IBPBII/2/415-201/12/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 9 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniach 13 i 24 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismami z dnia 04 i 18 kwietnia 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-201/12/AK wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 13 i 24 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wpłacając wkład mieszkaniowy i nabywając status członka spółdzielni wnioskodawca stał się w dniu 24 lutego 2006 r. posiadaczem mieszkania o statusie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. W dniu 28 lutego 2006 r. nastąpiło przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Stan prawny gruntów pod lokalem nie był wówczas uregulowany. Udział w użytkowaniu wieczystym gruntu oraz współwłasności części wspólnych budynku został uregulowany 22 października 2009 r. - odrębna własność lokalu.

Ww. mieszkanie wnioskodawca sprzedał 14 maja 2010 r. Uzyskując potwierdzenie, że taka możliwość w jego sytuacji istnieje chciał skorzystać z ulgi podatkowej z art. 21 ust. 1 pkt 32. Zatem złożył PIT-23 oraz oświadczenie do 14 dni. Pieniądze ze sprzedaży mieszkania wnioskodawca chciał przeznaczyć na budowę poddasza w domu będącym własnością jego rodziców. W 2008 r. rozpoczął załatwianie spraw w związku z możliwością rozbudowy domu. W dniu 26 stycznia 2009 r. wnioskodawca otrzymał warunki zabudowy z Urzędu Miasta, które pozwalały na zrobienie projektu poddasza. Pozwolenie na budowę wnioskodawca otrzymał 10 grudnia 2009 r.

Kwota 100.000 na rozbudowę była zbyt mała, więc wnioskodawca postarał się o kredyt hipoteczny, który otrzymał 9 sierpnia 2010 r. Warunkiem przyznania kredytu było podpisanie umowy przedwstępnej między wnioskodawcą a rodzicami, w której rodzice zobowiązują się do zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego darowizny na rzecz syna. Umowę podpisano 29 czerwca 2010 r. Umowę przyrzeczoną wnioskodawca miał zawrzeć do 31 grudnia 2012 r. Prawo polskie umożliwia darowiznę "czegoś, co istnieje", zatem najpierw wnioskodawca musiał wybudować, a potem rodzice mogli jemu darować.

W momencie rozpoczęcia wydatkowania pieniędzy ze sprzedaży mieszkania wnioskodawca nie był właścicielem poddasza. Prace budowlane trwały już od maja 2010 r. w związku z koniecznością nakrycia domu w sezonie letnim - została postawiona więźba dachowa, pokryta dachówką i toczyły się dalsze prace budowlane, których koszta wnioskodawca regulował pieniędzmi ze sprzedaży mieszkania. We wszystkich dokumentach wnioskodawca widnieje jako główny inwestor wraz z żoną. Wnioskodawcy zależało, żeby hipoteką było obciążone tylko poddasze, a nie cała nieruchomość.

Niestety w toku dalszego postępowania w związku z przeniesieniem odrębnej własności z ojca na syna lokalu na poddaszu wnioskodawca napotkał na pewne trudności - sytuacja prawna gruntów pod nieruchomością była nieuregulowana. Nieprawidłowość przez notariusza została wykryta na kilka dni przed podpisaniem umowy przyrzeczonej przypadającej przed 16 sierpnia 2011 r. zgodnie z warunkami kredytowymi banku.

W tej chwili wnioskodawca jest na drodze wyjaśniania tego problemu polegającego na wykupieniu fragmentu działki należącej do Urzędu Miasta, gdyż garaż wybudowany na działce, na której stoi dom, swoją powierzchnią zabudowy zachodzi na działkę Urzędu Miasta. Aby sytuację sprostować, ojciec złożył wniosek o wykup ziemi pod garażem od miasta - 15 wrzesień 2011 r. Wnioskodawca nadal czeka na warunki, aczkolwiek został poinformowany, iż sprawa skończy się pozytywnie. Bank na uregulowanie sprawy dał czas do sierpnia 2012 r. Wnioskodawca wszelkie działania podjął. Tylko wszystko odwleka się w czasie. Teraz, kiedy wnioskodawca chciał dopełnić formalności w związku z udokumentowaniem wydatków zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 dowiedział się, iż jego sytuacja w związku z nabyciem prawa własności do poddasza stawia pod znakiem zapytania możliwość skorzystania z ulgi podatkowej oraz konieczność zapłacenia podatku od wzbogacenia wraz z karnymi odsetkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawca będzie mógł skorzystać z ulgi podatkowej z art. 21 ust. 1 pkt 32, jeżeli pieniądze ze sprzedaży mieszkania w okresie 2 lat od daty zbycia wydatkował na budowę poddasza (odrębnego lokalu w domu wielorodzinnym), do którego prawo własności nabędzie w wyniku aktu darowizny dopiero po wybudowaniu tegoż lokalu (po upływie 2 lat).

Zdaniem wnioskodawcy, ma on prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku z tytułu zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat od daty nabycia, przeznaczając dochód w ciągu dwóch lat od sprzedaży na własne cele mieszkaniowe - budowę poddasza, na którą częściowo zaciągnął kredyt, a nie skorzystał dotąd z możliwości odliczenia od dochodu odsetek w ramach "ulgi odsetkowej".

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Ponadto data nabycia nieruchomości i praw decyduje o tym, jakie przepisy prawa podatkowego będą miały zastosowanie do oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy.

Tym samym z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia przez wnioskodawcę sprzedanego w dniu 14 maja 2010 r. lokalu mieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 24 lutego 2006 r. na rzecz wnioskodawcy ustanowiono spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 28 lutego 2006 r. prawo to przekształcono w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a następnie w 2009 r. ustanowiona została odrębna własność przedmiotowego lokalu.

Zauważyć zatem należy, że w przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego właścicielem mieszkania i zarządzającym jest spółdzielnia mieszkaniowa. W wyniku umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia oddaje członkowi lokal mieszkalny jedynie do używania, a nie na własność. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. W konsekwencji, nabycie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Datą nabycia lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest natomiast data przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest bowiem zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności.

Natomiast ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienie prawa własności w sytuacji, w której podatnikowi przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, jest tylko zmianą formy własności, a nie nowym nabyciem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że nabycie przez wnioskodawcę przedmiotowego lokalu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpiło z chwilą przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego tj. w dniu 28 lutego 2006 r. i to od końca tego roku kalendarzowego należy liczyć 5 letni termin określony w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Z kolei przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności oznaczało tylko zmianę formy prawnej nabytego prawa do lokalu mieszkalnego.

Tym samym sprzedaż przez wnioskodawcę przedmiotowego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość dokonana w dniu 14 maja 2010 r. nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W konsekwencji sprzedaż ta stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. Zgodnie bowiem z art. z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

I tak w myśl art. 28 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszt odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszt sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z ta czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową, o ile zbywca takie wydatki poniósł. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy.

Podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 28 ust. 2 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 28 ust. 2a) zasada, o której mowa w art. 28 ust. 2 zdanie drugie, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) ustawy wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy),

* na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów (art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., przepis ust. 1 pkt 32 lit. e nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie art. 26b (ulga odsetkowa).

W myśl art. 21 ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnień wynikających z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) ustawy o podatku dochodowym - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. - jest fakt wydatkowania, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży przychodu ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Przy czym zaznaczyć należy, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) ww. ustawy jest katalogiem zamkniętym w związku z tym tylko realizacja powyższych celów pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Należy również pamiętać, że w sytuacji nie wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e, stosownie do treści art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Jak wskazał wnioskodawca środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wydatkował w okresie 2 lat od daty zbycia lokalu mieszkalnego na rozbudowę domu będącego własnością jego rodziców. Natomiast po rozbudowie domu w wyniku aktu darowizny wnioskodawca nabędzie prawo własności do lokalu w domu wielorodzinnym, co nastąpi po upływie 2 lat od zbycia lokalu. Wątpliwość wnioskodawcy budzi fakt, czy w takiej sytuacji spełnił warunki do skorzystania z ulgi podatkowej na podstawę art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć zatem należy, że z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a tiret czwarty ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ze zwolnienia z opodatkowania może korzystać przychód wydatkowany nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży m.in. na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przy czym własny budynek, o których mowa w powołanym wyżej przepisie rozumie się budynek stanowiący własność lub współwłasność podatnika, co wynika z art. 21 ust. 16 ustawy.

Tymczasem w niniejszej sprawie rozbudowany przez wnioskodawcę budynek nie jest jego własnością ani współwłasnością. Jego właścicielami są natomiast rodzice wnioskodawcy. W związku z powyższym, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz ww. przepisy warunkujące zwolnienie od podatku dochodowego należy stwierdzić, iż przedmiotowe zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy nie ma zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę. Bowiem wnioskodawca wydatkował środki na rozbudowę domu, który nie stanowił w momencie wydatkowania jego "własnego budynku mieszkalnego". Warunkiem koniecznym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest m.in. wymóg posiadania prawa własności lub współwłasności do domu mieszkalnego, który jest rozbudowywany. Wskazać należy, iż tiret 4 art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera przymiotnik "własny". Przy interpretacji przedmiotowych przepisów przymiotnika "własny" nie można pominąć. "Własny" zaś to taki, który stanowi własność lub współwłasność podatnika. Zatem wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na rozbudowę domu należącego do rodziców wnioskodawcy nie daje mu prawa do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy, bowiem środki te nie zostały wydatkowane na wskazany w przepisie cel mieszkaniowy czyli na rozbudowę własnego budynku mieszkalnego. Bez znaczenia jest przy tym jakie kroki wnioskodawca podjął po dacie wydatkowania aby uzyska prawo własności. Zatem fakt, że po rozbudowie domu rodziców i wybudowaniu poddasza wnioskodawca w wyniku aktu darowizny uzyska prawo własności do lokalu mieszkalnego w tym domu pozostaje bez znaczenia dla przedmiotowego zwolnienia. Istotny jest fakt spełnienia ustawowych warunków w momencie wydatkowania środków, a tych warunków wnioskodawca nie spełnił. Ponosił bowiem wydatki na rozbudowę budynku mieszkalnego, do którego nie przysługiwało mu prawo własności lub współwłasności, co nie uprawnia wnioskodawcy do zwolnienia.

Nadto nie ma wpływu na możliwość skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych fakt, iż zgodnie z przepisami innych ustaw wnioskodawca mimo braku posiadania tytułu własności (współwłasności) do domu, który rozbudowywał i budował poddasze, we wszystkich dokumentach widniał jako główny inwestor. Rozpatrując możliwość skorzystania przez wnioskodawcę z przedmiotowego zwolnienia znaczenie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A skoro przepisy te uzależniają możliwość skorzystania ze zwolnienia m.in. od posiadania tytułu własności lub współwłasności do rozbudowywanego budynku mieszkalnego, a wnioskodawca warunku tego nie spełnił w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, to nie może skorzystać ze zwolnienia.

Podsumowując, warunkiem zwolnienia od zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy jest wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na rozbudowę jedynie własnego domu mieszkalnego. Przy czym przez "własny dom" należy rozumieć budynek, w stosunku do którego przysługuje prawo własności (współwłasności). Dokonanie przez wnioskodawcę nakładów na budynek będący własnością rodziców wnioskodawcy nie uprawnia go do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zauważyć należy, że fakt czy wnioskodawca korzystał z odliczenia od dochodu odsetek w ramach tzw. ulgi odsetkowej miałby znaczenie w sytuacji, gdyby wnioskodawca chciał skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a więc gdyby wydatkował środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na spłatę kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego na rozbudowę domu. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał, iż przepis ust. 1 pkt 32 lit. e nie ma zastosowania do podatników, którzy odsetki od kredytu lub pożyczki odliczali lub odliczają na podstawie tzw. ulga odsetkowej. Natomiast w przedmiotowej sprawie powołany przepis nie będzie miał zastosowania bowiem środki ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zostały wydatkowane na rozbudowę budynku mieszkalnego rodziców wnioskodawcy a nie na spłatę kredytu i odsetek od kredytu zaciągniętego na rozbudowę tego budynku. Jak wskazał wnioskodawca koszty prac budowlanych były regulowane pieniędzmi ze sprzedaży lokalu mieszkalnego natomiast kredyt został przez niego zaciągnięty ponieważ 100.000 ze sprzedaży tego lokalu było za mało na rozbudowę domu. Tym samym fakt, iż wnioskodawca nie korzystał z odliczenia od dochodu odsetek w ramach tzw. ulgi odsetkowej nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia, bowiem ze względu na poczynione wydatki nie można w przedmiotowej sprawie rozpatrywać zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.