IBPBII/2/415-235/13/NG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 4 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 29 grudnia 2011 r. został sporządzony akt notarialny dotyczący sprzedaży nieruchomości, której współwłaścicielem był wnioskodawca.

Udział wnioskodawcy we współwłasności wynosił 52,83%, pozostała część stanowiła własność siostry wnioskodawcy.

Zgonie z aktem notarialnym nieruchomość została sprzedana za kwotę 460 000 zł, z czego 230 000 zł stanowiło zapłatę za udział wnioskodawcy (52,83%) a 230 000 zł za udział siostry (47,17%).

Swój udział w nieruchomości wnioskodawca nabył w drodze:

* 10,35% - spadek otrzymany w 1984 r.,

* 32,13% - spadek otrzymany w 2008 r.,

* 10,35% - zakup w 2011 r.

Struktura własności wnioskodawcy ze względu na sposób nabycia kształtowała się więc następująco:

* 19,59% - spadek otrzymany w 1984 r.,

* 60,82% - spadek otrzymany w 2008 r.,

* 19,59% - zakup w 2011 r.

Kwota uzyskana ze sprzedaży 230 000 zł została opodatkowana w sposób następujący:

* 230 000 zł x 19,59% = 45 057 zł nie podlega opodatkowaniu (sprzedaż po upływie 5 lat od nabycia),

* 230 000 zł x 60,82% = 139 886 zł - zastosowano ulgę meldunkową w związku ze spełnieniem wszystkich wymaganych warunków do jej zastosowania),

* 230 000 zł x 19,59% = 45 057 zł - przychód ze sprzedaży części nabytej w 2011 r.

W kwietniu 2012 r. zostało złożone zeznanie PIT-39, w którym wykazano przychód w wysokości 45 057 zł oraz koszty jego uzyskania, na które składały się: cena zakupu 20 000 zł oraz koszty sporządzenia aktu notarialnego 1361, 00 zł i wydania 5 odpisów 147,60 zł. Zgodnie z aktem notarialnym, wszelkie koszty związane z transakcją ponosiła strona kupująca.

W terminie wnioskodawca zapłacił podatek w wysokości 4 474,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowo został ustalony przychód ze sprzedaży (zgodnie z aktem notarialnym wnioskodawca za swój udział otrzymał 230 000 zł.

Czy prawidłowo zostały ustalone koszty nabycia części zakupionej 2011 r. poprzez zsumowanie ceny nabycia 20 000 zł oraz kosztów sporządzenia aktu notarialnego: 1361,00 zł oraz wydania 5 szt. odpisów 147,60 zł.

Zdaniem wnioskodawcy, w sposób prawidłowy wywiązał się z obowiązków ciążących na nim jako podatniku.

Opodatkowaniu podlegała jedynie sprzedaż części nieruchomości nabytej w drodze kupna. Pomimo, iż udział wnioskodawcy we współwłasności był większy niż jego siostry, to wnioskodawca sprzedał go za połowę ogólnej kwoty czyli 230 000 zł. Zgodnie z zapisem w akcie notarialnym wnioskodawca otrzymał 230 000 zł i ta kwota stanowi przychód wnioskodawcy z tytułu tej transakcji stanowiący następnie podstawę do obliczenia części podlegającej opodatkowaniu.

Zgodnie z aktem notarialnym dotyczącym zakupu części nieruchomości w 2011 r. Wnioskdoawca jako strona kupująca poniósł wszelkie koszty związane z zakupem (sporządzenie aktu oraz wydanie odpisów). Obliczając więc podstawę opodatkowania wnioskodawca miał prawo do pomniejszenia przychodu o poniesione koszty tj. cenę zakupu w wysokości 20 000 zł oraz koszty notarialne w wysokości 1508,60 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca posiadał udział w nieruchomości w wysokości 52,83% całości. W dniu 29 grudnia 2011 r. wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem sprzedał przedmiotową nieruchomość. Wnioskodawca udział w nieruchomości nabył w następujący sposób 10,35% w spadku w 1984 r., 32,13% w spadku w 2008 r. oraz 10,35% zakupił w 2011 r. (10,35% + 32,13% + 10,35% = 52,83%). W dniu 29 grudnia 2011 r. wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem dokonał sprzedaży nieruchomości za kwotę 460 000 zł. Wnioskodawca za swój udział wynoszący 52,83% całości uzyskał 230 000 zł.

Zgodnie z art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca swój udział w nieruchomości wynoszący 52,83% całości nabył w różny sposób i w różnym czasie:

* 19,59% w spadku w 1984 r.,

* 60,82% w spadku w 2008 r.,

* 19,59 w drodze zawarcia umowy sprzedaży w 2011 r.

Powyższe oznacza, że przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w części dotyczącej udziału nabytego w spadku w 1984 r. w ogóle nie stanowi źródla przychodu podlegającego opodatkowaniu z uwagi na upływ 5-letniego zawartego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przychód z odpłatnego zbycia udziału nieruchomości w części przypadający na udział nabyty w nieruchomości w spadku w 2008 r., z uwagi, iż sprzedaż przedmiotowego udziału w nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 letniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Z uwagi na fakt, iż jej nabycie udziału nastąpiło w 2008 r., zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2011 r. termin ten upłynął z dniem 30 kwietnia 2012 r.

Jeżeli zatem zostały spełnione powyższe warunki podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w trybie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy (tzw. ulga meldunkowa).

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku wnioskodawca wskazał, że przychód w części przypadający na udział w nieruchomości nabyty w 2008 r. podlegał zwolnieniu z uwagi na spełnienie wszystkich wymaganych warunków do jego zastosowania. Jeżeli zatem istotnie wnioskodawca spełniał wszystkie ww. warunki to przychód w części przypadający na udział w nieruchomości nabyty w 2008 r. będzie zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Wątpliwości wnioskodawcy budzi natomiast sposób ustalenia przychodu oraz kosztów jego uzyskania w przypadku udziału w nieruchomości nabytego w 2011 r.

Z uwagi na fakt, że nabycie przedmiotowego udziału miało miejsce w 2011 r. dla oceny skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie natomiast z art. 30e ust. 5 ww. ustawy dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy). Jak wskazuje ww. przepis przychodem z odpłatnego zbycia jest cena określona w umowie sprzedaży pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia jednakże przedmiotowa cena musi odpowiadać cenie rynkowej.

Należy tutaj podkreślić, iż Organ podatkowy wydający interpretacje indywidualne nie ma prawa ani obowiązku ustalania czy w stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę kwota, za którą wnioskodawca sprzedał udział w nieruchomości jest ceną rynkową. Uprawnienie to przysługuje właściwemu dla wnioskodawcy naczelnikowi urzędu skarbowego. Należy jedynie zauważyć, iż fakt, że wnioskodawca swój udział w nieruchomości wynoszący 52,83% całości sprzedał za taką samą cenę za jaki swój udział w wysokości 47,17% sprzedał drugi ze współwłaścicieli niekoniecznie musi oznaczać, iż cena sprzedaży udziału wnioskodawcy nie jest ceną rynkową.

Reasumując przychodem wnioskodawcy ze sprzedaży nieruchomości w przedmiotowej sprawie jest cena określona w umowie przypadająca na udział nabyty w 2011 r. - o ile odpowiada ona cenie rynkowej. Przy czym jak wskazał Organ wydający interpretacje indywidualne nie ma prawa ani obowiązku ustalania czy w stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę kwota, za którą wnioskodawca sprzedał udział w nieruchomości jest ceną rynkową.

Poza tym zauważyć należy, iż pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Tak ustalony przychód można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu. Koszty te oblicza się stosując art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zależności od tego czy będący źródłem przychodu udział w nieruchomości nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Powyższe oznacza, że kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości w części nabytej przez wnioskodawcę w 2011 r., będzie kwota, stanowiąca cenę sprzedaży za którą wnioskodawca nabył udział w nieruchomości wynoszący 10,35% całości nieruchomości. Jeśli faktycznie za udział wynoszący 10,35% nieruchomości wnioskodawca zapłacił 20 000 zł, to kwota ta stanowi koszt uzyskania przychodu osiągniętego ze sprzedaży. Do kosztów nabycia nieruchomości wnioskodawca będzie mógł także zaliczyć koszty sporządzenia aktu notarialnego oraz koszty sporządzenia odpisów aktu notarialnego o ile ich sporządzenie w liczbie 5 szt.) było niezbędne do zawarcia umowy sprzedaży udziału w nieruchomości.

Tak obliczony dochód jest podstawą do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do przedstawionych kwot podanych we wniosku, organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu, prawidłowość takiego rozliczenia podlega bowiem weryfikacji przez inny organ podatkowy - naczelnika właściwego urzędu skarbowego. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez wnioskodawcę.

Należy w tym miejscu jeszcze nadmienić, że zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.