IBPBII/2/415-241/14/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku 6 marca 2014 r. (data otrzymania 10 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży 13 marca 2007 r. prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem w stanie surowym w części dotyczącej:

* terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego z odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży 13 marca 2007 r. prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem w stanie surowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca 23 maja 2007 r. sprzedał aktem notarialnym prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym w stanie surowym otwartym oraz 13 marca 2007 r. drugie prawo wieczystego użytkowania wraz z budynkiem w stanie surowym. Prawa wieczystego użytkowania ww. nieruchomości zakupił 6 czerwca 2003 r. Po sprzedaży ww. praw wraz z budynkami w stanie surowym, złożył 5 czerwca 2007 r. i 16 marca 2007 r. oświadczenia o wykorzystaniu kwoty 185.000 zł i kwoty 268.000 zł na cele mieszkaniowe na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a. Kwoty 185.000 zł oraz 268.000 zł są kwotami łącznymi za budynek w stanie surowym oraz prawo wieczystego użytkowania.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

W jaki sposób ustalić wartość sprzedaży prawa wieczystego użytkowania z całości ceny określonej w akcie notarialnym tak aby z tego tytułu zapłacić zobowiązanie podatkowe w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... W jaki sposób ustalić koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży budynku w stanie surowym. Od jakiego terminu liczyć okres przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu sprzedaży budynku w stanie surowym. Od jakiego terminu liczyć okres przedawnienia z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania jeśli zostało złożone oświadczenie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość prawa wieczystego użytkowania z całości uzyskanej ceny należy wyodrębnić na podstawie uzyskanej informacji z Urzędu Skarbowego średniej ceny rynkowej w tym okresie w zależności od rejonu położenia nieruchomości jeśli podatnik nie sporządził operatu szacunkowego przed sprzedażą nieruchomości.

Koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży budynku należy określić na podstawie faktycznych wydatków udokumentowanych rachunkami, fakturami oraz dowodami zapłaty umów o dzieło itp.

Okres przedawnienia należy liczyć zgodnie z art. 70 ustawy Ordynacji Podatkowej, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca złożył swój PIT-37, czyli w tym przypadku upływa z dniem 31 grudnia 2013 r.

Okres przedawnienia z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu następuje po upływie okresu 5 lat od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku czyli w pierwszym przypadku termin płatności 17 marca 2009 r., w drugim przypadku 6 czerwca 2009 r. W związku z tym przedawnienie następuje z dniem 31 grudnia 2014 r. to stanowisko potwierdza wyrok NSA z 11 czerwca 2008 r. skarga kasacyjna od wyroku WSA w Gdańsku sygn. akt I SA/Gd 479/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie skutków podatkowych sprzedaży 13 marca 2007 r. prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem w stanie surowym. Ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży 23 maja 2007 r. prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem w stanie surowym została wydana w odrębnej interpretacji.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy - źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych klasyfikuje przychody uzyskane przez osoby fizyczne do określonych źródeł przychodów. Zgodnie zaś z zasadą autonomii poszczególnych źródeł przychodów wszelkie przychody przyporządkowane są do poszczególnych źródeł: w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości - do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, zaś w przypadku sprzedaży praw majątkowych - do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 13 marca 2007 r. sprzedał prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z budynkiem w stanie surowym otwartym. Prawo wieczystego użytkowania gruntu Wnioskodawca nabył 6 czerwca 2003 r.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia użytkowania wieczystego, należy odnieść się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego - grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym. Natomiast w myśl art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego - przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z treści tych przepisów wynika, że użytkowanie wieczyste dotyczy gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub gmin i ich związków, oddanych w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym lub prawnym, oraz że odrębną własność stanowią budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika.

W przypadku odpłatnego zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego źródłem przychodu jest odrębnie odpłatne zbycie prawa do gruntu i odrębnie odpłatne zbycie budynku, dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa do gruntu bądź wybudowanie budynku. Okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest w takim przypadku liczony odrębnie - od daty nabycia prawa do gruntu i od daty nabycia (wybudowania) budynku.

Zauważyć jednak należy, że Wnioskodawca nie zakończył budowy budynku (jak zostało wskazane w stanie faktycznym - przedmiotem sprzedaży był budynek w stanie surowym), co ma istotne znaczenie dla oceny skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przypadku rozpoczęcia budowy budynku na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, o zaistnieniu przesłanek do ustanowienia odrębnej własności samego budynku można mówić dopiero wówczas, gdy obiekt ten mógłby być wpisany do księgi wieczystej, jako przedmiot odrębnej własności. Stąd też obiekt wzniesiony do stanu surowego nie stanowi nieruchomości, nie jest także innym rodzajem rzeczy. Budynek, którego budowa nie została zakończona stanowi jedynie nakłady na działkę budowlaną, w związku z tym jest on częścią składową działki.

Zgodnie z powyższym wyjaśnieniem, ponieważ budynku "w stanie surowym" nie można uznać za nieruchomość, to tym samym jego odpłatne zbycie nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej. Jednakże sprzedaż "niezakończonej budowy" to zbycie praw majątkowych w postaci roszczeń przysługujących zgodnie z prawem cywilnym osobie, której służy roszczenie o zwrot nakładów poczynionych na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że źródłem przychodu dla Wnioskodawcy jest w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c odpłatne zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, ponieważ nastąpiło przed upływem 5 lat od jego nabycia oraz stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 odpłatne zbycie prawa majątkowego (niezakończonej budowy).

Wnioskodawca winien zatem rozgraniczyć przychód uzyskany ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu od przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku w stanie surowym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

W przypadku gdy w akcie notarialnym wykazana jest łączna cena zbywanego budynku w stanie surowym i prawa wieczystego użytkowania gruntu, Wnioskodawca powinien sam określić wartość gruntu oraz budynku, stosownie do obowiązujących w dniu sprzedaży cen rynkowych stosowanych w obrocie prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Nie ma również przeszkód, aby wyceny dokonać na podstawie uzyskanej informacji z urzędu skarbowego o średniej cenie rynkowej w danym okresie w zależności od rejonu położenia nieruchomości. Istotne jest bowiem, by ustalona wartość gruntu była zgodna z wartością, o której mowa w ww. art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia jednak wymaga, że podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym jest zasada samo obliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam określa podstawę opodatkowania, oblicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

W pierwszej kolejności Organ wyjaśni jakie skutki podatkowe dla Wnioskodawcy wywołało osiągnięcie przychodu ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej - do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. - przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 28 ust. 2 ww. ustawy - podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku gdy nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e, to zgodnie z art. 28 ust. 3 ww. ustawy, podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Natomiast w myśl art. 28 ust. 4 ww. ustawy - w terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklaracje według ustalonego wzoru (PIT-23).

Należy jednak podkreślić, że złożenie oświadczenia o wydatkowaniu przychodu ze sprzedaży na cele mieszkaniowe nie powoduje zmiany terminu płatności podatku, co wynika bezpośrednio z treści art. 28 ust. 2 ww. ustawy, gdzie wyrażenie "termin płatności" odnoszone jest wyłącznie do okresu 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia. Za takim stanowiskiem przemawia również fakt, że w sytuacji, gdy podatnik w terminie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wydatkuje całości lub części przychodu z tej sprzedaży na cele mieszkaniowe w nim wskazane - pierwszego dnia po upływie dwóch lat od dnia sprzedaży - będzie zobowiązany do zapłaty podatku wraz z należnymi odsetkami liczonymi od następnego dnia po upływie terminu płatności podatku wskazanego w art. 28 ust. 2 (tekst jedn.: od następnego dnia po upływie 14 dni od dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych). Odsetki te będą naliczane według zasad przewidzianych w art. 28 ust. 3 ww. ustawy. Mając powyższe wyjaśnienia na uwadze należy stwierdzić, że termin płatności 10% zryczałtowanego podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości zawsze upływa z dniem wskazanym w art. 28 ust. 2 ww. ustawy a złożenie oświadczenia powoduje jedynie zawieszenie płatności tego podatku.

Odnosząc się natomiast do kwestii przedawnienia zobowiązania podatkowego wyjaśnić należy, że przedawnienie jest jednym ze sposobów wygaśnięcia zobowiązań podatkowych i jednocześnie jedną z podstawowych instytucji prawa podatkowego chroniącą pewność obrotu.

Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa. Termin początkowy i termin końcowy przedawnienia zobowiązania podatkowego wyznaczają termin wymagalności, czyli płatności tego zobowiązania. Termin płatności podatku jest natomiast terminem, w którym dłużnik podatkowy powinien spełnić swoje świadczenie podatkowe, a jednocześnie wierzyciel podatkowy ma prawo żądania określonego zachowania się dłużnika podatkowego wynikającego z treści stosunku zobowiązaniowego.

Przedmiotowe zagadnienie reguluje art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), z którego wynika, że zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Jak już wyżej wykazano terminem płatności 10% zryczałtowanego podatku dochodowego jest zawsze termin wskazany w art. 28 ust. 2.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że termin płatności zobowiązania z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych upływa 14 dnia od dnia dokonania odpłatnego zbycia. Z końcem roku kalendarzowego, w którym upłynął ten termin, rozpoczyna swój bieg 5-letni okres przedawnienia w tym podatku i jest niezależny od złożenia oświadczenia o przeznaczeniu uzyskanego przychodu na cele warunkujące zwolnienie podatkowe.

Zatem zobowiązanie podatkowe z tytułu sprzedaży 13 marca 2007 r. prawa użytkowania wieczystego gruntu, którego termin płatności upłynął w 14 dniu od dnia dokonania odpłatnego zbycia, czyli 27 marca 2007 r. - jeżeli nie wystąpiły przesłanki do zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia - uległo przedawnieniu z dniem 31 grudnia 2012 r.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że przedawnienie nastąpi z dniem 31 grudnia 2014 r., ponieważ zdaniem Wnioskodawcy termin płatności podatku upłynął z dniem 17 marca 2009 r. Należy jeszcze raz podkreślić, że dwuletni okres na wydatkowanie przychodu ze sprzedaży nie przesuwa terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Termin ten biegnie bowiem od dnia płatności podatku, który wskazany został w art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przedawnienie zobowiązania podatkowego nastąpiło z dniem 31 grudnia 2012 r. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Oprócz przychodu ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu Wnioskodawca uzyskał również przychód ze sprzedaży budynku w stanie surowym posadowionym na tym gruncie (tekst jedn.: prawa majątkowego). W dalszej części interpretacji należy zatem skupić się na skutkach podatkowych jakie dla Wnioskodawcy wywołało osiągnięcie przychodu ze sprzedaży prawa majątkowego.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za przychody z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw od topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Użycie w tym przepisie sformułowania "w szczególności" oznacza, że jest to wyliczenie tylko przykładowe. Przychodami z praw majątkowych są więc również przychody z innych praw majątkowych nie wymienionych w tym przepisie.

Zgodnie z zasadą zawartą w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają ich sumę, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przywołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem że podatnik wykaże, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w ww. art. 22 ust. 1 z odpłatnego zbycia budynku w stanie surowym zamkniętym Wnioskodawca może zaliczyć udokumentowane nakłady poniesione na budowę domu, bowiem koszty te są związane z przychodem z praw majątkowych. Poniesione nakłady powinny być dla celów podatkowych udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami w postaci rachunków, faktur oraz innych dowodów zasługujących na wiarę.

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z pozostałymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i są opodatkowane na zasadach ogólnych, odpowiednio według stawek określonych w art. 27 ust. 1 ustawy, uwzględniając koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Zeznanie roczne, w którym należy wykazać dochody (przychody pomniejszone o koszty uzyskania przychodów) należy złożyć w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8 (art. 45 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy - w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.

Wnioskodawca przychód z praw majątkowych osiągnął w dniu sprzedaży budynku w stanie surowym tj. 13 marca 2007 r. Do końca kwietnia 2008 r. Wnioskodawca był zobowiązany złożyć zeznanie roczne i uiścić należny podatek.

Jak wyjaśniono już wcześniej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa). W związku z tym, że w omawianej sprawie termin płatności podatku z tytułu dochodu z odpłatnego zbycia prawa majątkowego upłynął 30 kwietnia 2008 r., zobowiązanie podatkowe przedawniło się - jak słusznie twierdzi Wnioskodawca - z końcem 2013 r.

W odniesieniu natomiast do przywołanego przez Wnioskodawcę orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, że powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Wyroki nie stanowią powszechnie obowiązującego źródła prawa, dlatego nie mogą stanowić podstawy orzekania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.