IBPBII/2/415-170/09/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 19 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku po rodzicach - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku po rodzicach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 26 kwietnia 2002 r. w wyniku otwarcia spadku po ojcu wnioskodawczyni nabyła w #188; części spadek, w skład którego wchodziły działki gruntowe zabudowane budynkami, a położone w miejscowości A o numerach 1, 2 i 3 stanowiące jedną nieruchomość o powierzchni 0,35 ha. Spadek został nabyty na zasadzie dziedziczenia ustawowego. Obok wnioskodawczyni do spadku powołani zostali również jej matka oraz rodzeństwo (dwaj bracia) w częściach równych wszyscy po #188;. Powyższe zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 17 października 2007 r., które to orzeczenie stwierdza jednocześnie nabycie spadku po matce wnioskodawczyni zmarłej w dniu 15 marca 2007 r. przez nią oraz jej rodzeństwo po 1/3 części na zasadzie dziedziczenia ustawowego. Na powyższą okoliczność wnioskodawczyni przedkłada postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 17 października 2007 r.

Jak wynika z zaświadczeń Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego podatku od spadków i darowizn nie pobrano. Na powyższą okoliczność wnioskodawczyni przedkłada zaświadczenia wydane przez Naczelnika właściwego Urzędu Skarbowego z dnia 17 czerwca 2008 r.

Nabyte na podstawie dziedziczenia grunty przed śmiercią rodziców wnioskodawczyni były objęte ich wspólnością ustawową małżeńską. Na podstawie umowy w formie aktu notarialnego z dnia 28 października 2008 r. przedmiotowa nieruchomość została zbyta za kwotę 100 000 zł, na podstawie czego wnioskodawczyni rozporządziła swoim udziałem w wysokości 1/3 w przedmiotowej nieruchomości. Na powyższą okoliczność wnioskodawczyni przedkłada akt notarialny z dnia 28 października 2008 r.

W przedmiotowej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały w okresie od 1956 do 1973 r. Z uwagi na fakt, że przedmiotowa nieruchomość jest położona na granicy dwóch miejscowości A i B, to na skutek zmian aktualizacyjnych przepisów administracyjno-ewidencyjnych początkowo w ewidencji meldunkowej przedmiotowa nieruchomość figurowała jako miejscowość A nr 6, a następnie miejscowość B nr 1a, co nie zmienia faktu, że była to fizycznie i administracyjnie (prawnie) ta sama nieruchomość, w której przez cały okres od 1956 r. do 1973 r. wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały, a która to nieruchomość została sprzedana w dniu 28 października 2008 r., zgodnie z załączonym wyjaśnieniem Burmistrza Miasta i Gminy. Na okoliczność zameldowania na pobyt stały w okresie od 1956 do 1973 r. wnioskodawczyni przedkłada zaświadczenie Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 12 grudnia 2008 r. Na okoliczność tożsamości fizycznej i prawnej zamieszkiwanej, a następnie zbywanej nieruchomości wnioskodawczyni przedkłada: zapytanie z dnia 12 stycznia 2009 r., wyjaśnienie Burmistrza Miasta i Gminy z dnia 19 stycznia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad.1. Zdaniem wnioskodawczyni:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 zbycie nieruchomości w niniejszej sprawie jest objęte wskazanym zwolnieniem przedmiotowym, gdyż w okresie od 1956 r. do 1973 r. wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały w przedmiotowej nieruchomości, a wiec ponad okres 12 miesięcy, który jest wymagany na podstawie wskazanego przepisu. Zameldowanie miało miejsce przed zbyciem stosownie do wymagań wskazanego przepisu. Wskazany przepis wymaga, aby zameldowanie na pobyt czasowy wynosiło 12 miesięcy i przypadało przed zbyciem, które to przesłanki wnioskodawczyni wypełniła. Przepis ten nie wymaga, aby był to okres przypadający bezpośrednio przed momentem zbycia, lecz jedynie w okresie poprzedzającym zbycie, co w niniejszej sprawie miało miejsce. Na powyższe nie wpływa w żaden sposób zmiana ewidencyjna nazewnictwa nieruchomości, w której wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały z A nr 6 na B nr 1a, gdyż jest to ta sama w sensie prawnym i faktycznym nieruchomość, w której cały wskazany czas przebywała i była zameldowana na pobyt stały, a która została następnie zbyta w dniu 28 października 2008 r.

Ad.2. Zdaniem wnioskodawczyni:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy od spadków i darowizn, co zdaniem wnioskodawczyni winno skutkować nie stosowaniem przepisów ustawy i to niezależnie od tego, czy podatek od spadków i darowizn został faktycznie zapłacony, czy też nabycie przez dziedziczenie objęte zwolnieniem podatkowym z tego tytułu, pod warunkiem samego podlegania nabycia przepisom tej ustawy.

W każdym jednak przypadku, skoro stosownie do art. 924 Kodeksu cywilnego spadek nabywa się z chwilą otwarcia spadku, a więc z chwilą śmierci spadkodawcy, a więc w części w tym przypadku w dniu 26 kwietnia 2002 r. z momentem śmierci ojca wnioskodawczyni, to stosownie do zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2007 r., a mającego zastosowanie do zdarzeń następujących przed tą datą, to zbycie nieruchomości nabytej w tej części winno być zwolnione od podatku dochodowego stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy.

Na tle przestawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Następnie ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych normuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości będzie miał moment i forma prawna pierwotnego nabycia. W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy. Postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W przypadku opisanym przez wnioskodawczynię nabyła ona udziały w spadku w następujący sposób:

- 1/4 część w 2002 r. - w drodze spadku po zmarłym ojcu - nabycie potwierdzone następnie postanowieniem sądowym z dnia 17 października 2007 r.,

- 1/3 część w 2007 r. w drodze spadku po zmarłej dnia 15 marca 2007 r. matce - postanowienie sądowe z dnia 17 października 2007 r.

Nabycie nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym przez wnioskodawczynię nastąpiło więc w dwóch datach: w 2002 i 2007 r.Przedmiotowa nieruchomość została następnie zbyta w dniu 28 października 2008 r.

W przedmiotowej sprawie mamy więc do czynienia z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r. oraz na dzień 31 grudnia 2008 r., ponieważ wnioskodawczyni nabyła udziały w nieruchomości najpierw w 2002 r. w drodze spadku po ojcu, a następnie w 2007 r. w drodze spadku po matce. Zważywszy, że spadek po ojcu został nabyty w 2002 r., uzyskany w 2008 r. przychód ze sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej udziału nabytego w spadku po nim, jak wyjaśniono wcześniej, nie podlega w ogóle podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, ponieważ nie stanowi w ogóle źródła przychodu.

W przedstawionym stanie faktycznym nie ma też podstaw do powoływania się na zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., gdyż sprzedaż udziałów w nieruchomości (dokonana po upływie 5 lat od jej nabycia) nie stanowi w ogóle dla wnioskodawczyni źródła przychodu. Skoro zatem nie ma źródła przychodu, to nie ma powodu na powoływanie się na fakt, iż przychód ze sprzedaży korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

Z uwagi na to, że nabycie części przedmiotowej nieruchomości w drodze spadku po matce nastąpiło w 2007 r. dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. Zauważyć należy, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 1 pkt 14 lit. a) tiret trzecie powołanej na wstępie ustawy zmieniającej z dnia 16 listopada 2006 r. został uchylony z dniem 1 stycznia 2007 r. W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Zgodnie z art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który zgodnie z art. 21 ust. 21 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r. w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W odniesieniu do osób, które uzyskały tego rodzaju przychody w 2008 r. termin do złożenia tego oświadczenia został przedłużony do 30 kwietnia 2009 r., co wynika z postanowień § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz. U. Nr 59, poz. 361). Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, że jeżeli zbywany dom czy mieszkanie stanowi współwłasność małżonków dla skorzystania z ww. ulgi przez oboje z nich niezbędne jest aby każde było zameldowane w tym mieszkaniu przez wymagany ustawą okres.

W związku z powyższym przedmiotowe zwolnienie uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okresu zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości.

Należy jednakże zauważyć, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z opodatkowania przychód uzyskany z odpłatnego zbycia wyłącznie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku. Przepis ten nie obejmuje swoją dyspozycją gruntu lub udziału w gruncie związanego z tym budynkiem. Przychód ze zbycia gruntu lub udziału w gruncie, lub w prawie wieczystego użytkowania gruntu związanego ze zbywanym budynkiem mieszkalnym będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W akcie notarialnym notariusz powinien więc w odrębnych pozycjach wykazać wartość budynku mieszkalnego i wartość gruntu. W przeciwnym wypadku wnioskodawczyni winna sama określić powyższe wartości stosownie do obowiązujących cen rynkowych stosowanych w obrocie prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Treść art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy wskazuje bowiem jednoznacznie na objęcie zwolnieniem przychodu ze sprzedaży budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku a nie o objęciu zwolnieniem przychodu ze zbycia nieruchomości. Oznacza to, że brak jest prawnych podstaw do rozciągania zwolnienia również na udział w gruncie. Wszelkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego muszą być interpretowane ściśle, a wykładnia rozszerzająca jest zabroniona.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Na gruncie polskiego systemu prawa, a w szczególności prawa podatkowego, można mówić o zasadzie pierwszeństwa wykładni językowej. Posługując się jedną z reguł tej wykładni można stwierdzić, że skoro przepis nie precyzuje, od kiedy rozpoczyna się okres zameldowania, to zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy przyjąć należy, że obejmuje (co najmniej) 12 miesięcy wstecz od daty ich zbycia. W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może każdy podatnik, który był zameldowany przez co najmniej 12 miesięcy na pobyt stały w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym nawet w okresie nieprzypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia. Zatem każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 17 października 2007 r. wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym po zmarłej matce. W ww. domu od 1956 r. do 1973 r. była zameldowana na pobyt stały. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży udziału w ww. nieruchomości w 2008 r. tj. po upływie rocznego okresu zameldowania na pobyt stały w tym budynku. Uważa zatem, iż sprzedając przedmiotowy budynek po spełnieniu rocznego warunku zameldowania będzie mogła skorzystać z ulgi meldunkowej. Jej zdaniem na powyższe nie może w żaden sposób wpłynąć zmiana ewidencyjna nazwy nieruchomości, gdyż jest to ta sama w sensie prawnym i faktycznym nieruchomość. Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej w dniu 20 października 2008 r. będzie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wyłącznie w odniesieniu do wysokości przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w budynku mieszkalnym nabytego w spadku po matce zmarłej w 2007 r.

Reasumując, ponieważ wnioskodawczyni uważa, że przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie podlegał zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, jej stanowisko należało uznać za nieprawidłowe. Przychód ten, jak wyżej wykazano, podlega zwolnieniu na podstawie "ulgi meldunkowej" w części dotyczącej sprzedaży udziału w domu nabytego w spadku po matce zmarłej w 2007 r. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że administracyjna zmiana nazwy miejscowości i nr domu, nie skutkują utratą prawa do przedmiotowej ulgi, o ile zmiany te są udokumentowane. Natomiast w części dotyczącej sprzedaży udziału nabytego w spadku po zmarłym w 2002 r. ojcu, przychód ten z uwagi na upływ 5-letniego okresu od nabycia w spadku nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przywołanie przez wnioskodawczynię jako podstawy prawnej wyłączenia z opodatkowania art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn jest chybione. Przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) podlega nabycie przez osoby fizyczne w drodze spadku własności rzeczy znajdujących się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem nabycie w spadku podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Oznacza to, że skoro nabycie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w związku ze śmiercią spadkodawców powstał obowiązek podatkowy w podatku od spadków, lecz nie powstał w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei w przypadku opisanym przez wnioskodawczynię mamy do czynienia z inną sytuacją niż nabycie spadku tj. ze sprzedażą nieruchomości. Czynność ta podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy bowiem innego rodzaju przychodu niż uprzednie nabycie udziałów w nieruchomości w spadku. Obie operacje, zarówno nabycie udziałów w nieruchomości jak i późniejsza ich sprzedaż, są odrębnymi, kolejnymi czynnościami, które należy ocenić niezależnie od siebie pod względem skutków prawnych, jakie wywołały. Stąd też podlegają opodatkowaniu różnymi podatkami.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.