IBPBII/2/415-207/14/JG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 25 lutego 2014 r. (data otrzymania 3 marca 2014 r.), uzupełnionym 15 maja 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży położonej na terenie Anglii nieruchomości, nabytej w drodze spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 marca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży położonej na terenie Anglii nieruchomości nabytej w drodze spadku.

W związku z brakami formalnymi, pismem z 6 maja 2014 r., Znak: IBPBII/2/415-207/14/JG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 15 maja 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z siostrą w dniu 13 sierpnia 2012 r. decyzją Sądu Najwyższego w Anglii otrzymał spadek po zmarłej 31 maja 2011 r. ciotce. W skład spadku weszły środki pieniężne oraz dom. Środki pieniężne zostały spadkobiercom przekazane. Spadkobiercy postanowili o sprzedaży nieruchomości z uwagi na zły stan techniczny. Dom nie nadawał się do wynajęcia. Wnioskodawca podkreślił, że z uwagi na jego wiek 84 lata i wiek siostry 82 lata, żadne z nich nie podjęłoby decyzji o wyjeździe i zamieszkaniu w Anglii. Również dzieci i wnuki nie wyjechały do Anglii do pracy. Zaznaczył, że prawo angielskie nie stało na przeszkodzie aby nieruchomość nabytą w spadku sprzedać od razu bez żadnych dodatkowych konsekwencji finansowych ze strony ich urzędu. Wobec tego 12 kwietnia 2013 r. doszło do podpisania umowy sprzedaży domu. Po otrzymaniu środków pieniężnych został zapłacony podatek od spadków i darowizn.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przed upływem 5 lat domu w Anglii rodzi dla Wnioskodawcy skutki w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce, skoro prawo angielskie tego nie stanowi.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro majątek przyszedł z zagranicy w formie pieniężnej (bo tylko taka była możliwa ze względu na wiek) to w Polsce nie ma obowiązku płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych tym bardziej, że w Anglii nie ma takiego obowiązku. Wnioskodawca wskazał, że za otrzymane środki pieniężne ze sprzedaży domu nabytego w drodze spadku wyremontował i na nowo umeblował swoje dotychczasowe mieszkanie. Pozostałą zaś część pieniędzy darował swojej córce na wykup mieszkania spółdzielczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a tej ustawy, art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W opisanym przez wnioskodawcę stanie faktycznym zastosowanie znajdą uregulowania Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

W świetle art. 6 ust. 1 i 2 ww. Konwencji dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (tu w Polsce) z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie (tu w Anglii), może być opodatkowany w tym drugim Państwie (art. 6 ust. 1).

Z przepisu art. 6 ust. 2 ww. Konwencji określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ww. Konwencji, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 tej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. (tu w Anglii).

Należy wyjaśnić, że użycie w tym przepisie słowa "mogą być opodatkowane" oznacza, że przychody, o których w nim mowa są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Sformułowanie, że dochód ten "może" być opodatkowany nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Innymi słowy przepis ten oznacza, że dochód taki oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa.

Z przepisu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podlegają dochody (przychody) podatnika bez względu na miejsce położenia źródeł tych przychodów. Zatem dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej ze zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, gdyż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje opodatkowanie dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Jednocześnie w świetle powołanego wyżej art. 13 ust. 1 ww. Konwencji dochód ten może być również opodatkowany w Wielkiej Brytanii zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w tym państwie. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania tego samego dochodu należy zastosować właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 22 Konwencji.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. Konwencji, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

b. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

c. Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Powyższy przepis reguluje dwie odrębne i niezależne od siebie metody unikania podwójnego opodatkowania, a zastosowanie każdej z tych metod zależy od rodzaju dochodu osiąganego przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.

W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę zastosowanie znajdzie metoda proporcjonalnego odliczenia znajdująca swoje odzwierciedlenie w brzmieniu art. 22 ust. 2 lit. b ww. Konwencji. Powyższe wynika z faktu, że czynność odpłatnego zbycia nieruchomości uregulowana została w art. 13 ust. 1 tej Konwencji, który wymieniony został w art. 22 ust. 2 lit. b ww. Konwencji. Zysk z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości zgodnie z ww. Konwencją kwalifikowany jest jako zysk z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego.

Zatem w świetle ww. przepisu osiągnięty przez Wnioskodawcę dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) położonej w Anglii jest opodatkowany w Polsce, ale Wnioskodawca ma możliwość odliczenia od podatku kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Anglii, gdyby traki został zapłacony, z uwzględnieniem ograniczenia przedstawionego w art. 22 ust. 2 lit. b) Konwencji.

Wnioskodawca zajmując własne stanowisko w sprawie twierdzi, że nie ma obowiązku zapłacenia podatku w Polsce z tytułu sprzedaży nieruchomości w Anglii, którą nabył w drodze spadku, gdyż w Anglii nie ma obowiązku opodatkowania takiego dochodu, a nadto nieruchomość nabył poza granicami kraju.

Wyjaśnić Wnioskodawcy należy, że na gruncie polskiego prawa podatkowego obowiązki podatkowe osób osiągających dochody za granicą zależą od miejsca ich zamieszkania dla celów podatkowych, rodzaju uzyskiwanych dochodów oraz regulacji zawartych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jeżeli miejscem zamieszkania dla celów podatkowych danej osoby pozostaje Polska, podatnik ma zawsze nieograniczony obowiązek podatkowy w kraju czyli musi rozliczyć się ze wszystkich dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania. Bezsprzecznie Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce a zatem jest rezydentem podatkowym w Polsce, który uzyskał dochód ze sprzedaży nieruchomości położonej poza granicami kraju. Oznacza to zatem że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek rozliczenia w Polsce dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości położonej na terenie Anglii. Po raz wtóry należy wskazać, że w świetle zapisów Konwencji przychody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce z przeniesienia własności majątku nieruchomego położonego w Anglii są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości (Anglia) zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu, jak również jest opodatkowany w Polsce. Brak obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę podatku w Anglii od sprzedaży nieruchomości, z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości w Anglii nie podlegała tam opodatkowaniu jak również miejsce położenia odziedziczonej nieruchomości poza granicami kraju w żadnym wypadku nie przesądza, że państwo rezydencji podatkowej Wnioskodawcy (tu Polska) nie ma prawa takiego przychodu opodatkować. Obowiązkiem państwa rezydencji czyli Polski w takiej sytuacji jest zapewnienie uniknięcia podwójnego opodatkowania takich dochodów poprzez zastosowanie metody określonej w Konwencji. Wynikająca z art. 22 ust. 2 lit. b Konwencji metoda proporcjonalnego odliczenia, która ma zastosowanie polega na tym, że rozliczając w Polsce przychód ze sprzedaży nieruchomości w Anglii podatnik ma prawo od należnego podatku odliczyć podatek zapłacony za granicą nie więcej jednak niż tę część podatku, która proporcjonalnie przypadać będzie na dochód osiągnięty za granicą. Z wniosku wynika, że podatek od sprzedaży nieruchomości w Anglii nie został przez Wnioskodawcę zapłacony, a więc przepis art. 22 ust. 2 lit. b Konwencji nie będzie miał zastosowania, bo skoro nie zapłacono podatku w Anglii nie może dojść do podwójnego opodatkowania.

Podsumowując, Wnioskodawca posiada rezydencję podatkową w Polsce, oznacza to, że w świetle zapisów Konwencji, osiągnięty przez Wnioskodawcę przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest również opodatkowany w Polsce, nawet jeśli ten sam przychód ze sprzedaży w świetle prawa angielskiego nie podlegał opodatkowaniu w Anglii. W tym przypadku dla powstania obowiązku podatkowego w Polsce nie ma znaczenia, że nieruchomość, którą Wnioskodawca nabył w drodze spadku znajdowała się poza granicami Polski.

Wobec powyżej regulacji prawnej osiągnięty w 2013 r. przez Wnioskodawcę przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości położonej w Wielkiej Brytanii nabytego w 2011 r. w drodze spadku podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zatem z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

W przypadku nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku czyli śmierć spadkodawcy.

Z uwagi na fakt, że nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło 31 maja 2011 r., a jego sprzedaży dokonano 12 kwietnia 2014 r., a więc przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie sprzedaż ta stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem umowy sprzedaży, opłaty z tym zawiązane. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Natomiast koszty uzyskania przychodu w rozpatrywanej sprawie należy ustalić zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Podstawą obliczenia podatku stanowi dochód, czyli w rozpatrywanej sprawie różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z tytułu sprzedaży udziału nabytego w 2011 r. w drodze spadku a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi w rozpatrywanej sprawie zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy. Ustalony w ten sposób dochód ze sprzedaży udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W tym miejscu należy odnieść się do art. 30e ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiągającego dochody określone w ust. 1 wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadę określoną w ust. 8 stosuje się odpowiednio. W myśl art. 30e ust. 8 ustawy jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody określone w ust. 1 poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

W myśl art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Przychód ten może być pomniejszony o koszty odpłatnego zbycia oraz o koszty uzyskania przychodu spełniające definicję zawartą w art. 22 ust. 6d ustawy. Stosowanie do art. 11a ust. 2 ww. ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Różnica stanowić będzie dochód podlegający opodatkowaniu, przy czym od tak obliczonego podatku można odliczyć na zasadach określonych w art. 30e ust. 8 podatek o ile został on zapłacony w Anglii. W niniejszej sprawie ze stanu faktycznego wynika, że nie zapłacono podatku w Anglii. Oznacza to, że nie ma podatku. który mógłby zostać odliczony od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów.

Równocześnie stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/ P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z istoty rozwiązania zawartego w cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z omawianego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) i określonych praw majątkowych - począwszy od daty sprzedaży nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana - na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Wobec powyższych uregulowań prawnych w rozpatrywanej sprawie aby uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) odziedziczonej w Anglii mógł skorzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musiałby zostać wydatkowany przez Wnioskodawcę począwszy od daty sprzedaży nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym dokonano odpłatnego zbycia na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Tak więc aby skorzystać z przedmiotowego zwolnienia istotny jest cel wydatkowania uzyskanego dochodu jak i rodzaj poniesionego wydatku.

Tymczasem z wniosku wynika, że Wnioskodawca środki ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) przeznaczył na remont i umeblowanie własnego mieszkania zaś część środków finansowych darował swojej córce na wykup przez nią mieszkania spółdzielczego.

Tak jak już powyżej wskazano, tylko wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe skutkowałoby brakiem powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku zapłaty w Polsce podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) odziedziczonej w Anglii. W rozpatrywanej sprawie za wydatki na własne cele mieszkaniowe można by uznać jedynie wydatkowane przez Wnioskodawcę środki ze sprzedaży nabytej w drodze spadku nieruchomości (udziału w nieruchomości) na remont własnego mieszkania, w którym Wnioskodawca aktualnie mieszka, a więc realizuje własne potrzeby mieszkaniowe. Zgodnie bowiem z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Przepisy ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia "remont", nie określają również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. Wymienione pojęcie rozumieć należy zatem w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji.

I tak w świetle przepisu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) poprzez "remont" należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 1998 r. sygn. akt I SA/Gd 886/96 stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji." Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na umeblowanie mieszkania w nowe meble nie mogą być uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe, gdyż wyposażenie mieszkania w nowe meble nie jest wydatkiem związanym z remontem.

Również tę część przychodu ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości), którą Wnioskodawca darował na rzecz swojej córki na nabycie przez córkę mieszkania nie można uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy. Ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym posłużył się wyrażeniem "własne cele mieszkaniowe" czym przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie "własnych" a nie cudzych potrzeb mieszkaniowych.

Podsumowując, Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego rezydent (osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Polsce) opodatkowuje w Polsce wszystkie dochody, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodu. Źródłem przychodu, który uzyskał Wnioskodawca jest przychód ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) odziedziczonej w 2011 r. na terenie Anglii, który podlega opodatkowaniu według opisanych w interpretacji zasad.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.