanych z transakcją nie wynika, że ma być ona przeznaczona na inne cele. Zdaniem wnioskodawcy nieruchomość ta była i nadal pozostaje nieruchomością rolną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej mają jednak zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zasady te będą miały zastosowanie w przedmiotowej sprawie, bowiem nabycie przez wnioskodawcę działki nr 752 miało miejsce 6 lutego 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia jednak od podatku dochodowego przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy jednak przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż zwolnienie przychodów ze sprzedaży gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od podatku dochodowego uwarunkowane jest następującymi przesłankami:

* grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne,

* muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będące własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,

* grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.

Utrata przez grunt charakteru rolnego lub leśnego następuje poprzez wyłączenie gruntu z produkcji rolnej lub leśnej, polegające na faktycznym przekształceniu sposobu jego użytkowania z rolnego na inny i łączącym się ze zmianą jego dotychczasowego przeznaczenia.

Zatem dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać również bezpośrednio z aktu notarialnego. Warunkiem, od którego uzależnione jest zwolnienie przychodów ze sprzedaży nieruchomości, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, jest zatem zachowanie charakteru rolnego sprzedawanych nieruchomości przez nabywcę. Fakt posiadania gospodarstwa rolnego przez wnioskodawcę nie jest wystarczający.

Nie ma natomiast decydującego znaczenia fakt, że dla danej nieruchomości nie ma aktualnego miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gdyż organy podatkowe rozstrzygając prawo podatnika do zwolnienia od podatku przychodu uzyskanego ze sprzedaży biorą pod uwagę wszystkie okoliczności związane z daną transakcją a decydującymi w tym względzie są okoliczności faktyczne, takie jak zamiar nabywcy co do jej wykorzystywania. Chodzi bowiem o faktyczną, a nie jedynie prawną utratę charakteru rolnego przez nieruchomość. Samo stwierdzenie, że na nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży prowadzona będzie działalność rolnicza w sytuacji kiedy nie znajdzie to potwierdzenia w okolicznościach faktycznych, nie przesądza jeszcze o prawie do zwolnienia.

Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zatem obowiązek udowodnienia ich zaistnienia ciąży na podatniku, tj. osobie, która zamierza skorzystać ze zwolnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca sprzedał działkę wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego. Ponadto z wniosku wynika, że w momencie sprzedaży grunt pozostawał gruntem rolnym. Wnioskodawca wskazała również, że sprzedał grunt rolny wchodzący w skład gospodarstwa rolnego, który w wyniku sprzedaży nie utracił charakteru rolnego ponieważ ani z aktu notarialnego, ani z charakteru nabywcy bądź innych okoliczności związanych z transakcją nie wynika, że ma być on przeznaczony na inne cele. Zdaniem wnioskodawcy nieruchomość ta była i nadal pozostaje nieruchomością rolną.

Wobec powyższego, jeżeli sprzedany grunt faktycznie nie utracił charakteru rolnego i został nabyty w celu dalszego prowadzenia na nim gospodarstwa rolnego, stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe, gdyż w takiej sytuacji sprzedaż nieruchomości podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 21 ust. 1 pkt 28 i art. 30e ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nastąpiła utrata rolnego charakteru zbywanej nieruchomości sprzedaż ta stanowić będzie źródło przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny dołączonych do wniosku dokumentów; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Jednocześnie należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, wyłącznie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów wydał pisemną interpretację wyłącznie dla wnioskodawcy. Żona wnioskodawcy - winna zwrócić się o wydanie pisemnej interpretacji z odrębnym wnioskiem, o ile jest zainteresowana jej uzyskaniem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcy i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.