IBPBII/2/415-1421/12/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 24 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 29 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nabytego w drodze spadku udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nabytego w drodze spadku udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 20 listopada 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-1421/12/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 29 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 29 marca 2012 r. o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej 12 grudnia 2011 r. matce, wnioskodawca otrzymał udział wynoszący 5/10 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego z zastrzeżeniem, że w przypadku sprzedaży dokona na rzecz wnuczki testującej (urodzonej 31 grudnia 1994 r.) spłaty w kwocie stanowiącej równowartość 1/10 części tego prawa (za datę dokonania spłaty uważa się dzień nie wcześniej niż po ukończeniu przez Y 21 lat i nie później niż w ciągu 30 dni od tej daty). Na podstawie aktu notarialnego z 20 września 2012 r. wnioskodawca sprzedał udział wynoszący 5/10 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego za kwotę 57.500 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

Zdaniem wnioskodawcy, nie powinien płacić podatku od 5/10 części, gdyż obowiązek podatkowy powstaje jedynie od sprzedaży udziału wynoszącego 4/10 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (od części, które są jego własnością). Uważa ponadto, że od 1/10 części, którą musi przekazać Y nie powinien płacić podatku, z uwagi na fakt, iż powyższa część nie należy do niego.

Ad. 2

Zdaniem wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstaje jedynie od sprzedaży udziału wynoszącego 4/10 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (od części, które są jego własnością). Terminem go obowiązującym będzie uwidocznienie przychodu na PIT i złożenie go do końca kwietnia 2013 r. Uważa ponadto, że od 1/10 części, którą musi przekazać Y nie powinien płacić podatku, z uwagi na fakt, iż powyższa część nie należy do niego.

Ad. 3

Zdaniem wnioskodawcy, może skorzystać z dwuletniej ulgi, która polega na tym, że przychód ze sprzedaży nieruchomości będzie zwolniony, jeśli uzyskane ze sprzedaży kwoty zostaną wydatkowane w ciągu dwóch lat na cele mieszkaniowe (np. zakup albo remont innej nieruchomości) realizowane na terytorium Polski (ulga dwuletnia). Wnioskodawca nie będzie musiał wówczas płacić podatku od sprzedanego udziału wynoszącego 5/10 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca w drodze spadku po zmarłej matce nabył udział w wysokości 5/10 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Jednocześnie w przypadku sprzedaży ww. udziału wnioskodawca został zobowiązany do dokonania spłaty w kwocie stanowiącej równowartość 1/10 części tego prawa na rzecz wnuczki testującej Y.

Zgodnie z art. 924 i 925 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Zatem dla podatku dochodowego z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotna jest data śmierci spadkodawcy.

Stosownie do art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Z działu III Księgi IV ustawy - Kodeks cywilny - Zapis i polecenie - wynika, że oprócz powołania spadkobiercy, spadkodawca może również zobowiązać spadkobiercę do spełnienia określonego świadczenia majątkowego lub do określonego działania.

Stosownie do art. 968 § 1 Kodeksu cywilnego spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis).

Z powyższego wynika, że przedmiotem zapisu zwykłego jest świadczenie majątkowe, wyraźnie skonkretyzowane w testamencie, będące źródłem zobowiązania spadkobiercy wobec zapisobiercy. Zapisem zwykłym może być nie tylko przeniesienie własności określonej rzeczy wchodzącej do spadku, ale także zapłata oznaczonej sumy pieniężnej. Podsumowując należy wyjaśnić, iż okoliczność obciążenia spadkobiercy obowiązkiem wykonania zapisu zwykłego nie powoduje bynajmniej, że spadkobierca nabywa spadek pomniejszony o rzecz będącą przedmiotem zapisu lub kwotę pieniężną, która stanowi zapis. Spadkobierca nabywa spadek w takim udziale, w jakim do spadku został powołany. Z chwilą śmierci spadkodawcy masa spadkowa lub udział w niej należy do niego, a zatem realizacja zapisu następuje już z jego majątku. Tak też było i w niniejszej sprawie. Wnioskodawca w wyniku spadku nabył udział wynoszący 5/10 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu i bez względu na treść zapisu był właścicielem całego tego udziału i jako właściciel udział ten sprzedał.

Biorąc pod uwagę powyższe i dokonując oceny skutków prawnych należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowego udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego jest źródłem przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca 2011 r., tj. od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jego nabycie i w związku z tym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zdaniem wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstanie wyłącznie w stosunku do sprzedaży udziału wynoszącego 4/10 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, ponieważ 1/10 części zobowiązany jest przekazać na rzecz wnuczki testującej.

Odnosząc przywołane wyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż twierdzenie wnioskodawcy nie jest zgodne z prawdą. Wnioskodawca nabył w spadku udział wynoszący 5/10 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego i ten właśnie udział, jako jego właściciel sprzedał. A zatem źródłem przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest sprzedaż udziału 5/10, a nie 4/10 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu. Bez wpływu na powyższe pozostają dalsze czynności wnioskodawcy wynikające z obowiązku wykonania zapisu, którym obciążył go spadkodawca. Przychód uzyskany ze sprzedaży udziału 5/10 w lokalu mieszkalnym może zostać pomniejszony o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 (koszty odpłatnego zbycia) oraz w art. 22 ust. 6d ww. ustawy (koszty uzyskania przychodów).

Jak już wyżej wskazano, do kosztów odpłatnego zbycia zalicza się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku, a zatem tylko takie wydatki, które są bezpośrednio związane z czynnością sprzedaży. Wydatkiem takim nie jest wydatek na realizację świadczenia pieniężnego wynikającego z zapisu uczynionego przez spadkodawcę. Wypłacenie sumy pieniężnej na rzecz wnuczki testującej nie umożliwiało dokonania sprzedaży, gdyż wypłaty tej wnioskodawca dokona po sprzedaży mieszkania. Przekazanie spłaty jest konsekwencją a nie warunkiem sprzedaży mieszkania. Innymi słowy, wnioskodawca nie wypłaci sumy pieniężnej po to aby móc dokonać sprzedaży mieszkania, lecz z powodu tej sprzedaży zobowiązany jest spłacić wnuczkę testującej. Stąd spłata nie może być uznana za koszt odpłatnego zbycia, skoro nie była poniesiona celem dokonania zbycia.

Natomiast w myśl wyżej cytowanego art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób zaliczane są:

* udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.

Przepis art. 22 ust. 6d ww. ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje co może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku. Kwota wypłacona w wyniku wykonania zapisu testamentowego stanowiącego realizację woli zmarłej matki wnioskodawcy nie stanowi udokumentowanego nakładu zwiększającego wartość przedmiotowego mieszkania, a powołany przepis nie daje możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innego rodzaju wydatków niż wymienione w tym przepisem.

Brak więc jest podstaw prawnych, aby podstawę opodatkowania ze sprzedaży udziału w wysokości 5/10 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego stanowił jedynie przychód odpowiadający udziałowi w wysokości 4/10 tj. po odliczeniu sumy pieniężnej w wysokości 1/10 wynikającej z zapisu testamentowego. Zapis testamentowy w żaden sposób nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 oraz kosztu uzyskania przychodu zawartych w art. 22 ust. 6d ustawy, wobec czego nie ma żadnych podstaw aby zobowiązanie do przekazania sumy pieniężnej na rzecz wnuczki testującej zmniejszało podstawę opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w przedmiotowym mieszkaniu.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym,

W- wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym.

W sytuacji gdy przychód ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Z treści przepisu art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy wynika, że nie ma przeszkód aby wnioskodawca uzyskany przychód przeznaczył na nabycie lub remont nieruchomości, o ile remontowany budynek, lokal lub pomieszczenie będzie stanowił własność lub współwłasność wnioskodawcy.

Reasumując, dokonana w 2012 r. sprzedaż udziału w wysokości 5/10 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego stanowi dla wnioskodawcy źródło przychodu i w związku z tym uzyskany z tego tytułu dochód podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku, o czym stanowi art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym podstawą obliczenia podatku dochodowego będzie dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia czyli wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie, pomniejszoną o poniesione przez wnioskodawcę koszty odpłatnego zbycia, a kosztami o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Zobowiązanie wnioskodawcy do przekazania wnuczce testującej 1/10 wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie ma wpływu na wysokość osiągniętego dochodu, ponieważ nie stanowi kosztów odpłatnego zbycia ani kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia mieszkania. Zeznanie podatkowe wnioskodawca jest obowiązany złożyć do końca kwietnia 2013 r.

Jednakże należy wskazać, iż w odniesieniu do ww. dochodu może znaleźć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym, wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż do końca 2014 r. przychód uzyskany ze zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego wydatkowany zostanie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25. Zwolnieniu podlega ta część dochodu, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.