IBPBII/2/415-1478/11/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 09 i 14 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 2 marca 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-1478/11/AK wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 09 i 14 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 17 listopada 2011 r. wnioskodawczyni sprzedała w imieniu swoim i Agnieszki B. nieruchomość znajdującą się w W. przy ulicy L., składającą się z 13 działek o numerach 2108/2 oraz od 2110/8 do 2110/19 wraz z budyn¬kiem mieszkalnym. Zarówno wnioskodawczyni jak i Agnieszce B. przysługiwał udział #189; w ww. nieruchomości.

Powyższa nieruchomość stanowiła fragment spadku jaki pozostawiła rodzinie Irena K., zmarła 17 lutego 1977 r. Zmarła była wdową i nie posiadała dzieci. Pozostawiony majątek stanowił pięć odrębnych części w gruntach i budynkach na terenie W.

Irena K. pozostawiła testament obejmujący cztery osoby z dalszej rodziny, w tym ojca wnioskodawczyni - Mariana B., przekazując mu dwie części tego majątku położone w rejonie ulicy L. wraz z budynkiem, pozostawiając również dwie części tego majątku dla spadkobierców ustawowych (rodzeństwo i ich potomkowie).

Otwarcie testamentu nastąpiło w 1977 r. w Sądzie Rejonowym w B., jednakże postępowanie spadkowe w rok później zostało zawieszone wobec braku wszystkich dokumentów wymaganych przez sąd - nie było możliwości dostarczenia aktu zgonu jednego z braci zmarłej - Alfreda T., który to w 1914 r. powołany do armii austriackiej - w 1915 r. zginął. Następnie dokumenty w sądzie zaginęły i odnalazły się dopiero w 1997 r. Zostały wówczas przekazane do Sądu Rejonowego w W.

Natomiast dwa lata wcześniej, 20 marca 1995 r. Sąd Rejonowy w W. wydał prawomocne postanowienie stwierdzając, że cały majątek po Irenie K. z mocy ustawy nabył Skarb Państwa. Następnie Wojewoda decyzją z dnia 31 sierpnia 1995 r. przekazał nieruchomości nieodpłatnie Gminie W. Dnia 22 listopada 2002 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w decyzjach stwierdził nieważność decyzji Wojewody oraz wydanie jej z "rażącym naruszeniem prawa".

Sprawa została zakończona Postanowieniem Sądu z dnia 14 września 2000 r. zmieniającym postanowienie Sądu z dnia 20 marca 1995 r. i przyznającym prawo do spadku po Irenie K., zgodnie z testamentem, 19 spadkobiercom testamen¬towym i ustawowym.

W postanowieniu Sądu podano części nieruchomości przypadające na każdego ze spadkobierców, a w uzasadnieniu do niego, które nieruchomości i ich części przypadają na poszczególnych spadkobierców. Wnioskodawczyni wskazała, że pozycja nr 3 tabeli na str. 9 uzasadnienia to udział jej ojca Mariana B., który został określony w wysokości 7405440/12285420 całości spadku.

W tym:

* działki o nr 2110/3 i 2125/3 - pozostają nadal w rękach Gminy W.,

* działki o nr 384, 731, 2108/2, 2125/4, 2110/4, 2108/5, 2094/5 po przejęciu nieruchomości w 1995 r. przez Gminę W. zostały scalone i podzielone w nowym układzie. Jedynie działka 2108/2 pozostała bez zmian. Z pozostałych działek powstały działki o nr od 2110/6 do 2110/19. Działki o nr 2110/6 i 2110/7 Gmina W., mimo toczącego się postępowania spadkowego, którego była uczestnikiem, sprzedała prywatnym osobom pod zabudowę usługowo handlową.

W dniu 27 października 2000 r. Sąd Rejonowy w K. wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu wnioskodawczyni Marianie B. zmarłym 10 lipca 1984 r., uznając za spadkobierców wnioskodawczynię i jej brata Bogusława B. po połowie.

W dniu 12 lutego 2008 r. Sąd Rejonowy w T. wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po bracie wnioskodawczyni Bogusławie B. - zmarłym w dniu 5 listopada 2007 r., uznając za jedyną spadkobierczynię jego żonę Agnieszkę B.

Gmina W. zwróciła nieruchomość z części spadku ojca wnioskodawczyni po Irenie K. składającą się z działek o nr 2108/2 oraz od 2110/8 do 2110/19 dopiero po kolejnej sprawie przed Sądem Rejonowym w W. o częściowy dział spadku po Irenie K., zakończonej postanowieniem Sądu z dnia 7 października 2008 r., stwierdzającym wyłączne prawo wnioskodawczyni i Agnieszki B. do tej nieruchomości po połowie.

Wnioskodawczyni wskazała, że nie posiada dokumentów określających na dzień 7 października 2008 r., tj. na dzień postanowienia o częściowy dział spadku, wartości nieruchomości sprzedanej w dniu 17 listopada 2011 r., którą stanowiło 13 działek o numerach 2108/2 i od 2110/8 do 2110/19 oraz wartości masy spadkowej po Irenie K. przypadającej na jej ojca Mariana B., określonej w postanowieniu na 7405440/12285420 części całości masy spadkowej.

Wycena poszczególnych części majątku pozostawionego przez Irenę K. była wykona¬na jedynie w marcu 2000 r. przez rzeczoznawcę majątkowego dla postępowania spadkowego po Irenie K., zakończone¬go postanowieniem Sądu Rejonowego w W. z dnia 14 września 2000 r.

W trakcie postępowania o częściowy dział spadku po Irenie K. nie była dokonywana wycena nieruchomości, a postanowienie zostało wydane w oparciu o zapis testamentowy potwierdzony w uzasadnieniu do postanowienia.

W ocenie wnioskodawczyni w tej sytuacji można jedynie stwierdzić, że 74054407/12285420 części całej masy spadkowej przypadającej na ojca wnioskodawczyni, określonej w postanowieniu Sądu Rejonowego w W. z dnia 14 września 2000 r. posiadała na dzień 7 października 2008 r. znacznie większą wartość niż nieruchomość przy ul. L. - 13 działek o numerach 2108/2 i od 2110/8 do 2110/19 - która została sprzedana 17 listopada 2011 r.

Części masy spadkowej, zawarte w postanowieniu z dnia 14 września 2000 r., zostały określone w oparciu o wycenę poszczególnych nierucho¬mości pozostawionych przez Irenę K. i zapis testamentowy dla poszczególnych spadkobierców.

W testamencie Irena K. przekazała ojcu wnioskodawczyni dwie z pięciu posiadanych nieruchomości:

W dniu 17 listopada 2011 r. nieruchomość, którą stanowiły działki o numerach 2108/2 oraz od 2110/8 do 2110/19 została w całości sprzedana za kwotę 350.000 zł - w tym udział wnioskodawczyni #189; za 175.000 zł. Sprzedaż odbywała się za pośrednictwem Biura Nieruchomości. Biuro określiło kwotę 350.000 zł jako maksymalną, za którą mogą podjąć się sprzedaży nieruchomości i taka cena została podana na stronie internetowej Biura.

Tak niską cenę sprzedaży nieruchomości spowodowały zmiany dokonane na niej przez Gminę W., znacznie obniżające jej funkcjonalność, a tym samym i wartość handlową:

* do budynku mieszkalnego (ul. L.) w założeniach jednorodzinnego - budynek parterowy z poddaszem - został "doklejony" kompleks usługowo - handlowy. Sam budynek mieszkalny - zajęty przez cztery rodziny z kwaterunku - nie był przez Gminę remontowany i aktualnie wymaga poważnego remontu,

* fatalny kształt nieruchomości po sprzedaży przez Gminę W. działek nr 2110/6 i 2110/7 (działka nr 2110/7 została wycięta ze środka nieruchomości),

* bezpłatne służebności dla działki nr 2110/7 przecinające nieruchomość na części,

* zezwolenie na zabudowę działek 2110/6 i 2110/7 budynkami usługowo handlowymi bezpośrednio w linii działki (bez wymaganego prawem budowlanym odstępu), ponadto z wejściami do sklepów ze sprzedawanej nieruchomości,

* przeprowadzenie przez nieruchomość drogi wraz z chodnikami oraz parkingu,

* przeprowadzenie przez nieruchomość licznych urządzeń podziemnych (magistrali miejskich).

Częściowy dział spadku, w wyniku którego wnioskodawczyni uzyskała wraz z Agnieszką B. w udziale po #189; wyłączne prawo do 13 dziatek o nr 2108/2 i od 2110/8 do 2110/19 wraz z budynkiem odbył się bez spłat i dopłat zarówno pomiędzy wnioskodawczynią i Agnieszką B., jak również na rzecz pozostałych spadkobierców Ireny K.

Wnioskodawczyni nie była nigdy zameldowana w powyższym budynku ani na pobyt stały, ani pobyt czasowy. Nie było takiej możliwości. Budynek, wybudowany jako dom jednorodzinny, Gmina W. zwróciła zajęty przez cztery rodziny, które uzyskały tam mieszkania z kwaterunku. Wnioskodawczyni kilkakrotnie zwracała się do Gminy o zabranie lokatorów z budynku - bezskutecznie. Problem zajęcia budynku przez lokatorów stał się bezpośrednim powodem sprzedaży przez wnioskodawczynię i Agnieszkę B. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób określić podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości w W. będącej spadkiem po ojcu wnioskodawczyni - Marianie B., zmarłym 10 lipca 1984 r.

Zdaniem wnioskodawczyni, w oparciu o ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym, nastąpiło wygaśnięcie (przedawnienie) obowiązku podatkowego od sprzedaży nieruchomości - upływ ponad pięciu lat od nabycia praw do nieruchomości w drodze spadku.

Ojciec wnioskodawczyni Marian B. zmarł 10 lipca 1984 r., a spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Testament Ireny K. zmarłej 17 lutego 1977 r. uczynił ojca wnioskodawczyni spadkobiercą dwóch nieruchomości: nieruchomości sprzedanej w dniu 17 listopada 2011 r. składającej się z 13 działek o numerach 2108/2 i od 2110/8 do 2110/19 oraz nieruchomości składającej się z działek 2110/3 i 2125/3 (pozostającej w rękach Gminy W.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób ich nabycia.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziałów w nieruchomości). W przypadku nabycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku datą nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest data otwarcia spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Natomiast z art. 924 i 925 ustawy - Kodeks cywilny wynika, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 926 § 1 ww. ustawy powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobierców jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, albo na podstawie testamentu, albo na podstawie ustawy potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy a nie data wydania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Bowiem z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z instytucją działu spadku mamy natomiast do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada, czy to w skutek dziedziczenia ustawowego, czy testamentowego kilku spadkobiercom bądź też ich następcom prawnym. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich (bądź ich następców prawnych), ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy (następcy prawni spadkobierców) stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Dział spadku polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

W rezultacie działu spadku dochodzi zatem do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jeżeli więc udział w nieruchomościach nabytych w wyniku działu spadku jest zgodny z udziałem posiadanym przed podziałem - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczami (nieruchomościami), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomościach nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Jeżeli w wyniku działu spadku obejmującego nieruchomości udział nabywcy - jednego ze spadkobierców (ich następców prawnych) w tych nieruchomościach zwiększa się tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia udziału w nieruchomościach, o którą zwiększył się udział w nich po dokonaniu działu spadku.

Analizując przedstawiony stan faktycznych zauważyć należy, że w dniu 17 lutego 1977 r. zmarła Irena K. W związku z różnymi okolicznościami postępowanie spadkowe po niej zostało zawieszone. Dopiero postanowieniem Sądu z dnia 14 września 2000 r. prawo do spadku po Irenie K., zgodnie z testamentem, przyznano 19 spadkobiercom testamen¬towym i ustawowym, w tym ojcu wnioskodawczyni. Zgodnie z ww. postanowieniem ojciec wnioskodawczyni nabył po Irenie K. udział w wysokości 7405440/12285420 całości spadku.

W dniu 10 lipca 1984 r. ojciec wnioskodawczyni zmarł. Zgodnie z postanowieniem sądu spadkobiercami po nim stała się wnioskodawczyni oraz jej brat po połowie każdy. Natomiast w dniu 5 listopada 2007 r. zmarł brat wnioskodawczyni. Za jedyną spadkobierczynię po bracie uznano jego żonę - Agnieszkę B.

Zatem w dacie śmierci ojca, tj. w 1984 r. wnioskodawczyni nabyła udział #189; w spadku po nim. W skład masy spadkowej po ojcu wnioskodawczyni wchodził udział 7405440/12285420 jaki mu przysługiwał w spadku po Irenie K. Tym samym wnioskodawczyni w dniu śmierci ojca nabyła udział #189; w udziale jaki jemu przysługiwał w spadku po Irenie K. Wnioskodawczyni jako następca prawny ojca weszła we współwłasność spadku po Irenie K.

Postanowieniem z dnia 7 października 2008 r., dokonano częściowego działu spadku po Irenie K. obejmującego 13 działek o nr 2108/2 i od 2110/8 do 2110/19 wraz z budynkiem mieszkalnym. W wyniku ww. działu spadku po Irenie K. wnioskodawczyni uzyskała udział #189; w prawie własności do ww. 13 działek wraz z budynkiem. Częściowy dział spadku odbył się bez spłat i dopłat zarówno pomiędzy wnioskodawczynią i Agnieszką B., jak również na rzecz pozostałych spadkobierców Ireny K.

W dniu 17 listopada 2011 r. wnioskodawczyni sprzedała przysługujący jej udział #189; w nieruchomości składającej się z 13 działek o numerach 2108/2 oraz od 2110/8 do 2110/19 wraz z budyn¬kiem mieszkalnym.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w dniu śmierci ojca, wnioskodawczyni jako jego spadkobierczyni wraz z pozostałymi spadkobiercami Ireny K. a także ich następcami prawnymi stała się współwłaścicielką spadku po Irenie K. Jednakże zaznaczyć należy, że wnioskodawczyni udział w spadku po Irenie K. nabyła wyłącznie po ojcu. Wnioskodawczyni jest bowiem spadkobierczynią wyłącznie swojego ojca a nie Ireny K. i to po nim odziedziczyła udział wynoszący #189; w spadku, na który złożył się udział wynoszący 7405440/12285420 w spadku jaki ojciec - a nie wnioskodawczyni - nabył po Irenie K. Tym samym z dniem śmierci ojca tj. z dniem 10 lipca 1984 r. wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką wszystkich nieruchomości wchodzących w skład spadku po Irenie K. w udziale #189; z udziału 7405440/12285420 jaki odziedziczył po Irenie K. jej ojciec.

Uznać zatem należy, że również udział #189; w 13 nieruchomościach, sprzedanych w 2011 r. w części odpowiadającej udziałowi #189; w udziale jaki ojciec wnioskodawczyni odziedziczył po Irenie K. wnioskodawczyni nabyła w 1984 r. Tym samym przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia w 2011 r. udziału w ww. nieruchomości nabytego w drodze spadku po ojcu w wysokości odpowiadającej udziałowi #189; z udziału 7405440/12285420 jaki ojciec wnioskodawczyni odziedziczył po Irenie K nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie przez wnioskodawcę tego udziału upłynął 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a więc przychód powstały ze zbycia udziału w tej nieruchomości w ww. części po stronie wnioskodawczyni nie rodzi w ogóle obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Z kolei w celu ustalenia czy pozostały przychód ze sprzedaży udziału #189; posiadanego przez wnioskodawczynię w 13 działkach o numerach 2108/2 oraz od 2110/8 do 2110/19 podlega opodatkowaniu należy odnieść się do skutków podatkowych dokonanego w 2008 r. sądowego działu spadku po Irenie K. W tym celu istotne znaczenie ma ustalenie czy po dziale spadku wartość majątku przysługującego wnioskodawczyni (czyli wartość udziału #189; w 13 działkach) wyniosła mniej, tyle samo, czy więcej niż wartość majątku wnioskodawczyni w masie spadkowej po Irenie K. przed działem spadku (czyli wartość udziału #189; w udziale 7405440/12285420).

Dla obliczenia czy i jaki udział w 13 działkach wnioskodawczyni nabyła ponad udział nabyty w spadku po ojcu należy ustalić: jaka na dzień działu spadku była wartość wynoszącego 7405440/12285420 udziału w całym spadku po Irenie K. i podzielić na 2 (wartość ta będzie odzwierciedlała udział #189; nabyty w spadku po ojcu), a następnie ustalić wartość udziału #189; w 13 działkach wraz z budynkiem mieszkalnym otrzymanych w wyniku działu spadku (wartość ta będzie odzwierciedlała udział nabyty w drodze działu spadku). Z kolei jeżeli powstanie różnica tych wartości, to będzie ona przypadała na udział jaki wnioskodawczyni nabyła ponad udział nabyty w drodze spadku po ojcu. Nadwyżka ta będzie zatem odpowiadać udziałowi, jaki wnioskodawczyni nabyła w wyniku działu spadku po Irenie K.

Podkreślić jednak należy, że skoro w dniu działu spadku po Irenie K. nie zostały określone wartości nieruchomości będących przedmiotem działu spadku, to ww. wyliczenia należy dokonać w oparciu o obiektywne kryteria czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu dokonania działu spadku, a nie według subiektywnego przekonania wnioskodawczyni i spadkobierców.

Nie można również brać po uwagę wartości ww. nieruchomości na dzień postanowienia spadkowego po Irenie K. Wycena nieruchomości wchodzących w skład spadku po Irenie K. w 2000 r. miała na celu ustalenie jaka część spadku przypada na poszczególnych spadkobierców. Zauważyć bowiem należy, że postanowieniem o nabyciu spadku, opierając się na ww. wycenie sąd stwierdził kto i w jakiej części (czyli w jakim ułamku) nabył spadek. Sąd ocenił jaką wartość mają poszczególne przedmioty wchodzące w skład spadku po Irenie K., uwzględniając postanowienia zawarte w testamencie a następnie w zależności od wartości danego przedmiotu, w stosunku do całego spadku, orzekł o tym jak część spadku przypada poszczególnym spadkobiercom. Wycena dokonana w 2000 r. dla postępowania spadkowego nie ma zatem znaczenia dla postępowania o dział spadku.

Ponadto wycena nieruchomości z 2000 r. nie odzwierciedla rzeczywistej wartości nieruchomości będących przedmiotem częściowego działu spadku na dzień dokonania tego działu. Wszak upływ czasu mógł spowodować wzrost lub spadek wartości tych nieruchomości.

Jeśli zatem wartość majątku przyznanego wnioskodawczyni w wyniku działu spadku po Irenie K. wyniosła tyle samo lub mniej niż wartość majątku wnioskodawczyni w masie spadkowej po Irenie K. przed działem spadku to dokonany w 2008 r. dział spadku nie stanowił dla wnioskodawczyni nowego nabycia, gdyż nie byłoby nadwyżki majątku, jaki wnioskodawczyni uzyskała w wyniku działu spadku po Irenie K. Gdyby natomiast zdarzyło się, że w wyniku działu spadku majątek wnioskodawczyni wzrósł, to opodatkowaniu podlegałaby wyłącznie nadwyżka w stosunku do udziału posiadanego w spadku po Irenie K, nabytego w drodze spadku po ojcu. Bowiem momentem nabycia tej nadwyżki będzie data dokonanego działu spadku, tj. 2008 r. a od końca tego roku do dnia sprzedaży przez wnioskodawczynię udziału #189; w 13 działkach nie minęło 5 lat.

Nadwyżka ta podlegałaby opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy koszty uzyskania przychodu tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Zatem w przypadku, gdyby po dziale spadku wartość majątku przysługującego wnioskodawczyni (czyli wartość udziału #189; w 13 działkach) wzrosła w stosunku do wartość majątku przysługującego wnioskodawczyni w masie spadkowej po Irenie K. przed działem spadku (czyli w stosunku do wartość udziału #189; w udziale 7405440/12285420), to nadwyżka tej wartości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży nieruchomości odpowiadającym nadwyżce (ustalonym zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania przychodu (ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d).

W tym miejscu Organ zwrócił uwagę, że w uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni podała, że udział 7405440/12285420 nabyty przez ojca w masie spadkowej po zmarłej Irenie K. miał znacznie większą wartość niż sprzedana nieruchomość otrzymana w drodze działu spadku przez wnioskodawczynię i Agnieszkę B. Jeżeli oświadczenie wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w porównaniu rynkowych cen nieruchomości tworzących masę spadkową a nie jest oparte jedynie na subiektywnym przekonaniu wnioskodawczyni, to należałoby uznać, że w wyniku działu spadku po stronie wnioskodawczyni nie doszło do przysporzenia ponad udział nabyty po ojcu w spadku w 1984 r.

Reasumując, stanowisko wnioskodawczyni, zgodnie z którym upływ ponad pięciu lat od nabycia praw do nieruchomości skutkuje brakiem obowiązku podatkowego z tytułu jej sprzedaży - można uznać za prawidłowe w przypadku, gdy po dziale spadku wartość przyznanego wnioskodawczyni majątku ustalona na dzień działu spadku (czyli wartość udziału #189; w 13 działkach) nie była większa niż wartość majątku w masie spadkowej po Irenie K. przysługującego wnioskodawczyni przed działem spadku (czyli wartość udziału #189; w udziale 7405440/12285420), ustalona na dzień działu spadku. W takim bowiem przypadku dokonany w 2008 r. dział spadku nie stanowił nowego nabycia, gdyż nie było nadwyżki majątku, jaką wnioskodawczyni zyskała w wyniku działu spadku. Zatem za datę nabycia przez wnioskodawczynię udziału #189; w 13 działkach, sprzedanych w 2011 r. należałoby w takim przypadku uznać datę śmierci ojca wnioskodawczyni czyli 1984 r., od końca którego to roku do daty sprzedaży minęło już ponad 5 lat co oznacza, że przychód uzyskany z tej sprzedaży nie stanowił w ogóle źródła przychodu i nie ciąży na wnioskodawczyni obowiązek podatkowy z tytułu tej sprzedaży - stanowisko wnioskodawczyni uznano zatem za prawidłowe.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec tego niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.