IBPBII/2/415-179/09/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 25 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest przedsiębiorstwem posiadającym oddział na terenie Republiki Federalnej Niemiec, gdzie zatrudnia pracowników z Polski na zasadzie oddelegowania. Zamierza wprowadzić dla pracowników zatrudnionych w oddziale w Niemczech równoważny system czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin, przy czym przedłużony dobowy wymiar czasu pracy jest równoważony krótszym dobowym wymiarem czasu pracy w niektórych dniach lub dniami wolnymi od pracy.

Po wprowadzeniu równoważnego systemu czasu pracy powstaje sytuacja, że wnioskodawca celem równoważenia czasu pracy będzie dawał pracownikom dni wolne od pracy, które ci będą spędzać w miejscu ich wyboru, tzn. wrócą do Polski lub pozostaną poza granicami kraju. Pracownicy cały czas będą pozostawiać w stosunku pracy.

Przykład (marzec 2009 r.)

Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze, równoważny czas pracy, okres rozliczeniowy 1 miesiąc.

Pracownik do 25 marca 2009 r. przepracował 176 godzin. Zatem tyle ile wynosi miesięczna norma. W związku z tym pracodawca udziela mu 25, 27, 30 i 31 marca 2009 r. dni wolnych od pracy celem zrównoważenia czasu pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za dni wolne, które pracownik otrzymuje celem zrównoważenia czasu pracy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pracownikowi przysługuje zwolnienie z podatku w wysokości 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Jeżeli tak, to czy zwolnienie przysługuje za wszystkie dni otrzymane jako wolne, czy tylko za te, które pracownik spędza poza granicami Polski.

Jeżeli zwolnienie przysługuje tylko za dni otrzymane jako wolne spędzone poza granicami kraju, to w jaki sposób spółka jako płatnik podatku ma ustalić gdzie pracownik spędzał dni otrzymane jako wolne.

Czy w takiej sytuacji wystarczy oświadczenie pracownika.

Spółka uważa, że art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych zwalnia z opodatkowania część przychodów pracowników w wysokości 30% diety, również za dni, które pracownik otrzymał jako wolne od pracy ale tylko w przypadku gdy dni te spędzał poza granicami Polski.

Osobną kwestią jest sposób ustalenia gdzie pracownik spędzał dni otrzymane jako wolne.

Zasadnym wydaje się aby to podatnik - pracownik oświadczał w jakich okresach zatrudnienia przebywał on poza granicami Polski.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym wynika, że wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 (podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Przepis art. 21 ust. 15 stanowi, iż zwolnienie z art. 21 ust. 20 ww. ustawy nie dotyczy wynagrodzenia uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej, a także otrzymywanego przez pracownika w związku z jego pobytem poza granicami państwa, albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji obserwatorów w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, o ile otrzymuje świadczenia zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 83. Ponadto zwolnienie nie ma zastosowania do pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej.

Możliwość skorzystania przez podatnika ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie powyżej powołanego przepisu uzależniona jest zatem od spełnienia następujących warunków:

* ma on w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1,

* w danym roku podatkowym uzyskiwał dochody ze stosunku pracy, będąc czasowo oddelegowanym za granicę,

* nie jest osobą do której odnoszą się przepisy art. 21 ust. 15 ustawy.

Jak stanowi powołany uprzednio przepis art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę przychodu zwolnionego oblicza się uwzględniając każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy. Tak więc, przy obliczaniu wysokości przychodu zwolnionego można uwzględniać także dni wolne od pracy wynikające z przyjętego systemu rozliczania czasu pracy, w których podatnik uzyskuje wynagrodzenie ze stosunku pracy w związku z oddelegowaniem za granicę bez względu na to, gdzie pracownik w tym czasie przebywa.

Reasumując, w przypadku polskich rezydentów - pracowników spółki, oddelegowanych do pracy za granicą, pozostających w stosunku pracy dla zastosowania omawianego zwolnienia przedmiotowego w dniach wolnych od pracy wynikających z przyjętego systemu rozliczania czasu pracy decydującym jest uzyskiwanie przez nich przychodów ze stosunku pracy, w związku z oddelegowaniem za granicę, bez względu na miejsce pobytu.

Wobec powyższego stanowisko spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.