IBPBII/2/415-137/14/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 stycznia 2014 r. (data otrzymania 4 lutego 2014 r.), uzupełnionym 15 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności i sprzedaży nieruchomości:

* w części dotyczącej możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty postępowania sądowego o zniesienie współwłasności i koszty doręczenia kwoty spłaty - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej braku obowiązku podatkowego oraz możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty podziału działek i koszty wpisu do ksiąg wieczystych własności nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności i sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 2 kwietnia 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-137/14/AK, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 15 kwietnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 18 września 2007 r. Wnioskodawca nabył w drodze darowizny udział #189; w nieruchomości. W dniu 12 grudnia 2012 r. Sąd dokonał zniesienia współwłasności ww. nieruchomości w ten sposób, że została ona przyznana na wyłączną własność Wnioskodawcy z obowiązkiem spłaty drugiego współwłaściciela w wysokości 33.422 zł. Przedmiotem zniesienia współwłasności była wyłącznie ww. nieruchomość.

Wnioskodawca wskazał, że poniósł następujące koszty:

* sądowe, przez które rozumie koszty postępowania sądowego o zniesienie współwłasności,

* podziału działek,

* wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych, przez które rozumie koszty wpisu do ksiąg wieczystych faktu, że na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości,

* koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł, czyli opłatę pocztową, gdyż przekaz pieniężny był jedyną z możliwych dróg dostarczenia współwłaścicielowi nieruchomości kwoty spłaty, bowiem nie dostarczył on do 15 stycznia 2013 r. (termin wyznaczony przez sąd na dokonanie spłaty) nr rachunku bankowego, na który Wnioskodawca mógłby dokonać wpłaty zasądzonej kwoty spłaty.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem sprzedaży będzie część nieruchomości powstała w wyniku podziału. Podziału działek dokonano decyzją z 10 grudnia 2013 r.

Wnioskodawca uważa, że jego udział w nieruchomości od 7 lat to #189;. Pytanie dotyczy drugiej połowy spłaconej na rzecz uczestnika, tj. kwoty 33.422 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

Czy obowiązuje podatek od zniesienia współwłasności odpłatnie, jeżeli nieruchomość zostanie zbyta przed okresem 5 lat.

Jeżeli obowiązek podatkowy 19% istnieje, to czy Wnioskodawca może odliczyć np. koszty sądowe, koszty podziału działek, koszty wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych, koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, za odpłatne zniesienie współwłasności nie powinien płacić 19% podatku, chyba że cena sprzedaży będzie wyższa od ceny zobowiązania, np. 33.422 zł zobowiązanie, sprzedaż 45.000 zł, podatek od różnicy w cenie to 19%. Jeżeli istnieje podatek 19% to Wnioskodawca uważa, że koszty sądowe, koszty podziału działek, koszty wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych, koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł może uwzględnić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2007 r. w darowiźnie Wnioskodawca nabył udział #189; w nieruchomości. Następnie w 2012 r. współwłaściciele dokonali zniesienia współwłasności ww. nieruchomości w ten sposób, że Wnioskodawca otrzymał ją na wyłączną własność i został zobowiązany do spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela w wysokości 33.422 zł. W 2013 r. Wnioskodawca dokonał podziału ww. nieruchomości i planuje zbyć jej część.

W tym miejscu należy odnieść się do pojęcia "zniesienie współwłasności". Celem postępowania o zniesienie współwłasności - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Zgodnie z art. 195 ww. Kodeksu - współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu - każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych (art. 212 Kodeksu).

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tej rzeczy, tzn. tego udziału w nieruchomości, o który zwiększył się udział w niej po dokonaniu zniesienia współwłasności. W wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje bowiem nieruchomość, której wartość przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w nieruchomości. Jeżeli zatem przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Wszelkie bowiem przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością).

W związku z powyższymi wyjaśnieniami, nieruchomość, o której mowa we wniosku Wnioskodawca nabył w dwóch datach i w różny sposób, tj.:

* w 2007 r. w drodze darowizny nabył wynoszący #189; udział w nieruchomości,

* w wyniku zniesienia współwłasności w 2012 r. nabył pozostały udział #189;, który należał do drugiego współwłaściciela nieruchomości, stając się tym samym jej jedynym właścicielem.

Wnioskodawca wskazał, że właścicielem udziału #189; w nieruchomości jest od 7 lat. Natomiast jego pytanie dotyczy drugiej połowy nieruchomości, za którą spłacił współwłaścicielowi kwotę 33.422 zł.

Wyjaśnić zatem należy, że fakt, że Wnioskodawca posiadał udział #189; w nieruchomości przed zniesieniem współwłasności nie oznacza, że posiadał on na własność określony fragment czy część tej nieruchomości a w wyniku zniesienia współwłasności nabył określoną część od drugiego współwłaściciela i właśnie tę część nieruchomości będzie sprzedawał. Wnioskodawca posiadał w całej nieruchomości wyłącznie udział #189; i wyłącznie udział #189; w całej nieruchomości nabył od drugiego współwłaściciela. W wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości Wnioskodawca stał się jej wyłącznym właścicielem, co oznacza, że zwiększył się zakres uprawnień Wnioskodawcy nad nieruchomością czyli wpływ Wnioskodawcy na władanie tą nieruchomością. Od tego czasu Wnioskodawca sam mógł decydować o sposobie jej wykorzystania, zbycia itd. Wnioskodawca nie może jednak twierdzić, że będzie sprzedawał właśnie tę część nieruchomości nabytą od drugiego współwłaściciela za kwotę 33.422 zł. Wnioskodawca nie nabył bowiem konkretnej części, lecz udział w całości.

Jeżeli Wnioskodawca dokona podziału ww. nieruchomości i będzie sprzedawał jej część, to dokona sprzedaży części nieruchomości, którą nabył w dwóch wskazanych wyżej datach w udziałach po #189;. Wnioskodawca nie będzie sprzedawał tylko tej jej części, którą nabył od współwłaściciela w 2012 r. w drodze zniesienia współwłasności. Nie nabył wówczas części a jedynie udział. Przedmiotem sprzedaży będzie część nieruchomości, ale nabyta w udziale #189; w 2007 r. w drodze darowizny oraz w udziel #189; w 2012 r. w drodze zniesienia współwłasności.

Oznacza to, że przychód ze sprzedaży części nieruchomości Wnioskodawca musi podzielić na pół i od jednej połowy nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku, natomiast od drugiej połowy do zapłaty takiego podatku będzie zobowiązany.

Z uwagi bowiem na to, że nabycie części nieruchomości, która ma być przedmiotem sprzedaży (jak też całej nieruchomości) nastąpiło odpowiednio w udziale #189; w 2007 r. oraz w udziale #189; w 2012 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawca nabył.

Tym samym #189; przychodu uzyskanego ze sprzedaży części nieruchomości nie będzie w ogóle stanowiła źródła przychodu z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast pozostała #189; przychodu uzyskanego ze sprzedaży części nieruchomości przed upływem pływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału #189; w drodze zniesienia współwłasności (czyli przed 1 stycznia 2018 r.) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego czy zbywaną nieruchomość nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. W rozpatrywanym przypadku opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega przychód przypadający na udział nabyty w 2012 r. odpłatnie, ponieważ Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela, a zatem nabył od niego odpłatnie udział w nieruchomości. Zastosowanie znajdzie zatem art. 22 ust. 6c ustawy, w myśl którego - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, że wysokość nakładów, o których mowa powyżej ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (części nieruchomości) określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tekst jedn.: wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży - o ile odpowiada wartości rynkowej - pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nabycie nieruchomości następuje w sposób odpłatny.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Skoro zatem ustalone zostało, że opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega #189; przychodu ze sprzedaży części nieruchomości, to Wnioskodawca chciałby odliczyć koszty sądowe, koszty podziału działek, koszty wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych, koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł.

Tymczasem jak zostało już wskazane podstawę opodatkowania 19% podatkiem dochodowym z tytułu sprzedaży nieruchomości (części nieruchomości) stanowi wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszona zarówno o koszty odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 19 ust. 1 jak i te, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy (koszty uzyskania przychodu). Przy czym zaznaczyć należy, że koszty odpłatnego zbycia nie są tym samym co koszty uzyskania przychodu i pojęć tych nie wolno traktować zamiennie. Poniesiony wydatek może stanowić albo koszty odpłatnego zbycia, albo koszty uzyskania przychodu, albo może nie należeć do żadnej z tych dwóch kategorii.

I tak kosztem odpłatnego zbycia są wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku np. koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Istotne jest zatem, czy zbywca nieruchomości jest zobowiązany ponieść określony koszt w związku z jej zbyciem i czy ten koszt jest ze zbyciem bezpośrednio związany. Stwierdzenie, że zbycie nieruchomości wymaga poniesienia danego kosztu i że jest on ze zbyciem bezpośrednio związany winno oznaczać zaliczenie tego wydatku do kosztów odpłatnego zbycia.

W ww. kategorii kosztów odpłatnego zbycia nie mieszczą się żadne z kosztów wskazanych przez Wnioskodawcę. Ani koszty postępowania sądowego o zniesienie współwłasności, ani koszty podziału działek, ani koszty wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych, ani koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł nie mogą stanowić kosztu odpłatnego zbycia w rozumieniu art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w świetle prawa podatkowego nie są wydatkami koniecznymi, aby transakcja sprzedaży części nieruchomości mogła dojść do skutku ani też wydatkami bezpośrednio związanymi z tą czynnością.

Koszty postępowania sądowego o zniesienie współwłasności Wnioskodawca poniósł aby nabyć od drugiego współwłaściciela jego udział w nieruchomości, nie mają one zatem nic wspólnego z jej sprzedażą. Koszty podziału działek nie są wydatkiem, który musi zostać poniesiony po to aby sprzedaż była możliwa. Natomiast koszty wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych, przez które Wnioskodawca rozumie koszty wpisu do ksiąg wieczystych faktu, że na podstawie postanowienia o zniesieniu współwłasności stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości, nie są wydatkiem związanym ze zbyciem nieruchomości. Z kolei koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł, czyli opłata pocztowa została poniesiona w związku z koniecznością uregulowania ciążącego na Wnioskodawcy zobowiązania z tytułu nabycia od drugiego współwłaściciela jego udziału w nieruchomości.

Poniesienie ww. kosztów nie jest warunkiem zbycia nieruchomości. Tym samym żadne z ww. kosztów nie będą mogły być zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów, które pomniejszają cenę ze sprzedaży części nieruchomości przypadającą na udział #189; nabyty w drodze zniesienia współwłasności w 2012 r.

Z kolei do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości - zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy - zaliczane są:

* udokumentowane koszty nabycia,

* udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości.

Z opisu przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca udział #189; w nieruchomości nabył w wyniku zniesienia współwłasności. Przedmiotem zniesienia współwłasności była wyłącznie ta nieruchomość. Zniesienie współwłasności nastąpiło z obowiązkiem spłaty kwoty 33.422 zł na rzecz drugiego współwłaściciela, co też Wnioskodawca uczynił. Wskazać zatem należy, że kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz współwłaściciela, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kwota spłaty na rzecz współwłaściciela dotycząca jego udziału w nieruchomości może stanowić koszt nabycia zbywanej części nieruchomości, o którą Wnioskodawca może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód. Poniesiony wydatek tytułem spłaty stanowi jednak koszt nabycia udziału #189; w całej nieruchomości, która była przedmiotem zniesienia współwłasności. Tymczasem przedmiotem sprzedaży ma być wyłącznie część tej nieruchomości. Oznacza to, że nie cała kwota 33.422 zł może stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży części nieruchomości. Do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia części nieruchomości można zaliczyć tylko tę część z określonej wyżej kwoty, która przypada proporcjonalnie na sprzedawaną część nieruchomości. Innymi słowy, Wnioskodawca winien ustalić jaki procent wartości rynkowej całej nieruchomości, ustalonej na dzień zniesienia współwłasności stanowiła część nieruchomości, którą Wnioskodawca zamierza sprzedać. Otrzymany wynik wskaże, jaki procent kwoty 33.422 zł stanowi koszt nabycia części nieruchomości, którą Wnioskodawca chce sprzedać, a o który można pomniejszyć przychód przypadający na udział #189; w części sprzedawanej nieruchomości.

Koszt nabycia mogą stanowić również koszty postępowania sądowego o zniesienie współwłasności a także koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł jednakże również proporcjonalnie przypisane do sprzedawanej części nieruchomości - w stosunku wartości jaką ma część nieruchomości do wartości całej nieruchomości. Koszty te wiązały się bowiem z nabyciem przez Wnioskodawcę udziału #189; w całej nieruchomości od drugiego współwłaściciela, natomiast przedmiotem sprzedaży ma być wyłącznie część tej nieruchomości.

Natomiast koszty podziału działek, koszty wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Nie stanowią one bowiem kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są ani kosztem nabycia ani nakładem zwiększającym wartość nieruchomości.

Podsumowując, opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. podlega sprzedaż części nieruchomości odpowiadająca udziałowi nabytemu w 2012 r. w wyniku zniesienia współwłasności. Oznacza to, że #189; przychodu z tytułu zbycia przed 1 stycznia 2018 r. części nieruchomości będzie stanowiła podlegające opodatkowaniu źródło przychodu.

Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica pomiędzy #189; przychodu uzyskanego ze sprzedaży części nieruchomości - #189; wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie sprzedaży części nieruchomości pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia - a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy. Przy czym koszty podziału działek oraz koszty wpisu postanowienia do ksiąg wieczystych nie są ani kosztem odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 19 ust. 1, ani kosztem uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. Ww. koszty nie mają wpływu na ustalenie podstawy, od której liczony jest podatek dochodowy, nie mogą zostać od niej odliczone.

Przychód uzyskany ze sprzedaży części nieruchomości Wnioskodawca może jednak pomniejszyć o koszty postępowania sądowego o zniesienie współwłasności, koszty doręczenia uczestnikowi kwoty 33.422 zł oraz kwotę spłaty na rzecz współwłaściciela ale proporcjonalnie przypadające na sprzedawaną część nieruchomości, ponieważ uznać należy, że stanowią one koszty nabycia a zatem mieszczą się w kategorii kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowiska Wnioskodawcy nie można było uznać w całości za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.