IBPBII/2/415-149/11/HS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 2 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu udostępnienia kapitału - jest prawidłowe.

W dniu 2 lutego 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu z tytułu udostępnienia kapitału.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni osiąga przychody tylko ze stosunku pracy. Jednak w 2010 r. uzyskała dodatkowy przychód z tzw. Systemu X. Wnioskodawczyni w 2010 r. zawarła Umowę Pośrednictwa Finansowego z firmą zajmującą się działalnością gospodarczą m.in. w zakresie udzielania pożyczek krótkoterminowych. Na podstawie tej umowy wnioskodawczyni wpłaciła do kasy powyższej firmy pewną kwotę pieniędzy, z których udzielane są pożyczki krótkoterminowe tzw. "chwilówki". Firma kojarzy pożyczkodawcę (czyli wnioskodawczynię) z pożyczkobiorcami i w imieniu wnioskodawczyni zawiera umowy pożyczki pomiędzy nią, a pożyczkobiorcami oraz wypłaca gotówkę z jej pieniędzy. Cała procedura udzielania "chwilówek" odbywa się za pośrednictwem pracowników firmy, z którą wnioskodawczyni podpisała umowę. Firma opracowała własny system informatyczny, w którym rejestruje każde zdarzenie na koncie. Wnioskodawczyni uzyskała również dostęp do konta w Systemie poprzez Internet z osobistym loginem i hasłem. Za każdą udzieloną "chwilówkę" wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 5% od kwoty udzielonej pożyczki. Wynagrodzenie to ma postawione do dyspozycji w terminie zwrotu każdej pożyczki i jest odnotowane na jej koncie w Systemie. W związku z tym wzrasta jej kapitał, z którego udzielane są dalsze "chwilówki". W Systemie wnioskodawczyni ma więc informacje o kapitale, udzielonych pożyczkach oraz osiągniętym zysku. Zysk sumowany jest w okresach miesięcznych i rocznych. Na koniec roku podatkowego z powyższego Systemu wnioskodawczyni drukuje informację o uzyskanym dochodzie w ciągu całego roku, na podstawie której rozlicza dodatkowy przychód do opodatkowania w zeznaniu rocznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób rozliczyć dodatkowy przychód do opodatkowania w zeznaniu rocznym.

Zdaniem wnioskodawczyni, z uwagi na to, iż PIT-37 znajduje zastosowanie dla podatników, którzy uzyskali przychody wyłącznie za pośrednictwem płatnika, w związku z dodatkowym przychodem zeznanie podatkowe za rok 2010 powinna złożyć na formularzu PIT-36. Ponadto uważa, że ten dodatkowy przychód opisany powyżej powinna ująć w pozycji 195, jako że są to odsetki od pożyczki (ryczałt 19%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2010 r. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Za przychody z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 30a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy od uzyskanych przychodów z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

W myśl art. 30a ust. 6 ww. ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa m.in. w ust. 1 pkt 3, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1, 2 i 4, ust. 5a i 5d.

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30a ust. 7 ww. ustawy).

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu określonego w art. 30a ust. 1 (art. 41 ust. 4 ww. ustawy).

W świetle powyższego uznać należy, iż przychód jaki wnioskodawczyni otrzymuje z tytułu udostępnienia swojego kapitału firmie zajmującej się działalnością gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek, stanowi przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z tytułu odsetek od innych form inwestowania. Przekazanie kapitału ww. firmie jest bowiem formą inwestycji tego kapitału, w wyniku której wnioskodawczyni uzyskuje od firmy wynagrodzenie. W świetle zaś prawa cywilnego pod pojęciem odsetek rozumie się wynagrodzenie za korzystanie z cudzych pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku. Wynagrodzenie otrzymane od firmy zajmującej się udzielaniem pożyczek jest zatem świadczeniem o charakterze odsetek z tytułu inwestowania kapitału przez wnioskodawczynię. Oznacza to, że osiągnięty przychód nie podlega opodatkowaniu według skali podatkowej.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż jeżeli firma jest podmiotem wskazanym w art. 41 ust. 1 ww. ustawy, tj. osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, osobą prawną (jej jednostką organizacyjną) lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, to jej obowiązkiem, wynikającym z powołanego wyżej art. 41 ust. 4 ww. ustawy, jest pobranie zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu ww. odsetek.

Jeżeli natomiast firma nie jest wyżej wskazanym podmiotem, wówczas wnioskodawczyni zobowiązana będzie do wykazania przedmiotowego zryczałtowanego podatku dochodowego z odsetek, w zeznaniu rocznym składanym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskała przychód z tychże odsetek.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

W myśl art. 45 ust. 1a ww. ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

Natomiast art. 45 ust. 3b stanowi, iż w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy ww. 19% zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odsetek nie zostanie pobrany przez płatnika, wnioskodawczyni winna wykazać go w zeznaniu rocznym PIT-36 (poz. 195).

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.