IBPBII/2/415-209/12/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 4 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu przekazania środków finansowych innej osobie - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu przekazania środków finansowych innej osobie.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-209/12/AK wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 4 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wskazał, że uzyskiwał środki finansowe z inwestycji na rynkach walutowych "Forex". Wnioskodawca podpisał bowiem umowę, której celem było przekazanie środków finansowych na poczet inwestycji na rynku Forex. Była to umowa pozwalająca wnioskodawcy na bezpieczne przekazanie i tym samym odzyskanie środków finansowych po zakończeniu inwestycji. Było w niej zawarte minimalne ryzyko utraty części wpłaconego kapitału. Zgonie z umową w każdej chwili wnioskodawca mógł wypłacić swój kapitał.

Wnioskodawca powierzył pieniądze osobie, która inwestowała je poprzez swoje konto maklerskie. Osoba, której wnioskodawca przekazał środki finansowe prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą. Z informacji, które wnioskodawcy udało się ustalić, osoba ta nie miała uprawnień do prowadzenia działalności maklerskiej. Więc musiała inwestować pieniądze wnioskodawcy na swoim osobistym rachunku maklerskim.

Zysk, który wnioskodawca otrzymywał był pomniejszany o owy podatek - podatek od zysków pieniężnych. Osoba, która inwestowała pieniądze wnioskodawcy twierdziła, że inwestuje je poprzez swoje konta maklerskie i jego obowiązkiem jest zapłacenie podatku od tej inwestycji, podatku, który wcześniej został od wnioskodawcy pobrany - pomniejszony z wypłaconego zysku. Osoba ta poinformowała wnioskodawcę, że broker u którego ona inwestuje środki, przysyła mu PIT-8C i w związku z tym ona ponosi koszty związane podatkiem od tych inwestycji. Również w ocenie wnioskodawcy to właściciel rachunku powinien uzyskać PIT-8C od maklera i uregulować należny podatek.

Wnioskodawca zaniepokoił się w momencie gdy okazało się, że ta osoba działa nieuczciwie i wiele osób zostało przez nią oszukanych.

Od tej osoby wnioskodawca nie otrzymał zeznań PIT-8C ani żadnego innego formularza, twierdząc, że ona go nie wystawia, ponieważ to ona otrzymuje PIT-8C od brokera i ona opłaca podatek. Osoba, która inwestowała pieniądze wnioskodawcy poinformowała go, że nie musi uwzględniać w swoim zeznaniu rocznym owych przychodów z inwestycji, ponieważ jest to rodzaj lokaty i podatek w związku z tym będzie płacony przez niego.

Również z innych informacji, które wnioskodawca otrzymał wynika jednoznacznie, że nie musi uwzględniać tych przychodów w swoim zeznaniu rocznym. Wnioskodawca otrzymał informację, że płatnikiem podatku z tej inwestycji jest osoba, która inwestowała jego pieniądze. Chcąc potwierdzić powyższe informacje i tym samym utwierdzić się w przekonaniu, że w przepisach podatkowych nic się nie zmieniło w przeciągu ostatniego czasu, wnioskodawca uzyskał jednak sprzeczne informacje mówiące, iż ww. przychody, być może powinny być uwzględnione w jego zeznaniu.

Wnioskodawca chciałby aby jego zeznanie podatkowe było sporządzone rzetelnie, uwzględniało wszystkie przychody, które jego dotyczą, a powinny być w nim zawarte. Nie chciałby dopuścić do sytuacji w, której okazałoby się, że cześć jego przychodów z powodu błędnych informacji, nie zostanie uwzględniona w jego zeznaniu podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody wnioskodawcy, które nie powstały na jego rachunku maklerskim, powinny być uwzględnione w jego zeznaniu rocznym i czy w związku z tym musi zapłacić jeszcze raz podatek od zysków.

Zdaniem wnioskodawcy, posiada on swoje konto maklerskie, z którego korzysta. Od brokera otrzymał PIT-8C, na którym były jego dane, uzyskał przychód, uwzględnił go w zeznaniu rocznym i zapłacił podatek od zysków.

W ocenie wnioskodawcy z inwestycji, która została przeprowadzona na rachunku maklerskim nie wnioskodawcy podatek powinien zostać zapłacony przez osobę, która jest jego właścicielem i bezpośrednio na nim inwestowała, ponieważ wnioskodawca tylko przekazał środki na inwestycje, na rynku Forex.

Wnioskodawca wskazał, że zakładając hipotetyczną sytuację gdyby kolega wnioskodawcy powierzył mu pieniądze i wpłaciłby je na jego rachunek maklerski i na tym rachunku wnioskodawca dokonywałby transakcji zarabiając dla niego, to wnioskodawca uwzględniłby zyski w swoim zeznaniu rocznym ponieważ konto byłoby jego. Wnioskodawca od brokera otrzymałby PIT-8C i to wnioskodawca byłby zobowiązany do zapłacenia podatku. W momencie nie opłacenia podatku wezwanie do zapłaty z Urzędu Skarbowego przyszłoby do wnioskodawcy i wnioskodawca ponosiłby konsekwencje niezapłaconego podatku, a nie jego kolega.

Wnioskodawca sądzi, że przychód z obrotu na rynkach finansowych powinien być uwzględniony w zeznaniu rocznym osoby, która jest w właścicielem rachunku i ta osoba powinna zapłacić podatek od wypracowanego zysku. Rachunek maklerski nie był wnioskodawcy, więc nie musi uwzględniać w swoim zeznaniu tych przychodów i tym samym nie musi zapłacić kolejny raz podatku od zysków.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Przychód określony powyżej powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o czym stanowi art. 17 ust. 1b ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

Przychód z transakcji na rynku Forex uznać należy za przychód ze źródła przychodów określonego w powołanym wyżej przepisie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z kapitałów pieniężnych, uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Sposób opodatkowania tychże dochodów został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy dochód ten ustala się jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających i obliczyć należny podatek dochodowy.

Realizując powyższy obowiązek, podatnik winien dysponować stosownymi informacjami dotyczącymi uzyskanych przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów otrzymanymi od podmiotu, za pośrednictwem którego zainwestował środki na rynku Forex. Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 3 ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są obowiązane w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 (m.in. dochody z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających), sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Zatem skoro przychód z transakcji przeprowadzanych na rynku Forex jest przychodem z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to dochód z tego tytułu podatnik na zasadzie samoopodatkowania po zakończeniu roku podatkowego jest obowiązany rozliczyć w zeznaniu rocznym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38). Dochód ten stanowi bowiem dochód tego podatnika uzyskany jedynie za pośrednictwem podmiotów umożliwiających takie transakcje. Podmioty te w ramach prowadzonej na podstawie stosownego zezwolenia działalności świadczą bowiem określone usługi zarządzania powierzonymi im środkami finansowymi np. poprzez inwestycje na rynku Forex a klient za pośrednictwem tych podmiotów uzyskuje przychody.

Tymczasem w przedmiotowej sprawie wnioskodawca powierzył środki finansowe osobie, która inwestowała te środki na swoim osobistym rachunku maklerskim za pośrednictwem biura maklerskiego a więc inwestowała je we własnym imieniu - w imieniu osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej w zakresie transakcji na rynku Forex (a nie w imieniu wnioskodawcy) zatem nie dla wnioskodawcy. Jak wskazał wnioskodawca osoba ta nie miała uprawnień do prowadzenia działalności maklerskiej a to ona inwestowala środki za pośrednictwem biura maklerskiego. Dlatego zgodnie z tym co wskazał wnioskodawca biuro maklerskie za pośrednictwem, którego osoba ta uzyskiwała dochody sporządzało i przesyłało informacje o wysokości dochodu osiągniętego przez tę osobę. To ta osoba uzyskiwała bowiem dochody z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających i nie ma przy tym znaczenia skąd posiadała środki na te inwestycje. Dokonywała ich bowiem we własnym imieniu jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności maklerskiej. Zatem jak wskazał wnioskodawca, osoba ta - a nie wnioskodawca - była też zobowiązana po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane we własnym imieniu w roku podatkowym z tego tytułu i uiścić należny podatek. Tym samy z tytułu transakcji przeprowadzanych na rynku Forex to nie od wnioskodawcy został "pobrany" podatek, a uiściła go we własnym imieniu osoba, która uzyskiwała z tego tytułu dochód posługując się środkami finansowymi powierzonymi przez wnioskodawcę. Nie ma przy tym znaczenia, że środki te wnioskodawca powierzył celem inwestowania na rynku Forex, skoro powierzył je osobie nie prowadzącej działalności w tym zakresie a osobie fizycznej nie zajmującej się taką dzialalnoścą. Najistotniejsze znaczenie ma zatem fakt, że wnioskodawca środki finansowe przekazał osobie fizycznej nie prowadzącej na podstawie stosownego zezwolenia działalności maklerskiej. A więc nie mógł uzyskiwać za jej pośrednictwem przychodu z tego tytułu. Przychód uzyskiwała bowiem jako podatnik na swój rachunek osoba, której wnioskodawca przekazał środki finansowe.

Nie można zatem zgodzić się z postawioną na wstępie przez wnioskodawcę tezą, że w niniejszej sprawie to wnioskodawca uzyskiwał środki finansowe z inwestycji na rynkach walutowych "Forex". W niniejszej sprawie dochody z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających osiągała osoba, która dokonywała inwestycji na rynku Forex, a więc osoba której wnioskodawca powierzył środki finansowe, a nie wnioskodawca.

Natomiast "zysk" (jak nazywa to wnioskodawca), który osoba ta wypłaciła wnioskodawcy należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł. Przychód ten wnioskodawca uzyskał bowiem z tytułu powierzenia środków finansowych pewnej osobie. Wnioskodawca nie dokonywał zatem za pośrednictwem tej osoby transakcji na rynku Forex a więc nie uzyskał przychodów z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Osoba ta sama we własnym imieniu inwestowała środki, natomiast wnioskodawcy za powierzone jej pieniądze, które inwestowała wypłaciła określoną kwotę. Wnioskodawca przekazał zatem pewnej osobie określoną ilość środków pieniężnych, które osoba ta we własnym imieniu inwestowała i wypłaciła wnioskodawcy z tytuł powierzenia jej pieniędzy określony przychód. W przedmiotowej sprawie wnioskodawca zarobił na przekazaniu środków finansowych pewnej osobie a więc uzyskał określoną korzyść majątkową z tego tytułu. W efekcie, przychód taki powinien być traktowany jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, jeśli nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a także nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przychodami ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, mogą więc być także przychody z tytułów innych niż określone w art. 20 ust. 1 ustawy, w tym także z tytułu powierzenia środków finansowych innej osobie.

Ponadto zauważyć należy, że wbrew twierdzeniu wnioskodawcy nie zapłaci on kolejny raz podatku od zysków kapitałowych. Jak zostało bowiem wskazane powyżej podatek z tytułu transakcji dokonywanych na rynku Forex winna była uiścić osoba, której wnioskodawca przekazał środki pieniężne. To ona bowiem uzyskała przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast osiągnięty przez wnioskodawcę przychód jest przychodem z tytułu przekazania środków finansowych tej osobie i będzie stanowił przychód z innych źródeł, o którym mowa w o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy a nie z kapitałów pieniężnych. Nie wystąpi zatem w tym przypadku opodatkowanie tego samego dochodu, albowiem ma ono miejsce jedynie w takiej sytuacji, gdy ten sam dochód - z tego samego źródła - jest opodatkowany dwukrotnie u tego samego podatnika, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Odnosząc się natomiast do wskazanej przez wnioskodawcę we własnym stanowisku hipotetycznej sytuacji, iż gdyby kolega wnioskodawcy powierzył mu pieniądze i wpłaciłby je na jego rachunek maklerski i na tym rachunku wnioskodawca dokonywałby transakcji zarabiając dla niego, to wnioskodawca uwzględniłby zyski w swoim zeznaniu rocznym ponieważ konto byłoby jego, zauważyć należy, że miałaby miejsce sytuacja niemalże tożsama jak w rozpatrywanej sprawie. Wnioskodawca (jako osoba nieprowadząca działalności maklerskiej) byłby bowiem zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu inwestowania tych środków. Jednakże jeżeli wnioskodawca koledze wypłacałby określone przychody, to kolega również z tytułu uzyskiwania przychodu od powierzonych środków byłby zobowiązany do zapłaty podatku. To tak jak w przypadku pożyczki czy kredytu.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz brzmienie cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że przychód osiągnięty przez wnioskodawcę wynikający z tytułu powierzenia środków finansowych innej osobie należy zakwalifikować do kategorii tzw. przychodu z innych źródeł w rozumieniu cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dochód osiągnięty przez wnioskodawcę z tytułu powierzenia środków pieniężnych innej osobie jako zakwalifikowany do dochodów z innych źródeł, podlega rozliczeniu na zasadzie samoopodatkowania. Oznacza to, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik bez pośrednictwa płatnika jest obowiązany w zeznaniu podatkowym PIT-36 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym, wykazać uzyskane dochody i obliczyć należny podatek dochodowy.

Reasumując stwierdzić należy, że uzyskany przez wnioskodawcę przychód z tytułu powierzenia środków pieniężnych innej osobie należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy go uwzględnić w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy (PIT-36), w którym przychód ten został osiągnięty.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy, iż osiągniętego "zysku" (przychodu) nie musi uwzględniać w swoim zeznaniu i tym samym nie musi zapłacić podatku należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec tego niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.