IBPBII/2/415-1335/12/MZa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 4 października 2012 r.), uzupełnionym w dniach 30 listopada 2012 r. i 31 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismami z dnia 23 listopada 2012 r. i 19 grudnia 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-1335/12/MZa wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 30 listopada 2012 r. i 31 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1994 r. wnioskodawczyni wspólnie z mężem zakupiła nieruchomość w górach, w następstwie czego stała się jej współwłaścicielką. W dniu 16 stycznia 2006 r. małżeństwo wnioskodawczyni zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego. Natomiast prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 28 października 2010 r. dom oraz otaczająca go działka zostały podzielone na połowę, według podziału fizycznego. Od tego momentu wnioskodawczyni jest właścicielką połowy nieruchomości oraz działki.

Wnioskodawczyni podała, że zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 7 maja 2010 r.:

I.ustalono, że przedmiotem podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni jej i byłego męża są:

II.ustalono, że na podstawie projektu podziału z dnia 25 sierpnia 2009 r. sporządzonego przez biegłego sądowego z zakresu geodezji, przyjętego do Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej dnia 9 września 2009 r. łączy się działki o numerach 15278/4 i 15278/3, szczegółowo opisane w pkt I postanowienia do jednej działki o numerze 15278/26, którą następnie dzieli się na działki o numerach:

III.dokonano podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni i jej byłego męża w ten sposób, że:

IV.zasądzono od wnioskodawczyni na rzecz byłego męża tytułem dopłaty kwotę 23.047,50 zł płatną w terminie sześciu miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia jej płatności,

V.ustalono na rzecz każdoczesnych właścicieli działki o numerze 15278/27, szczegółowo opisanej w pkt I ppkt 1 i pkt II ppkt 1 postanowienia, służebność przebiegu kanalizacji sanitarnej po działce o numerze 15278/28, szczegółowo opisanej w pkt I ppkt 1 i pkt II ppkt 2 postanowienia, po linii oznaczonej punktami 3-4-5-6-7 w opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji z dnia 15 grudnia 2009 r.,

VI.ustanowiono na rzecz każdoczesnych właścicieli działki o numerze 15278/28, szczegółowo opisanej w pkt I ppkt 1 i pkt II ppkt 2 postanowienia, służebność przebiegu przyłącza wodociągowego po działce o numerze 15278/27, szczegółowo opisanej w pkt 1 ppkt 1 i pkt II ppkt 1 postanowienia, po linii oznaczonej punktami 1-2 w opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji z dnia 15 grudnia 2009 r.,

VII.ustalono, że opinię biegłego z zakresu geodezji z dnia 15 grudnia 2009 r. czyni się integralną częścią postanowienia,

VIII.ustalono wartość przedmiotu sprawy na kwotę 209.505 zł,

IX.nakazano pobrać na rzecz Skarbu Państwa, tytułem zwrotu wynagrodzeń biegłych tymczasowo kredytowanych przez Skarb Państwa,

X.pozostałe koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie zniesiono.

Ponadto wnioskodawczyni wskazała, że dom jest podzielony na dwie niezależne nieruchomości z osobnymi wejściami. Każda niezależna nieruchomość ma parametry: powierzchnia mieszkalna wnioskodawczyni wynosi 48,55 m² i powierzchnia przynależna (garaż) 34,30 m^2, a powierzchnia mieszkalna byłego męża wnioskodawczyni wynosi 58 m^2, powierzchnia przynależna (piwnica) 7 m².

Wnioskodawczyni wyjaśniła również, że kwota 209.505 zł to wartość majątku wspólnego jej i byłego męża podlegającego sądowemu podziałowi. Złożyły się na nią: wartość całej nieruchomości w kwocie 186.000 zł, wartość nakładów na majątek osobisty wnioskodawczyni oraz wartość ruchomości w kwocie 8.185 zł. Wartość udziałów stron w tym majątku wynosiła po 104.752,50 zł w #189; części.

W wyniku podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni otrzymała majątek o wartości 113.700 zł, w tym nieruchomości o wartości 93.000 zł, ruchomości o wartości 5.380 zł i nakłady z majątku wspólnego na jej majątek osobisty o wartości 15.320 zł Z kolei w wyniku podziału majątku wspólnego były mąż otrzymał majątek o wartości 95.805 zł, w tym nieruchomości o wartości 93.000 zł i ruchomości o wartości 2.805 zł.

Wnioskodawczyni twierdzi, iż w związku z tym, że wartość udziału byłego męża w majątku wspólnym wynosiła 104.752,50 zł powinien on otrzymać dopłatę w kwocie 8.947,50 zł oraz kwotę ustaloną przez Sąd 14.100 zł - jest to wartość nakładów byłego męża na majątek osobisty wnioskodawczyni w jej innym mieszkaniu i jest to łączna kwota 23.047 zł, która została spłacona w terminie wyznaczonym przez Sąd.

Niedawno wnioskodawczyni zgłosiła na sprzedaż swoją część domu wraz z garażem i gruntem, w związku z czym chciałaby być pewna następstw podatkowych z tym związanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy i w jakiej wysokości wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek z tytułu sprzedaży #189; części domu, którą otrzymała w wyniku sądowego podziału majątku z byłym mężem. Czy sprzedając część domu i część działki, których wnioskodawczyni jest właścicielem przed upływem 5 lat od postanowienia Sądu powinna zapłacić podatek w wysokości 19%, czy też obowiązuje ją prawo pierwotnego nabycia.

Zdaniem wnioskodawczyni, nabyty przez nią i byłego męża w sierpniu 1994 r. dom, którego była współwłaścicielem, a jej nazwisko widniało w księdze wieczystej do dnia 7 maja 2010 r. podlega prawu pierwotnego nabycia, ponieważ po podziale wnioskodawczyni została właścicielem części tego samego domu i jej części działki wyznaczonej przez Sąd.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić czy w przedmiotowej sprawie planowana przez wnioskodawczynię sprzedaż nieruchomości (lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym garażem i gruntem) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od daty kiedy nastąpiło nabycie zbywanej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków (od 1994 r.), czy też od daty kiedy nastąpił podział majątku wspólnego małżonków (od 2010 r.).

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem w chwili ustania małżeństwa co do zasady każdy z małżonków ma wynoszący #189; udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa wnioskodawczyni była więc właścicielką wynoszącego #189; udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak jej mąż, na co wskazała sama wnioskodawczyni twierdząc, że wartość udziałów stron w majątku wynosiła po #189; części.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Tym samym za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku wspólnym, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

W każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku jeden z małżonków został zobowiązany do spłaty lub dopłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem majątku, a po stronie małżonka zobowiązanego do spłaty (dopłaty) następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział w majątku wspólnym. W tej części bowiem, w której przyznane na wyłączną własność składniki majątkowe przekraczają wartość udziału w majątku wspólnym, małżonek musi zapłacić odpowiednią kwotę tytułem wyrównania udziałów w postaci dopłaty pieniężnej. W tym zakresie niewątpliwie podatnik nabywa prawo własności nieruchomości i praw w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika. Wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowym przypadku podział majątku wspólnego małżonków dokonany w 2010 r. nie był faktycznie ekwiwalenty w naturze dla każdej ze stron. Każda ze stron nie otrzymała bowiem majątku o równiej wartości, a taki majątek winna otrzymać biorąc pod uwagę fakt, że udziały obojga małżonków z chwilą ustania małżeństwa były równe i wynosiły po 50% w majątku wspólnym, na co wskazała wnioskodawczyni. Składnikami majątku wspólnego małżonków podlegającymi podziałowi były bowiem: nieruchomość gruntowa wraz z budynkiem i pomieszczeniami przynależnymi (garażem i piwnicą), ruchomości i nakłady na majątek osobisty wnioskodawczyni. Łączna wartość ww. składników majątku wspólnego małżonków wynosiła 209.505 zł, a więc wartość udziału każdego z byłych małżonków - 104.752,50 zł (209.505 zł: 2 = 104.752,50 zł). W wyniku podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni otrzymała majątek o łącznej wartości 113.700 zł natomiast były małżonek wnioskodawczyni w wyniku tego podziału otrzymał majątek o wartości 95.805 zł.

Ponadto o braku ekwiwalentności jasno świadczy fakt, iż wnioskodawczyni została zobowiązana do dopłaty na rzecz męża w wysokości 23.047 zł Właśnie fakt, że wnioskodawczyni była zobowiązana do dopłaty na rzecz byłego męża bezspornie dowodzi, że w wyniku podziału majątku wspólnego nabyła ona majątek przekraczający pierwotnie posiadany przez nią udział w majątku wspólnym. Z chwilą ustania małżeństwa wnioskodawczyni przysługiwał bowiem jedynie wynoszący #189; udział w majątku wspólnym czyli w każdym składniku tego majątku. Pozostały udział należał w chwili ustania małżeństwa do męża wnioskodawczyni, zaś wskutek podziału majątku na własność wnioskodawczyni przeszedł majątek o większej wartości niż wartość udziału #189; całego majątku dorobkowego.

Tym samym nieprawidłowe jest stanowisko wnioskodawczyni, że w przypadku sprzedaży domu wraz z garażem i gruntem obowiązuje ją data pierwotnego nabycia, tj. 1994 r. W przedmiotowej sprawie wnioskodawczynię obowiązywać będą dwie daty nabycia, bowiem w niniejszym przypadku należy stwierdzić, że wnioskodawczyni zarówno w 1994 r. jak i w 2010 r. nabyła prawo własności do nieruchomości (lokalu mieszkalnego wraz z garażem i gruntem), którą zamierza sprzedać. Nabycie przez wnioskodawczynię nieruchomości, którą zamierza sprzedać, nastąpiło zarówno w części w 1994 r. w dacie zakupu nieruchomości przez małżonków jak również w części w 2010 r. w wyniku podziału majątku wspólnego byłych małżonków. Albowiem jak zostało wskazane powyżej, nabycie ponad udział przysługujący w majątku dorobkowym, przy podziale majątku dorobkowego również stanowi o nowej dacie nabycia.

Aby ustalić, jaki udział w nieruchomości wnioskodawczyni nabyła w dacie podziału majątku objętego wspólnością majątkową w pierwszej kolejności należy obliczyć jaką wartość miał cały majątek podlegający podziałowi, czyli zsumować wartość nieruchomości, ruchomości i nakładów na majątek osobisty wnioskodawczyni. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki przysługiwał wnioskodawczyni w majątku wspólnym, czyli wartość całego majątku dorobkowego małżonków podzielić na pół. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału jaki przysługiwał wnioskodawczyni w majątku wspólnym. Kolejnym krokiem jest porównanie wartości majątku, jaki wnioskodawczyni otrzymała w drodze podziału majątku, czyli wartości nieruchomości, ruchomości i nakładów na majątek osobisty do kwoty jaka jej przysługiwała pierwotnie.

Odnosząc się do przedstawionych przez wnioskodawczynię kwot, mając na względzie zaprezentowany powyżej sposób obliczeń i zakładając, że wartość poszczególnych składników majątku będących przedmiotem podziału majątku odpowiada ich wartości rynkowej na dzień dokonania podziału, wskazać należy, iż wartość otrzymanego przez wnioskodawczynię majątku przekracza wartość udziału jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym o 8.947,50 zł. Aby to obliczyć należało zsumować 186.000 zł (wartość nieruchomości) + 8.185 zł (wartość ruchomości) + 15.320 zł (wartość nakładów na majątek osobisty wnioskodawczyni) = 209.505 zł. Wartość udziału wnioskodawczyni w majątku wspólnym wyniosła zatem 104.752,50 zł (209.505 zł: 2). Tym samym udział wnioskodawczyni w majątku wspólnym wzrósł o 4,3% (8.947,50 zł / 209.505 zł x 100). Innymi słowy o taki procent wzrósł udział wnioskodawczyni w każdej rzeczy nabytej w drodze podziału majątku wspólnego, również w nieruchomości, którą wnioskodawczyni zamierza sprzedać.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że nieruchomość (lokal mieszkalny wraz z gruntem i przynależnym garażem), którą wnioskodawczyni zamierza sprzedać nabyła w dwóch datach i w różny sposób:

* udział w przedmiotowej nieruchomości odpowiadający jej udziałowi w majątku wspólnym w 1994 r. (95,7%),

* udział w przedmiotowej nieruchomości, przekraczający udział w majątku wspólnym małżonków w 2010 r. (4,3%).

Z uwagi na to, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 1994 r. oraz w 2010 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki wnioskodawczyni nabyła.

Tym samym jeżeli wnioskodawczyni sprzedała lub sprzeda przedmiotową nieruchomość przed 1 stycznia 2016 r., to przychód odpowiadający udziałowi nabytemu pierwotnie do majątku wspólnego małżonków w 1994 r., czyli przychód w wysokości 95,7% nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości w tej części nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym ją nabyto.

Natomiast przychód odpowiadający udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2010 r. czyli przychód w wysokości 4,3% będzie podlegał opodatkowaniu.

Jeżeli zatem wnioskodawczyni sprzeda przedmiotową nieruchomość przed 1 stycznia 2016 r., to przychód odpowiadający udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2010 r. czyli przychód w wysokości 4,3% podlegał będzie opodatkowaniu albowiem jak wykazano powyżej o taką wartość zwiększył się w 2010 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego udział wnioskodawczyni w tej nieruchomości, a od końca tego roku do końca 2015 r. nie minie pięć lat, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość przychodu ze zbycia udziału, który został nabyty w 2010 r. w wyniku podziału majątku podlegać będzie opodatkowaniu według zasad określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub prawa uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem (a nie z nabyciem) nieruchomości lub prawa koszty wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę skarbową, opłatę sądową, o ile wnioskodawczyni takie wydatki poniosła lub poniesie w związku ze sprzedażą nieruchomości. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli wnioskodawczyni poniesie tego rodzaju koszty, to koszty te będą dotyczyć sprzedaży całej nieruchomości, którą w części wnioskodawczyni nabyła w 1994 r. a w części w 2010 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega wyłącznie udział nabyty w 2010 r. W związku z tym, w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości 4,3% przychodu podlegające opodatkowaniu może zostać obniżone wyłącznie o 4,3% poniesionych przez wnioskodawczynię kosztów odpłatnego zbycia.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia oraz udokumentowanych nakładów.

W świetle powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości w części nabytej ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, że nie cała wartość dopłaty w wysokości 23.047 zł zasądzonej na rzecz byłego męża wnioskodawczyni może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości. Dopłata na rzecz byłego męża w ww. kwocie dotyczy całego udziału w majątku dorobkowym, który został nabyty w drodze podziału majątku wspólnego, co oznacza, że dotyczy ona nie tylko nieruchomości, ale również ruchomości i nakładów na majątek osobisty wnioskodawczyni. Należy zatem przypisać odpowiednią część tej dopłaty do nieruchomości - lokalu mieszkalnego wraz z gruntem i garażem w stosunku jaką ma ta nieruchomość do wartości wszystkich składników majątku przyznanych wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego. Nie może bowiem koszt nabycia pozostałych składników tj. ruchomości i nakładów, obniżać przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości. Dopiero ustalona w ten sposób kwota dopłaty na rzecz byłego męża może stanowić koszt nabycia zbywanej nieruchomości, o który wnioskodawczyni może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód.

Przy czym podkreślić należy, że dopłata musi być faktycznie poniesiona, czyli zapłacona. W związku z powyższym wyłącznie jeśli wnioskodawczyni jest w stanie udokumentować poniesienie wydatku z tytułu dopłaty na rzecz byłego małżonka, to wówczas uzyskany przychód ze zbycia nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2010 r. o takie koszty może pomniejszyć. Wnioskodawczyni winna pamiętać, że dopłata nie może podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w całości.

Podsumowując, jeżeli wnioskodawczyni dokona sprzedaży nieruchomości (lokalu mieszkalnego wraz z gruntem i przynależnym garażem) przed 1 stycznia 2016 r. i wystąpi z tego tytułu dochód ustalony jako różnica pomiędzy 4,3% przychodu (ustalonego zgodnie z art. 19 ustawy) uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - przypadającego na udział nabyty w 2010 r. w drodze podziału majątku wspólnego, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi w niniejszej sprawie zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy, ponieważ nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło odpłatnie (wnioskodawczyni została zobowiązana do spłaty byłego męża), to będzie ona zobowiązana do zapłaty 19% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto po zakończeniu roku podatkowego wnioskodawczyni będzie obowiązana w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Gdyby bowiem wystąpił dochód, to wnioskodawczyni może zastosować przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy który stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stanowiska wnioskodawczyni nie można było zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.