IBPBII/2/415-142/12/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 1 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 16 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości w części wydatkowanej na:

* zakup lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe,

* modernizację lokalu mieszkalnego przed uzyskaniem jego prawa własności - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi wniosku, pismem z dnia 5 kwietnia 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-142/12/MM wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 16 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2007 r. na konto wnioskodawczyni wpłynęły pieniądze ze sprzedaży nieruchomości, którą nabyła 2 lata wcześniej. Po tym fakcie wnioskodawczyni podpisała umowę notarialną na zakup mieszkania i przelała na konto dewelopera 212.000 zł. Od tego czasu zaczęła nabywać niezbędne rzeczy do zamieszkania w nowym lokum (płytki, panele, prysznic, farby, krany itp.). W 2008 r. wnioskodawczyni przelała ostatnią transzę za mieszkanie 22.000 zł. Od lipca 2008 r. można było urządzać mieszkania, podpisywać umowy z wodociągami i elektrownią, płacić czynsz i zamieszkiwać w mieszkaniu. Akty notarialne podpisywane były we wrześniu 2008 r. Zgodnie ze złożonym w grudniu 2007 r. pismem do urzędu skarbowego wnioskodawczyni pieniądze pochodzące ze sprzedaży nieruchomości przeznaczyła na zakup nieruchomości, materiały i sprzęty niezbędne do zamieszkania. Wnioskodawczyni wielokrotnie informowała się czy daną rzecz można zakupić za te pieniądze.

Wnioskodawczyni zakupiła również w czerwcu 2008 r. działkę rolno-zagrodową za 30.000 zł. Działka otoczona jest budynkami mieszkalnymi, ma dostęp do kanalizacji, prądu. W 2012 r. przewidywana jest zmiana planu zagospodarowanie przestrzennego. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o przekwalifikowanie nadziaki na budowlaną.

W grudniu 2011 r. wnioskodawczyni dowiedziała się, że zmienił się system rozliczania. Zawsze rozliczano wszystkie faktury zebrane od daty uzyskania pieniędzy za zbywana nieruchomości - zebrane w ciągu 2 lat faktury. Obecnie rozliczane są jedynie faktury z datą od otrzymania aktu notarialnego.

Wnioskodawczyni czuje się oszukana.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni wyjaśniła, że dnia 24 października 2005 r. podpisała z ówczesnym mężem umowę majątkową małżeńską polegającą na rozszerzeniu wspólności ustawowej. Na podstawie tej umowy nieruchomość będąca własnością męża wnioskodawczyni nabyta na podstawie umowy darowizny z dnia 27 września 2002 r. stała się też własnością wnioskodawczyni. W dziale II księgi wieczystej wpisani byli małżonkowie jako właściciele tej nieruchomości. Nieruchomość została rozbudowana i jej cenę ustalono na 570.000 zł.

Dnia 2 listopada 2007 r. nastąpiło podpisanie umowy przedwstępnej sprzedaży ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i małżonkowie otrzymali zadatek w wysokości 57.000 zł W dniu podpisania umowy notarialnej 29 listopada 2007. małżonkowie otrzymali w gotówce 57.000 zł a pozostałą kwotę w dwóch równych częściach (tekst jedn.: po 228.000 zł) małżonkowie otrzymali na kona osobiste. W sumie każdy z małżonków otrzymał 285.000 zł.

Dnia 3 grudnia 2007 r. wnioskodawczyni z mężem na podstawie aktu notarialnego zawarła rozdzielność majątkową.

Dnia 6 grudnia 2007 r. wnioskodawczyni podpisała przed notariuszem przedwstępną umowę kupna i dnia 9 stycznia 2008 r. przelała na konto dewelopera 212.000 zł. Kolejną ratę w wysokości 11.750 zł wnioskodawczyni wpłaciła dnia 7 kwietnia 2008 r., a ostatnią ratę w wysokości 11.750 zł dnia 5 sierpnia 2008 r. Łącznie na nabycie przedmiotowego mieszkania wnioskodawczyni wydała 235.500 zł.

Dnia 25 marca 2008 r. wydano decyzję o pozwoleniu na użytkowanie i 5 sierpnia 2008 r. nastąpił odbiór techniczny. Akt notarialny został podpisany dnia 29 września 2008 r. Wnioskodawczyni na mieszkanie, agencję nieruchomości i modernizację lokalu wydała ok. 276.775 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mimo tego, że uzyskane pieniądze wnioskodawczyni wydała na zakup i modernizację lokalu mieszkalnego ma zapłacić podatek.

Zdaniem wnioskodawczyni, skoro pieniądze wydała na zakup i modernizację własnego lokalu mieszkalnego i wszystkie zakupione artykuły znajdują się w jej mieszkaniu to nie zna podstawy na jakiej miałaby zapłacić podatek. Wnioskodawczyni nie zgadza się z koniecznością zapłaty podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego aby sprzedaż nieruchomości nie stanowiła w ogóle źródła przychodu, to sprzedaż ta winna nastąpić po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Aby zatem ustalić czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż w dniu 29 listopada 2007 r. nieruchomości stanowi dla wnioskodawczyni źródło przychodu, należy ustalić datę nabycia ww. nieruchomości.

Z wniosku wynika, że przedmiotową nieruchomości w dniu 27 września 2002 r. w drodze darowizny nabył mąż wnioskodawczyni. Następnie na podstawie zawartej w dniu 24 października 2005 r. umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową przedmiotowa nieruchomość stała się własnością również wnioskodawczyni.

Wskazać należy, iż umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Jest to zatem umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską ma charakter czynności prawnej rozporządzającej o charakterze nieodpłatnym. Nie ma formy zbycia na rzecz drugiego małżonka. Wspólność małżeńską, która jest współwłasnością łączną cechuje bezudziałowy charakter. Włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt włączenia przez męża wnioskodawczyni do majątku wspólnego nabytej przez niego w 2002 r. nieruchomości przemawia za tym, ze przedmiotowa nieruchomość stała się majątkiem wspólnym obojga małżonków. Powyższe oznacza, że za datę nabycia przez wnioskodawczynie przedmiotowej nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny małżonka należy przyjąć dzień, w którym małżonek nabył tę nieruchomość do majątku odrębnego tj. dzień 27 września 2002 r. Przy tym, dla wnioskodawczyni nabycie nieruchomości nie było nabyciem w drodze darowizny, skoro stroną umowy darowizny (obdarowanym) był wyłącznie jej małżonek.

Należy również mieć na uwadze, iż nie można utożsamiać nabycia w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską z nabyciem w drodze darowizny. Rozszerzenie wspólności ustawowej małżeńskiej stanowi bowiem odrębną od darowizny instytucję prawną, podlegającą odmiennej regulacji prawnej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przedmiot darowizny stał się współwłasnością wnioskodawczyni w wyniku zawarcia umowy majątkowej w rozumieniu art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien być liczony od końca 2002 r. Tym samym uzyskany przez wnioskodawczynię przychód w 2007 r. ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2002 r., w części jej przypadającej, stanowi dla wnioskodawczyni źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, bowiem pięcioletni termin upłynął by dopiero z końcem 31 grudnia 2007 r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w tejże ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

I tak w myśl art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Zasada, o której mowa w art. 28 ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie.

Z analizy przytoczonego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego jest wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na cele w nim wskazane. Zawarte w tym przepisie wyliczenie, tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania kwot przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości lub praw ma charakter enumeratywny co oznacza, że wskazane wydatki są wszystkimi możliwymi i zarazem jedynymi uprawniającymi do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 6 grudnia 2007 r. wnioskodawczyni podpisała z deweloperem umowę przedwstępną kupna lokalu mieszkalnego i zaczęła ponosić wydatki związane z nabyciem materiałów budowlanych potrzebnych do wykończenia przedmiotowego mieszkania. Natomiast przeniesienie własności lokalu mieszkalnego aktem notarialnym nastąpiło w dniu 29 września 2008 r.

Odnosząc stan faktyczny do przedstawionego stanu prawnego stwierdzić należy, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a cytowanej ustawy, wymaga by przychód ze sprzedaży nieruchomości przeznaczony został m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego czy też modernizację własnego lokalu mieszkalnego.

W związku z tym, w dacie ponoszenia tych wydatków osoba chcąca skorzystać z omawianego zwolnienia przedmiotowego musi posiadać określony w art. 21 ust. 16 tytuł prawny do budynku mieszkalnego.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zaś art. 158 Kodeksu cywilnego, określa formę czynności prawnej koniecznej do dokonania takiego przeniesienia. Stosownie do treści art. 158 Kodeksu cywilnego umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Zatem umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy kupna nie powoduje przeniesienia praw własności nieruchomości.

Zatem sam fakt wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na modernizację lokalu mieszkalnego, do którego podatnik nie miał jeszcze prawa własności nie uprawnia do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Użyte w cytowanym przepisie określenie "własnego" oznacza, że zwolnienie, o którym mowa odnosi się jedynie do tych podatników, którzy dokonali modernizacji lokalu mieszkalnego, w stosunku do którego, w momencie ponoszenia wydatków przysługiwało im prawo własności, na co wskazuje jednoznacznie art. 21 ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umowa przedwstępna nie wywiera zaś skutków na gruncie cywilnoprawnym, pozostając jedynie zobowiązaniem do zawarcia, przenoszącej własność, umowy przyrzeczonej.

Reasumując, za wydatki na cele mieszkaniowe, można uznać wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, gdyż nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło przed upływem 2 lat licząc od dnia sprzedaży nieruchomości tj. zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a tiret pierwszy. Jednakże wydatki na jego modernizację nie mogą zostać uznane za wydatki na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a tiret czwarty ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w momencie ich poniesienia wnioskodawczyni nie posiadała tytułu własności do tego lokalu

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e - podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki związane z modernizacją lokalu poniesione przed podpisaniem w formie aktu notarialnego umowy zakupu lokalu mieszkalnego, nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a, a co za tym idzie brak jest podstaw do zwolnienia z opodatkowania tej części kwoty uzyskanej uprzednio przez wnioskodawczynię ze sprzedaży nieruchomości, która wydatkowana została na modernizację lokalu przed uzyskaniem jego prawa własności.

Stanowisko wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy również zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnych zasad równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowo uregulowanych w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejem, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na podatniku obowiązki wynikające z zastosowania ulgi czy zwolnienia należy dokonać ścisłej literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.