IBPBII/2/415-1340/12/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku, z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 23 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków dla akcjonariusza uzyskiwania przez spółkę komandytowo-akcyjną odsetek z tytułu założonych lokat bankowych oraz otrzymania aportem cesji wierzytelności w postaci odsetek od lokal bankowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków dla akcjonariusza uzyskiwania przez spółkę komandytowo-akcyjną odsetek z tytułu założonych lokat bankowych oraz otrzymania aportem cesji wierzytelności w postaci odsetek od lokal bankowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca planuje zostać akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej (dalej jako: SKA).

Możliwe jest, iż jedną z kategorii przychodów uzyskiwanych przez SKA będą odsetki od zakładanych przez SKA lokat bankowych. Lokaty te będą zakładane przez SKA w bankach, w których spółka posiada rachunki bankowe służące również do bieżącej obsługi jej działalności, jak również w innych bankach, w których rachunki bankowe służą jedynie do zakładania lokat.

Istnieje również możliwość, iż SKA będzie otrzymać odsetki od lokat bankowych założonych przez inny podmiot (np. osobę fizyczną, spółkę osobową), który to podmiot dokonał cesji wierzytelności z tytułu odsetek od lokaty bankowej na rzecz SKA tytułem aportu na pokrycie nowoutworzonych akcji. Przy czym stosownie do treści stosunku prawnego, będącego podstawą naliczania odsetek, termin ich wymagalności przypada dopiero po dacie dokonania cesji roszczenia odsetkowego z podmiotu trzeciego na SKA.

SKA oprócz dochodów z odsetek od lokat bankowych może generować również inne dochody (np. dochody ze sprzedaży akcji).

Dochody SKA będą zatem pochodziły zarówno z jej działalności podstawowej (zakładanie lokat, inwestycje itp.) jak i ze zdarzeń niezwiązanych z działaniami podjętymi przez SKA (np. uzyskiwanie dochodu w postaci odsetek od nabytych w drodze cesji wierzytelności odsetkowej tytułem aportu do SKA).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy po stronie wnioskodawcy powstanie obowiązek odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od przychodów generowanych przez SKA w szczególności w postaci odsetek od posiadanych przez nią lokat bankowych, odsetek, roszczenie o wypłatę których SKA nabędzie w drodze aportu i innych działań Spółki.

Zdaniem wnioskodawcy, obowiązek odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od dochodu generowanego przez SKA w postaci odsetek od posiadanych przez nią lokat bankowych jak również odsetek, roszczenie o wypłatę których Spółka nabędzie w drodze aportu, powstanie dopiero w momencie podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy (bądź w dniu dywidendy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przedmiotowe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Na podstawie przedmiotowego przepisu spółki osobowe (w tym SKA) nie są podatnikami podatku dochodowego - podatnikami są natomiast ich wspólnicy. Przychody wspólników określa się proporcjonalnie do udziału wspólnika w zysku.

Z kolei na podstawie art. 5b ust. 2 ustawy o PIT przychody osoby fizycznej - wspólnika spółki niebędącej osobą prawną - zaliczane są do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl przedmiotowego przepisu jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza). Nie ma przy tym znaczenia, czy wspólnik ten prowadzi również inny rodzaj działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, iż specyfiką SKA, w przeciwieństwie do pozostałych spółek osobowych, jest jednak to, iż zasady jej funkcjonowania regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych (dalej k.s.h.) zarówno dotyczące spółek osobowych (spółki jawnej), jak i spółki akcyjnej (spółki kapitałowej). W szczególności do spółki komandytowo-akcyjnej mają odpowiednie zastosowanie regulacje przepisu art. 347 § 1 k.s.h., który przyznaje akcjonariuszom prawo do udziału w zysku rocznym przeznaczonym do wypłaty uchwałą walnego zgromadzenia. Zgodnie z przedmiotowym przepisem akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom. Zysk rozdziela się w stosunku do liczby akcji. Jeżeli akcje nie są całkowicie pokryte, zysk rozdziela się w stosunku do dokonanych wpłat na akcje. Dodatkowo, statut może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem odpowiednich przepisów k.s.h.

Wnioskodawca podnosi, że Minister Finansów wskazał na tę różnicę między opodatkowaniem podatkiem dochodowym akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej a opodatkowaniem wspólnika innej spółki osobowej w interpretacji ogólnej. Zgodnie bowiem z interpretacją ogólną akcjonariusz SKA odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy wyłącznie za miesiąc, w którym uzyskał przychód w postaci dywidendy na podstawie uchwały o podziale zysku. Dodatkowo, zdaniem Ministra Finansów dywidenda wypłacana na rzecz akcjonariusza SKA stanowi dla niego dochód z działalności gospodarczej.

Zdaniem wnioskodawcy, analizując przepisy k.s.h. oraz ustawy o rachunkowości stwierdzić należy, iż zyskiem spółki, który może być przeznaczony do podziału między wspólników, jest ujęta w rachunku zysku i strat kwota zysku netto (która w przypadku spółek osobowych równa jest zyskowi brutto. Zgodnie z załącznikiem nr 1 do ustawy o rachunkowości "Zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w art. 45 ustawy, dla innych jednostek niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji" zysk netto wykazywany w rachunku zysków i strat stanowi różnica między przychodami i kosztami generowanymi przez jednostkę (w tym SKA). Do przedmiotowych przychodów i kosztów zalicza się również przychody i koszty finansowe. Odsetki od lokat bankowych generowane przez spółkę ujmowane są jako przychody finansowe.

Biorąc pod uwagę powyższe, wnioskodawca w postaci dywidendy otrzymywać będzie dochód z tytułu odsetek od lokat bankowych posiadanych przez SKA jak również z odsetek, roszczenie o wypłatę których SKA nabędzie w drodze aportu.

Jak zostało to już wskazane, zgodnie z interpretacją ogólną dywidenda wypłacana na podstawie uchwały o podziale zysku na rzecz akcjonariusza SKA stanowi przychód z działalności gospodarczej, od którego należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy wyłącznie za miesiąc, w którym go uzyskano. W przedmiotowej interpretacji Minister Finansów stwierdził, bowiem iż: "Stosownie do treści art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. oraz art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychody uzyskane z działalności gospodarczej i działów specjalnych produkcji rolnej uważa się należne przychody choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "przychód należny". W ślad zatem za orzecznictwem sądów administracyjnych sięgnąć należy do znaczenia tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego, a w szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną, w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

Zgodnie zaś z art. 347 § 1 k.s.h., w związku z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h., akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 k.s.h. uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze, którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

Zatem z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą - stosownie do art. 5 u.p.d.o.p. oraz art. 5b ust. 2 i art. 8 u.p.d.o.f. - połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 12 u.p.d.o.p. oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f."

Biorąc pod uwagę powyższe, przychody uzyskiwane przez wnioskodawcę z tytułu odsetek otrzymywanych przez SKA z tytułu lokat bankowych (w tym również nabytych w drodze cesji wierzytelności odsetkowej tytułem cesji do SKA) stanowić będą przychód podatkowy dopiero w momencie podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy (ewentualnie w tzw. dniu dywidendy) zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 11 maja 2012 r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej.

Ponadto podkreślić należy, że na gruncie prawa podatkowego obowiązki akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej kształtowane są odrębnie od obowiązków akcjonariusza w spółce akcyjnej. Spółkę komandytowo-akcyjną pomimo zbieżności w wielu elementach ze spółką akcyjną odróżnia od niej brak osobowości prawnej. Wynika to bezpośrednio z art. 4 § 1 pkt 1 oraz art. 125 Kodeksu spółek handlowych. Spółka komandytowo-akcyjna, jako spółka osobowa nie podlega także podatkowi dochodowemu od osób prawnych - zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (w tym akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

I tak zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Nie dotyczy to jednak wszystkich dochodów. Odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są bowiem kapitały pieniężne. Przychody uzyskane z tego źródła nie będą stanowić przychodów z działalności gospodarczej, lecz kwalifikowane będą jako samodzielne źródło.

Zatem jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

W myśl art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Z powyższego wynika, że odsetki od środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania mogą być traktowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z kapitałów pieniężnych w zależności od tego czy przychody te powstaną, czy też nie powstaną w wykonywaniu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków przechowywanych na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania należy uznać za przychody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jeżeli rachunki te nie będą związane z wykonywaną działalnością gospodarczą. Za rachunki bankowe związane z wykonywaną działalnością gospodarczą uznać należy takie rachunki, za pośrednictwem których przyjmowane są i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności.

Jednakże rachunków utworzonych dla lokowania wolnych środków pieniężnych spółki osobowej, nawet przez bank prowadzący rachunek bieżący Spółki, nie można utożsamiać z rachunkami utrzymywanymi w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą. Lokaty bankowe nie dotyczą bowiem rachunków związanych z bieżącą działalnością firmy, nie dokonuje się na nich operacji gospodarczych, tj. nie dokonuje się z nich płatności za zakupione towary, usługi, czy też na te rachunki nie spływają środki za sprzedane towary, usługi. Środki na tych rachunkach, nie służą już wykonywanej działalności gospodarczej, lecz stanową w istocie formę inwestowania wolnych środków. Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia spółka komandytowo-akcyjna posiada rachunki bankowe służące do bieżącej obsługi jej działalności, jednakże odsetki będzie uzyskiwać od środków na rachunkach bankowych służących jedynie do zakładania lokat.

W związku z powyższym odsetki od lokat bankowych zaliczyć należy do przychodów wspólników w spółce komandytowo-akcyjnej z kapitałów pieniężnych, tj. do przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a i 5d (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika (art. 45 ust. 3b ww. ustawy).

Reasumując, przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że dochody (przychody) z tytułu odsetek od lokat bankowych będą opodatkowane 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na zasadach, o których mowa w art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako źródło przychodów z kapitałów pieniężnych, a jednostka je wypłacająca pełniła będzie rolę płatnika.

Odnosząc się natomiast kwestii związanej z odsetkami od lokat bankowych założonych przez inny podmiot, który to dokonał cesji wierzytelności z tytułu odsetek od lokaty bankowej na rzecz SKA tytułem aportu, na wstępie należy wyjaśnić, że wniesienie aportu do spółki osobowej jest czynnością neutralną podatkowo.

Wniesienie aportu do spółki osobowej nie powoduje bowiem przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje jedynie uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One zaś, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia, bowiem wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki. Aby zaś mówić o sytuacji "odpłatnego zbycia", w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu, osoba go wnosząca winna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu.

W związku z tym, ponieważ wniesienie aportem wierzytelności z tytułu odsetek od lokaty bankowej nie rodzi obowiązku podatkowego należy dokonać oceny czy późniejsze otrzymanie odsetek przez spółkę komandytowo-akcyjną będzie stanowiło źródło przychodu.

Z wniosku wynika, że spółka komandytowo-akcyjna otrzyma odsetki od lokaty bankowej założonej przez inny podmiot (osobę fizyczną, spółkę osobową). Spółce komandytowo-akcyjnej przysługiwać będą zatem odsetki od rachunku bakowego, którego właścicielem będzie inny podmiot. Odsetki te zatem stanowić będą przychód podmiotu, do którego należy rachunek bankowy, ponieważ bank pełniący funkcję płatnika pobierze podatek z tytułu odsetek naliczonych od środków zgromadzonych na koncie tego podmiotu. Wnioskodawcy będzie przysługiwać roszczenie o wypłatę odsetek od innego podmiotu (osoby fizycznej, spółki osobowej) w związku z wniesieniem przez ten podmiot w formie aportu wierzytelności z tytułu odsetek od lokaty bankowej a nie z tytułu posiadania lokaty bankowej.

Jeżeli zatem bank pobierze podatek z tytułu odsetek, które w formie cesji wierzytelności zostały wniesione do spółki komandytowo-akcyjnej, to po stronie wspólników spółki komandytowo-akcyjnej nie powstanie przychód. Jak wykazano powyżej aport do spółki osobowej jest neutralny podatkowo.

Podsumowując, po stronie wnioskodawcy powstanie przychód z tytułu kapitałów pieniężnych w odniesieniu do odsetek naliczonych od środków zgromadzonych na lokatach bankowych spółki komandytowo-akcyjnej. Taki przychód jest kwalifikowany do przychodów z kapitałów pieniężnych, które nie są objęte pojęciem działalności gospodarczej a więc i dywidendy wypłaconej jako udział w działalności gospodarczej spółki komandytowo-akcyjnej. Przychód nie powstanie natomiast z tytułu odsetek otrzymanych w związku z aportem cesji wierzytelności z tytułu odsetek od lokal bankowych.

Nie jest także prawdą, że Ministerstwo Finansów w interpretacji ogólnej potwierdziło, iż jedynym przychodem akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej jest dywidenda stanowiąca przychód z działalności gospodarczej. Ministerstwo Finansów stwierdziło jedynie kiedy powstaje u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej przychód z dywidendy, rozumianej jako wypłata udziału w działalności gospodarczej spółki, nie wypowiadając się jednocześnie na temat dochodów z innych niż działalność gospodarcza źródeł.

Z wyżej powołanego art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu, ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z powyższym, czym innym jest przychód z działalności gospodarczej a czym innym przychód z kapitałów pieniężnych. Jeżeli spółka komandytowo-akcyjna z tytułu prowadzonej przez siebie działalności osiąga zysk, to udział w tym zysku wypłacony akcjonariuszowi w postaci "dywidendy" stanowi dla niego przychód z działalności gospodarczej. Jednak jeżeli spółka komandytowo-akcyjna osiąga przychód z innego tytułu niż działalność gospodarcza, to przychód ten należy rozpoznać odrębnie od przychodu z działalności gospodarczej i opodatkować u wszystkich wspólników stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy. Tego rodzaju stanowisko Minister Finansów nadal prezentuje w interpretacjach indywidualnych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że myli się wnioskodawca sądząc, że zyski spółki komandytowo-akcyjnej wypłacone w formie dywidendy pochodzą ze wszystkich transakcji przeprowadzonych przez spółkę komandytowo-akcyjną. Dochód osiągnięty przez spółkę komandytowo-akcyjną z tytułu odsetek od zakładanych przez tę spółkę lokal bankowych nie jest bowiem dochodem podlegającym rozliczeniu przez spółkę komandytowo-akcyjną w ramach działalności gospodarczej, lecz stanowi dochód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu u poszczególnych wspólników spółki osobowej. Momentem, w którym wskazane wyżej dochody (przychody) powstaną po stronie akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej jest moment ich wypłaty lub postawienia do dyspozycji spółki komandytowo-akcyjnej.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.