IBPBII/2/415-156/12/MMa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu do Organu 31 stycznia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 18 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zamiany lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zamiany lokali mieszkalnych.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 3 kwietnia 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-156/12/MMa wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 18 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 28 kwietnia 2011 r. wnioskodawczyni zawarła przed notariuszem umowę zamiany własnego lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość na podstawie umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży z dnia 24 września 2009 r. Na podstawie umowy o ustanowienie odrębnej własności lokalu doszło do przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w odrębną własność lokalu.

Wartość rynkowa zamienianych lokali wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej wynosiła:

* dla lokalu nr 6 - 250.000,00 zł. tj. lokalu stanowiącego przed zawarciem umowy zamiany własność wnioskodawczyni;

* dla lokalu nr 7 - 190.000,00 zł, tj. lokalu stanowiącego przed zawarciem umowy zamiany własność drugiej strony tej umowy.

Druga strona umowy zamiany oświadczyła, że dopłaci na rzecz wnioskodawczyni różnicę wartości miedzy lokalami w kwocie 60.000,00 zł poza umową.

Lokal mieszkalny oferowany do zamiany wnioskodawczyni nabyła z 95,00% bonifikatą za cenę 14.754,40 zł netto + 7% VAT w kwocie brutto 15.787,40 zł. Wartość rynkowa w akcie notarialnym kupna lokalu wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego wyniosła 295.088,00 zł.

Dnia 8 września 2009 r. wnioskodawczyni zawarła umowę kredytu z bankiem z przeznaczeniem na remont lokalu mieszkalnego na kwotę 41.025,64 zł Z chwilą wpływu dopłaty środków na rachunek osobisty wnioskodawczyni spłaciła pozostałą do spłaty cześć udzielonego kredytu w kwocie 36.393,37 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak prawidłowo ustalić w związku ze stanem faktycznym wartość przychodu, koszty uzyskania przychodu w zeznaniu PIT-39 oraz potencjalnie przyszłe zobowiązanie podatkowe.

Zdaniem wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku ustalając wartość przychodu należy uwzględnić wartość rynkową wynikającą z umowy zamiany, tj. kwotę 190.000,00 zł dla lokalu otrzymanego w zamian. Koszty uzyskania przychodu w wysokości 65.928,55 zł wynikające z poniesionych wydatków związanych z nabyciem nieruchomości mieszkaniowej, uiszczeniem opłat sądowych i notarialnych oraz kosztem kredytu przeznaczonego na remont lokalu mieszkalnego. W związku z powyższym wystąpi dochód w wysokości 124.071,45 zł (190.000,00 zł - 65.928,55 zł). Zdaniem wnioskodawczyni potencjalne zobowiązanie podatkowe wynosi 23.573 zł.

W ocenie wnioskodawczyni przez to, że nabyła mieszkanie z 95% bonifikatą nie oznacza, że może teraz ponosić wydatki, które przekraczają jej skromne dochody z tytułu emerytury. Nie jest w stanie ponosić tak dużych ciężarów podatkowych. Zachodzi pytanie, czy ta udzielona bonifikata może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Użyte w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie "odpłatne zbycie" oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Tym samym "odpłatne zbycie" obejmuje swoim zakresem nie tylko umowę sprzedaży, ale również umowę zamiany. Aby dana czynność miała charakter odpłatny nie musi jej bowiem towarzyszyć świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy. Forma bezpośredniej wymiany towarów, jaką jest uregulowana w art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowa zamiany, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, również stanowi odpłatne zbycie rzeczy. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Zamiana jest więc umową o podobnym charakterze co sprzedaż. Świadczy o tym między innymi fakt, że ustawodawca nie reguluje odrębnie tej umowy, a jedynie w art. 604 Kodeksu cywilnego stanowi, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Ponadto zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego m.in. umowa zamiany rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę. Zasadnicza różnica między umową sprzedaży a umową zamiany polega jedynie na tym, że w umowie zamiany nie występuje świadczenie pieniężne, a formę zapłaty stanowi inna rzecz. Zamiana więc podobnie jak umowa sprzedaży stanowi formę odpłatnego zbycia.

Wobec powyższego zamiana nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zamiana ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Jeżeli natomiast zamiana nieruchomości następuje po upływie tego okresu, przychód z zamiany nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zaznaczyć należy również, że przychód podatkowy powstaje nawet w sytuacji, kiedy zamiana nieruchomości następuje bez wzajemnych dopłat.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że w dniu 24 września 2009 r. wnioskodawczyni dokonała przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w odrębną własność lokalu. Następnie w dniu 28 kwietnia 2011 r. wnioskodawczyni dokonała zamiany ww. lokalu mieszkalnego, którego wartość wynosiła 250.000 zł na lokal o wartości 190.000 zł. Druga strona umowy zamiany zobowiązała się do dopłaty na rzecz wnioskodawczyni różnicy w kwocie 60.000 zł.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, z którego ustanowieniem wiąże się uiszczenie wkładu mieszkaniowego, jest w myśl art. 9 ust. 3 ww. ustawy prawem niezbywalnym, które nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że wnioskodawczyni w dniu 24 września 2009 r. dokonała przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w odrębną własność lokalu i z ww. datą przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu w odrębną własność lokalu należy utożsamiać datę nabycia przedmiotowego mieszkania. Stosownie do powyższego umowa zamiany przedmiotowego lokalu mieszkalnego w dniu 28 kwietnia 2011 r. została dokonana przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast w myśl art. 30e ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) dochód ustala się u każdej ze stron umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2.

Przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8u każdej ze stron umowy przenoszącej własność, jest wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany (art. 19 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zatem przy zamianie mieszkań przychodem jest wartość zbywanego mieszkania (udziału) wyrażona w cenie określonej w umowie zamiany pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości rynkowej (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości itp.).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaką zapłacił nabywca za nieruchomość będącą przedmiotem zamiany, w przedmiotowej sprawie cenę nabycia stanowi 5% wartości lokalu mieszkalnego. Kosztem nabycia oprócz ceny nabycia są również wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego nabycia mieszkania i opłaty sądowe związane z nabyciem nieruchomości.

Kosztem uzyskania przychodu nie może być natomiast jak sugeruje wnioskodawczyni kwota spłaconego kredytu zaciągniętego na remont przedmiotowego lokalu mieszkalnego oraz odsetki od tego kredytu. Są to bowiem wydatki związane z pozyskaniem środków pieniężnych na remont lokalu mieszkalnego i mają związek ze spłatą kredytu. Odsetki są kosztem pozyskania kapitału na remont nieruchomości a więc niejako "ceną" jaką podatnik musi zapłacić w związku z pożyczeniem przez bank pieniędzy. Odsetki to koszt kredytobiorcy ponoszony za pożyczone przez niego środki, a więc związany z obsługą kredytu i tego kredytu dotyczący.

Sytuacja, w której podatnik remontujący mieszkanie za środki z kredytu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości mógłby zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu prowadziłaby do nierównego traktowania podatników. Bowiem podatnicy, którzy remontowali mieszkanie ze środków własnych nie mieliby możliwości pomniejszenia przychodu o żadne koszty poniesione w związku z nagromadzeniem tych własnych środków na remont którego dokonali wszak z własnych oszczędności, natomiast podatnik, który środki na remont mieszkania pożyczył mógłby do kosztów zaliczyć wydatki zapłacone kredytodawcy za pożyczone pieniądze. Zatem kredyt i odsetki od tego kredytu w żaden sposób nie mieszczą się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu, zawartych w art. 22 ust. 6c ustawy i wydatek na spłatę odsetek nie może być przyjęty jako koszt obniżający podstawę opodatkowania z odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Jednakże zauważyć należy, że udokumentowane wydatki poniesione przez wnioskodawczynię na remont przedmiotowego mieszkania, który zwiększył jego wartość będą pomniejszały przychód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego jako koszty uzyskania przychodu w wysokości wynikającej z faktur VAT.

Równocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z postanowień art. 21 ust. 25 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że wnioskodawczyni nabyła odrębną własność lokalu w dniu 24 września 2009 r. a jego odpłatnego zbycia (w drodze zamiany) dokonała w dniu 28 kwietnia 2011 r. tj. przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego mieszkania na wnioskodawczyni spoczywał obowiązek rozliczenia tej transakcji poprzez złożenie zeznania PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2011 r., do końca kwietnia 2012 r. W zeznaniu należało wykazać wysokość podlegającego opodatkowaniu przychodu osiągniętego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w 2009 r. oraz wysokość dochodu, podlegającego zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Dochód zwolniony oblicza się według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W / P

gdzie:

D - dochód z odpłatnego zbycia - wykazany w poz. 23 PIT-39,

W - wydatki na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli wartość otrzymanego w drodze zamiany lokalu mieszkalnego,

P - przychód z odpłatnego wykazany w poz. 20 PIT-39.

Tak obliczoną kwotę dochodu zwolnionego wykazuje się w PIT-39 w poz. 25. Różnica między kwotą dochodu z poz. 23 PIT-39 a kwotą dochodu zwolnionego z poz. 25 stanowi podstawę opodatkowania.

Podsumowując, wnioskodawczyni w wyniku umowy zamiany dokonała odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Przychodem dla wnioskodawczyni jest wartość lokalu mieszkalnego z dnia umowy zamiany tj. kwota 250.000,00 zł. Tak ustalony przychód należy pomniejszyć o koszty nabycia, którymi bez wątpienia jest cena jaką wnioskodawczyni zapłaciła za nieruchomość a więc 5% wartości lokalu mieszkalnego z dnia ustanowienia odrębnej własności lokalu, wydatki na opłaty notarialne oraz opłaty sądowe związane z nabyciem nieruchomości. Koszt uzyskania przychodu będą stanowiły również wydatki poniesione na remont zamienianego lokalu mieszkalnego, które istotnie zwiększyły wartość przedmiotowego mieszkania udokumentowane fakturami VAT. Kosztem uzyskania przychodu nie będą natomiast w żadnym wypadku koszty związane z kredytem oraz odsetki od kredytu zaciągniętego na remont przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Wydatki te stanowią wyłącznie koszt pozyskania środków finansowych celem dokonania remontu.

W wyniku umowy zamiany wnioskodawczyni swój lokal o wartości 250.000 zł zamieniła na inny lokal, którego wartość wynosiła 190.000 zł, zatem już w dniu zamiany wnioskodawczyni wydatkowała kwotę odpowiadającą wartości lokalu nabytego w drodze zamiany na cele o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. W związku z tym należy obliczyć według podanego wzoru kwotę objętą zwolnieniem podatkowym.

Wskazać również należy, że wysokość bonifikaty jaka przysługiwała wnioskodawczyni w momencie zakupu przedmiotowego mieszkania nie ma znaczenia w przypadku jego odpłatnego zbycia. Bonifikata została udzielona w momencie nabycia mieszkania, natomiast odpłatne zbycie stanowi inną czynność prawną. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny wskazują co w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości stanowi przychód, a przychodem zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy jest wartość nieruchomości zbywanej w drodze zamiany.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do przedstawionych kwot podanych we wniosku, organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Tut. organ jest upoważniony do dokonania interpretacji przepisów prawa podatkowego natomiast prawidłowość rozliczeń podatkowych podlega weryfikacji przez organ podatkowy tj. urząd skarbowy. W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez wnioskodawczynię

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.