IBPBII/2/415-22/12/ŁCz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 9 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1998 r. wnioskodawczyni wraz z mężem, z majątku wspólnego, nabyła działkę budowlaną o łącznej powierzchni 0,0652 ha. Na działce tej został wybudowany w latach 2003-2010 budynek mieszkalny w stanie surowym otwartym. Z dniem 1 stycznia 2004 r. sąd ustanowił pomiędzy wnioskodawczynią a jej małżonkiem rozdzielność majątkową. W dniu 22 września 2010 r. aktem notarialnym dokonano podziału opisanego wyżej majątku wspólnego. W wyniku podziału majątku wspólnego, w którym udziały małżonków były równe, wnioskodawczyni otrzymała na własność opisaną wyżej zabudowaną działkę za spłatę na rzecz męża kwoty 10 000,00 zł W umowie o podział majątku wspólnego zawarto zapis, iż budynek został wybudowany ze środków stanowiących majątek osobisty żony. W dniu 21 lutego 2011 r. wnioskodawczyni sprzedała opisaną wyżej działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym w stanie surowym otwartym za kwotę 90 000,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany z tytułu przedmiotowej sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawczyni, z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie uzyskała ona dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż przychód uzyskany ze sprzedaży części nieruchomości nabytej w 2010 r. tj. 50% nabyte w wyniku podziału majątku, który stanowi kwotę 45 000,00 zł, należy pomniejszyć o 10 000,00 zł - spłata na rzecz byłego męża oraz o koszty poniesione na budowę budynku mieszkalnego środkami pochodzącymi z majątku odrębnego wnioskodawczyni (kwota przekraczająca 35 000,00 zł). Natomiast dochód ze sprzedaży #189; nieruchomości (udział wnioskodawczyni) nie podlega opodatkowaniu, gdyż sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym została nabyta działka (1998 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części oraz udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni wraz z mężem w 1998 r. nabyła działkę budowlaną, na której w latach 2003-2010 został wybudowany ze środków stanowiących majątek osobisty wnioskodawczyni budynek mieszkalny w stanie surowym. Od 1 stycznia 2004 r. sąd ustanowił pomiędzy małżonkami rozdzielność majątkową, a w dniu 22 września 2010 r. aktem notarialnym dokonano podziału opisanego wyżej majątku wspólnego, w wyniku którego wnioskodawczyni otrzymała na własność działkę ze spłatą na rzecz męża kwoty 10 000,00 zł. Udziały małżonków w majątku dorobkowym były równe.

W dniu 21 lutego 2011 r. wnioskodawczyni sprzedała zabudowaną działkę za kwotę 90 000,00 zł.

Zauważyć należy, że ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy - Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Dopiero z chwilą ustania wspólności ustawowej wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty albo wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty albo gdy wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

W każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku jeden z małżonków został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem majątku, a po stronie małżonka zobowiązanego do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział w majątku wspólnym. W tej części bowiem, w której przyznane na wyłączną własność składniki majątkowe przekraczają wartość udziału w majątku wspólnym, małżonek musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości i praw w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż podział majątku dorobkowego małżeńskiego nie był ekwiwalenty. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego, każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samej wartości i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty. Tymczasem w przedmiotowej sprawie przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków była nieruchomość zabudowana budynkiem w stanie surowym, który w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego przypadł wnioskodawczyni w całości, ze spłatą na rzecz byłego męża.

Wobec powyższego, w niniejszym przypadku należy stwierdzić, że wnioskodawczyni w 1998 r. nabyła połowę prawa własności do nieruchomości, czyli część odpowiadającą jej udziałowi w majątku wspólnym. Tym samym wartość połowy przychodu z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegać w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym go nabyto.

Natomiast pozostały udział w prawie własności do nieruchomości wnioskodawczyni nabyła w 2010 r. w wyniku podziału majątku wspólnego. Wartość przychodu ze zbycia tego udziału, który został nabyty w 2010 r. w wyniku podziału majątku podlega zatem opodatkowaniu według zasad ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Tym samym prawidłowo wnioskodawczyni wskazała daty oraz sposób nabycia udziałów w nieruchomości, którą zbyła w dniu 21 lutego 2011 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub prawa uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem nieruchomości lub prawa koszty wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę skarbową, opłatę sądową, o ile wnioskodawczyni takie wydatki poniosła w związku ze sprzedażą nieruchomości w 2011 r. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawczyni poniosła tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczą sprzedaży całej nieruchomości, którą w udziale #189; nabyła w 1998 r. oraz w udziale #189; w 2010 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie udział nabyty w 2010 r. W związku z tym #189; przychodu podlegająca opodatkowaniu może zostać obniżona wyłącznie o #189; poniesionych przez wnioskodawczynię kosztów odpłatnego zbycia.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Podsumowując, podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli w przedmiotowej prawie różnica pomiędzy #189; przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości a przypadającego na udział nabyty w 2010 r. (ustalonego zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi w niniejszej sprawie zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, ponieważ nabycie wynoszącego #189; udziału w nieruchomości nastąpiło odpłatnie - wnioskodawczyni została zobowiązana do spłaty byłego męża.

Jak zostało wskazane wyżej, w przypadku wnioskodawczyni przychód będzie stanowiła wyłącznie #189; całego przychodu uzyskanego ze sprzedaży w 2011 r. nieruchomości. Pozostała cześć przychodu odpowiadająca udziałowi nabytemu w tej nieruchomości w 1998 r. do majątku wspólnego, zgodnie z wcześniejszym wyjaśnieniem, nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tak uzyskany przychód należy pomniejszyć o koszty jego uzyskania ustalone zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy.

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów.

W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata stanowi bowiem wydatek na nabycie udziału w nieruchomości, który na skutek ustania wspólnoty majątkowej należał do męża wnioskodawczyni. Zatem kwota spłaty na rzecz męża dotycząca tego udziału w nieruchomości, który należał do niego może stanowić koszt nabycia zbywanego udziału, o który wnioskodawczyni może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. Podkreślić należy, że przywołany przepis zezwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udokumentowanych kosztów nabycia lub wytworzenia, powiększonych o udokumentowane nakłady, poczynionych w czasie posiadania nieruchomości lub prawa. Użycie czasu dokonanego przy określeniu kosztów uzyskania przychodu oznacza, że wydatki muszą być przez podatnika faktycznie poniesione, czyli zapłacone. Brak zapłaty jest równoznaczny z brakiem możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o należne, lecz nie dokonane na rzecz męża spłaty.

Odnośnie natomiast wydatków poniesionych przez wnioskodawczynię na budowę budynku mieszkalnego na nieruchomości ze środków pochodzących z majątku odrębnego wnioskodawczyni zauważyć należy, że zgodnie z art. 22 ust. 6c do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zalicza się m.in. udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z cytowanych powyżej przepisów prawa podatkowego wynika, iż nakłady na nieruchomość mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania pod warunkiem, że:

* zwiększyły jej wartość,

* poniesione zostały w czasie jej posiadania,

* zostały udokumentowane fakturami VAT lub dokumentami stwierdzającymi poniesienie opłat administracyjnych.

Powyższe oznacza, że kosztem uzyskania przychodu mogą być wydatki na budowę budynku mieszkalnego w stanie surowym otwartym. Aby zaliczyć dany wydatek do nakładów stanowiących koszty uzyskania przychodu istotnym jest by był on udokumentowany fakturami VAT, poniesiony w celu zwiększenia wartości danej nieruchomości oraz aby był poniesiony przez wnioskodawczynię. W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawczyni poniosła tego rodzaju nakłady ze swojego majątku osobistego, to koszty te dotyczą sprzedaży całej nieruchomości, którą w udziale #189; nabyła w 1998 r. oraz w udziale #189; nabyła w 2010 r. Jak już wyżej wyjaśniono opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie udział nabyty w 2010 r. W związku z tym #189; przychodu podlegająca opodatkowaniu może zostać obniżona wyłącznie o #189; poniesionych przez wnioskodawczynię wydatków. Przy czym wydatki te wnioskodawczyni winna udokumentować fakturami VAT i to wystawionymi na swoje nazwisko, skoro twierdzi, że wydatki te poniosła z majątku osobistego.

W związku z powyższym, jeśli wnioskodawczyni jest w stanie udokumentować poniesienie wydatku równego 10 000,00 zł z tytułu spłaty na rzecz małżonka oraz posiada wystawione na swoje nazwisko faktury VAT dokumentujące wydatki na budowę budynku mieszkalnego, to wówczas uzyskany przychód ze zbycia nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010 r. o takie koszty może pomniejszyć. Wnioskodawczyni winna jednak pamiętać, że o ile spłata może podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w całości, gdyż dotyczy nabycia w 2010 r. udziału należącego do męża, to udokumentowane fakturami VAT nakłady na budowę budynku dotyczą budowy całego budynku. To oznacza, że zaliczeniu do kosztów podlegać będzie wyłącznie ich połowa. Skoro bowiem połowa przychodu nie podlega opodatkowaniu z uwagi na to, że przypada na udział nabyty w 1998 r., to połowa nakładów na nieruchomość przypadająca proporcjonalnie na ten udział nie może pomniejszyć podlegającego opodatkowaniu przychodu przypadającego na udział nabyty w 2010 r. Jeżeli wysokość kosztów uzyskania przychodu ustalona dokładnie według przedstawionych powyżej zasad będzie równa lub wyższa od połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, to istotnie rację ma wnioskodawczyni, że nie wystąpi u niej dochód do opodatkowania.

Gdyby dochód jednak wystąpił, to wnioskodawczyni może zastosować przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Reasumując, wnioskodawczyni udziały w przedmiotowej nieruchomości nabyła odpowiednio w #189; w 1998 r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz w #189; w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego. Ponieważ od końca roku, w którym nabyto udział #189; na zasadzie wspólności ustawowej, a więc od końca 1998 r. minęło pięć lat zatem ta część przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu podlegać będzie natomiast pozostała #189; część przychodu ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2010 r. w udziale #189; w wyniku podziału majątku dorobkowego. Opodatkowanie nastąpi na zasadzie art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Podatek wynosi 19%, przy czym przychód ze sprzedaży stanowi #189; wartości zbytej nieruchomości, natomiast dochodem jest różnica pomiędzy kwotą tego przychodu a kosztami jego uzyskania określonymi w art. 22 ust. 6c ustawy, do których wnioskodawczyni może zaliczyć spłatę na rzecz małżonka faktycznie zapłaconą oraz #189; udokumentowanych wystawionymi na jej nazwisko fakturami VAT nakładów, które zwiększyły wartość nieruchomości (gdyż tylko połowa przychodu ze sprzedaży podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.).

Jeśli #189; przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości nie przewyższa opisanych wyżej kosztów u wnioskodawczyni nie wystąpi dochód do opodatkowania.

Stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe, jednakże wnioskodawczyni koszty uzyskania przychodu w postaci nakładów na budowę budynku mieszkalnego winna ustalić dokładnie według zasad opisanych w uzasadnieniu niniejszej interpretacji pamiętając, że tylko #189; udokumentowanych wystawionymi na wnioskodawczynię fakturami VAT nakładów, które zwiększyły wartość nieruchomości, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.